สะกิดรักยัยตัวแสบหวานใจนายคลาสโนว่า

ลำดับตอนที่ #7 : คาราโอเกะ

7

(คาราโอเกะ)

ฉันคนนี้กับเค้าคนนั้นต่างกันเธอรู้ดี.

คนที่ดี กับคนที่รักต่างกันเธอรู้มั้ย

เค้าที่เธอผูกพัน กับชั้นที่เธอหมดใจ

ทำยังไงก็ไม่เหมือนเก่า

* เป็นส่วนเกินในชีวิตเธอที่เธอไม่ต้องการ

ทำอะไรให้ไปเท่าไร ก็กลายเป็นรำคาญ

คำพูดที่คอยกดดัน...บีบคั้นฉันมาเนิ่นนาน

ก็พอจะรู้ว่าเธอต้องการเลือกใคร....

** ฉันก็คงไม่ทนฝืนเธอต่อไปเมื่อรักไม่เป็นอย่างฝัน

ขอให้เราจบกันแค่นั้น    เมื่อเธอไม่มีฉันในหัวใจ

*** หยุด...ความรักเอาไว้เท่านี้  รอก่อนได้มั้ย ถ้าใจอ่อนล้า

อย่ามัวเสียเวลากับรักเดิมๆ ที่เธอไม่มั่นใจ

หากยิ่งฝืนก็ยิ่งเจ็บช้ำ  ยิ่งตอกยิ่งย้ำก็ยิ่งปวดใจ

ยิ่งฝืน ยิ่งห่างไกล  ถึงคราวต้องตัดใจเสียที                 (ส่วนเกิน  from  Peacemaker)

               

            ทายดิ๊ใครร้อง ถ้าไม่ใช่ไอ้หน้าม้อดิลล์  ฉันเลยเปลี่ยนเพลงโดยที่ไม่บอกกล่าว.....คราวนี้ฉันร้องบ้าง

ผิดไหม  ที่ไม่ไปรักเธอ  ไม่ต้องการพบเจอ  ไม่ต้องการเจอะหน้าใคร

ผิดไหม  ที่ไม่ยอมเข้าใจ  ไม่อยากฟังเรื่องราวที่เธออยากอธิบาย

ผิดไหม  ที่เป็นคนรักจริง  ที่เป็นคนฝังใจ  รักแล้วอยากจะลบเลือน

ผิดไหมที่อ่อนแอเหลือเกิน  เกินจะยอมรับรู้การลาจาก  รับรู้ว่าเธออยากจากชั้นไป

* ปล่อยชั้นไว้คนเดียว....ชั้นยังจะทนไหว...ฝันได้ตามใจ  มีเธอนานแสนนาน

ให้ชั้นเจอความจริง  ชั้นทน...ไม่ไหว  จะให้ชั้นทำใจยังไงทั้งหัวใจมันรักรักเธอ

ผิดไหม  ที่ไม่เข้มแข็งพอ  พอที่จะเสียเธอ  เสียให้คนอื่นเค้าไป

ผิดไหม  ที่ทำใจไม่ได้  ไม่อยากทนเห็นเธอต้องลาจาก  รักเธอจนลำบากใจเหลือเกิน

(*) ให้ชั้นเจอความจริง...ชั้นทน....ไม่ไหว  จะให้ชั้นทำใจยังไง  ทั้งหัวใจมันรัก  รักเธอ...

              

                      จากนั้นตาของฉันกับตาของดิลล์ก็จ้องกันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ....~~ เสียงที่ไม่พึงประสงค์ก็ลอยมาในโสตประสาทของฉัน =_=’’      

                “หยุดเลยทั้งสองคน....กลับบ้านได้แล้ว!”                  เฮียพูด    เฮียอ่ะอยากร้องอีกอ่ะ *_*   ร้องอีมะได้หย๋อ

                “เฮีย....อย่าเพิ่งกลับดิ...ไปต่อเท๊กส์กานเหอะ”      ใช่ๆ ไปต่อเถอะ อยากไปต่ออ่ะ

                “ไปทำซากแกดิไอ้เบลล์....กลับบ้าน!   ไอดิลล์แกก้อด้วย...ไปบ้าน(กรู)ป่ะ?”          เฮ้ย! กลับบ้านไม่พอ ยังเอาไอดิลล์ไปด้วยอีกแน่ะ   ม่ายยยยยอาววววน้า..

