คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 8 – พ่อครัวจำเป็น
“แล้วนี่พวุะรับผิอบยัไ!” ายท่าทาูมีภูมิานร้อะโนใส่พวผม ที่เหมารวมเพราะผมลายเป็นปลาที่ถูพ่วเ้าไปในแห้วย เฮ้อ...เพราะไอ้หส์ริสันนั่นแท้ๆ
“ะทำไไ้ล่ะ ็ยัยนี่มันล้มเอ เรีย่าเสียหายาเธอเลยสิ”
“นายว่าไนะ! เียบไปเลย”
าร์ลที่ยืน้าผมถอนหายใอย่าปลไม่่าอะไราผม ารเป็นน้อายไอ้าวิลูแล้วไม่มีวามสุนัหรอ ถ้าให้ผมิน่ะนะ “ั้นที่นี่พอะมีานอะไรให้ทำมั้ยรับ แบบ่าแรเยอะๆ น่ะ” ผมออปาพู
“เสียใ้วยนะ พนัานอเราเ็มนไม่ำเป็นแล้ว ยัไพวุ็้อหาเินมาใ้”
“ุเ้าอโรแรมรับ! แย่แล้ว!” ู่ๆ ็มีพนัานวิ่พรวพราเ้ามาในห้อ นเ้าอโรแรมลุาเ้าอี้้วยวามใ
“อะไร มีอะไรเิึ้น”
“อนนี้เฟอเราาไป เนื่อาท้อเสีย อนนี้ลู้าในร้าน็แน่นมาเลยรับ” พนัานหายใหอบ “และมัน็ทำให้ารทำอาหารล่า้า้วยรับ”
นพูที่ลุลี้ลุลนยืนันเ่า ประโยที่เาพูทำเอานมีภูมิานมีสีหน้า็อสุี เาพยายามัสีหน้านั้นทิ้และเบือนมาทาพวผมอย่าลัเล อ่า...ราว็มีานให้ทำแล้วสินะ “เอ่อ พอะมีใรทำอาหารเป็นบ้ามั้ย”
“ุเ้าอโรแรมรับ!” ลูน้อ้าัวัึ้นมา่อนที่ะมีใรอบ นเาลอาไปมา้วยวามหน่าย เสายไปมอเ้าัวเหมือนให้เารีบๆ พูออมา “เป็นไปไ้เรา็้อารนัเสิร์ฟเพิ่ม้วยรับ” ุเ้าอโรแรมะั... เหมือนโะเ้า้าะแล้ว
เาระแอมเล็น้อย “อะแฮ่ม..ยัไพวเรา็้อารเฟ่อน”
แล้วทุสายาอนในลุ่มผม็เลี้ยวไปทาอื่นหมเหมือนไม่รับไม่รู้เรื่ออะไร
“เอ่อ...ั้นผมอร้อให้พวุ่วยเป็นเฟ...”
ยัไไม่ทันที่ะพูบ ลินหนึ่ในลุ่ม็ยมือเรียวอเธอึ้นเหมือนให้เาหยุพู “พวเราน่ะ ทำอาหารไม่เป็นหรอนะ” เธอม้วนผมที่เป็นลอนเล่น
“่ายยย เราไม่่อยเี่ยวาเรื่อารทำอาหารน่ะ”
ลันผู้มีรอยยิ้มเสมอียิ้มส่ายหน้านผมสั้นประบ่าอเธอสั่นไปมา ำพูอสอพี่น้อทำเอาเ้าอโรแรมมีสีหน้า็ออีเป็นรั้ที่สอ “ละ...แล้ว ไม่มีใรที่ทำอาหารเป็นบ้าเลยเหรอ”
“็มีนะฮะ” าร์ลอบหน้านิ่
...
.
ทันใ็มีสายาหลาหลายู่้อมาทาผมหลัาบประโยนั่น...
ใ่...ำอบนั่นือผมเอ!
+++
ฟู่!!! หัวหน้าเฟราน้ำมันลระทะ่อหน้าผมอย่าน่าเราม และเอามืออี้าับ้ามระทะยับไปมาอย่าไม่ลัวเร ไฟสีแอมฟ้าลุโน่อหน้าผมน้อเผลอยับเท้าถอยหลัเล็น้อย...
ผมทำอาหารไ้หลายอย่า็ริ แ่ถ้าารทำอาหารแบบอมยุทธ์...
ผม็ไม่่อยะถนันัหรอ ให้ผมไปนั่ทอไ่เียวยัูีะว่า...
ลอนใหม่เสียที เฮ้อ...
อยาะบอว่า่วนี้านและารบ้านเยอะมานน่าเราม
...บทนี้เียนๆ ไป็อยาไ้หนูธานเป็นเฟให้ที่บ้านัเลยแฮะ
ความคิดเห็น