สะกิดรักยัยตัวแสบหวานใจนายคลาสโนว่า

ลำดับตอนที่ #2 : กลับสู่ปกตินะยัยซาลาเปาVSนายหน้าม้อ

2

( กลับสู่ปกตินะยัยซาลาเปา VS นายหน้าม้อ)

          “ตื่นสิวะ…ตื่นสิโว้ยยยยนอนอยู่ได้............ตื่นไปเรียนนนนนนนนนน..........”

โว้ยยยยย ไอ้นาฬิกาที่ไอ้เฮียเดวล์มันซื้อให้อ่ะดิ เสียงอุบาทว์มาก...ฉันอุตสาห์ดีใจที่มันซื้อให้ฉันซักชิ้นในชีวิต   ดูมันซื้อเข้าสิ เซ็งเลยวัยรุ่น         ฉันบ่นแล้วก็ลุกจากเตียง หยิบผ่าขนหนูไปอาบน้ำ

                ตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวอยู่...ชุดอุบาทว์แท้ กระโปรงสั้นสีแดงดำลายสก๊อต เสื้อสีขาว รองเท้าพละทั่วไป...รสนิยมเหย่จริง...แต่ฉันว่าก็ยังดีกว่าโรงเรียนเก่าอ่ะนะ  เอ้า! วิจารณ์อยู่ได้...ทั้งที่ฉันสวยที่สุด.. ไปโรงเรียนดีกว่า....เฮียทำอะไรอยู่น้า.~.        ฉันเดินลงไปข้างล่าง.....เฮ้ย! ทำไมไม่มีใครเลยอ่ะ  ฉันเห็นแต่โน้ตแผ่นหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะพร้อมกับนมและขนมปังปิ้งสองแผ่น

                “น้องรักกินซะนะเพราะเธอน่ะเตี้ย...แล้วเฮียต้องไปโรงเรียนก่อน มีธุระ.”

อ๊ากกก! มันทิ้งชั้น  แต่ที่มันไม่พอใจน่ะเพราะมันว่าชั้นเตี้ย.......บังอาจมาก..ชั้นสูงตั้ง 165 ทำไมสูงแล้วจะเอาอะไรมากอีกเนอะ  ฉันหยิบขนมปังเข้าปากก่อนที่จะหยิบนมซดหมดแล้ว  พร้อมเดินออกจากบ้านไปยังโรงเรียน   ทำไมฉันถึงไปโรงเรียนมันได้รู้มั้ยคะ.....ก็เพราะว่าโรงเรียนมันกับโรงเรียนฉันอยู่ตรงข้ามกับโรงเรียนเก่าของฉันเองเพราะงั้นฉันถึงบอกม๊าว่าจะย้ายไปทำไมในเมื่อมันอยู่ตรงกันข้าม

                ฉันเดินผ่านไอ้พวกวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง พวกมันมองฉัน  ‘(แมร่งมองหารัยฟ่ะไม่เคยเห็นหน้าคนสวยหรือไง)’ 

                “วีดดวิ้ววววว....น้องคร๊าบ พี่ไปส่งมั้ยน้อง” ไอ้หน้าหื่นและเพื่อนมันเองก็มองฉัน เห็นดีด้วยล่ะสิยิ้มกัน       โว้ยยย! สงสารพวกนี้จริง  อยากมีเรื่องกันแต่เช้าก็ช่วยไม่ได้  ฉันจะสงเคราะห์พวกมันเอง

          “ไปส่งคนอื่นไป๊ .... วันๆไม่มีอะไรทำหรือไง...ไปไกลๆเลย” ไอหน้าหื่นและเพื่อนมันมองฉัน เพราะตกตะลึงในความสวยของฉัน เอ๊ย! ไม่ใช่มันตกใจที่ฉันพูดมากกว่า      

“อ่ะ.....น้องสาวปาดดีอย่างนี้สิดี...เดี๋ยวพี่จูบล้างปากให้”      มันเดินเข้ามาจับมือฉัน แต่รู้จักเบลล์น้องไปซะแล้ว ฉันเลยเตะผ่าหมากมันไป...ดูหน้ามันดิเขียวอมม่วงเลยเป็นไง ฮิๆๆๆ

