ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สายลม.....ดอกไม้
ท่านราชาแห่งแคว้นฮิวงะมีบรรชาให้เจ้าชายเนจิอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงเมืองข้างๆ
“ท่านพ่อทำไมข้าต้องแต่งงานกับคนที่ข้าไม่รู้จักด้วย”เจ้าชายเนจิโวยลั้นหลังจากได้รู้เรื่อง
“เพื่อความสัมพันธ์อันดีของทั้งสองแคว้นไงลูก”ถึงแม้จะขัดใจเจ้าชายยังไงเขาก็ต้องทำเพื่อแคว้นอยู่ดี
“ก็ได้ครับ”
“ดีมากลูกพ่องั้นพ่อของให้เจ้าออกเดินทางพรุ่งนี้เพื่อไปหาเจ้าหญิงแคว้นซาบาคุโนะพร้อมกับพาองครักษ์1คนไปด้วยนะ”
“ครับ”
ณ ลานฝึกวิชาการต่อสู้หลังปราสาท
“ชิกามารุนายอยู่ไหนนนนนนน”เจ้าชายเนจิตะโกนเรียกองครักษ์และเพื่อนสนิทของตน
“อยู่นี้ครับเจ้าชายมีอะไรให้ผมรับใช้หรือ”เสียงองครักษ์หนุ่มดังมาจากโคนต้นไม้ใหญ่
“ไม่เป็นไรนายเรียกเราว่าเนจิเฉยๆก็ได้”เจ้าชายพูด้วยเสียงเรียบ
“(_ _)(- -)(_ _)”ชิกามารุเพียงแต่พยักหน้ารับเท่านั้น
“คือว่ามีเรื่องอยากให้ช่วยได้ไม??”เนจิถาม
“เรื่องอะไรล่ะได้เสมอสำหรับเจ้าชายและเพื่อนรักอย่างนาย ^^~”เจ้าชายได้ยินคำนั้นจากองครักษ์คู่ใจเขากลับรู้สึกดี ในเวลานี้เขาไม่ใช่องครักษ์ที่ดีที่สุด แต่เป็นเพื่อนรักที่สุด ต่างหาก
“คือว่าท่านพ่อจะให้เราแต่งงานกับลูกสาวคนโต(เจ้าหญิง)ของหุบเขาสายลมน่ะ”
“ห่ะ ท่านราชาน่ะหรอ?!อย่าบอกนะว่า....”
“ใช่ช่วยเราหน่อยได้ไมเราอยากไปหากระจกนั้นให้เจอพร้อมกับ.....”
“ดูเหมือนว่านายจะยังไม่ลืมเธออีกนะ...เนจิ”
“เราไม่เคยลืม”
“เนจิ ในฐานะที่เราเป็นองครักษ์และเพื่อนสนิทของนายนะ”
“…”
“เราอยากให้นายลืมหรือทำใจเรื่องเธอไว้ก่อน”เมื่อเนจิได้ยินคำนั้นจากเพื่อนรักเขาถึงกลับอึ้งเลยทีเดียว เพราะ เพื่อนคนนี้ก็รู้ว่าถึงยังไงเขาก็ไม่มีวันลืม...ดอกไม้...ไปได้
“ทำไม”แต่เนจิก็ยังพูดด้วยเสียงเรียบเช่นเดิม
“เพราะ บางที่ สายลม อาจจะพัดเธอไปจากนายแล้ว”ถึงชายหนุ่มจะรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าอาจเป็นเช่นนั้นก็ได้ เพราะ ตอนที่เธอจะจากเขาไปก็มีสายลมแรงพัดมามันเหมือนกับลางร้ายว่าสายลมนี้จะพัดเอาเขา เธอ และความสุขของเราไป แต่ในเมื่อเขายังอยู่สายลมนั้นก็อาจจะพัดเอาเธอและความสุขไป...
“ได้โปรด...ถึงยังไงเราก็ยังเชื่อว่าเธอยังอยู่สายลมยังไม่พัดเธอไป เพราะเชื่อยังงั้นเราถึงได้มีความหวังที่จะมีชีวิตต่อไป”เธอคือดอกไม้แห่งความหวังของเขา
“ถ้านายเชื่ออย่านั้นก็ได้ ชั้นจะช่วย”
“ขอบใจมากชิกามารุ”
“แล้วเราจะไปที่หุบเขาสายลมเมื่อไรหรอ???”
“พรุ่งนี้เช้า”
“งั้นเราไปเตรียมตัวกันเถอะ”
“อืม”
แล้วทั้งสองก็ไปเตรียมตัวออกเดินทาง
.......................................................
ยังไงก็ช่วยเม้นด้วยนะค๊า TT.TT
.......................................................
ยังไงก็ช่วยเม้นด้วยนะค๊า TT.TT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น