[FiCtIoN]"Love to be cut together"...YulSic

ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 2 งอน...ง้อ

CHAPTER2

..
..
..
..
..
..


“สิกสิก…”
ดวงตาคู่น้อยที่หลับพริ้มอยู่เมื่อคู่ ลืมขึ้นอย่างช้าๆ แต่ไม่ทันใจผู้เรียก ยูลกระชากร่างที่เปลือยเปล่าอยู่ให้นั่งขึ้นบนเตียงอย่างเต็มแรง
“เบาๆหน่อยก็ได้ไอ้ลิงสิกเจ็บนะ”ท่าทีที่นิ่งเงียบไร้ซึ่งปฏิกิริยาจากการถูกแซว ทำให้คนพูดนึกกลัว
“เจ็บซะได้ซิดี...นี่มันอะไรกัน..ไอ้จียอนมันเป็นใคร”พูดจบยูลก็ยื่นโทรศัพท์ส่งให้สิก ด้วยสีหน้าและอารมณ์ที่กำลังครุกรุ่นอยู่
ความเงียบเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน หลังจากที่สิกได้เปิดอ่านข้อความ แรงกดดันจากสายตายูล ทำให้คนที่พยายามนั่งหลบตาอยู่บนเตียง เกือบแทบขาดอากาศหายใจ
“สิกบอกยูลมาเลยนะว่าสิ่งที่ยูลเห็นในโทรศัพท์ของสิกคืออะไร ไอ้นั่นมันเป็นใคร ทำไมต้องมายุ่งกับสิกด้วย”
ความกดดันที่เหมือนจะเบาบางลงกลับเริ่มตึงเครียดขึ้นมาอีก
“สิกอธิบายได้นะยูล”
“ไหนสิกลองพูดมาสิ..ยูลก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า สิกจะแก้ตัวยังไง”
“ความจริงแล้วพี่จียอนคือคนที่พ่อของสิกหมายหมั่นปั่นมือจะให้มา..เอ่อ..แต่งงานกับสิก”
“แล้วสิกยอมหรอ....” คำย้อนเหมือนจะแทงใจสาวผมบอร์นอย่างจัง สร้างความไม่พอใจระคนน้อยใจ ให้เธออย่างมาก
“ทำไมยูลถามอย่างนี้ ยูลสิกว่าสิกเป็นคนยังไง ยูลไม่เชื่อใจสิกเลยหรอ หรือว่ายูลไม่ได้รักสิกแล้ว” คำพูดที่ออกมาพร้อมกับหยดน้ำตานั้น กรีดเข้าไปกลางใจของยูลจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้นอกจากคำว่า
“ยูลขอโทษ”
“ไม่ต้องมาขอโทษสิกหรอก สิกผิดเอง ที่สิกรักยูล ผิดที่ไม่เคยทำให้ยูลสบายใจ สิกต้องขอโทษยูลด้วยนะ”รอยยิ้มเปื้อนน้ำตาถูกฉายออกมาเพื่อกลบความเศร้า
“ยูลขอโทษนะที่ยูลไม่เชื่อใจสิก”หลังจากพูดจบประโยค ยูลก็นั่งลงข้างๆสิก แล้วก้โอบกอดสิกไว้ในอ้อมแขนอย่างแถ่วเบาแต่มั่นคงจนคนโนกอดไม่สามารถดิ้นให้หลุดได้
“ สำหรับยูลแล้ว สิกคือคนที่ทำให้ยูลมีความสุขที่สุด สิกคือคนที่ยูลรักที่สุด ยูลรู้นะว่าสิกคงไม่หายโกรธยูลง่ายๆหรอก แต่ยูลจะทำทุกอย่างเพื่อให้สิกหายโกรธยูลให้ได้ สิกต้องการอะไรบอกยูลได้เลย”
ความโศกเศร้าเมื่อคู่เริ่มหายไปจากดวงหน้าพริ้มของสิก แปรเปลี่ยนเป็นรวยยิ้มที่แฝงไปด้วยเลศนัย และก็เอ่ยพูดประโยคที่ทำให้ไอ้ลิงกลับมากระดี้กระด้าอีกครั้ง
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่ทำอย่างเมื่อคืนก็พอ..”
“เมื่อคืน..”ยูลแกล้งทำท่าเลิกคิ้มสงสัย
“ก็เมื่อคืนนั่นแหละ..”สิกทำท่าเขิลจนหน้าเศร้าเมื่อคู่เริ่มแดง
“จะเอาอย่างนั้นจริงๆหรอ..”ยูลยังแหย่ไม่เลิก
“แล้วแต่นะ...ถ้าไม่ทำสิกก็มาหายโกรธ”คราวนี้สิกแกล้งหันหลังให้แต่ยังคงสีหน้าแดงระเรื่ออยู่
“โอ๋ๆๆๆ ยูลแค่ล้อเล่น ทำจ้ะทำ..”น้ำเสียงทะเล้น บ่งบอกว่าคนพูดชักอยากสนุกแล้ว
แต่ก่อนที่กิจกรรมลับบางอย่างจะเริ่มขึ้น
“เดี๋ยวนะยูล สิกขอปิดโทรศัพท์ก่อน ไม่อยากให้มีคนมารบกวนเวลาที่เรากำลังสนุกกัน...” แล้วแต่ที่รักเลยจ๊ะ น้ำเสียงของยูลยังคงกระดี้กระด้าไม่หยุด

