คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Third Recipe : พ่อกับแม่
ท่านผู้อ่านครับ . . . สวัสดีครับ ผมเชนเองนะ
วันนี้ผมเจอหนังสือแปลกๆเล่มหนึ่ง
ข้างในบอกให้วาดดอกทิวลิป 99 ดอกแล้วจะสมหวังในความรัก
ผมไม่อยากจะทำตามหรอกครับ
แต่แค่แต่งหน้าเค้กเฉ๊ย เฉย - -a แฮ่ะ แฮ่ะ แฮ่ะ . . .
อืม. . . . . . ดูเหมือนผมจะเจอกับเรื่องใหญ่แล้วหละ
ฮือ แฟนยังไม่มีเลยนะ ผม ยังไม่อยากตายอ่ะ T T
****************************************************************************
Third Recipe : พ่อกับแม่
“ แบ๊ก แบ๊ก. . . . . . แบ๊ก. . .”
“ หือ. . .”
ผมได้ยินเสียงปุ่มกดดังมาจากที่ใดที่หนึ่งไกลออกไป
รู้สึกว่านิ้วตัวเองค่อยๆขยับแต่ลุกขึ้นไม่ได้เลย นี่เราเป็นอะไรไปนะ
มันชาไปทั้งตัวเลย อา . . . . .
“ เชน . . . เชน . . . .”
“ ลุกขึ้นได้แล้วลูก สายแล้วนะ ”
ผมค่อยๆลืมตา . . . . . หัวยังคงมึนๆ . . .
แม่หรอ !! นั่นแม่ผมจริงๆ เหรอ
เป็นไปไม่ได้
“พ่อกับแม่ต้องรีบไปขึ้นเครื่องเดี๋ยวไม่ทัน กับข้าวลูกอยู่บนโต๊ะ แม่ทำทีรามิสุของโปรดลูกไว้ในตู้เย็น อย่าลืมซะล่ะเชนเดี๋ยวมันจะ
เสียซะก่อน”
“ไปแล้วนะลูก. . . . . ตื่นได้แล้วเด็กขี้เซา”
แม่หอมแก้มผมก่อนออกจากห้อง
ปล่อยผมให้นั่งงงอยู่บนที่นอน
“นี่มันบ้าอะไรกัน ความฝันเหรอ?? ผมมองไปรอบๆห้อง ถ้านี่เป็นความฝันก็คงจะเป็นฝันที่เหมือนจริงมากเลยทีเดียว
หลังจากทุลักทุเลดันตัวเองลุกจากเตียงผมก็พิจารณารอบๆห้อง
โปสเตอร์ ผ้าม่าน ชุดนอน . . . ทุกๆอย่างเหมือนเดิมไม่มีผิด
หือ
กลิ่น. . . กลิ่นวานิลลา . . . . มาจากที่ไหนกัน
ผมเหมือนถูกสะกดจิต เดินตามกลิ่นวานิลลามาเรื่อยๆ
พอรู้ตัวอีกทีตัวเองก็หยุดอยู่กลางถนนสายหนึ่งซะแล้ว
ในมือผมถือกล่องพลาสติกมีฝาปิด
“อะไรกันน่ะ” ผมนึก ภายในหัวสมองหมุนไปหมุนมาอย่างมึนๆ
ข้างในมีก้อนขาวๆ โรยหน้าด้วยผงโกโก้
“ทีรามิสุเหรอ . . . . . กลิ่นวานิลลามาจากแกนี่เอง”
“ปี๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”
ต้นเสียง รถเก๋งสีดำพุ่งประสานงากับรถสิบล้ออย่างจัง ห่างจากผมไปไม่กี่ก้าว
เสียงล้อรถดังกรีดเข้าไปในแก้วหู
ด้วยความตกใจทำให้ผมเสียหลักล้มลง
อะไร . . .กัน??!
กล่องทีรามิสุในมือกระเด็นออกกระจายเต็มพื้นยางมะตอยสีดำสนิท
สภาพรถเก๋งพังยับเยิน ควันสีเทาทะมึนลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าสีหม่นๆ
ไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหวภายในรถทั้งสองคัน
ความเงียบเริ่มเข้าแทรกพื้นที่รอบๆ
ส่วนผม นั่งอยู่บนพื้นถนน ประจันหน้ากับโศกนาฏกรรมชิ้นใหญ่ที่ปล่อยควันพวยพุ่ง
ทุกอย่างเกิดขึ้นเหมือนภาพโสลวโมชั่นในหนังอย่างไงอย่างงั้น
แต่สำหรับผมมันเร็วซะจนทุกอย่างเริ่มหมุนวน
และเริ่มมืดลงในที่สุด
ผมรู้สึกว่า . . .
ตัวเอง
ล้มลงบนพื้นถนน. . . .
.....
....
...
..
.
ความคิดเห็น