ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TFBOYS] MY Luvly Butler 'KaiYuan' ❤

    ลำดับตอนที่ #2 : 'Intro'

    • อัปเดตล่าสุด 31 ก.ค. 58


    [TFBOYS] MY Luvly Butler ‘KaiYuan’

     

     

     

    Intro

     

     

     

     

    Karry I must miss you, take care yourself’

     

    ‘You too, Jessica’

     

    ‘I don’t want to say goodbye’

     

    ‘I have to go, seeya’

     

    หลังจากนั้นเด็กนุ่มผมดำคนหนึ่งที่ใส่แว่นตากันแดดสีดำ พร้อมกับสเวตเตอร์ตัวใหญ่ของเค้าก็เก็บโทรศัพท์มือถือของเค้าใส่ในกระเป๋าเสื้อพร้อมกับเดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของตัวเองไปตามทางเดินของสนามบินเพื่อไปเช็คอินและโหลดกระเป๋า และเข้าไปนั่งพักรอที่ห้องพักผู้โดยสารขาออกรอให้พนักงานสนามบินประกาศขึ้นเครื่อง

     

    “ฉันจะได้กลับไปเจอนายแล้วสินะ หวังหยวน

     

     

     

     

     

     

     

    และอีกฝากโลกหนึ่ง

     

    “ไฮ รอย

     

    เด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังเดินเข้าไปตามทางระเบียงอาคารเรียนด้วยขาเรียวยาวของเค้า เท้าที่ก้าวไปอย่างสม่ำเสมอ ระยะห่างของก้าวแต่ละก้าวเท่ากันทุกระเบียบนิ้ว เสื้อผ้าที่เรียบร้อยและถูกรีดมาอย่างไม่มีที่ติ บุคลิกภาพภายนอกดูเป็นคนที่ระเบียบจัด ขัดกับหน้าตาที่ดูยังไงก็ไม่เข้ากับท่าทางของเค้าเลยสักนิด หน้าตาที่ดูอ่อนวัย ผิวขาวเนียนราวกับน้ำนม ดูนุ่มนิ่มน่าสัมผัสเป็นที่สุด ปากสีแดงอ่อนๆราวกับลูกเชอร์รี่ที่หอมหวานอยู่บนไอศกรีมชวนให้ใครต่อใครหลายคนอยากจะลิ้มลอง พวงแก้มที่มีสีอมชมพูหน่อยๆแต้มอยู่ บวกกับดวงตาใสราวกับกระต่ายน้อยผู้ไร้เดียงสา ภายใต้กรอบเลนส์สี่เหลี่ยมนั้น ทำให้ใครหลายๆคนที่เดินผ่านต่างต้องหยุดเดินและหันมามองจนลับตาเป็นแน่ รวมๆแล้วเค้าเป็นเด็กชายหนุ่มที่ดูดีเอามากๆเลยคนนึงก็ว่าได้

     

    “เมื่อคืนฝันดีมั้ย?” ผู้หญิงหน้าตาออกไปทางยุโรป ผมสีบลอนด์ของเธอบ่งบอกให้รู้ได้เลยว่าไม่ใช่คนเอเชียแน่นอน

     

    “สบายดีครับ ไว้เจอกันนะแอชลี่ย์” เด็กหนุ่มบอกลาหญิงสาวก่อนจะเดินต่อไป

     

    ที่จริงแล้ว เค้ากับหล่อนไม่ได้รู้จักหรือสนิทสนมอะไรกันมากนัก แต่เพราะว่าที่นี่คือ ‘Chongqing International School’ หรือโรงเรียนนานาชาติฉงชิ่ง นั่นเอง

     

    คนที่นี่เค้าเป็นกันเองสุดๆ และอีกเหตุผลนึงก็คงหนีไม่พ้นหน้าตาของเด็กหนุ่มคนนี้ด้วยล่ะมั้ง ที่ทำให้คนเค้ารู้จักกันไปทั่วโรงเรียน

     

    “ว่าไง เพื่อนยาก ปิดเทอมหน้าร้อนเป็นไงมั่ง” เด็กหนุ่มเดินมาหยุดอยู่ตรงตู้ล็อกเกอร์สุดทางเดินที่เป็นตู้ล็อกเกอร์ของเค้า และได้พบกับเพื่อนของเค้า

     

    “เลวร้ายสุดๆ ไม่เหมือนพวกมึงหรอกที่ได้ไปเที่ยวน่ะ กูอยู่แต่ในบ้านทำงานบ้านทั้งวันจะบ้าตายอยู่แล้ว” ฟังไม่ผิดหรอกครับ นี่แหล่ะนิสัยที่แท้จริงของ หวังหยวนหนุ่มหน้าหวานที่ใครหลายๆคนวาดฝันไว้

     

    ภายนอกของเค้าเรียบร้อยตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่มีที่ติ แต่พอได้อยู่กับเพื่อนเค้าจะกลายไปเป็นคนละคนเลย

     

    “อย่าเศร้าไปเลย เดี๋ยวพวกกูพามึงไปเที่ยวเอง” เพื่อนของเค้าคนนึงพูดขึ้นพร้อมกับลูบหลังปลอบใจ

     

    เชียนซี มึงพูดแล้วนะ อย่าลืมนะเว้ย”

     

    โดยไม่รู้เลยว่า เค้าจะต้องเจอกับอะไรที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×