คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Memory 2 : Chris Eve 2 : ปาร์ตี้หมูกระทะ in คริสมาส์อีฟ by ม.3/1
หลังจากละครเทพนิยายเชื่อดังที่ถูกห้องม.3/1ป่วนเสียจนไร้ความโรแมนติกใดๆแต่กลับสร้างเสียงหัวเราะได้มากมายนั้น ก็ได้ลงกิจกรรมกันตามปกติที่แสนจะน่าเบื่อ
แต่สิ่งที่ห้องม.3/1ต่างรอคอยกันก็คือ....งานเลี้ยงๆเล็กของทั้งห้องที่ทั้งห้องตัดสินใจกันว่าจะไปกินหมูกระทะกันหลังเลิกเรียน
เวลา 14:55 น.
“เมื่อไรจะถึงเวลาสักที โฮTOT”บัวพูดอย่างเบื่อหน่ายสุดจะทน
“น่า อีกแค่ห้านาทีเอง ทนหน่อยไม่ได้รึไง?”พลอยย้อนถามคนที่นั่งข้างๆเนื่องจากปอไปหาน้ำเย็นๆดื่ม
“แต่เรารอมาตั้งแต่เช้าแล้วนะToT งานคริสมาสต์ปีนี้น่าเบื่อเป็นบ้าเลยอ่ะ ”บัวพูดก่อนจะเท้าคางรอเพื่อนตัวน้อย
“น่า ทำไงได้ล่ะ”พลอยบอกอย่างใจเย็น
“โอ๊ะ ทำอารัยกันอยู่เอ่ย?”ปอพูดเมื่อเข้ามาหา ในมือถือขวดน้ำเล็กๆเย็นๆอยู่
“กำลังเซ็งสุดชีวิตเลยปอ”บัวบอกหน้ามุ่ย
“น่าๆจะถึงเวลาแล้วเนี่ย กลั้นใจทนอีกแปปดิ”ปอว่าก่อนจะเปิดขวดน้ำแล้วดื่มอย่างกระหาย
อึกๆๆ
“นายนี่กระหายน้ำมาจากไหนนะ ดูเต่าของเราซิ ยังทนอยู่ได้เลยอ่ะ”บัวบอกก่อนจะเหล่สายตามาหาเพื่อนที่ตนตั้งฉายาให้ว่า...เต่า...
(เหตุผลที่ตั้งฉายาว่าเต่านั้น ต้องรอตอนหลักน๊าง๊าบ : คนเขียน)
“ใครเต่าห๋า ไอ้เตี้ย-*-”พลอยด่าบัวกลับด้วยเสียงที่ไม่ดังมาก แต่ได้ยินกันแค่สามคน
“หึ่ย ถ้าจะด่าเราว่าไอ้เตี้ย เรียกเราว่าไอ้ซีดซะยังจะดีกว่านะ ไอ้เข้ม= =^”บัวสวนกลับ
“ทำไมรึไอ่น้องโปรตีน”พลอยสวนต่อจนกายเป็นสงครามกันเล็กๆเพราะยังไม่มีใครยอมใคร
“ก็จะทำไม ไอ้พี่คาร์โบ’-_-”
“โบ้ววววววววว์”พลอยพูดลากเสียงยาวๆคล้ายกับว่าคำนั้นมันคือฉายาของเพื่อน
“เต่าาาาาาา”บัวเรียกฉายาที่ตัวเองตั้งให้บ้างแต่ลากเสียงยาวๆเหมือนจะเลียนแบบ
“ไอ่......”ยังไม่ทันที่พลอยจะได้เอ่นล้อฉายาของบัวบ้าง
บัวก็สวนขึ้นมาก่อนอย่างไม่รอช้าให้พลอยได้ว่าตน เนื่องจากเห็นว่าคนตรงหน้ากำลังคิดฉายาของตัวเองอยู่อย่างคิ้วขมวดเพราะนึกไม่ออก เพราะทุกทีพลอยก็เรียกบัวแค่ไม่กี่ฉายา
“คมกริบ..-o-.”บัวว่าก่อนจะพูดขึ้นต่อจนทำให้ไม่มีช่องว่างจะให้พลอยสวนขึ้นมาเลย
“=*=”
“กองกอย-o-”
“= =**”
“รถถัง-o-”
“อะ.....”ยังไม่ทันที่บัวจะพูดขึ้นอีก แป้นแล้นก็โวยขึ้นมา
“โว้ยยยยยยยยย! จะเรียกให้ครบเลยใช่มะห่ะ?!?!?!”พลอยพูด
“ถูก-o-”แต่บัวทำหน้านิ่งๆเหมือนไม่สะทกสะท้าน จึงทำให้โดนขยี้หัวแทนอย่างหมั่นไส้