                “โอ๊ยยยยยย! ยัยตัวแสบ!”               ไอ้หน้าหื่นเรียกฉัน...สงสัยอยากโดนอีก..กวนส้นเตี้ยะมากเลยนะ

                “อ๊ะๆ. ...พี่ขา...อย่าทำหน้าอมทุกข์แบบนั้นสิคะ...ถ้าอยากโดนอีกก็บอกน้องมาเลยเดี๋ยวจะสนองให้อีก”

พูดยังไม่ทันขาดคำฉันก็เสยปลายคางมันเข้าให้........โว้ย! ไม่ได้ออกแรงนานแล้ว..สะใจ(ว่ะ)  ฉันไม่รีรอรีบเดินออกไป  ส่วนเพื่อนของไอ้หน้าหื่นก็ช็อคก่อนที่จะมารับศพมันกลับไปน่ะสิ ฮ่ะๆๆสะใจจริงจริ๊ง

                ฉันเดินไปถึงหน้าโรงเรียน  ก่อนที่จะตัดสินใจเข้าไปก็มีเสียงเพลงดังเข้าหูพอดี

“ฉันต่อเรือด้วยหัวใจ เตรียมพร้อมเดินทางไป ท่องทะเลดูสักที

  คลื่นลมนั้นรุนแรงรู้ดี............แต่เสียงหัวใจที่มี

  บอกฉันให้ลองออกไป........เผชิญกับมัน

  หากอยากเห็นพื้นแผ่นดินสดใส
แต่ไม่ยอมลอยเรือข้ามไป.....ปล่อยเรือไว้อย่างนั้น

  แล้วอีกเมื่อไรจะถึงฝั่งฝัน....ต้องขอไปตามใจซักวัน

  ออกตามฝันฉันซักที.....” (เพลง อยาก อยู่ อย่าง อยาก)

                อ๊ายใครบังอาจมาร้องเพลงนี้เนี่ยยยะ  ฉันเลยเดินไปตามเสียง     ลานกว้างที่เต็มไปด้วยสาวๆกรี๊ดกร๊าดกัน    อะไรเนี่ยยยยยเปิดเทอมนะเฟ้ย....มาทำอะไรกันอ่ะ?

                ฉันมองไปยังบนเวที.....โอ้วจอร์จ..ไอ้เฮียเดวล์หนิ..มานไปทำอะไรบนเวที  แล้วผู้ชายหน้าตาหล่ออีกสี่คนล่ะใคร.........หนอยยยแก ที่ว่าแกมาโรงเรียนก่อนไม่รอชั้นเพื่อจะมาคอนเสิร์ตของแกนะเหรอ...ดีแกจำไว้เลยนะ    ฉันเดินไปยังบอร์ดที่ติดชื่อซึ่งไร้ผู้คน แต่มีผู้หญิงใส่แว่นน่าตาน่ารักคนหนึ่งหน้าเหมือนเด็กเรียนเลยแฮะกำลังชะเง้อดูบอร์ด สงสัยเธอจะไม่ใช่พวกที่บ้าไอหน้าหล่อพวกนั้นฉันเลยเดินเข้าไปทัก

                “เออ...หวัดดี ^_^;;”    ฉันทักอย่างสุภาพ แล้วเธอก็หันมาพร้อมกับทักทายฉัน

                “หวัดดีจ้า… เอ่อเธอไม่ไปดูพวกดีเฟรนด์เหรอ...ที่ลานว่างน่ะ ^_^” ห๊า! ไอ้พวก

ดีเฟรนด์หร๋อ โอ๊ย! ตั้งชื่อซะอินเตอร์ๆ

                “ห๊ะ....อะไรคือดีเฟรนด์หร๋อ? 0_0”         ฉันยังงงอยู่เนี่ย

“ก็พวกรุ่นพี่ ม.5 น่ะ ก็จะมีพี่ เดวล์ ดิลล์ ด็อจ เดีย. แล้วก็ไดร์ฟ ..ก็เลยกลายเป็นดีเฟรนด์เอ็กซ์ไฟน์  แต่เรียกสั้นๆว่า ดีเฟรนด์ ไง เธอไม่รู้หร๋อ ”       หา! เฮียเดวล์มันไปเป็นดีเฟรนด์ตั้งแต่เมื่อไหร่กันอ่ะ..ม่ายบอกฉัน....หนอย ฮึ่มๆ เดี๋ยวเจอดีแน่ไอ้เฮียเดววววล์

