คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Memory Special : From Chris Eve 1 [mimic] : Cinderella ภาค เจ้าชายกบ
(ตอนนี้คำพูดหยาบนิดนึงนะงับ :คนเขียน)
ณ โรงเรียนสารสาสน์( เหมือนเดิม)
เวลา14:00น.
ที่ห้องม.3/1(อย่างเคย)ขณะนี้กำลังอยู่ในช่วโมงMaths ซึ่งเป็นวิชาคณิตศาสตร์ที่เป็นภาษาอังกษฤสอนโดยคุณครูต่างชาติแสนใจดี(บางคนเท่านั้น)
“What’s it?”
‘Ms.maralin’คุณครูต่างชาติประจำวิชาMathsของประดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม เอ่ยถามขณะที่กำลังสอนเรื่องกราฟและชี้ไปที่ตัวyซึ่งเป็นแกนyของกราฟ
“y….”ทุกคนพู้ค้างไว้โดยพยายามจะสื่อว่ามันคือแกนy แต่ก็พูดไม่ถูกจะเรียกมันว่าอะไรดี
“yกำลังเขียน”
‘บิ๊ก’เพื่อนตัวป้อมๆ ผมหยิกๆ ตัวคล้ำๆ ตอบเสียงดัง โชคดีที่ Ms.maralinไม่ทันได้ฟัง เนื่องจาก Ms.maralinนั้นก็พอที่จะฟังภาษาไทยรู้เรื่องเหมือนกัน
“ฮาป่ะ อีบิ๊ก”เมถามแล้วยักคิ้วให้เพื่อนชายที่ชื่อว่าบิ๊กพยายามจะเล่นมุกที่เริ่มมาตั้งแต่เรียนเลขยกกำลังว่าว่า ตัวแปรตัวนี้กำลังอะไร ทั้งๆที่มันกลับแป้กเสียมากกว่า
“เหอๆ”บิ๊กหัวเราะแห้งๆ ไม่ว่า Ms.maralinจะถามคำถามอะไร บิ๊กก็จะกวนโดยตลอด แต่ Ms.maralinก็ไม่สนใจเหมือนเคยเพราะรู้ดีว่าบิ๊กชอบเล่นในเวลาเรียนทุกครั้ง
“-*-”แต่หารู้ไม่ว่าการกวนประสาทของบิ๊กนั้นทำให้’เฟริ์น’นั้นรู้สึกหมั่นไส้อย่างบอกไม่ถูก
“มีอะไรเหรอ? เฟริ์น”
‘นุ่ม’ที่เป็นเพื่อนสนิทเฟริ์นถามเมื่อเห็นเพื่อนรักมองบิ๊ก ผู้ชายที่เล่นกับเพื่อนเหมือนกับสาวประเภทที่สอง แม้รู้ดีว่าไม่ใช่ แต่อีกทั้งท่าทางและการกวนประสาทนั้นทำให้ชวนหมั่นไส้ได้ไม่ยากเลยสักนิด
“เปล่า แค่หมั่นไส้ไอ้บิ๊ก”เฟริ์นบอกตามตรงก่อนจะนั่งจดงานต่อ นุ่มพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจก่อนจะจดงานต่อเล่นกัน
“เออนี่ๆ เฟริ์น นุ่ม พวกแกดูได้เห็นรูปซินเดอเรลลาวันคริสมาสต์ในhi5ป่ะ”จูนที่นั่งอยู่ข้างหน้าหันหลังมาถาม
“ซินเดอเรลลาอะไร?”นุ่มถามแล้วคิ้วขมวด
“เอ้า ก็ละครซินเดอเรลลาที่ร่วมเล่นกันอ่ะ แล้วเซมถ่ายรูปแล้ว แจมเลยขอไปลง hi5 ห้องเราไง อย่าลืมไปดูนะ”จูนพูดอธิบาย
“อืมๆได้ๆ”นุ่มบอกตัดบทก่อนจะจดงานต่อโดยปล่อยให้จูนพูดกับเฟริ์นต่อไปถึงเรื่อละครที่ร่วมเล่นด้วยกันในวันนั้น
“โคตรฮาเลยอ่ะแก เวลล์ที่เป็นซินเดอเรลลาอ่ะ ถอดถุงเท้าทิ้งว้ด้วยว่ะ ฮ่าๆๆ”จูนพูดไปแล้วขำไปทำให้เฟริ์นเกิดปิ๊งไอเดียที่จะแกล้งคนที่ตนหมั่นไส้นักหนา
“หึหึ รองเท้าจากซินเดอเรลลางั้นเหรอ?”เฟริ์นพูดแล้วหัวเราะอย่างชั่วร้าย ทำให้นุ่มกับจูนสงสัย
“มีไรเฟริ์น”นุ่มถาม
“เดี๋ยวก็รู้”เฟริ์นพูดยิ้มอย่างร้ายกาจก่อนจะก้มหน้าจดงาน จูนกับนุ่มเองก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสิ่งที่ตนสงสัยดี นอกจากเก็บไว้แล้วรอดูว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
.........................................................................................................
