ยัยขี้เซากิ้กรักกะนายซูเปอร์สตาร์

ลำดับตอนที่ #1 : แนะนำตัวเอง...

       ฉันชื่อไอซ์จัง หรือ น้ำแข็ง ที่คนรู้จักความหมายเป็นอย่างดี !_!
ฉันเป็นคนขี้เซา ไร้เดียงสา(แถมให้)บ๊องด้วย และที่สำคัญ 'ยัยเวอร์จิ้น'
ของฉันเอง-_-และไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรมากนักหรอก ก็ฉันมานบ๊องสิ้นดี 
       
          และที่โรงเรียนชอบตั้งฉายานามว่า'ยัยขี้เซา' -_- บึ้ม! ตูม!(ไม่ต้องกรี้ดนะคะจนคิดว่าเป็นระเบิดไปเฉย)ที่แท้เสียงการเล่นเกมส์น้องชายตัวแสบนามว่านายเอิ๊ก ของฉันนั่นเอง
          มันช่างหนวกหูเสียจริงๆ ใครมีน้องชายแบบนี้ละก็..คงคิดแล้ว..ว่าอยากจะจับน้องชายตัวแสบกลับเข้าท้องคุณแม่ที่ร้ากใหม่ซะ อิอิ !_! แต่มันสายไป  สายเกินแก้แล้วจริงๆ
          ตอนนี้น้องชายคัวแสบเนี่ยละ อายุย่างเข้าวัยรุ่นแล้ว ประมาณ14 แหละคะ  และฉันก็มากกว่าน้องชาย1ปี อ้ายยย ยิ่งโตยิ่งหล่อน้า น้องเรานี่...ได้มาจากแม่ เลยกลายเป็นหนุ่มฮอตประจำห้องไป   แล้ว แต่

          ฉันนะซิ ยิ่งคิดยิ่งเศร้าจาง..  T_T ไม่ได้สวยหรอก แวยังชอบนอนที่ห้องเรียน อิอิอิ เรียนก็ไม่ได้เรื่อง แถมโดนครูว่าแบบขาประจำ  เจ้าเก่า  จนชินแล้วจ้า..
       
        ~ยะฮู้ ลัลล่า รักฉันนานเท่านาน~ ~ยะฮู้ ลัลล....~ ว้ายยย! นั่นมานเสียงโทรสับมือถือฉันเอง แต่ยังไม่รับ พลางมองนาฬิกาที่บอกเวลาจะเที่ยงคืนแล้ว..และบ่นไปพลางๆก่อนรับสาย

         "ใครฟะ โทรมาดึกดื่นป่านนี้ฟะ เดี่ยวจะแกล้งโวยซะให้เข็ด"  ติ้ด... 

         "ฮัลโล" ฉันตะโกนจนทำให้ฝ่ายโทรมาเงียบไปชั่วขณะ

          "ฮะๆ ไม่ต้องตะโกนขนาดนั้นกดก็ได้นะ ไอซ์"เสียงคุ้นๆวะ ใครน้า อ้อ! นิคนี่น่า...

          โธ่ๆ โทรมาทำไมเนี่ย 'นิคสุดหล่อ' อ้ากกก! หมอนี่เขาเปงหนุ่มเนื้อหอม เดี่ยวแมลงวันก็ตอม..แหะๆ ล้อเล่น!!!

          "อืม นิค(ขี้)โทรมาทำไม่ป่านนี้ เข้าใจป่าว  มันดึก!!!"ช่วงท้ายๆฉันตะโกนเอาให้   นิคเพื่อนรักเข็ดไปเลย โทษฐาน โทรมาดึกๆ เบียดเบียนเวลานอนอันมีค่าของฉัน หึหึหึ

         ลืมไปว่าคุยกับนายสุดหล่ออยู่ จึงพยายามไล่ความง่วงเพื่อนซี้ออกไปจากหัว รอฟังอีกฝ่ายให้พูด 

         "เออ ไอซ์ ลืมไปว่าดึก แต่มีไรจะปรึกษาไอซ์อะ" โอ้ย! -_-" หมอนี่มันชอบอาศัยพึ่งพาฉันจิงๆ ก็แน่อยู่แล้วละ ก้อมันเปงเพื่อนรักฉันมาตั้งแต่เด็กแย้ววว..
แต่ดันลืมไป ว่าต้องเป็นเรื่องบ้าแน่ๆ ไม่ช่ายเรื่องเรียนหรอกน่า แล้วมันจะขอถามฉันเรื่องอะไรในยามดึกป่านนี้ฟะ เฮ้อ-_-ไม่เกรงใจเลยนะ นิสัยแย่จิงๆเลยนิค y_y

         "ว่ามาซิ '_' " เรื่องไรหว่า อยากรู้จิงๆ ฮึม!..ถ้าเป็นเรื่องเรียนละ ขอบายเลย แต่ถ้าเป็นเรื่องอื่นนะ ว่ามาได้  เร็วๆด้วย ฉันน่ะ  จะลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้วโว้ย---
         "ก็จาให้ไปทา....ติ้ด..ติ้ด.."
โธ่เว้ย! ฉันโยนมือถือ'ไอ้เฮงซวย' นั่นไปอย่างไม่ใยดี จะว่าไป คงเสียไปแล้ว แต่ช่างมานเถอะ นึกแล้วมานโมโหเล็กๆ เลยไม่ทันรู้เรื่องกัน           "อารายของเขาฟะ อยู่ดีๆก็หลุดเฉยเลย ฮึ่ม!"_" ไม่ช่วยไรแล้ว แล้วนี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะ ไม่รับรู้อารายแล้ววว..นอนดีหว่า ฮ้าว ง่วงงงงงง"

         ฉันทิ้งตัวลงไปบนเตียงที่แสนนุ่มสบาย กอดหมอนข้าง และเอนตัวไปทางหน้าต่างที่เปิดอยู่ ผ้าม่านสีชมพูพัดปลิวไสว ทิ้งให้ร่างนั้นหลับไป เสื้อแขนกุดและกางเกงลายหมีปลิวไสวไปตามสายลม เปลือกตาค่อยๆหลับ และริมฝีปากอันบางและแดงดังกุหลาบนั้นมีรอยยิ้มผุดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว อาจเพราะเจ้าตัวกำลังเข้าสู่ห้วงฝันแห่งนิทรา.....

        ZZZ.......zzz