                “เหรอ....อืม...แล้วเธอชื่ออะไรหร๋อ”        ฉันถามชื่อเธอในขณะที่เธอยังยืนชะเง้อบอร์ดอยู่

                “เอ่อ...ฉันชื่อพราว..ยินดีที่ได้รู้จัก..แล้วเธอล่ะ?”     อ๊ายยย พราวหร๋อ ชื่อเพราะมากๆ ดีกว่าเบลล์ ชื่อลาวสุดๆม๊าตั้งเข้าไปได้ไงเนี่ยยย

“ฉันชื่อเบลล์ ยินดีที่ได้รู้จัก....แล้วพราวอยู่ห้องไหนหร๋อ?”                  ฉันพยายามดูบอร์ดบ้าง..อ๊ะ! เจอแล้ว ห้อง 4/2 ... ฮะ! ...อะไรอ่ะได้อยู่ห้องสอง ฉันก็เรียนไม่ได้แย่ อะไรหนิ แค่สามจุดสี่กว่าๆเอง ฮือๆๆ

                “ฉันอยู่ห้องสองอ่ะเบลล์...เธอก็อยู่ห้องสองหนิ...ไปด้วยกันเลย...ฉันก็เข้ามาคนเดียวกลัวจะไม่มีเพื่อน..ไปกันเถอะ...งานที่ลานกว้างคงเลิกแล้วมั่ง”       เธอพูดก่อนที่จะลากฉันเดินไปยังห้องเรียนแต่ฉันอยากเข้าห้องน้ำมาก เลยรีบวิ่งออกมาแล้วตรงไปยังห้องน้ำ

“บอกได้ไหม...ชั้นมีเวลาที่เหลือซักเท่าไหร่

  ที่จะแก้ไข..ไม่ให้เธอ..ต้องเดินจากชั้นไป

  จะมีทางไหนที่พอจะทำให้เธอนั้นเปลี่ยนใจ...

  จะยอมและทำทุกอย่างแค่เพียงขอให้เธอและฉันเป็นเหมือนเดิม”

          อ๊ายยยยยย! ใครมาบังอาจร้องเพลงพี่ไอซ์ของช้านนนนนอ่ะ  ร้องไม่เพราะแล้วยังเสร่อร้องอีกแน่ะ..ฉันไม่สนใจเลยเดินเข้าไปยังห้องน้ำ  แล้วก็ทำธุระส่วนตัวแล้วก่อนที่จะเดินออกมาแล้วก็เสริมสวยนิดนึงค่ะ  ไม่ต้องสวย ฉันก็สวยอยู่แล้วค่ะ  (ค็อกเทล : หลงตัวเองจังเลยนะนางเอกเนี่ย..)  ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ก็ได้ยินเสียง

“พี่ดิลล์ค่ะ...ริษารักพี่ดิลล์นะคะ....... / อะไรยะ ยัยริษาพี่ดิลล์แฟนชั้นต่างหาก.....อ๊ายย...พี่ดิลล์แฟนชั้นต่างหากยัยนิน่า”      โว้ย! ร้องเหมือนชะนีหาผอผึ้งสระอัว อย่างนั้นแหละ....ฉันชะโงกหน้าออกไปดูก็เห็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลายืนท่ามกลางยัยชะนีนั้นโหวกเหวก..โอ๊ย!รำคาญ ส่วนนายนั้นก็ยืนเก๊กบ้าเก๊กบอ อ่ะดิ

                “หยุดสิ...หยุดได้แล้ว......พวกเธอน่ะชั้นมีแฟนแล้วนะ! เงียบๆกันได้มั้ย”        แหวะ...ทำเป็นคนดี ชิ! เห็นหน้าแล้วเซ็ง...