ร่างเปลือยเปล่านอนลงเผยให้เห็นอกตูมชูชัน มือซ้ายของยูลซุกซนโลมไล้ร่างนั้นไปทั่ง ส่วนมือขวา ก็กำลังสาระวนอยู่กับการปลดกระดุมเสื้อผ้าของตัวเอง กระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลดออก เผยให้เห็นผิวสีน้ำผึ้งเดือนห้าเนียนสวย

แล้วกิจกรรมลับที่ว่าก็เริ่มขึ้น อกสวยถูกบีบคั้นอย่างเมามัน ลิ้นถูกสอดเข้าไปในช่องปาก และเข้าผสานกันอย่างดูดดื่ม เสียงของการดูดปากดังขึ้นเป็นระยะ ระยะ ผ่านไป 5 นาทีลิ้นของยูลถูกถอนออกมาแล้วไร่ลงต่ำไปจนถึงซอกคอ ยูลเหมือนผู้ชำนาญการ ที่คอยตรวจอวัยวะร่างกายต่างๆ แม้แต่คอ ยูลก็จัดการตรวจจนแดงเป็นจ้ำๆ
ไล่ลงต่ำมาอีกจนถึงเม็ดประทุม มันถุกครอบด้วย เรียวปากบางสวย และโลมเลียจนเปียกชุ่ม
“อ่า...ที่รักใช้นิ้วสิค่ะ..”ประโยคผ่าเบา ที่แฝงไปด้วยความเสียวซ่าน หน้าตาเหยเก หายใจไม่เป็นจังหวะ
ทำให้ยูลสะใจยิ่งขึ้น ยูลถอนริมฝีปากออกมาจากเม็ดประทุม แล้วโลมเลียลงมาเรื่อยๆ จนถึงส่วนล่าง
เม็ดสีชมพูสวยท้าทายริมฝีปากยูลเป็นยิ่งนัก มีหรอที่ยูลจะไม่ลิ้มลอง ลิ้นสวาทถูกใช้เป็นเครื่องมือแรกในการลิ้มลองรสชาติของสิ่งนั้น ช่องรักถูกลิ้นที่เคยใช้ชะโลมเลียทุกซอกทุกมุมจนสิกแทบจะหยุดหายใจเพราะความเสียว
และในตอนนี้ยูลก็กำลังจะทำตามคำของของสิก โดยยูลส่นิ้วแรกสอดใส่เข้าไปตามด้วยนิ้วที่สอง จนทำให้สิกต้องต้องขมิบเพราะความเสียว
“เป็นไงที่รักพอใจไหม..”ยูลถามสิกด้วยน้ำเสียงเล้าอารมณ์
“ที่รัก..ลึกอีก..อ่า...ลึกอีก..โอ้ว์..”
ยูลพยายามทำตามคำขอของสิกอย่างสุดความสามารถ นิ้วถูกดันเข้าไปอีกจนสุดมือ และชักเข้าชักออก อย่างช้าๆแต่เป็นจังหวะ สร้างความกระเสียวซ่านให้สิกเป็นอย่างมาก
“อ่า...โอ้ว์..ไม่ไหวแล้ว สิกจะ..จะออก.อ่า..แล้ว”
พอยูลรุ้ว่าน้ำรักกำลังจะออกมา ยูลก็ชักจังหวะให้เร็วขึ้น จนน้ำสีขาวไหลทะลักออกมาเปื้อนเต็มมือของยูล
แต่เช่นเดิม ยูลไม่ยอมปล่อยให้มันเหลือไว้ให้น่าเสียดาย เขาจัดการเลียช่องรักทุกซอกทุกมุมเพื่อกำจัดน้ำที่ไหลออกมาให้หมด
“โอ้ว์..ยูล”สิกพูดอย่างหมดแรง
“ยูลทำให้สิกมีความสุขมากเลยรู้ไหม สิกรักยูลที่สุดเลย”หลังจากพูดจบประโยค สิกก็หลับไปเพราะความเหนื่อยล้า โดยมียูลที่ใช้ออ้อมกอดของตัวเอง เป็นที่พักพิง ให้กับสิกในยามหลับ แล้วยูลก็เผลอหลับไปโดยมีสิกอยู่ภายในอ้อมกอดนั่นเอง


เสียงแดดที่ดับลง พร้อมกับความมืดที่เข้ามาแทนที่ ทำให้หญิงสาวที่นอนเปลือยเปล่าตื่นขึ้น ความรู้สึกที่ได้อยู่ในอ้อมกอดเมื่อคู่หายไป ดวงตาลืมขึ้นเพื่อหาเจ้าของกอดที่ตราตรึง แต่กลับไร้ซึ่งเงาคนผู้นั้นใน้อง เหลือแต่กระดาษโน๊ต ที่ยูลฝากไว้ ข้อความในนั้นเขียนว่า”ยูลกลับก่อนนะสิก วันนี้ต้องมีประชุมผุ้บริหารตอน 1 ทุ่มที่บริษัท ไว้เดี๋ยวยูลโทรหานะที่รัก จุ๊ฟๆ”

“นี่ 3 ทุ่มแล้วสงสัยเลิกประชุมแล้วหล่ะ โทรหายูลดีกว่า”เธอพึมพำกับตัวเอง แล้วเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มาเพื่อจะโทรไปหายูล แต่เมื่อเปิดเครื่องเสร็จ สิ่งที่เธอเห็นกลับทำให้แววตาฉายแววความกังวลอย่างเห็นได้ชัด
“กลับบ้านด่วนพ่อมีเรื่องจะคุย...สำคัญ...”