ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Destiny - หยุดเวลารักเอาไว้ที่เธอ [ Yaoi ]

    ลำดับตอนที่ #5 : มีกันและกัน ( เรทนิดหน่อยน่ะค่ะ )

    • อัปเดตล่าสุด 13 มี.ค. 49


    ถ้าเกิดแต่งไม่ถูกใจหรือผิดพลาดอะไรไปก็ขอโทษน่ะค่ะ  นี่เป็นเรื่องแรกและเป็นครั้งแรกที่แต่งแบบนี้อ่ะค่ะ  อ๊าก!!!!!!

    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

               
    " อ๊า!!!!!! " เคนร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆนนท์ก็กดนิ้วลงบนตุ่มสีชมพูส้มของเขา  เคนรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว  และรู้สึกว่าขาของเขาเริ่มสั่น  มันเพราะอะไรกันน่ะ

                " พี่รักเคนน่ะ " เสียงกระซิบแผ่วเบาของนนท์ทำเอาเคนหน้าแดงซ่านด้วยความอาย

                " เคนรู้มั้ยว่าพี่รอเคนมาตลอด 7 ปี พี่ไม่เคยมองผู้ชายหรือผู้หญิงคนอื่นอีกเลย เพราะเคนทำให้ชีวิตของพี่เปลี่ยนไป เคนเป็นคนเดียวที่เข้าใจพี่ พี่ไม่อาจจะรักคนอื่นได้อีกแล้ว " เมื่อนน์พูดจบเค้าก็ก้มลงไปจูบปุ่มนูนสีชมพูส้มสดใส

                " อ๊ะ...อ๊า...อื้อ " เคนครางออกมาเสียงหวาน  ความรู้สึกที่แปลกประหลาดนี้มันช่างดีเหลือเกิน  จนเค้าอดใจไม่ไหวที่จะร้องออกมา

                ร่างใหญ่รู้สึกถึงความรู้สึกของคนร่างเล็กที่ไม่ได้รังเกียจเค้าเลยแม้แต่น้อย  นนท์ได้ใจเลยเขยิบหน้าขึ้นไปประกบริมฝีปากของค้ากับเคนอีกรอบอย่างดูดดื่ม  แล้วค่อยๆควานหาน้ำหวานจากโพรงปากของร่างเล็ก

                เมื่อร่างใหญ่รู้สึกถึงเสียงลมหายใจติดขัดของร่างเล็ก ก็ค่อยๆผละริมฝีปากออกแล้วไซร้ลงมาเรื่อยๆจนถึงต้นคอ  แล้วค่อยๆจูบที่ต้นคอ  ทุกๆครั้งที่นนท์แกล้งขบเม้ม  เคนจะครางเสียงหวานๆออกมา

                ร่างเล็กที่ตอนนี้แทบไร้เรี่ยวแรง  หน้าแดงก่ำ  ผิวสีขาวชมพูที่ตอนนี้ต้นคอนั้นมีรอบจูบระรานไปทั่ว  นนท์ค่อยๆมองอย่างพอใจด้วยสายตาที่ร้องแรงแต่แฝงไปด้วยความรักอย่างท่วมท้น

                " พี่นนท์มองอะไรครับ  ผมอายน่ะ " เคนเมื่อรู้สึกถึงสายตาที่ร้องแรงคู่นั้น ก็อายเอามือปิดหน้าเป็นการบัง

                " อายทำไมหล่ะ ตอนเด็กๆเรา 2 คนก็อาบด้วยกันออกจะบ่อย " นนท์ทำเสียงเจ้าเล่ห์แล้วค่อยๆปัดมือของเคนออก

                คำพูดเมื่อกี้ทำให้เคนหน้าแดงขึ้นกว่าเดิมเกือบ 10 เท่า

    อาบน้ำด้วยกันเหรอ! ทำไมเค้าจำไม่เห็นจะได้เลย  ถ้าเมื่อ 7 ปีก่อน  เค้าน่าจะอายุประมาณ 7-8 ขวบ  อืม  ก็นานแล้วเหมือนกันน่ะ  เป็นธรรมดาที่เค้าจะจำไม่ได้  และเดี๋ยวนี้เค้าก็ยุ่งแต่งาน  บางทีอาจจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ

