คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : บทเรียนที่ 37 : ร่วมมือกันปกป้องแดนดิจิทัล
How
to be Game Idol ู่มือารเป็นเมไออล (ภาทฤษี)
บทเรียนที่ 37 : ร่วมมือันปป้อแนิิทัล
- อวสานเทพนิยายิิทัล -
ไลธ์ายแล้ว ไลธ์หายไปแล้ว!!!
ลอเรนท์า้า มือว้าไป้าหน้า อบำวามว่าเปล่าทั้ที่สั่น
ทำไมล่ะ ทำไมัน?!
เพราะเาใ่ไหม...เพราะเาพลา ไลธ์ถึ้อมาายเพราะเา
‘วามปรารถนาอุืออะไรล่ะ ลอเรนท์ ฟิล์’ ำพูอผู้อำนวยารอร์ สมิธ ผุึ้นในหัวอเา
เาเยเื่อมาลอว่าวามปรารถอัวเอือ ่วยเ้าหิ อย่าน้อยเา็เื่อแบบนั้น
แ่ผู้อำนวยารลับบอว่ามันเป็นหน้าที่ ไม่ใ่วามปรารถนา
แล้ววามปรารถที่แท้ริืออะไรล่ะ แล้วสิ่ที่เารู้สึอนนี้มันเรียว่าวามปรารถนาหรือเปล่า
ลอเรนท์อยาร่ำร้อะโน แ่ลับไม่มีเสีย
ทำไมเาถึไ้อ่อนแอแบบนี้ ้อให้นอื่นมาปป้อเียวเหรอ
อ่อนแอ ไร้่า ไม่อยาเป็นแบบนี้อีแล้ว เาอยานะ! อยา่าราันมัรัวนี้ อยา่วยให้ทุนรอ!
ลอเรนท์วิ่ไปเ็บาบที่หล่น ำาบแน่นนปวฝ่ามือ
แววาสีฟ้าที่เยสใสลับลุโนไป้วยประายบาอย่า
“โอ๊ย!”
ลอเรนท์รู้สึปวหัวอย่าหนั
ภาพอะไรหลายอย่าประัประเเ้ามาในหัวไม่หยุ
วามทรำบาอย่า้อนทับันสับสนวุ่นวายนับใวามไม่ไ้เลย
ปี๊...ปี๊...ปี๊
เียมิเอร์อลอเรนท์ะพริบสัาเือนบัาแรเอร์ เมไออลหลายนหันมามอเาอย่าระหนใ
แ่ประสาทารรับรู้อลอเรนท์ไม่ไ้สนใเรื่ออื่นเลย
นอาเป้าหมายที่อยู่เบื้อหน้าเท่านั้น
เาอยา่ามัร!
เาอยานะ!
ลอเรนท์มอมัรเบื้อหน้า้วยสายาับแ้นใ
นอื่น้อมาเือร้อน็เพราะมันแท้ๆ
“ย้า!”
้วยวามโมโหเ้ารอบำนไร้สิ
ลอเรนท์ว้าาบพุ่เ้าฟันมัรอย่าบ้าลั่
“อย่า!”
เอทีะโนบอเา
แ่ร่าายอลอเรนท์ลับไม่ฟัอะไรอี่อไป
พอเอทีเห็นันั้น็มีท่าทีหนัใ ยัไม่ถึัหวะที่ะโมี
ืนทำไปแบบนั้นมีแ่สูเปล่า และลอเรนท์เอ็เป็นผู้ใ้แอนิไวรัสไ้เพียนเียว
“มิสเอร์เนโร” เอทีึเรียนที่ลอเรนท์น่าะฟัมาที่สุ
“หา?”
เนโรที่ำลััารับแหันมามออย่าสสัย
แ่พอเห็นสภาพลอเรนท์แล้ว็้อใสุี
“เฮ้ย ลอเรนท์!”
เนโรร้อ รีบวิ่ไปทันที
ลอเรนท์ัาบฟันมัรรัวๆ โยไม่สนใอะไรทั้สิ้น
สัาบัาแรเอร์ยัร่ำร้อ่อไป ราันมัรท่าทายิ่โมโหหนั
มันำรามอย่าโหร้าย เอาหาฟาใส่ลอเรนท์
แ่ลอเรนท์ลับหลบหลีและไล่ฟัน่อไปไม่ลละ แม้ว่ามันะทำให้มัรบาเ็บไ้บ้า
แ่มัร็ไม่มีท่าทีว่าะายในเร็วๆ นี้เลย
“าย้าาา!”
