รักนี้ต้องให้บอกหรอ?

"ใบหม่อน" เป็นหญิงสาววัย 30 ต้นๆ ที่ต้องการออกท่องโลกกว้าง เธอเลี้ยงชีพตัวเองจากการถ่ายภาพแล้วลงขายผ่านเว็บไซซ์ที่สามารถดาวน์โหลดที่ไหนก็ได้จากทั่วทุกมุมโลก และไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ขอแค่มีกล้อง โน้ตบุ๊ค และ อินเทอร์เน็ตแรงๆ มันก็สามารถทำเงินให้เธอได้แล้ว

สมัยมัถยมปลายของใบหม่อน เธอเริ่มสนใจการถ่ายภาพ ถ่ายทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น ต้นหญ้า ใบไม้หลากสี ชิงช้าในสวนส่วนกลางของหมู่บ้านจัดสรรที่เธออาศัยอยู่ หรือแม้กระทั้งเพื่อนบ้านที่กำลังจูงน้องหมาออกมาเดินเล่นในยามเย็น จากกล้องมือถือเก่าๆของพ่อเธอ และในระหว่างที่เธอกำลังสนุกกับการถ่ายรูปอยู่นั้น เสียงเรียกเล็กๆของเด็กหญิงคนหนึ่งจากอีกฟากถนนกำลังเรียกชื่อของเธอ เพื่อนบ้านตัวน้อยวัย 5 ขวบ ที่เพิ่งย้ายเข้ามาได้ไม่กี่สัปดาห์ เด็กหญิงคนนี้เธอชื่อ "เมรี" หม่อนก็จะหันไปทักทายเด็กน้อยคนนี้เสมอ เพียงแค่ไม่กี่สัปดาห์ เพื่อนบ้านที่ย้ายมาใหม่ก็สนิทสนมกับบ้านของใบหม่อนและเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันเสมอมา ทุกเวลาเย็นหลังเลิกเรียนของใบหม่อน เมรีก็จะวิ่งมาเล่นกับหม่อนที่บ้านจนมืดค่ำ บางทีก็นอนค้างเสียที่นั่นไปเลย แม่ของเมรีเลยต้องเอาขนมของฝากมาให้ที่บ้านเพราะถือว่าเมรีชอบจะมารบกวนก็กลัวว่าใบหม่อนจะรำคาญ แต่ก็ตรงกันข้ามที่หม่อนเองดูจะชอบที่เมรีมาเล่นกับเธอในทุกๆวัน นี่แหละหนาจึงตรงกับคำนิยามที่ว่า "มีเพื่อนบ้านดี เหมือนถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1" ก็ว่าได้ 

เมรีชอบมาเล่นกับใบหม่อนบ่อยๆที่บ้าน ถึงแม้ว่าหม่อนจะอยู่ในช่วงวัยรุ่นแล้วก็ตาม เธอไม่เคยรำคาญเมรีเลยเพราะเธอเองก็ไม่ค่อยจะคบเพื่อนสักเท่าไหร่ จนมาถึงช่วงที่หม่อนเข้ามหาวิทยาลัยและเริ่มไม่ค่อยได้กลับบ้าน ระยะห่างจากทั้งสองจึงมีช่องว่างมากไปทุกที

เวลาผ่านไปหลายปีหลังจากที่หม่อนเรียนจบมหาวิทยาลัย เธอเริ่มทำงานบริษัทแต่ก็ทำไม่ได้นานเพราะหม่อนรู้สึกว่าที่ตรงนั้นมันไม่ใช่ที่สำหรับเธอ หม่อนจึงเริ่มถ่ายรูปและขายลงเว็ปไซส์ เมื่อเริ่มมั่นใจแล้วว่าเงินจากการขายรูปสามารถเลี้ยงดูตัวเองได้หากต้องออกจากงาน วันนึงเธอจึงตัดสินใจที่จะลาออกเพื่อไปใช้ชีวิตอย่างที่เธอต้องการ มันจึงทำให้หม่อนต้องออกเดินทางไปตามที่ต่างๆเพื่อถ่ายรูปและถือโอกาสเที่ยวไปในตัว นานๆถึงจะกลับมาที่บ้านที แต่ก็จะเป็นช่วงที่ค่ำแล้ว ซึ่งก็มักจะคลาดกับเมรีที่ยังคงแวะเวียนมาที่บ้านของหม่อนทุกครั้งที่มีโอกาสเหมือนเดิมแต่ไม่เคยเจอกับใบหม่อนเลย

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่หม่อนถือโอกาสย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านอย่างจริงจังหลังจากที่ไม่ได้กลับมาตั้งแต่เธอเรียนจบจากมหาวิทยาลัย เธอขนสัมสัมภาระจากอพาร์ทเม้นท์ขึ้นรถแท็กซี่ 7 ที่นั่ง เพราะของของเธอไม่ได้มากมายอะไร ปกติก็ไม่ได้อยู่ห้องอยู่แล้วแค่เช่าไว้ใช้เก็บของและนอนพักผ่อนเท่านั้น 

และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราว