ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มาเฟียสุดแสบสดุดรักยัยยมทูตแสบสุด

    ลำดับตอนที่ #1 : ยัยตัวแสบกับนายคู่เกย์

    • อัปเดตล่าสุด 25 พ.ย. 49


    "จะรับอะไรเพิ่มไหมค่ะ" <ภาษาอังกฤษ>

    "ไม่แล้วละค่ะ"

    แอร์คนหนึ่งถามฉันขณะที่ฉันกำลังนั่งอ่านนิตยาสารอยู่อย่างสบายใจ สวัสดี ฉันชื่อ สกาย ฉันกำลังนั่ง เครื่องบินจาก ลอนดอนไป ฟรอริดา ในชั้น first class ที่แสนหรูของสายการบิน ยูนิเตด ในอารมณ์ที่แสนเซ็งที่สุด นี้ถือเป็นครั้งที่ 5 แล้วใน รอบ 2 เดือน ที่ฉันต้องมาใช้ชีวิตอันแสนล่ำค่านานนับชั่วโมงในนกเหล็กลำใหญ่บินไปบินมาระหว่าง ลอนดอน กับ ฟรอริด้า ก็จะให้ทำไงได้พ่อฉันดันเป็นท่านทูตที่ถูกส่งมาประจำอยู่ที่อเมริกาเมื่อ 2 เดือนก่อน ส่วนน้องสาวและพี่ชายสุดแสบของฉันยังคงอาศัยอยู่ในลอนดอนเพื่อ รอ แม่กลับมาจากเมืองไทย เชื่อ เถอะใครที่ฝันอยากเกิดเป็นลูกทูตมันไม่ได้สบาย อย่างที่คิดหรอก ถึงมันจะดูไฮโซ้ไฮโซ อยู่บ้างก็ตามที่ แต่ไอที่ต้องเดินทางย้ายไปก็ย้ายมาเนี่ยเป็นอะไรที่ฉันลำคาลมากที่สุด เชื่อไหมล่ะในรอบชีวิต17ปีของฉัน ฉันย้ายโรงเรียนมาแล้วไม่ต่ำกว่า 9 โรง และนี้ก็จะกำลังเป็นครั้งที่10 เรื่องมันก็เพิ่งเกิดเมื่อเดือนที่แล้วนี้เอง

    "อะไรน่ะพ่อจะย้ายไปทำงานที่ เมกา" นี้ไอพี่ ซัน พี่ชายสุดหล่อของฉันเอง

    "พ่อต้องกินยาไม่เขย่าขวด หรือหยิบยาผิดขวดกินแน่ๆ หรือ หรือ ว่า หกล่มแล้วความจำกลับรึเปล่า" น้องสาวของฉันพูดขึ้นบ้าง ยัยสตาเป็นน้องสาวสุดเลิฟที่ตามคลานกันออกมา ใครๆก็ว่าเราหน้าตาเหมือนกัน อ้าว ก็มันฝาแฝดนี่หว่าจะไม่ให้เหมือนกันได้ยังไงเล่า โบราณว่า มีลูกฝาแฝดเนี่ยจะต้องมีคนใดคนนึงที่ต้องคอยเสียสละ หลายคนบอกว่า น้องสาวฉันเป็นคนที่เสียสละเพราะยัยนี่ร่างกายไม่แข็งแรง เป็นโรคแพ้โน้นแพ้นี้อยู่บ่อยๆ ผิดกับฉันที่ให้นอนกองอยู่บนหิมะ3วัน3คืนยังไม่ตายเลย

    แถมยัยนี้นิสัยออกจะผู้ยิ้งผู้หญิง<แรดว่างั้นเหอะ> ผิดกับนิสัยผู้หญิงสุดเท่ห์อย่างฉัน <ไม่ใช่ทอมนะ แต่มีคนเคยบอกว่าบ้างครั้งเวลาฉันทำอะไรมันจะมีบ้างมุมดูเท่ห์ๆยังไงสักอย่างนี่และ>แต่อย่างนึงที่เรา2คนมีเหมือนกัน คือความมั่นใจในตัวเองแบบสุดๆที่ได้ส่งผ่านมาจากยีนของม่าม้า

     "พ่อไม่ได้กินยาผิดขวดหรือหยิบผิดเผดอะไรทั้งนั้นและ เดือนหน้านี้พ่อต้องย้ายไปประจำที่ Dc." พ่อฉันพูดอย่างเซงๆ

    "ไม่...ไม่ ยังไงคราวนี้ผมจะไม่ตามใจพ่อเหมือนครั้งก่อนๆเด็ดขาด ผมพึ่งจะสอบติด ออตฟอรด์แล้วผมจะไม่ยอมทิ้งมันไปง่ายๆอย่างนี้แน่ๆ" พี่ชายฉันพูดจาเอาการเอางานสุดขีด มันเปลี่ยนไป๊ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แต่ก็ต้องยอมรับถึงความฉลาดของพี่ชายฉันอยู่บ้าง เห็นตอนช่วงสอบ ไม่เคยเห็นมันอ่านหนังสือเลยสักแอะ แต่ดันสอบติด ออตฟอรด์ สาขา กฏหมายซะงั้น ไอนี้ท่าจะไม่ธรรมดานะเนี่ย สงสัยจะมีของ

    "เราย้ายมา4ประเทศแล้วนะ ไม่นับเมืองที่เราย้ายมาแล้วนับไม่ถ้วน ถามจริงๆเหอะพ่อหลังจาก อเมกา เนี่ย พ่อจะย้ายไปไหนต่อ"

    "ซาอุ เลยเป็นไง"  ฉันพูดขึ้นบ้างหลังจากเงียบมานาน มุขโครตฟืดเลยให้ตายเหอะ

    ความเงียบปกคลุมทั่วห้องนั่งเล่นเหลือแต่รังสีอำมหิตของ ยัย สตา กับ พี่ ซัน ที่แพร่อยู่เต็มห้องในขณะนี้ ซึ่งพิสูจณ์ได้ว่า มุขตลกที่ฉันอุสาปล่อยเพื่อคลายเคลียดเมื่อตะกี้เนี่ย เกิด อาการ แป็ก ขึ้นมาอย่างกะทันหัน

    "พ่อรู้ว่ามันหน้าเบื่อที่ต้องย้ายไปแล้วก็ย้ายมา แต่จะให้พ่อทำยังไงเมื่อพ่อเลือกอาชีพนี้แล้ว " เสียงของพ่อเงียบหายไปพร้อมกับอาการตกใจของ น้องสาว และพี่ชายฉัน 555 สองคนนั้นกำลังตกหลุมพางพ่อฉันแล้ว

    "ถ้าอย่างนั้นพ่อก็จะลาออก" หลังจากพ่อพูดประโยคนั้นจบ ห้องที่เคยเงียบก็ดังไปด้วยเสียงโตแย้งจากพี่ชาย และน้องสาวของฉันอีกครั้ง

    "ใจเย็นๆพ่อ เราก็พอจะมีทางแก้ไขอยู่บ้าง นะ ยังไงไอทางที่พ่อพึ่งพูดตะกี้เนี่ยคงจะเป็นทางสุดท้ายเท่านั้นนะน่ะ " ซะงั้นและพี่ชายฉัน บอกความจริงมาเถอะว่าไอคำว่าลูกทูตเนี่ยมันพอจะเรียกคะแนนเสียงจากพวกสาวๆได้พอสมควรใช่ไหมล่ะ ฉันรู้ทันหรอก

    "นั้นสิพ่อ มันคงไม่หนักหนาสาหัตถึงขนาดนั้นหรอก เราพอจะมีทางอยู่บ้าง" นั้นยัย star ก็อีกคนตามน้ำที่สุด ถ้าไม่มีคำว่าลูกทูตเนี่ยจะทำให้หล่อนตกจากฟ้าเลยหรอยะ

    "เอาอย่างงี้สิ 6เดือนนี้ยังไงแม่ก็ยังไม่กลับมาจากเมืองไทย ใช่ไหม เราก็คงยังตัดสินใจอะไรกันไม่ได้ ยังไงพ่อก็เอายัย สกาย ไปแก้ขัดก่อนละกัน"

    "ไหงยกมาให้กันอย่างงั้นละไอพี่ ซัน" ที่เงียบไม่พูดอะไรเนี่ยก็ไม่ได้แปลว่าอยากย้ายนะเฟ้ยไอพี่บ้า

    "ก็เธอนะติดพ่อจะตาย ไปอยู่กับพ่อนะดีแล้ว" อ้าวนี่ก็อีกคน เริ่มมีความรู้สึกว่ายัยนี่หรือฉันกันแน่ที่เป็นคนเสียสละ พ่อย้ายไปไหนทีไรฉันโดนก่อนคนแรกทุกที

    "แหม่ เรื่องแบบเนี่ยฉันโดนก่อนทุกทีเลยนะ" ฉันชักโมโห

    และนั้นก็คือบทสรุป สุดท้ายฉันก็ต้องหิ่วกระเป๋าบินไปบินมาอยู่หลายรอบ จนกระทั้งวันเนี่ยฉันจะย้ายไปอยู่อย่างถาวรจนกว่าพอฉันจะย้ายไปไหนอีก พ่อถูกย้ายไปประจำที่  DC. แต่ฉันต้องไปอาศัยอยู่กับป้าที่ ฟรอริด้า เพราะพ่อกลัวว่าฉันจะเป็นเด็กใจแตกซะก่อน เพราะไม่มีคนดูแล บอกตามตรงว่าฉันนะไม่ค่อยอยากไปอยู่กับป้าเท่าไหร่นักหรอก แหม่ก็แกนะดุจะตาย แต่ถ้ายกเว้นเรื่องนั้นฟรอริด้าก็ถือว่าเป็นเมืองที่หน้าอยู่ ไม่มีหิมะตก อากาศ สบายๆ ตลอดทั้งปี สำหรับฉันที่เติบโตมาในเมืองหิมะตลอดถือว่าเป็นเมืองสวรรค์เลยทีเดียว