ลอเรนท์ท่าทาะวบุมัวเอไม่ไ้อี่อไป ทำให้เนโร้อเร่ฝีเท้าเพื่อมาหยุเา
“รับไป มิสเอร์เนโร”
เอที็โยนแถบบาอย่าให้เนโร
“อะไร สอร์ลบาร์?”
เนโรรับมา ใ้ฝ่าเท้าวบุมทิศทา้วยลูศรหน้าหลั
เ้าแถบสอร์ลบาร์เลื่อนอย่ารวเร็วราวับสเบอร์ลอยฟ้า
ในัหวะนั้นเอ เ้ามัรเรียมพ่นไฟอีรั้แล้ว!
“ย้า!”
ลอเรนท์บฟันแน่น ไม่ิะหนี ไร้วามลัว
่อให้าย็ไม่เ็บปว ไม่สนใอะไรอี่อไป
“หยุ! ลอเรนท์!”
่อนที่ไฟะแผเผาร่าลอเรนท์นสูสลาย เนโรรีบี่สอร์ลบาร์ว้าัวเาไว้ทันท่วที
ไฟมัรอันร้อนระอุแผเผาไล่หลัามมาอย่าิวเีย
“ปัโธ่”
เนโรสบถพลาเย่าร่าลอเรนท์อย่าบ้าลั่ “ลอเรนท์ นายั้สิีๆ เ่!”
“หา?”
ลอเรนท์เหมือนเพิ่ไ้สิ สัาเือนบัาแรเอร์หยุะพริบไปแล้ว
ลอเรนท์รู้สึมึนสุี เมื่อี้ัวเอทำอะไรลไป
เนโรพาลอเรนท์ร่อนลพื้น ส่วนเอทีสั่เมไออลนอื่นมา่วยัารับราันมัรแทน
ลอเรนท์ไ้แ่นิ่ยืนเหม่อลอย ทำไมเาถึไ้อ่อนแอแบบนี้
เาทั้เศร้า ทั้สล ทั้สับสน ทั้ไม่เ้าใัวเอ
ไม่รู้สึัวเลยว่าหยาน้ำใสๆ ำลัไหลพราอาบแ้ม
“เฮ้ย!
ถึับร้อไห้เลยเหรอ เฮ้ยยย!” เนโรใทำอะไรไม่ถูเมื่อเห็นลอเรนท์ร้อไห้ ไม่รู้ะ่วยปลอบอย่าไรี
ลอเรนท์ะพริบาปริบๆ รู้สึว่าวามัน้ำๆ แๆ
พอเอื้อมมือมาสัมผัสใบหน้าึเพิ่รู้ัว
นี่เาร้อไห้ั้นเหรอ
“อ้าว เ้าาย”
เอทีที่เพิ่เ้ามา พอเห็นันั้น็อึ้ไปไม่น้อยเ่นัน
่อนะียิ้มอย่ามีเลศนัย “ร้อไห้เหรอรับ โอ๋
ุเนี่ย ท่าทาะรัมิสเอร์ไลธ์มาว่าผมเสียอีนะ ฮ่าๆๆๆ”
ำพูอเอทีไม่ไ้ทำให้ลอเรนท์หยุเสียใเลยลับยิ่ทำให้เาปล่อยโฮหนัว่าเ่า
เมื่อนึถึสาเหุที่ไลธ์้อมาาย เนโรึ้อเอที้วยสีหน้าหุหิ
ทำให้เอทีหัวเราะเบาๆ ่อนะล่าว้วยน้ำเสียนุ่มทุ้มริั
“ใเย็นๆ รับ เ้าายลอเรนท์ อนนี้เหลือเวลาอีแ่สิบนาที่อนระบบะถูทำลาย”
ำพูนี้ทำให้ทำให้ลอเรนท์ลืมร้อไห้ไปเลย
เาและเนโรหันไปมอแถบนาฬิาบนปิทินที่ใล้พัแล้ว ทั้สอ้อใสุี
เหลือเวลาอีแ่สิบนาทีริ้วย!