เวลา15:10น.
“โอ้ววววว เลิกเรียนสะที กลับดีกว่าวุ้ย”บิ๊กพูดก่อนจะเดินมาเอากระเป๋าที่ที่นั่งของตัวเองก่อนจะเปิดดูเพื่อเก็บหนังสือใส่กระเป๋า
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! ไรวะเนี่ย!!!”บิ๊กร้องเสียงดังทำให้เพื่อนๆทุกคนในห้องหันมามองเป็นตาเดียวว่า ไอ้นี่มันร้องอะไรของมัน
ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึงเมื่อพบรองเท้านักเรียนหญิงของเพื่อรบางคนในห้องซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าเป็นของใครอยู่ในมือบิ๊กที่ถือโชว์เพื่อนๆ
“ใครเล่นบ้า เอารองเท้ามาใส่กระเป๋าตูวะ!”บิ๊กพูดอย่างหงุดหงิดที่ถูกเพื่อนแกล้ง ผิดกับคนที่แกล้งเพื่อนอย่างเฟริ์นนัก
“ซินเดอเรลลา>O<!”เพื่อนๆทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวอย่างไม่ได้นัดหมายก่อนจะร่วมกันหัวเราะ
“ฮ่าๆๆๆๆ”เพื่อนๆหัวเราะโดยมีเฟริ์นที่หัวเราะได้น่าสงสัยที่สุด
“ไอ้เฟริ์น แกเหรอ?”บิ๊กถาม
“เออ”เฟริ์นตอบอย่างท้าทายก่อนจะแลบลิ้นให้ บิ๊กก็ได้แต่ทำกระฟัดกระเฟียดที่ทำอะไรม่ได้นอกจากเก็บความไม่พอใจเอาไว้อย่างหัวเสีย
“โห เฟริ์น โคตรจ๊าบว่ะ”นุ่มเอ่ยชมเพื่อนตัวเอง
“อยู่แล้วๆ”เฟริ์นบอกก่อนจะหัวเราะชอบใจที่แกล้งคนที่ตนหมั่นไส้ได้
“เออ แล้วรองเท้าใครวะ”นุ่มถามต่ออย่างสงสัย ในเมื่อรองเท้าของเฟรืนก็ยังอยู่ให้เห็นทั้งสองข้างเลย ไม่มีแววว่าเฟรืนจะเอารองเท้าตนไปใส่กระเป๋าบิ๊กได้เลยสักนิด
“ก็.....”ยังไม่ทันที่เฟรืนจะบอกก็ได้มีเสียงร้องโวยวายที่ไม่ใช่บิ๊กร้องมา
“เฮ้ย! ไอ้บิ๊ก รองเท้าเราเว้ย!!”
‘ฝ้าย’เด็กผู้หญิงตัวใหญ่ๆๆร้องบอกก่อนจะชี้หน้าบิ๊กสื่อให้คืนรองเท้าของตนมา
“ฝ้าย ใครใช้ให้แกทะเล่อทะล่าเอารองเท้าไปให้เฟริ์นแกล้งตูวะ”บิ๊กพูดหยาบๆเนื่องจากหัวเสีย แม้จะไม่จริงจังอะไรแต่ก็อดจะหงุดหงิดไม่ได้เลย
“หึ่ย ทะเล่อทะล่าแป๊ะมุงสิ มันเอาไปเอง พอใจมะ!”