    "ขอโทษค่ะ"

    แอร์คนหนึ่งเข็นรถอาหารผ่านฉันไปในขณะที่ฉันกำลังเดินไปเข้าห้องน้ำ และทันใดนั้นเองเครื่องบินก็ตกหลุมอากาศอย่างจัง รถอาหารที่เข็นผ่านฉันไปเมื่อวินาทีก่อนถอยกลับมาเกือบจะชนฉัน แต่ดีที่ฉันยังกระโดนหลบทันทำให้มันไปชนเข้ากับประตูห้องน้ำฝั่งตรงข้ามแทน นี้ท่าหลบไม่ทันฉันต้องเดี้ยงแน่ๆ แอร์คนที่เข็นรีบเข้ามาขอโทษขอโภยเป็นการใหญ่ ก่อนจะหันไปทางประตูห้องน้ำเปิดออกเผยให้เห็น ชายหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน 2 คน ที่นั่งทับกันอยู่บนพื้น   

     คือว่านั้นมัน เออ…… เขากำลัง เออออ….. แอร์คนนั้นกับฉันอึ้งกิมกี้มองไปทางอีต้าบ้ากาม 2 คน ในห้องน้ำ ก่อนที่สติฉันจะกลับมาทัน ปากมันก็ร้องออกมาลันเครื่องบินซะแล้ว (หน้าอายจริงๆฉัน)

    "กริ๊ด พวก นาย ……พวกนายกำลังทำอะไรกันนะ…" (ภาษาอังกฤษ)นั้นยังมีหน้าไปถามเขาอีก ฉันนี่ยังไงนะ

    อีต้าบ้ากามรีบลุกจากพื้นแทบไม่ทันพออ่านสายตา ฉันกับแอร์ที่งงสุดๆออก

    "คือ เครื่องมันตกหลุมอากาศนะครับ ผมสองคนเลยหล่นไปกองกับพื้น555" (ภาษาอังกฤษ) อีต้า หน้าเอเชีย พูดขึ้นก่อน กลบเกลื่อนสุดๆ

    "แล้วเข้าไปทำอะไรในนั้นกันสองคนล่ะค่ะ" นั้นอีพี่แอร์เริ่มอาการอยากรู้ออกหน้าออกตา

    "เออ เข้ามาหาของนะครับ พ่อดีไอเพื่อนผมมันทำของตกไว้ในห้องน้ำผมเลยมาช่วยมันหา"

    "ครับ พอ ดีมาล้างหน้าล้างตาแล้วพึงสังเกต ว่าแหวนที่นิ้วมันหายไป"

    อีตาหน้าลูกครึ่งข้างๆตอบรับเพื่อนทันควัน มาล้างหน้าหรือมาล้างอะไรกันแน่ยะ แต่จะว่าไป ไอหน้าลูกครึ่งเนี่ยแอบหล่อเหมือนกันนะ มัวแต่ช็อคอยู่เลยเพิ่งสังเกต อ้าย! ไม่ได้นะยัยเรน ที่เธอชมอยู่นะมัน เกย์นะ

    "มาหาของหรือมาทำอะไรกันแน่ยะไม่หน้าละฉันยืนรออยู่ตั้งนานไม่เห็นเสร็จสักที"

    "แล้วมันเรื่องอะไร ของเธอไม่ทราบ ฉันจะมาทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน"

    (นักเขียน:นั้นยุ่งไม่เข้าเรื่อง มันต้องโดนอย่างงี้)

    "อันที่จริงก็ไม่ค่อยอยากจะยุ่งเรื่องของคนผิดเพศนักหรอกนะ ถ้าบังเอิณพวกนายไม่มาทำโจ่งครึ้มในที่สถารณะแบบเนี่ย"

    "เธอว่าอะไรนะ"

    "ก็ว่าอย่างที่พูดเมื่อกี้นั้นและ ของดี มีแค่รอบเดี๋ยว"

    นั้นเจอฉันเข้าไปอึ้งเลยไม่ละนั้น หลังจากที่ฉันตอกหน้าอีต้าหน้าหล่อเข้าไป ฉันก็เดินกลับไปที่นั่งโดยอารามณ์คนที่ยังไม่ได้เข้าห้องน้ำ หึหึ  มันอึ้งซะจนลืมไปหมดแล้วไออารมณ์ปวดเปิด ตอนนี้ฉันแทบไม่รู้สึกอะไรเลย เกลียดจริงๆพวกชายไม่จริงหญิงก็ไม่แท้  ชาตินี้ขออย่าให้ได้อีพวกนี้มาทำสามีเลย สาธุ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×