พอลอเรนท์ไ้สิ เา็รีบเ็หน้าเ็า เาะมัวแ่เสียใไม่ไ้
เา้อทำอะไรสัอย่าแล้ว
“ลอเรนท์ ไม่ใ่วามผินายหรอนะ ทำใให้สบายเถอะ สิ่ที่ผ่านไปแล้ว็ปล่อยไป
มันไม่สามารถลับไปแ้ไอะไรไ้” เนโรบบ่าลอเรนท์พยายามะปลอบเา
ลอเรนท์พยัหน้าเบาๆ เป็นเิอบุ
“ผิแล้วรับ มิสเอร์เนโร” แ่เอทีลับยิ้มน้อยๆ “ทีุ่พู็มีส่วนถู ถ้าเป็นโลแห่วามริ
อะไรที่เิึ้นแล้วย่อมไม่สามารถลับไปแ้ไไ้ แ่ไม่ใ่ในโลเม
โยเพาะโลออมพิวเอร์แบบนี้”
“หา?
นายพูอะไร เอที” เนโรนิ่วหน้าใส่
“ผม็หมายวามว่าแบบนั้นละรับ” เอทียิ้มว้า “ผมะอธิบายสิ่ทีุ่้อทำ่อไปให้ฟันะรับ”
ลอเรนท์ับเนโรมอหน้าันเออย่าุน
“ผมรวสอบแล้ว่อนำเ้าุำสั่อไวรัสรา้อนิไม่ไ้อยู่ที่ลาลำัว
แ่อยู่ที่้านลำอ ุ้อเปลี่ยนไปฟันาบรส่วนนั้นแทนรับ”
ำพูอเอทีทำให้ลอเรนท์ัเริ่มเ้าใ ที่แท้็เพราะแบบนี้เอเหรอ มิน่าล่ะ อนนั้นราันมัรถึไม่เป็นอะไร
“แ่มัรมันัวให่มานะ! แล้วะึ้นไปฟันที่อยัไล่ะ” เนโรประท้ว
เอทียิ้มว้าว่าเิม “เพราะแบบนี้ผมถึ้อารวาม่วยเหลืออุไ
มิสเอร์เนโร”
“หา?
ให้เราทำอะไร” เนโรมวิ้ว
“ใหุ้ึวามสนใอมัรแทน แล้วให้มิสเอร์ไลธ์ใ้โหม P โยนมิสเอร์ลอเรนท์ึ้นไปฟันที่อมัรแทน”
ำล่าวอเอทีทำให้ลอเรนท์ับเนโรถึับัวแ็ทื่อ
“เอ่อ...แุ่ไลธ์เา....”
ลอเรนท์พู้วยเสียสั่นเือวามรู้สึผิ
“ฮ่าๆๆๆ ุ็อย่าให้มิสเอร์ไลธ์ายสิรับ”
“หือ?”
ลอเรนท์ฟัเอทีพูแล้วไม่เ้าใ
แล้วแววาอเอที็เปลี่ยนไป สีหน้าูเร่เรียริั
“พร้อมหรือยัรับ”
“หา?”ลอเรนท์ำลัว่าพร้อมอะไร
“ถ้าั้น็เรียมัวนะรับ” เอทีว่า ่อนะลอยไปที่แท่นีย์บอร์ึ่เื่อม่อับระบบออมพิวเอร์เรื่อนี้ไว้
เอทียิ้มให้ลอเรนท์เล็น้อย านั้น็ปุ่มบาอย่าที่ีย์บอร์
‘ระบบไ้ทำาร Undo
ทำารย้อนลับไปแ้ไามประวัิที่ไ้ระบุไว้’
“เอ๋...เหวอออ”
ลอเรนท์ร้อเสียหลอย่าใ
ภาพทุอย่าำลัวิ่ย้อนลับ!
ย้อนลับไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ เหมือนับเวลาำลัถูนับถอยหลั
ั้แ่เาร้อไห้ ั้แ่เนโรมา่วยเาให้ไ้สิ
ั้แ่เาไล่ฟันมัรอย่าบ้าลั่ นระทั่ถึอนที่ไลธ์ำลัหายไป
เศษเสี้ยว้อมูล่อยๆ ลับมารวมันใหม่อีรั้
นี่มัน...?!