เพี้ยะ!!!
ฝ้ายเถียงก่อนจะตบหัวบิ๊กที่ดูเหมือนเบาแต่หนักมากอย่างทันทีที่พูดจบก่อนจะมานั่งทำงาน เล่นเอาเฟริ์นหัวเราะบิ๊กอย่างสะใจ
“เป็นไงมั้งวะ ฮ่าๆๆๆๆ”เฟริ์นบอกก่อนจะหัวเราะใส่
“ดีมากเลยเว้ย!”บิ๊กว่าก่อนจะไปวิ่งไล่กับเฟริ์นอย่างลืมตัว ส่วนเฟริ์นเองก็ไม่ยืนโง่ให้บิ๊กมาทำอะไรตนได้ เลยวิ่งหนีไปตรงกันข้ามกับที่บิ๊กวิ่งไล่
“มีรองเท้าเหมือนเมื่อตอนเล่นซินเอดเรลลาวันคริสมาสต์เลยอ่ะ”พลอยพูด
“นั้นสิ”ปอพูดเห็นด้วย
“แต่ถ้าเหมือนจริงๆ อีบิ๊กคงจะเป็น’เจ้าชายกบ’สะมากกว่า”เมพูดทำให้เพื่อนๆต่างเห็นด้วยเนื่องจากเพื่อนๆเรียกบิ๊กว่าเป็นกบกัน เพราะรูปร้างคล้ายๆตนสามารถนำมาล้อได้
“เหอๆ คงจะอย่างงั้นล่ะ แต่สงสารซินเดอเรลลาที่คู่กะเจ้าชายกบอ่ะ”พลอยพูด
“ถูกต้องมากเลยแป้นแล้น เนอะเซม”เมพูดก่อนจะหันมาขอความเห็นจากเซม
“ช่ายๆ เพราะเจ้าชายต้องจับแมงวันกินตลอดแหงๆเลย ฮ่าๆๆ”ปอออกความเห็น ทำให้เมและพลอยหัวเราะด้วยความเห็นด้วยสุดๆ
“มีเสียง อ๊อบ อ๊อบ ด้วยล่ะ ฮ่าๆๆ”เมว่าก่อนจะคุยกับพลอยโดยให้ปอหันหน้ามาทางบัวที่นั่งเหม่อลอยอยู่
“เฟริ์นนี่เข้าใจเล่นเนอะ- -”บัวเอ่ยชมความคิดของเพื่อนร่วมห้องเมื่อหลุดจากภวงค์
“นั้นสิ เป็นแก แกกล้าทำมะ”ปอถามกลับแล้วมองหน้าเพื่อนเพื่อรอคำตอบ
“ไม่อ่ะ แต่ถ้าเป็นพลอยก็ว่าไปอย่างนะ=.,=”บัวพูดเหมือนจะเสียงเบา ก็ไม่พ้นหูของคนที่ถูกกล่าวหาอย่างพลอยเลย
“เราทำไม-_-*”พลอยพูดแล้วจ้องหน้าบัวเขม็ง
“เปล๊า~~”บัวพูดแก้ตัวด้วยเสียงสูง นั้นไม่ได้ทำให้ความสงสัยของพลอยหายไปเลย
“เดี๊ยะ-_-**”พลอยขู่ ก่อนจะนั่งทำงานต่ออย่างไม่ใส่ใจอะไรมากนัก ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเล่นกัน
“=3=~~”บัวทำหน้าไม่ใส่ใจเท่าไรนักเช่นกันก่อนจะมาคุยเรื่องรายงานกับปอต่อ ส่วนแพรก็ไปนั่งคุยเรื่องเกมส์กับไอซ์ เพื่อนตัวเล็กอย่างลืมตัว ส่วนไทท์ ก็นั่งทำหน้านิ่งเหมือนหุ่นเงียบๆไม่สนใจใคร ส่วนเฟริ์นกับบิ๊กน่ะเหรอ? ก็ยังเล่นกันอยู่เลย
…………………………………………………………………..
ความคิดเห็น