                “อ๊ายยย...พี่ดิลล์คะ...พี่ดิลล์มีแฟนใครค่ะ....อีนังนั้นเป็นใคร...”         ดี...สมานเสียงกันพูดเลยนะ

“ก็......เอ่อ...”                        มันเห็นฉันก่อนที่จะวิ่งมาหาฉันแล้วก็จับมือฉัน.......เฮ้ย! ปล่อยนะเฟ้ยยย

                “นี่ไง.....ที่รักไปไหนมาจ๊ะ...ดิลล์รอที่รักตั้งนาน..ดิลล์หิวแล้วนะจ๊ะดาร์ลิ้ง ...เราไปหาอะไรกินกันเถอะ”

          0_0 อึ้งครับท่าน....ซวยแล้วไงตู   (เบลล์ : ค็อกเทลทำไมเขียนแบบนี้อ่ะยิ่งไม่ชอบไอ้ดิลล์อยู่อ่ะ) (ค็อกเทล: ก็ฉันจะเขียนอ่ะมีปัญหาอะไรรึป่ะ )  (เบลล์ : ขอโทษค่ะ..แหะๆ )

                อึ้ง 0_0….อะไรนะ...แสลงหู....ที่รัก แกเรียกชั้นว่าที่รักเหรอ............แต่ตอนนี้พูดไม่ออกค่ะ

“…0_0….”               อึ้ง

“ฮือๆๆๆ   พี่ดิลล์....ฮือๆๆๆ”                พวกนังชะนีวิ่งกันไปหมด เหลือแต่ฉันกับไอ้ดิลล์หน้าม้อยืนอยู่

                “เป็นอะไรยัยซาลาเปา”    อ๊ากกกกก แกไอ้หน้าม้อแกเรียกชั้นว่าอะไรนะ....เฮียเดวล์ยังไม่กล้าเรียกฉันอย่างนี้เลย....หนอย...เอาซักตั้งก็ได้ฟ่ะ

                “หน่อย! ไอ้หน้าม้อแกเรียกฉันว่าอะไรนะ”              เสียงช้าน

                “ก็ซาลาเปาอ่ะดิ...หน้าเหมือนเด๊ะเลย”         หนอยยแกตายซะเถอะ

                “......ผลัวะ.......”   ฉันเสยคางมันไปหมัดนึง...โว้ย...สะใจจริงๆที่ได้ต่อยหน้ามันซักตั้ง ชั้นรู้แล้วว่าชั้นเอานิสัยแบบนี้มาจากใคร....ก็เอามาจากเฮียของฉันไง

                “นี่..ยัยซาลาเปา..เธอกล้าดียังไงมาต่อยชั้น...........เธอรู้มั้ยว่าชั้นเป็นใคร!”        โอ๊ยยไม่หล่อแล้วยังโง่อีกไม่บอกชื่อแล้วฉันจะรู้อ่ะนะ.....อ๋อ! ...รู้แล้ว...มันชื่อ ดิลล์ อยู่ ดีเฟรนด์อะไรซักอย่างอ่ะดิ

                “ฮูว์.....นายนี่ไม่หล่อแล้วยังโง่อีก...ไม่บอกชื่อฉันแล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไง...ฉันไม่ใช่พระพุทธเจ้านะ..ทึ่มชะมัด”        ฮ่าๆสมน้ำหน้า......พูดกับใครไม่พูดมาพูดกับเบลล์คนนี้

                “...หนอยเธอนี่~_~”      เสียงคนประมาณ    3 – 4 คนดังมาจากด้านหลังฉัน

                “อ้าวไอ้ดิลล์.........เป็นไรว่ะ...ไปทำอะไรอีกล่ะ”          เอ๊ะ! เสียงคุ้นๆแฮะ...เหมือนเสียงของ.......เฮ้ย!

 (แล้วติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะและช่วยคอมเม้นให้นู๋ด้วยน้าค้า....)