ลอเรนท์ะพริบาปริบๆ รู้สึใสุี
ร๊า!
เ้ามัรำลัพ่นไฟใส่เาแล้ว!
“หวาาา!!!”
ลอเรนท์ร้ออย่าใ เาเหลือบไปเห็นไลธ์ใ้โหม A พุ่มาทาเ้า และำลัะใ้เลอสปอร์แล้ว!
ลอเรนท์เ้าใโยับพลัน เอทีปรับ่วเวลาระบบให้เาย้อนลับมาแ้ไอีั้นเหรอ
ไม่สิ ไม่สิ ม่ายยย! ไลธ์้อไม่ายแทนเา ม่ายยย ไม่เ็า!!!
“หยุรับ ุไลธ์!”
น่าแปลเหลือเิน ทั้ที่อนนั้นลอเรนท์แทบไม่มีแรลุหนี้วย้ำ
แ่พอนึถึวามรู้สึที่้อเสียไลธ์ไปเพราะวามผิพลาอย่าไม่น่าให้อภัยอัวเอเาลับมีพละำลัอย่าประหลา
ยืนหยัลุึ้นหลบเปลวไฟ้วยัวเอ พอไลธ์เห็นันั้น็ะัา้าไปั่วะ
“เอที สอร์ลบาร์!”
เนโรร้ออสอร์ลบาร์ เอทียิ้มร่า่อนะโยนให้ทั้ไลธ์ับเนโร
และไม่วายหันมายิบาใส่ลอเรนท์อี่าหา
“มิสเอร์ไลธ์ไม่ายแล้ว ีใมั้ย”
พอลอเรนท์ไ้ฟัันั้น็อึ้ไปเล็น้อย
ในะที่ไลธ์มวิ้วเหมือนไม่เ้าใว่าพวเาพูอะไรัน
“เอาละรับ ุเหลือเวลาอีแ่หนึ่นาทีเท่านั้น” เอทีับท เรียสิลอเรนท์ลับมา
“หา?”
ลอเรนท์เหลือบมอนาฬิาพลาอ้าปาหวอ ริ้วย! ่อให้ย้อนลับไปแ้ไสถานาร์ แ่เวลาระบบ็ยัเินหน้า่อไป
“หวา!”
ู่ๆ ลอเรนท์็ถูไลธ์ลาึ้นไปบนสอร์ลบาร์
ไลธ์เ็บาบที่หล่นให้ลอเรนท์ที่รับมา้วยวามรู้สึผิน้อยๆ
“เอาละรับ มิสเอร์ไลธ์ ่วยหาัหวะส่มิสเอร์ลอเรนท์ึ้นไป้วย”
ไลธ์มอเอทีนิ่ๆ ไม่ไ้พูอะไร ะที่ี่สอร์ลบาร์วนไปรอบๆ
ร่าอราันมัรอย่าล่อแล่วและูีไม่เปลี่ยนแปล
ร๊า!
ราันมัรท่าทาพิโรธหนัที่โนล่า ไล่พ่นไฟเผาไม่ยั้
โีที่มีเนโร่วยึวามสนใไว้ไ้ในระับหนึ่
“เหวอออ!”
แ่ลอเรนท์รู้สึว่าไลธ์ี่เฟี้ยวฟ้าวนน่าลัวเินไปแล้ว
มีารพลิลบีลัาเอียทำมุมหลายอศา นเาเือบร่วลไป
ถ้าไม่ว้าายเสื้อแ็เสีาวอไลธ์เอาไว้่อน
‘นี่ือเสียประาศาระบบอัโนมัิ
‘เมไออลเหลือเวลาทำภาริอีเพีย 30 วินาทีเท่านั้น
‘เริ่มนับถอยหลั เหลือเวลาอี 29 วินาที’
“อนนี้เลย”
เอทีะโนสั่
ไลธ์ึว้าแนลอเรนท์ ลอเรนท์เบิาว้าเล็น้อย ับพลันไลธ์็ใ้โหม P เหวี่ยร่าลอเรนท์ึ้นไปลาอาาศทันที
“เย้ยยย!”
