คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“วามสุและวามหวัอาะเป็นแรผลัันสำหรับบานให้มุ่ไปสูุ่หมายปลายทา
ในะที่วามสิ้นหวัและวามทรมานเป็นแรผลัันให้ับบาสิ่บาอย่า
ในอีมีปีศาที่ลืนินวามหวัและมอบวามทุ์ทรมานให้ับเหยื่ออมัน
มันื่อว่า ‘Hope eater’ ามำนานไ้ล่าวไว้ว่า
‘เมื่อใที่หมอแห่วามสิ้นหวัแพร่ระายออไปในป่าให่ยามรารี
ประูแห่วามมืะถูเปิออ โลทั้สอใบไ้เื่อมถึัน
ปีศาร้ายะเลือเป้าหมายอมันเพียหนึ่
เนรมิินแนใหม่และบัับให้เล่นเมเพื่อวามอยู่รออมัน’ แ่ถึยัไมัน็เป็นแ่ำนานนั่นแหละนะ ทำไมเธอถึสนใอะไรแบบนี้ันล่ะ
ริสเียน” อาารย์แนนี่ถามับริสเียน้วยวามสสัย
“อ๋อ...ผมแ่อบเรื่อราวและำนานในอีน่ะรับ
ผมว่ามันูมีเสน่ห์มา” ริสเียนอบลับ
“อย่ามาหลอันเลยริสเียน
อาารย์ว่าเธอะเอา้อมูลไปเียนเรียวามส่ในวิาเียนเรียวามแน่ ๆ อายุแ่
14 แ่ว่าลาันะหลอถามอาารย์แบบนี้เนี่ย” อาารย์อบลับริสเียน
“ฮ่า ๆ แหม่อาารย์...แ่็อบุมา ๆ เลยนะรับที่ให้้อมูลับผม ถ้าั้นผมไป่อนนะรับ” ริสเียนเปิประูออมาาห้อเรียน
“เสร็รึยัริส ้าะมัเลยนะนาย”
ผมพูับริสเียน้วยสีหน้าไม่พอใเพราะเาออมา้า
และวามริผม็ไ้ยินเรื่อทั้หมที่เาทั้สอุยัน
“อะไรอนายน่ะเอป
แ่รอันแ่นี้เอ เอาน่าเี๋ยวันเลี้ยน้ำแ้นึเลย” ริสเียนอบลับพร้อมับเินเ้ามาออผม
านั้นเรา็เินลับบ้านเหมือนับทุ ๆ วัน
“น่าเสียายนะเอป
มันเป็นวามทรำที่มีมิรภาพีนะ แ่้าิว่าวามทรำแบบนี้ลบให้มันหาย ๆ
ไปะยัะีว่า ยัไเ้า็เป็นนโปรอ้าอยู่แล้ว
ไม่ำเป็นำ้อมีวามทรำแบบนี้หรอ แล้ว็่อานี้อให้ินรนให้เ็มที่เพื่อ้านะ...เอป”
เสียปริศนานี้ยัั้ออยู่ในหัวอเอปลอเวลา
นระทั่วามทรำและัวนอเาเปลี่ยนไป
ความคิดเห็น