ยัยขี้เซากิ้กรักกะนายซูเปอร์สตาร์

ลำดับตอนที่ #6 : มีเรื่อง...กับเพื่อนรัก.-_-ii..2

ทั้งสองสู้ไปสู้กันมาอย่างไม่มีใครยอมแพ้ใคร ผ่านไปชั่วโมงหนึ่ง ทั้งสองก็เริ่มหมดแรงและยีนหอบเหนื่อยอย่างหมดสภาพ

ทั้งสองยืนห่างกันประมาณ10เซน ทั้งสองมีสภาพทรุดโทรมอย่างกับไปฟัดกับหมามา

คนเชียร์ก็เริ่มมากขึ้นจนอัดกันแน่น แต่ที่ซวยคือครูบางคนก็ยังมาดูด้วย   คนเชียร์ทั้งสองนั้นมีสภาพดี  แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้า บางคนน้ำตาไหลออกมาเพราะสงสาร บางคนถึงกับกุมขมับตัวเอง บางคนก็คอยจ้องมองมาที่ทั้งสองราวกับอยากรู้ว่า จะมีอะไรเกิดขึ้น

 ไอซ์ สาวน้อยที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอันแรงกล้า เธอมีพละกำลังมากกว่าผู้ชายถึงแม้จะเป็นตัวนิดเดียวก็ตาม เธอเป็นคนร่าเริง ชอบคบกับกลุ่มเพื่อนชายและกระเทยบางคน แต่ตอนนี้ไม่เหลือความเป็นหญิงและความน่ารัก ร่าเริงแม้แต่น้อย ใบหน้าเรียวรูปไข่ที่ใครๆก็อยากมีกัน ใบหน้าสวยๆนั้นกลับเป็นใบหน้าซึ่งมีรอยฟกช้ำ และมุมปากมีเลือดที่ยังไม่หยุดไหลตัดกับปากที่ซีดเซียวเป็นสีม่วง ปากแตก คิ้วแตก ตามตัวมีรอยฟกช้ำแดงบวมไปทั้งตัวซึ่งตัดกับผิวสีขาวอมชมพู เสื้อนักเรียนยับยู่ยี่และมีเลือดติดเป็นบางแห่ง และกระโปรงที่เคยเรียบก็กลายเป็นรอยพับไม่ต่างกับเสื้อเลย  ไม่กี่วินาที เธอเผยรอยยิ้มที่มุมปาก และเอาชายแขนปาดเลือดที่ไหลไม่หยุด......

ส่วนนิคก็ไม่ต่างกับไอซ์เลย ถึงภายนอกจะดูเหมือนหนุ่มสุดเท่ห์ แต่ภายในเต็มไปด้วยความเยือกเย็น

ปาก หัว เข่าแตกและเต็มไปด้วยเลือด ตามตัวมีรอยฟกช้ำมากกว่าไอซ์อีกด้วย ถึงเขาจะเป็นคนเงียบขรึมอดทน   แต่เมื่อโกรธละก็จะเต็มไปด้วยความแค้นและความเกลียดชัง เมื่อควบคุมไม่อยู่ก็เลยต้องปะทะกัน  ทั้งที่ทั้งคู่ก็เป็นเพื่อนซี้กัน
           เขาสบตาคู่สีน้ำตาลของฝ่ายตรงข้ามอย่างเฉยเมย

กิ่ง....ก่อง.....เสียงระฆังบนหอคอยโรงเรียนบ่งบอกว่าหมดเวลาเรียนแล้วและถึงเวลากลับบ้านซะที

"เฮ้ย นิค พอเหอะได้เวลากลับบ้านแล้ว"ไอซ์พูดอย่างสำนึกตัว และยิ้มให้นิค

"เออเหนื่อยเหมือนกันแหละ" นิคพูดและส่งยิ้มกลับมาให้

คนเชียร์เริ่มงง ทีตอนแรกยังกะจะฆ่ากันอยู่เลย ทำไมตอนนี้ทั้งสองจึงพูดกันราวกับเป็นเพื่อนสนิท(อยู่แล้ว)

นักเรียนมากมายก็เริ่มกลับบ้าน ทิ้งทั้งสองให้อยู่ด้วยกัน

ทั้งสองมองหน้าและยกมือขึ้นจับบ่าซึ่งกันและกัน
"โอเค แล้วเจอกัน  บาย"

"บาย"  เธอตะโกนตอบและมองแผ่นหลังของเพื่อนรักจนลับตาหายไป

"เอ้ะ ไอซ์ มายืนอะไรตรงนี้"ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นจากข้างหลัง ไอซ์รีบหันควับกลับไปมอง อ้อ นายคนนี้เอง  (อีกแล้ว)

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยละ" ฉันพูดเสร็จก็รีบคว้ากระเป๋าและเดินชนกับชายหนุ่มหล่ออย่างแรง แต่มีมือหนึ่งกลับคว้าข้อมือฉันอย่างแรง ทำให้ฉันต้องหันกลับมาทางเขา เขามองฉันจากหัวไปจนถึงเท้า แล้วเอ่ยขึ้น

"นี่เธอไปฟัดกับหมามาหรือไง สภาพโทรมเชียว"

"คงงั้นมั้ง" ฉันประชดและมองข้อมือที่เขาจับฉันอยู่

เขามองหน้าฉันสลับกับมือของเขา และรีบปล่อยทันที

ฉันก็รีบเดินห่างจากเขาทันที 'เดี่ยวเขาจะมาทำไร เราต้องป้องกันไว้ก่อน' ฉันคิดในขณะที่เดิน เขาก็รีบเดินตามมาทัน แต่....

เมื่อเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ฉันรู้สึกหมดแรง ม่านตาของฉันเริ่มปิด  และทุกอย่างหมุนๆ  มันวนไปวนมา  และฉันรู้สึกคลื่นไส้ และ....

ตุบ!!!

เขาเดินตามเธอมา และ เห็นเธอนอนฟุบอยู่ที่พื้นอย่างไม่มีสติ

"เอาแล้วซิ ยัยนี่" เขาพูดพลางช้อนตัวเธอขึ้นมา.....