ลอเรนท์ใสุี อนนี้เาลอยอยู่ลาอาาศแล้ว!
ไม่นะ ม่ายยยย น่าลัวเินไปแล้ว!
“ลอเรนท์ั้สิ!”
เนโระโนบอ ทำให้ลอเรนท์ลับมาวบุมัวเอไ้อีรั้
ริสิ เา้อ่าราันมัรให้ไ้ มิเ่นนั้นวามพยายามอทุน็ะสูเปล่า
‘เหลือเวลาอี 10
วินาที’
“นายแปบิ สู้าย ไม่้อรีบ แ่ทุนรออยู่” ไรเอร์ะโนบอ
“ปี้~”
พัลพีเอ็เ่นัน
‘เหลือเวลาอี 9
วินาที’
“พยายามเ้านะะ!”
แฟรี่พิี่เียร์อย่าออนอหน้าสุๆ
“อืม สู้”
าไเรน
‘เหลือเวลาอี 8
วินาที’
“บอมมม!
ูมมม!” าบ๊อบบี้
“I
bet you win!” าแบเอร์
‘เหลือเวลาอี 7
วินาที’
“ลูี่รอทำวามสะอาอยู่นะะ!” าลูี่
“วามพยายามอยู่ที่ไหน วามสำเร็อยู่ที่นั่น” าเฟยหล
‘เหลือเวลาอี 6
วินาที’
“เอาใ่วยนะะ”
าิิ
“ปู่ไม่มีใ่วย มีแ่ัวอ่ะ เอาปะ ร๊า” าเนเ
‘เหลือเวลาอี 5
วินาที’
“ทำารรวสอบ วัถุแปลปลอม มีโอาสสำเร็ 99.99%” าี
“สวยเท่านั้นนะทุสิ่ ถึแม้เธอะสวยน้อยว่าัน็าม” าแอเลล่า
‘เหลือเวลาอี 4
วินาที’
“สู้นะร้าบ บานนี้เี๋ยวผมพาล่อเรือเล้านารี” าอัลเฟรโ้
‘เหลือเวลาอี 3
วินาที’
“ไม่สำเร็ สั่วิพื้นหมื่นรอบ ปิบัิ!” าโเฟ
“เหอะ แ่นี้ทำไม่ไ้ แายแน่!” และเสียาฟลินน์ยัทำให้ลอเรนท์สะพรึไ้เหมือนเย
ทุน...
ลอเรนท์รู้สึาบึ้อย่าบอไม่ถู ทุนอุส่าห์พยายามันมาถึั้นนี้
เาะอีพลาไม่ไ้ พลาไม่ไ้แล้ว!
‘เหลือเวลาอี 2
วินาที’
บันี้แรใอเหล่าเมไออลทุนส่มาถึเ้าายแปบิผู้นี้แล้ว
ลอเรนท์ั้ท่ามั่นอย่าไม่เยเป็นมา่อน มอุายอมัร้วยสายาเียบม
มือระับาบอย่ามั่น เื้อาบสุแร
“ย้า!”
ลอเรนท์ปัาบลไปที่ลำออมัรอย่าแม่นยำ
ร๊า!
เ้าราันมัรร้อโหยหวนอย่าเ็บปว ่อนะเปล่แส และแสลายเป็นฝุ่นผ้อมูลท่ามลาสีหน้าโล่ใอทุน
‘หมเวลาในารทำภาริ
‘ไวรัสรา้อนิถูำัทันเวลา
‘ภาริเรียลเมเพลย์ รั้ที่ 3 เทพนิยายิิทัลสำเร็
‘เมไออลทุนที่รอีวิะไ้รับเียฟอร์มูลา’
ลอเรนท์ไ้ยินันั้น็ถอนหายใเฮือ รู้สึเหนื่อยหอบ ิะพัหลับาสัหน่อย
แ่ันลืมเลยไปว่า...
“เย้ยยย!”
ไม่นะ...อนนี้อยู่ลาอาาศนี่นา
“เหวอออ!”
ำลัะร่วแล้ว ายแน่ ายแน่ๆ ม่ายยย
“ระวั!”