                “เฮียเดวล์ จะเอาไอหน้าม้อไปด้วยทำไมอ่ะ..ให้มันกลับบ้านมันไปดิ จะได้ไปเลี้ยงลูกเลี้ยง(เมีย)มันดิ”

ฉันให้มันไปมีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่ฟ่ะ แต่แอบอ้างเอาน่ะ

                “ยัยเตี้ย...ถ้าชั้นมี (เมีย) เมื่อไหร่นะชั้นจะเอาเธอเป็นคนแรกเลยแหละ เพราะเธอน่ะหุ่นเอ็กซ์เกินร้อย”      ไอ้ดิลล์มันพูด แกว่าหุ่นช้านยั่วเหรอ  ไอ้ดิลล์แกอย่าอยู่เลยยยยยย

                “เฮ้ย! ลามปามใหญ่แล้วไอ้(เวง)ดิลล์  ปะกลับบ้าน ไอเบลล์”     อาเฮียพาฉันกลับบ้าน ส่วนไอเดีย  ไดร์ฟ  ด็อจ ก็ไปต่อสิคะ หน้าอย่างมในไม่ค่ำมันก็ไม่เลิกหรอก   ทางด้านของ เดวล์มองว่าไอ้คู่นี้ถ้าขืนปล่อยให้อยู่ตามลำพังมันจะฆ่ากันตายรึเปล่าครับเนี่ย....แต่มันก็หนุกหนานดี

                ฉันเดินเข้าบ้านแล้วก็ไปนั่งบนโซฟา ส่วนเฮียนั่งอยู่ข้างฉัน  เฮียจ๋า...เบลล์ขอยืมไหล่เฮียหน่อยนะ......ฉันเอนผิงไหล่เฮียและในที่สุดก็หลับไป

                “ไอเบลล์ แกไปอาบน้ำดิ”      มันพูดกับฉันหร๋อ...โทดทีนะเฮียตอนนี้กำลังฝันว่ากำลังถ่ายละครกับแดนเนียลอยู่

                “ไอเบลล์แกไปอาบน้ำเร็วดิ”      มันพูดกับฉันอีกแล้ว ส่วนฉันยังไงก็ไม่มีทางตื่นหรอก คนมันกำลังฝันหวานอยู่

                “เฮ้ย!”         ไอดิลล์ที่เดินเข้าครัวไปหาน้ำกินก็เดินมาที่โซฟา

                “จะตะโกนทำบ้าอะไรฟ่ะ!....อ้าว...ยัยเบลล์หลับไปแล้วเหรอเนี่ย”      เออแกเพิ่งรู้เรอะ

                “เออดิ..ยัยนี่หลับไปแล้ว”            ดิลล์พูด

                ฉันรู้สึกว่าเฮียเดวล์มันกำลังจะอุ้มฉันขึ้นไปขึ้นไปบนห้อง แต่ ดิลล์บอกว่าเดี๋ยวจะอุ้มขึ้นไปเอง ละให้เฮียไปทำกับข้าว....อย่าเพิ่งดูถูกฝีมือเฮียเด็ดขาดเลยนะ..เพราะตอนเด็กๆเฮียไปเรียนทำอาหารมาจากภัตตาคารที่บ้านของป๊าก็เลยเก่งทางด้านนี้พอสมควร

                “เฮ้ย แล้ว(กรู)จะไว้ใจ(เมิง)ได้รึเปล่าวะเนี่ย ?”     เอ้า! เอาเข้าไปนี่ฉันไม่ใช่ลูกบอลเล่ย์นะเฟ้ย อุ้มกันไปอุ้มกันมาอยู่นั่นแหละ

                “เหอะน่า...(กรู)ไม่ทำอะไรน้อง(เมิง)หรอก...ไปทำกับกับข้าวได้แล้วเห็น(เมิง)บ่นว่าหิวไม่ใช่เหรอ (กรู)ก็หิวเหมือนกันนะ”          ดิลล์ตอบ (อย่างกับมันเป็นเจ้าของบ้านอย่างงั้นแหละ)

