Keep me safe หลงรักนายบอดี้การ์ดจอมโหด

ลำดับตอนที่ #2 : 1

@the mall

         ฉันเดินเข้าไปไหนร้าน The tea ที่มีแต่คนมีฐานะระดับมหาเศรษฐีอย่างฉัน ชาโรน อพิรัตน์ ทายาทเพียงคนเดียวของตะกูลอันร่ำรวยมั่งคั่งที่ติดหนึ่งในสามของประเทศ

          บอดี้การ์ดนับร้อยก้มหัวให้ฉันอย่างเป็นทางการ -_- ไม่มีใครที่ได้เห็นพ่อฉันนักหรอก พ่อฉันเป็นนักธุรกิวน่าเลือดเอาแต่ทำงานอย่าง =[]=ไม่เคยสนครอบครัวว่าจะเป็นตายร้ายดียังไง

           “พ่อค่ะมีอะไรหรือเปล่าค่ะ"

           “จ้างบอดี้การ์ดมาให้ลูกแล้วนะเข้าเป็นถึง FBI และพ่อคิดว่าเขาสามารถดูแลลูกได้ดีกว่าไอ้พวกนี้ และพ่อก็จะให้เขาไปรับไปที่งานบนเรือสำราญนะเดียว่อจะบินไปอิตาลีทั้งทีที่ลูกถึงบ้าน”

          “ใครหรอค่ะ”

          “ไวท์ พ่อจะไปละลูกจะไปซื้ออะไรก็ไปซะพ่อจะไปแล้ว”

         “ค่ะ งั้นเดินทางดีๆนะค่ะ”

พูดจบพ่อก็ลุกขึ้นออกจากร้านทันที เฮ้อ~ ฉันเดินตามพ่อออกไปด้านนอกอย่างเบื่อหน่าย เอาละเราไปเลือกชุดที่จะใส่ในงานดีกว่า ^^;; 
         "พี่ค่ะช่วยเอาชุดตัวนั้นมาใช่หนูดูหน่อยค่ะ" ฉันสั่งพี่พนักงานที่เคยมาแต่หน้าให้ฉันเมื่ออาทิตย์ก่อนเธอยิบชุดเกาะอก สีแดงแสนจะสะดุดตามาให้ฉัน
          "คุณหนูจะลองไหมค่ะ หรือจะให้แนนไปส่งที่บ้านเลยหรือเปล่าค่ะ"
          "ไม่ค่ะเดียวหนูจะลองเลยค่ะ" ฉันพูดจบก็เดินไปที่ห้องลองชุดทั้งทีก่อนที่พี่แนนจะเอาชุดสีแดงเทือกนั้นมาให้ฉัน "ขอบคุณค่ะ"
ชุดนี้ก็ดูเซกซี่กว่าที่อีกแหะค้าหลังโชว์แผ่นหลังค้างหน้าตรงกลางเป็นลูโบเพื่อโชว์หน้าอก เอาวะเอาตัวนี้แหละพูจบก็มชุดราตีแดงตัวนี้ พอดีเลยแหะแต่อ๋อ...ซะ...ซิบรูดไม่ขึ้น
          "มีใครอยู่ข้างนอกมั้ยค่ะ!"
          "..."
          "พี่ค่ะ"
          ปัง
          "กริ๊ดดดดดด นายเข้ามาได้ยังไงอ่ะ!!!"
          "ก็เธอเรียกไม่ใช่หรอ -_-"
          "เอ๊ะ นี่นายฉันไม่ได้เรียกนายนะฉันเรียกพนักงาน"
          "เสียใจด้วยนะมีแต่ฉันคนเดียวที่อยู่ข้างนอก จะว่าไปเธอมีอะไรมั้นเนี่ยถึงตะโกนแหกปากเสียดังอยู่ได้"
          "คะ...คือฉันรูดซิปไม่ขึ้นอ่ะ -////-"
          "นึกว่าอะไร ชิ หันหลังซิจะให้ฉันรุดข้างหน้าหรอ-_-;;"
          "ไอ้บ้า >////<" นายนี่นิไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาเสียเลยเอาแต่ในที่สุดเขาก็รูดซิบให้ฉันแล้ว ว่าแต่เขามาทำอะไรหน้าห้องแต่งตัวอ่ะและยังแต่งตัวเหมือนเป็นลูกมาเฟียไม่ปาน
          "เธอจะมองหน้าฉันอีนานมั้ยและช่วยหันไปหน่อยได้มั้ยไม่อยากเห็น และอีกอย่างใครเลือกชุดให้เนี่ยเหมือนเธอจะไป...เธอคงรู้นะ  "
          "เอ๊ะนี่นาย อ๋อ!! ฉันเลือกชุดนี้เองนายมีปัญหาอะไรมั้ย -_-"
          "เปล๊า ฉันไปละเสียเวลากับเธอมามากพอละ บาย"
นั้นอะไรของเขาอ่ะ เฮ้ยฉันยังไม่ได้ถามเขาเลยว่าเขาเป็นใครมาจากไหนและมาทอะไรหน้าห้องแต่งตัวของผู้หญิง
          "นาย นายอย่าพึ่งไป"
          "มีอะไรอีกละฉันไม่มีเวลาว่าคุยเรื่องไรสาระของนะมีอะไรก็ว่ามาซิ"
          "ถ้านายไม่เวลาแล้วนายมาทำอะไรหน้าห้องแต่งตัวของผู้หญิงละ"
          "ฉันมาทำธุระของฉัน ถ้าเธอจะพุดแค่นี้ฉันไปละ"
          "คุณหนูค่ะมีอะไรให้นะ...แนน คะ...คณหนู!!" อะ แฮม ทีตอนที่ไม่ควรจะมาก็มากันเยอะเลยนะ-_-
          "ไม่มีอะไรนิค่ะงั้นเอาตัวนี้เลยนะค่ะพี่แนน เฮ้อเสียเวลามามากพอเละ"
           "คะ...ค่ะOoO;;"
เกือบไปไม่ละ กลับบ้านดีไปนอนดีกว่าจะได้มีแรงไปแหล่หนุมพพรุ่งนี้ไหนงาน