คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สัญญาเมื่อ 7 ปีก่อน
" แต่งงาน! " เคนเบิกโตตาที่โตอยู่แล้วให้โตยิ่งขึ้นด้วยความตกใจ
แต่งงาน! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน เค้างงไปหมดแล้วน่ะ เมือกี้ก็บอกว่าเป็นคู่หมั้น แล้วนี่แต่งงานอีก มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
" ใช่! แต่งงาน ก็เรา 2 คนสัญญากันว่า ถ้านายอายุครบ 15 ปี นายจะแต่งงานกับฉันนี่ เมื่อ 7 ปีที่แล้ว จำได้มั้ย!? " นนท์ว่าพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้เคน ทำเอาเคนทั้งงงและหน้าแดงไปพร้อมๆกันอย่างหาสาเหตุไม่ได้
" เบียร์ ออกรถได้ " นนท์หันไปข้างหันพลางสั่งคนขับรถให้ออกรถ
เคนเริ่มงงกว่าเดิม ก็เค้าไม่รู้ตัวเลยว่าเค้ามานั่งอยู่บนรถได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เคนมองไปรอบๆรถ รถคันนี้ข้างนอกก็ว่าดูหรูแล้ว แต่ข้างในนั้นหรูกว่าเยอะมาก แต่เอ๊ะ! ดูจากภายนอกแล้วน่าจะเป็นรถคนรวย แต่ว่าพี่นนท์เพื่อนบ้านสมัยเด็กของคนนั้น เป็นคนฐานะปานกลางนี่นา
" เดี๋ยวก่อน คุณดูน่าจะเป็นคนรวย แต่พี่นนท์เค้า... "
" คือว่า ฉันขอโทษที่ปิดบังนายมาตลอดเลย สมัยก่อนนั้นฉันแอบหนีแม่ออกไปนอกบ้าน ฉันก็เลยซื้อบ้านหลังนั้นเอาไว้ใช้ชั่วคราว พอดีเห็นว่าบ้านหลังนั้นมันอยู่ในมุมอับดีแล้วก็แถวๆนั้นไม่ค่อยมีคนอยู่ด้วย " นนท์ว่าพลางเกาหัวแกรกๆแล้วทำหน้าแหยๆ
ซื้อบ้านไว้ใช้เล่นยังงั้นเหรอ! งี้ก็แปลง่าพี่นน์ตัวจริงน่ะซิ แต่เดี๋ยว แล้วเราไปสัญญากับพี่เค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าจะแต่งงานด้วย
" แต่ถึงยังงั้นก็เหอะ แล้วผมไปสัญญากับพี่เมื่อไหร่ว่าจะแต่งงานด้วยน่ะครับ!? "
" ก็นี่ไง " นนท์พูดพลางเอาแหวน 2 วงที่เหมือนกันทุกประการขึ้นมาจากกระเป๋า มันเป็นแหวนเงินเรียบๆ แล้วก็มีชื่อที่แกะสลักเอาไว้หน้าแหวนทั้ง 2 วง
" ถ้าไม่เชื่อก็นี่ด้วย " ว่าแล้วนนท์ก็เปิดกระเป๋า หยิบกระดาษที่มีอะไรก็ไม่รู้เขียนอยู่เต็มไปหมด
เคนรีบคว้ามาอ่าน ได้ใจความว่า
" เรา 2 คน นันทนนท์ กิตติกรนราทิพย์ และ กรภพทร์ สัญญนีย์
ขอสัญญาว่า เมื่อไหร่ที่พวกเรา 2 คนโตขึ้นและบรรลุนิติภาวะ
เรา 2 คนจะแต่งงานกัน 12 เดือน 2 ปี 254X "
เมื่อเคนอ่านจบ ดูเหมือนภาพทุกอย่างก็เลือนหายไป
หืม! นี่เราหลับไปเหรอ แล้วทำไมรู้สึกอบอุ่นดีจัง เอ๋? แขนของใครกันน่ะที่ทับเราอยู่
" พี่นนท์! " เคนตกใจเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วเค้าก็เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดคนตัวใหญ่บนเตียงแห่งหนึ่ง แถมเมื่อมองไปรอบๆ มันห้อง แถมเหมือนเป็นโรงแรมเลย หรูซะไม่มี
" หืม! ตื่นแล้วเหรอ ทำไมจู่ๆนายก็หมดสติไปหล่ะ " นนท์ที่เพิ่งตื่นขึ้นเพราะเสียงที่ดังขึ้นเคนขยี้ตาแล้วบิดขี้เกียจไปมา
" ที่นี่มันที่ไหนครับ? "
" บ้านฉันเองหล่ะ "
บ้าน! นี่มันเรียกว่าบ้านเหรอเนี่ย ยังกับโรงแรม 5 ดาวแหนะ โคมไฟระยิบระยับที่ประดับอยู่ข้างบน โซฟาที่แดงส้ม เตียงขนาดคิงส์ไซส์ และอะไรอื่นๆอีกมากมาย นี่มันบ้านเหรอเนี่ย!