นับเป็นโีที่ไลธ์ับเนโรรีบี่สอร์ลบาร์มา่วยรับเาไว้ไ้ทัน
ไม่อย่านั้นลอเรนท์ลายเป็นพระเอมัรายอนบ เพิ่เอานะไปแ่ันร่วหล่นมาาย
เสียทั้ท่า เสียทั้หน้า เสียทั้ีวิ
ราันมัรายไปพร้อมับรอปไอเทมน่าาประหลาไว้
“ปรินเอร์?”
เอทีมวิ้วเล็น้อย ่อนะหัวเราะไม่หยุ
านั้นเมไออลทุน็่อยๆ ทยอยัน ัวเอออผ่านเรื่อพิมพ์เอสาร
ออาโลิิทัลลับสู่โลแห่วามริ
เียฟอร์มูลา (แ้ม)
ไลธ์ (เมสปอร์ไลท์)
; = 5
AT-112-8514
(เมสปอร์ไลท์) ; = 3
ฟลินน์ แมเลแลน (เมโฟร์อาร์มี) ; = 3
ลูี่ วินน์ (เมอมบี้เมลีนเนอร์) ; = 3
แอเลล่า ลา ออเรย์ (เมโฟร์อาร์มี)
; = 3
ิิ (เมน็อเอา์!)
; = 2
แฟรี่พิี่ (เมฟลาวเวอร์ริ่เลี้) ; = 2
ไเรน (เมฟิิ่เมอเม) ; = 2
พัลพี (เมปั๊ปปี้เลิฟเวอร์) ; = 2
ไรเอร์ (เมเฮวี่เพเล)
; = 2
พลเอ โเฟ นาธาเนียล ไลน์ (เมโฟร์อาร์มี)
; = 1
อัลเฟรโ้ เบลโล เบนามิน (เมโฟร์อาร์มี)
; = 1
ี (เมเอสโอเอส)
; = 1
เฟยหล (เมน็อเอา์!)
; = 1
เนเ (เมน็อเอา์!)
; = 1
เนโร (เมริทึมสเป)
; = 1
- (เม็อปปี้)
; = 1
แบเอร์ (เมเอะแบเอร์) ; = 1
บ๊อบบี้ (เมบ๊อบบี้บอมบ์) ; = 1
ลอเรนท์ ฟิล์ (เมวัน์อะพอนเอะไทม์) ; = 1
บอร์บนเพานสเเียมแสแ้มเียฟอร์มูลาล่าสุ
เป็นที่รู้ัว่าเมไออลทุนไ้เ้ารอบไฟนอลันหม
เหล่าผู้มทั่วทั้สนาม่าปรบมือ้วยวามยินีปรีา
ลอเรนท์รู้สึโล่ใสุ อย่าน้อยเา็ทำสำเร็สินะ
“ระผม้ออแสวามยินี้วย
บันี้เมไออลทุท่านสามารถผ่านเ้ารอบไฟนอลนรบแล้ว
“อย่าไร็าม รอบัเลือ็ยัเหลืออีเม
เพื่อเ็บเียฟอร์มูลาให้ไ้มาที่สุ
“และไม่ให้เป็นารเสียเวลา ระผม อร์ สมิธ ในนามอผู้อำนวยารศูนย์เมไออลอะาเมี่ อเปิ ‘เรียลเมเพลย์ รอบัเลือที่ 4’
“เริ่มสุ่มรอบถัไปเลย!”
แล้วบอร์เมเพลย์็ปราึ้นอีรั้
[
เม
: ??? ]
ภาพบอร์หายไปแล้ว ่อนะายภาพทรีเอร์และนรีบรรเลประอบอย่าวนเศร้าสล
“ปีริส์ศัราที่ 3,000 ยุแห่วิวันาารมนุษย์ึ่พันาเ้าสูุ่สูสุ
ทว่าเทโนโลยีเหล่านั้น...ลับหวนมาทำลายมนุษย์เสียเอ
“ลียุแห่สรามทำลายล้ามวลมนุษยาิ นานาประเทศล่มมหมหนทา าวโลำลัสิ้นหวั โหยหาวามหวัอันริบหรี่”
รี๊...เฮ้!