    แล้วจู่ๆเคนก็ต้องสะดุ้งเฮือกเพราะว่านนท์เริ่มไม่อยู่สุข  นนท์จับส่วนนั้นของเคนแล้วรูดขึ้นรูดลงอย่างเมามันส์  ทำเอาเคนครางเสียงหวานดังระงมไปทั่วห้องน้ำ

    ไม่นานนักก็มีของเหลวสีขาวขุ่นไหลออกมา  เคนหอบหายใจ  ทั้งเหนื่อยทั้งรู้สึกแปลก

    " ต่อไปก็... " นนท์พูดยังไม่ทัน  เค้าก็สอดนิ้วที่ 1 เข้าด้วยความรวดเร็ว  ทำเอาคนที่ไม่เคนอย่างเคนร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

    " อ...อ๊า...เจ็บ...เจ็บ "

    " ไม่เป็นไรน่ะคนดี อีกแป็ปเดี๋ยวก็หาย " ว่าแล้วก็สอดนิ้วที่ 2 เข้าไปต่อ

    " อ๊า!!!!!! "

    " อีกแค่นิ้วเดียวเองครับ "

    เมื่อนิ้วที่ 3 ถูกสอดใสเค้ามา  เคนกรีดร้องอย่างเจ็บปวดมากกว่าครั้งใดๆ  นนท์ค่อยเลื่อนนิ้วไปทั่วช่องแคบของร่างเล็กที่ตอนนี้กอดเค้าไม่ยอมห่าง  ตอนแรกเคนก็รู้สึกเจ็บมากๆ  แต่ว่าไม่นานนักความเจ็บก็กลายเป็นความสุขสม  ยิ่งเมื่อร่างใหญ่กระแทกนิ้วเข้าไปข้างใน  เคนยังเผลอครางออกมาเสียงหวาน

    " อืม...คงพอดีแล้วหล่ะมั้ง!? " เมื่อนนท์พูดจบก็ถอดนิ้วออกมาด้วยความรวดเร็ว  ทำเอาเคนสะดุ้งเฮือกอีกรอบ

    เคนหอบน้อยๆ  ทั้งเจ็บทั้งสุขทั้งเหนื่อย  แปลกประหลาดจริงๆ

    " พร้อมหล่ะน่ะ " พูดยังไม่ทันจบ  ส่วนนั้นของนนท์ก็เค้ามาอยู่ในตัวของเคนแล้ว

    " อ๊า!!!!!! " เคนกรีดร้องดังไปทั่วห้องน้ำ  เจ็บ...เจ็บเหลือเกิน  ไม่เคยเจ็บอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย

    แต่แล้วความเจ็บก็อยู่ได้ไม่นาน  มันกลับกลายเป็นความเสียวซ่านและความสุขสม  ยิ่งเวลาที่ร่างสูงเลื่อนเข้าเลื่อนออก  มันให้ความรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว

    " อ๊ะ!!!!! " เคนสะดุ้งเฮือกเมื่อนนท์กระแทกเข้าโดนจุดนั้นของร่างกาย  ทั้งเจ็บทั้งสุขจริงๆ

    " ครั้งสุดท้ายแล้วน่ะ " เมื่อนนท์พูดจบ  ก็กระแทกเข้าไปจนมิดด้ามและของเหลวสีขาวขุ่นก็พุ่งไหลเข้าไปในตัวของเคน  เหมือนกับของเหลวสีขุ่นสีของเคนนั้นฉีดเปรอะไปทั่วหน้าท้องของร่างใหญ่

    " อ๊า!!!!! " ร่างบางกรีดร้องอีกรอบ  ไม่ใช่เพราะความเจ็บอะไรหรอก  แต่มันสุขต่างหากหล่ะ

    เมื่อทั้งสองได้ปลดปล่อยของกันและกัน  เคนก็ฟุบสลบเหมือดไปในทันที

    นนท์ค่อยๆประคองร่างบางขึ้นมาจากอ่างน้ำแล้วพาไปที่เตียง  ค่อยๆวางร่างบางลงอย่างทถะนุถนอม

    " รักน่ะเด็กโง่ " ร่างสูงพูดพลางจูบลงบนหน้าผากลงไป 1 จุ๊บส์  แล้วทั้ง 2 ก็เข้าสู่ห้วงแห่งความฝันในช่วงรัตติกาลข้างๆกัน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×