ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกือบ....ถ้าไม่เจอเธอ
สวัสีน่ะ เราื่อเมษา เราเป็นเ็ที่โนพ่อแม่ ีเส้น ีรอบ ไว้ให้เราเินมาโยลอ เราอึอัมา เราอยามีีวิเหมือนเพื่อนนอื่นๆบ้า แ่เรา็ทำอะไรไม่ไ้ เพราะเราไม่เยทำอะไรเอัอย่า....แ่็มีนนนี้ที่มาเปลี่ยนีวิอเรา.....มันลายเป็นีวิที่ทำให้ั้นมีวามสุ....แบบหลบๆ่อนๆ..........
".........็อๆๆๆ.....็อๆๆๆ....เมษา....เมษา......" แม่อเมษามาปลุเมษาไปโรเรียนแ่เ้า "ื่นแล้ว่ะแม่" เมษาอบแม่ลับไป "ื่นแล้ว็ลุออาที่นอนสิ มัวแ่นอนอยู่ไ้ " "่ะ" เมษาอบแม่้วยสีหน้าเยๆ .....ปั้.....เสียแม่อเมษาปิประูห้ออย่าั ผ่านไปสัพั เมษาเินลาห้อแล้วไปนั่ที่โ๊ะิน้าว เพื่อรอทานอาหารเ้า่อนไปเรียน.......เมษาินเสร็.....็อ....็อ....็อ....เมษาเินไปโรเรียนอนเ้านเียวเหมือนับทุวันพร้อมับใส่หูฟัอย่าไม่สนใใร
โรเรียน เมษาไปถึ โรเรียน อนเวลา 7.00 น. ทั้โรเรียนยัไม่มีนัเรียนมา มีแ่นทำวามสะอา......สัพั...็มีเ็ผู้ายเินมาหาเมษา...."สวัสี" เ็ผู้ายไ้พูับเมษา "อื้ม..." เมษาอบลับ "เราื่อมาวินน่ะ" "อื้ม" เมษาอบลับ "มีไรป่าว" "เราอยารู้ัเธออะ" "อื้มมม....-///-" เมษาแอบยิ้มนิๆ พอุยไปุยมา เมษารู้สึสนิทับมาวินมาึ้น พอถึเวลา 8.00 น. ทั้สอน็แยย้ายันไปที่ห้อเรียน "อนเย็น เอันหน้าโรเรียนน่ะ" มาวินะโนบอเมษา พอถึเวลาเลิเรียน มาวิน็รีบวิ่มารอเมษาหน้าประู โรเรียน ....็อ....็อ.... เมษาเินมา "เมษา เราอยู่นี่" มาวินะโนเรีเมษา พอเมษาเินมาถึ "ลับบ้านไหรอเมษา" "เเม่เรามารับอะ" "อ้อออ..." มาวินอบแล้วทำหน้า....... "ทำไมหรอ" เมษาถาม "ถ้าั้นเราไปส่เมษาที่รถน่ะ" .......ปี้น!!!!...ปี้น!!!!!!.....เสียแรอแม่เมษา พร้อมับเปิระรถลแล้วเรียเมษาึ้นรถ้วยวามโมโห เมษาไ้ึ้นรถแล้วปิประูอย่าั!!! "นั่นใร มาับมันไ้ไ แฟนหรอ" เสียแม่เมษาถาม้วยวามโรธ....แ่เมษาับไม่อบ...ไ้แ่้มหน้า.."ใร!!!! เมษา บอแม่มาน่ะ"แม่ถามอีรอบ "หนูะุยับใร็เรื่ออหนู " เมษาอบแม่แล้วร้อไห้ ้วยวามัน แล้วเมษา็เปิประูรถ แล้ววิ่หนีออไป....."เมษา....." เสียร้อเรียอแม่เมษาพร้อมับน้ำาที่ร่วออมา มาวิน็ไ้แ่วิ่ามเมษาไป พอเอเมษา เมษา็เล่าเรื่ออที่บ้านให้ฟั "แม่เ้าเป็นห่วไเมษา" มาวินบอับเมษา "เินไปรึป่าว" "ไม่หรอ เ้าลัวเสียเราไปไ เมษายิ่เป็นลูนเียว้วยหนิ " มาวินี้แ "ที่บ้านรออยู่ ลับไปหาแม่สิ" "อบุน่ะมาวิน" ......เมษาลับถึบ้าน....แล้ววิ้ไปอแม่......"หนูอโทษ่ะแม่" แล้วเมษา็อธิบายเรื่อที่เิึ้นให้แม่ฟั "แม่อโทษเหมือนัยน่ะที่ันหนูมาเินไป" "ไม่เป็นไร่ะแม่ อบุน่ะ่ะที่เ้าใหนู"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น