สิ่งๆนี้ คงเป็นตัวแทนของความรัก...

                 ‘ความรัก..คืออะไร’ ประโยคสุดฮิตที่ไม่เคยตกยุคสมัย เนื่องจากทุกคนต้องการที่จะรู้คำตอบทั้งคนที่ไม่เคยมีความรักหรือกระทั้งคนที่มีความรักก็ยังคงตามหาคำตอบ และสิ่งที่ออกมาก็เป็นนิยามตามแต่บุคคล โดยตัวผมแยกออกมาได้ 3 นิยามใหญ่ๆ คือ 1.นิยามรักแบบคนอกหัก เช่น รักคือการปล่อยให้เธอมีความสุขแม้เราจะเจ็บเจียมตายก็ตาม 2.นิยามรักแบบคนพบรักแท้(???) เช่น ความรักคือความเข้าใจซึ่งกันและกัน พร้อมกลับที่จะให้อภัยและโอกาสเมื่อมีใครทำผิดพลาดไป(ถ้าเกิดผมเป็นแฟนแล้วแอบนอกใจซัก 8-9 ครั้งคุณคงจะให้อภัยและเชื่อมั่นว่าผมจะไม่นอกใจคุณอีกใช่ไหม) 3.นิยามรักแบบคนที่ดูถูกความรักเนื่องจากไม่เจอความรักเลยเปลี่ยนเป็นดูถูกไป เช่น ความรักทำให้คนโง่!! เพราะรู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่ได้มีเราคนเดียวยังยอมปิดหูปิดตา และเชื่อว่าเขามีแค่เราคนเดียว(เวลาพูดนิยามนี้ผู้พูดน่าจะมีการเหล่มองคนที่มีความรักแน่นอน) และนี้คือประเภทนิยามทั้งหมดที่ผมแยกออกมาได้...แต่แล้วเมื่อผมมีความรักจริงๆผมจึงได้รู้ว่าความรักมันไม่ได้มีเพียงแค่ 3 ประเภท ซึ่งทำไมผมถึงว่าแบบนี้..เหตุผลก็เพราะว่าเมื่อตอนนั้น

.

.

.

.

.

.

ติดตามได้ในบทเลยคับ และอย่าลืมคอมเมนต์นะคับหากมีคำผิดก็ช่วยเตือนด้วยนะคับเพราะกลัวอาจารย์ท่านจะหักคะแนนเอา ^ ^

     ป.ล.เป็นแนวมุมมองของผมไม่ใช่มุมมองของบุคคลที่สามแต่อย่างใด หากบางคนไม่ชอบแนวนี้ก็ขออภัยด้วยคับ

และสำคัญมากๆเลยคือนี้เป็นประสบการณ์จริงไม่มีอิงนิยาย..หรือตัวแสดงแทนแต่อาจจะปรับเปลี่ยนคำพูดให้ดูดีขึ้น(เพราะเน้นแหลงพ่อขุน) ดังนั้นขอให้ทำใจหน่่อยนะครับเนื่องจากมันไม่ได้มีอะไรหวือหวาเหมือนในหนังหรือละคร โดยเฉพาะฉากระเบิดภูเขาเผากระท่อมยิ่งไม่มี