" คุณหนูค่ะ ตื่นแล้วเหรอค่ะ " เสียงคานยานของใครบ้างคนดัวขึ้นข้างนอกห้อง แล้วหลังจากนั้นก็มีเสียงเปิดประตูตามมาต่อ เมื่อคนข้างนอกเมื่อกี้เดินเข้ามาในห้อง จึ้งได้รู้ว่าเป็นหญิงชราๆอายุราว 50 ปี ใส่ชุดเมดและดูเหมือนจะเป็นแม่นมของนน์ซะด้วยซิ
" ครับนม ( ชื่อย่อน่ะ อย่าคิดลึก ) " นนท์พูดพลางยิ้มให้กับหญิงชราที่ยืนอยู่ข้างเตียง
" สวัสดีค่ะคุณหนู อ๊ะ! สวัสดีค่ะคุณเคนหรือว่าจะให้เรียกว่านายหญิงดีมั้ยค่ะคุณหนู ฮิฮิ " หญิงชรายิ้มหัวเราะเบาๆ รอยยิ้มที่กำลังหัวเราะนั้นให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
" นมก็...ผมอายน่ะครับ " นนท์พูดพลางหน้าแดง แล้วหันมาหาเคนที่อยู่ข้างๆ " เคน นี่คือแม่นมน่ะ ต่อไปนี้นายก็เรียนนมว่านมด้วยกันน่ะ ( แม่นมค่ะแม่นม ) "
" เอ่อ...สวัสดีครับ " เคนพูดพลางก้มหัวเล็กน้อยเป็นการให้เกียรติ
" อุ้ยต๊าย! นายหญิงช่างเป็นคนดีโดยแท้ มิน่า คุณนนท์ถึงไม่ยอมเปลี่ยนใจมาโดยตลอดหลายปีนี้ คุณนนท์ช่างตาถึงโดยแท้ " ว่าแล้วก็เอาทั้งนนท์ทั้งเคนหน้าแดงไปตามกันๆ
" นี่นมว่าผมหรือชมผมกันแน่ครับเนี่ย ผมงงแล้วน่ะครับ "
" ต๊าย! อิฉันก็ชมคุณหนูน่ะซิค่ะ ช่างหาคนเพียบพร้อมอย่างนี้ได้ " ว่าแล้วก็หันมายิ้มให้เคน เคนหน้าแดงซ่านกับคำชมนั้น
" นี่เคน เราไปอาบน้ำด้วยกันเหอะ " จู่ๆนนท์ก็หันมาทางเคนพลางจับมือชวนกันไปอาบน้ำอย่างอารมณ์ดี
" เฮ้ย! " เคนสะดุ้งตกใจหน้าแดง
" ต๊าย! วัยรุ่นนี่ดีจังเลยน่ะค่ะ โฮะๆ " หญิงชราหน้าแดงพลางหัวเราะแล้วเดินออกไปจากห้องอย่างอารมณ์ดี
ความคิดเห็น