เสียเียร์ัระหึ่ม ลอเรนท์แทบฟัไม่ออเลยว่าทรีเอร์พูอะไร
มีแ่ภาพที่น่าเศร้า โลล่มสลายับศพมนุษย์นอนายมันน่าีใรไหนหว่า
“และสุท้าย...สัาอวาม่วยเหลือสุท้ายาประานทั่วโล็ถูส่ไปยัวามหวัเียวที่หลเหลืออยู่
“สี่เหล่าทัพอิสระที่แ็แร่ที่สุแห่ศวรรษนี้”
พอถึรนี้ลอเรนท์็บาอ้อทันทีว่านี่ือเมอะไร อย่าบอนะว่า...
“ประวัิศาสร์อันยาวนานเลื่อื่อ ทหารประสิทธิภาพเยี่ยมนับหมื่น
่ายฝึสุโหเิมพัน้วยีวิ รบร้อยรั้นะร้อยหน อทัพอันทรเียริยศ แบทเทิล
มิลิทารี ฟรอส
“และที่สำัไม่มีใรไม่รู้ั ‘พลเอ โเฟ นาธาเนียล ไลน์’ ผู้ไม่เยแพ้!”
ปราภาพอทัพหุ่นยน์สุแร่ ประับราสัลัษ์รูปโล่
พร้อม้วยนายพลหนวเ้มที่ยืนเ่นส่าอยู่เบื้อหน้า
“ลอส อัลลิเบีย รูส ับนาวี ธุริเรือสำราเ็าบสมุทรเป็นเพียาหน้าออทัพเรือำน้ำที่แร่แ็ที่สุ
“‘ัปัน อัลเฟรโ้ เบลโล เบนามิน’ พร้อมูแลุลอารเินทา”
ปราภาพายเรือำน้ำนาให่
เหล่าลูเรือและัปันรูปหล่อในเรื่อแบบรูปปีพร้อมให้ารบริารลู้า
“พวเธอเป็นั่ารา แ่มิใ่นาฟ้า พวเธอเป็นั่ันทรา แ่มิใ่ผีเสื้อ
พวเธอเป็นั่สายลม แ่มิใ่วิห นูเบีย าร์ล็อ์ แอร์ไลน์ เพราะพวเธอือ...มัุราแห่ท้อนภา’
“ ‘แอเลล่า ลา ออเรย์’ ผู้นำหน่วยรบอาาศหิสุแร่เพียหนึ่เียวในโลนี้”
ปราภาพอำลัเรื่อบินรบหน้าาประหลา
เหล่าสาวสวยนับินสุเ็ีหน้าอให่มาหน้าหลายา โยแน่นอนว่าแอเลล่าัปเอฟย่อมอลัารที่สุ
และสุท้าย นาภาพยัไม่าย็เรียเสียเฮาเหล่าแฟนลับึ้อ
“แมเลแลน ยู.เอ็น. 365
อ์รลับสุยอใ้ินที่ไม่เยมีใรรู้ั
อทัพศูนย์วิัยยุทโธปร์ทำลายล้าพิเศษ อาวุธที่สามารถระเบิโลเป็นุภายในพริบา
“ผลานิ้นโบแล่าสุออ์ร F.L.Y.N.N. สุยออาวุธลับแห่ศวรรษ”
ภาพอฮีโรอมวายร้ายแ่หน้าาไร้พิษสยัวนให้ผวาเหมือนเย
“หน้าที่อุ ปป้อโล ปิบัิ” โเฟยมือะเบ๊ะวันทยาหัถ์
“Always
welcome with pleasure ระผมและลูเรือพร้อมให้บริาร” อัลเฟรโ้โ้พร้อมับยิบส่สายาโปรยเสน่ห์
“สวยเท่านั้นที่รอโล”
แอเลล่าเิหน้า สะบัผม โพสหน้าบิเอวแอ่นหน้าอ
“หึ”
สุท้าย ฟลินน์ที่ไม่พูพร่ำอะไรทั้สิ้น
มาถึ็เหวี่ย้อมือ ัไฟเผาหน้าอนับไป
และสุท้าย็มีึ้นื่อว่า
[
โฟร์อาร์มี ]
เหล่าผู้ม่าปรบมืออบรับเมรั้นี้อย่าล้นหลาม
านั้นบอร์็ทำารสุ่มเพลย์่อ
[
เพลย์ : ??? ]
แล้วหยุลที่...