                “เออ...ได้ ฝากน้อง (กรู) ด้วยนะเว้ยยยยย”     เดวล์พูดแล้วก็เดินเข้าครัวไป

+++ หน้าม้อดิลล์ SAY +++

                ผมขึ้นมาบนห้องที่ประดับประดาด้วยตุ๊กตา มีม่านสีชมพูกับเตียงนอนสีฟ้าลายโดราเอมอนน่ารักจริงจริ๊ง ผมวางเธอลงไปบนเตียง ยัยแสบเนี่ยตัวเล็กนิดเดียวแต่หนักจัง ผมมองเธอตอนหลับเหมือนตุ๊กตาเลย ขนตายาวที่รับกับใบหน้าสีชมพู น่ารักจังในตอนหลับส่วนเวลาที่เธอไม่ได้นอนเธอก็ดูสวยไปอีกแบบ แล้วรอยยิ้มนั่นอีกล่ะ เหมือนรอยยิ้มที่ผมจำได้ติดตาและติดใจนั้นล่ะ ใช่เลยก็แม่ของผมที่ชอบยิ้มให้ผมเสมอๆตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ผมชอบมากเลยนะที่ตอนที่แม่ยิ้มให้ผมมันช่างเป็นรอยยิ้มที่สวยงามมาก   ผมเดินสำรวจห้องของเธอแล้วก็ไปสะดุดอยู่ที่รูปๆหนึ่งที่เธอถ่ายคู่กับผู้ชายคนนั้น  ที่ด้านหลังเขียนว่า “รักพี่อันตลอดไป.....รักเธอตลอดไป...” พี่อันคนนี้คือใครกัน?

             

                    ผมมองรูปนั้นแล้วรู้สึกว่ามีอะไรมาทิ่มแทงใจผม  ผมรู้ว่าผมเป็นห่วงเธอเสมอตั้งแต่ผมรู้ว่าเป็นน้องสาวของไอเดวล์แล้วแต่ผมก็ต้องเก็บความรู้สึกนี้เอาไว้ด้วยการชวนเธอทะเลาะไปเรื่อยนั่นแหละ   แหม...ก็แค่เห็นหน้าของเธอแล้วมันอดไม่ได้  พอผมเห็นเธออยู่กับไอ้โจมผมเลยไม่พอใจเท่าไหร่ ถึงเธอจะซนและแสบซักเท่าไหร่แต่เธอก็ต่างไปจากผู้หญิงที่ผมเคยคบๆมา  ตรงที่เธอมีรอยยิ้มและนิสัยประจำตัวที่ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น  ผมรู้สึกว่าเธอเป็นคนสำคัญของผมไปซะแล้วสิ...แต่ก็ช่างเถอะ...เสียงยัยแสบละเมอ...  “พี่อัน...พี่อันอย่าไปนะ...พี่อันๆ..อย่าไป....”   ทำไมเธอถึงพูดในขณะที่ผมยังอยู่.....เค้าคนนั้นสำคัญมากนักหร๋อ

                “ฉันอยากอยู่กับเธอตลอดไปนะ.....ถึงแม้ว่าเธอจะมีใครอยู่ในหัวใจแล้วก็ตาม”        ผมพูดกับเธอในขณะที่เธอยังหลับอยู่   ผมจับแก้มเธอในขณะที่เธอหลับ แก้มของเธอนิ่มมาก เหมือนซาลาเปาเลย สมแล้วล่ะที่ผมเรียกเธอว่า ยัยซาลาเปา จากนั้นผมก็ฟุบหลับอยู่ข้างเตียงของยัยตัวเล็กที่พี่ของเค้าเรียกโดยไม่รู้ว่าสายตาของคนเป็นพี่ที่มองมายังดิลล์ตลอดยิ้มกริ่มอยู่ในใจแต่ก็ยังเป็นห่วงน้องส่วนอีกใจก็คิดว่าดิลล์น่าจะหลงรักน้องสาวเค้าเข้าแล้วก็ได้....เค้าคิดว่าถ้าเค้าไม่อยู่ก็ดิลล์อาจจะดูแลเธอแทนเค้าได้ดีทีเดียว....และถึงว่ามันจะเป็นเพลย์บอย หรือ คลาสโนว่าแต่ก็ไว้ใจมัน
+++++++++++++++++++ หวัดดีคร้า +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
   อ่ะมาแว้ว...ตามสัญญาไอ้ที่หายหน้าหายตาไปนานน่ะเพราะว่าต้องไปเรียนพิเศษบ้าง  แต่เพลงบ้าง และทำอะไรต่อมิอะไรก็เลยไม่ค่อยได้มีเวลาเข้ามาเขียนซะเท่าไหร่  แต่ก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคร้า แล้วก็หากมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องอะไรก็มาเม้นได้  ไปล่ะค่ะ บ๊ายบาย....