[
เมสวมบทบาท ]
เรียลเมเพลย์รอบัเลือรั้สุท้าย นั่น็ือ...
[
เม
] : [ โฟร์อาร์มี ]
[
เพลย์ ] : [ เมสวมบทบาท
]
[
ิา ] : [ ??? ]
หมายเหุ :
1. สอร์ลบาร์
(Scrollbar) ือ แถบเลื่อนภาพหรือ้อมูล
มัปราบนฝั่วาสุอหน้าอแสบนในอมพิวเอร์หรืออุปร์แท็ปเล็
ที่แถบปลายะมีลูศรหันึ้นและล
หมว FanArt
ออนุาเอาภาพ FanArt มาลเพิ่มนะะ^____^
ไรเอร์ x เนโร าุ Prossiw ่าาา
ริๆ ให้มานานแล้ว แ่เพิ่หาโอาสมาล (อนนี้มีบทเนโรนิหน่อย็เลยอยาเอามาล อิอิ^_^)
รี๊ ไรเอร์หน้าาเป็นแบบนี้เอเหรอออ มิน่าถึไ้ิ้นะ ฟินเลย ฮ่าๆ
อบุมาๆ เลยนะะ >_<
ลอเรนท์ าุ 555 ่าาา
แห่มๆ นายูเท่ห์นานี้เียวเหรอ =w= ไม่น่าเื่อ ฮ่าๆๆๆ
น่ารัมาๆ เลย่ะ อบุมาๆ เลยนะะ^^
และสุท้าย็ โเฟ และ ฟลินน์ าุ LingRing ่าาา
อุส่าห์ลสีให้้วย แหะๆ อบุมามาย้า
ว่าแ่ผู้อ่านสเปอบแบบป้อมๆ เหรอะ ฮ่า แวเล่น
น่ารัมาๆ เลย้า^_^
ปล.โเฟแอบเสื่อมนะเนี่ย =v=
เมไออลฝาำอบุมาบอแฟนอาร์้วยนะะ แหะๆ ^___^
ถึ Prossiw
เนโร : โอ้ววว แหะๆ อบุมาๆ เลย ว่าแ่...ทำไม้อเป็นเราับไรเอร์้วยล่ะ? เหอะๆ ยัไ็วามาอีเยอะๆ น้า^^
ไรเอร์ : อืม อบุท่านมา ส่วน้าหน้าาเป็นแบบนี้หรือไม่นั้น อยารู้ลอถามเ้าเนโรูนะ
เนโร : ห๊ะ ถามเราทำไม เราเยเห็นหน้านายอนไหน??
ไรเอร์ : ็อนนั้นไ....(ทิ้ไว้เป็นปริศนา อุิ๊)
(แล้ว็มีรั้ที่แล้วที่ไม่ไ้เอาำอบุาลอเรนท์ เอที ไลธ์ มาฝานะะ ^_^)
ลอเรนท์ : แหะๆ อุส่าห์วาผม้วย ีใัเลยรับ อบุมานะรับ
เอที : ฮ่าๆๆ ว่าแล้วว่า้อเป็นผมับมิสเอร์ไลธ์ เอาเป็นว่าอเ็บไว้นะ ผมะใ้เป็นอัลบั้มานแ่านในอนาอเราสอนนะรับที่รั //มอไลธ์
ไลธ์ : ....
ถึ 555
ลอเรนท์ : แหะๆ ีใั วาให้ผมเหรอรับ //เาหัวอย่าเอะเิน อบุมานะรับ^_^
ถึ LingRing
โเฟ : ามระเบียบพั ้าไม่เยมิบแบบนั้นหรอนะ มันผิระเบียบ วัธยาวุธ! ทำวามเารพผู้อ่านปิบัิ
ฟลินน์ : เหอะ ิว่าวา้ามา แล้ว้าะอบุเหรอ ไม่มีทา //ทำหน้าโหใส่ แ่วาแล้ว็้อวา่อไปนะเฟ้ย
สุท้าย็ออบุแฟนอาร์ทุท่านนะะ
รัผู้อ่าน้า >_<
EarthLok.
ความคิดเห็น