“เออๆ บัวๆ รถถังนี่ มาจากไหนเนี่ย ไม่ยักรู้นะว่าพลอยจะมีฉายาแบบนี้อ่ะ”ปอถามอย่างสงสัย
“อ้อ ก็มากจาก’คาร์’ในคาร์โบ’อ่ะ คาร์ที่แปลว่า’รถ’ไง แต่เราคิดว่าอย่างแป้นเนี่ยเหมาะกว่ารถถังมากกว่าอ่ะ^O^”บัวอธิบาย ทำให้เจ้าของฉายาเดือดปุดๆ
“ยังไงก็ดีกว่าคนที่มันยังซีดอยู่ทุกๆวันไม่มีวันหยุดก็แล้วกัน=*=”พลอยพูดเหน็บบัว
“แล้วยังไงล่ะ ใครจะเข้มได้ตลอดเวลาเหมือนนายกัน ถ่ายรูปงี้ยังเข้มได้ทุกๆใบเลย แบร่!:P”บัวเหน็บคืนอย่างรวดเร็วจนปอร่วมหัวเราะด้วย ผิดกับคนที่ถูกกล่าวถึงนักหนา
เนื่องจากว่ารูปของพลอยนั้นดูแมนทุกรูปเลย ทั้งๆที่ไม่ได้เก็กอะไรทั้งสิ้น แต่มันกลับดูแมนได้อย่างธรรมชาติอย่างน่าประหลาด
“ยะ....”ยังไม่ทันที่พลอยจะได้พูดอะไรเสียงที่บัวและเพื่อนๆคนอื่นๆรอคอยก็ดังขึ้น
กริ๊ง!!!
“โอ้ เยสสสสสสสสส”บัวพูดอย่างดีใจก่อจะทำท่าประกอบ
“โอ๊ะ ได้เวลาแล้วล่ะ ไปกันเต๊อะ”ปอบอก เพราะตัวเองก็รอเวลานี้ไม่แพ้บัวเลย ไม่สิ เพื่อนคนอื่นๆที่คุยกันอยู่ข้างหลังก็เช่นกัน
“ไอ้บ้า ต้องรอก่อนสิ ยังไม่ได้ไปตอนนี้สะหน่อย ต้องรอเพื่อนแล้วก็ต้องลงไปข้างล่างอีกนะ”พลอยบอกให้สติคนที่ร่าเริงจนเกินไป
“โห่”ปอร้องประท้วงอย่างเบื่อหน่าย ก่อนที่จะเดินออกไปนอกกห้องพร้อมกระเป๋าเพื่อรอให้คนที่เป็นเวรทำความสะอาดห้อง
แชะ! แชะ!
เมื่อออกไปนอกห้องปอก็เห็นว่าเพื่อนๆส่วนหนึ่งกำลังถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน ปอที่เอากล้องมาจึงรีบเข้าไปร่วมวงด้วยอย่างรวดเร็ว
“โอ้ ว่าไงกิจจี้~~”บัวเอ่ยทักทายเพื่อนที่นั่งอยู่ตรงข้าม เมื่อเห็นว่าช่วงนี้ไม่ค่อยะได้คุยกันเลย
“ไง”กิจจาพูดเพียงสั้นๆก่อนจะยิ้มให้เป็นเพียงการทักทายเล็ก ๆ
แต่นั้นก็ทำให้บัวไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก จึงโยนประเป๋านักเรียนในมือใส่อย่างไม่ใยดี แต่กิจจาเหมือนรู้ทันเลยรับไว้ได้อย่างหวุดหวิด
เฟี้ยว~!!! ตุบ!!!
“ไนซ์เซฟ^O^”พลอยพูดเมื่อเห็นว่ากิจจารับได้และยักคิ้วให้เพ้นท์ จนเพื่อนตัวข้างๆหมั่นไส้เพิ่มขึ้น
“โหย ไอ้บ้า!=O=!”บัวพูดก่อนจะกระชากกระเป๋านักเรียนมาใหม่แล้วขว้างต่อไป
เฟี้ยว~!!! ตุบ!!!
แต่ผลก็เหมือนเดิมคือ กิจจารับได้และไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไรกับแรงของเพื่อนเลยสักนิดเดียว นั้น ทำให้อู๋เอ่ยแขวะขึ้นมา
“ฮ่าๆ กิจรับได้อ่ะ ฝีมีห่วยจริงๆนะ”อู๋พูดทำให้บัวหันมามองควับก่อนขะแยกขี้ยวให้พอเป็นพิธีแล้วหันมาทำสงครามกับกิจจาต่อ
เฟี้ยว~!!! ตุบ!!!
เฟี้ยว~!!! ตุบ!!!
เฟี้ยว~!!! ตุบ!!!
บัวพยายามสักกี่ครั้ง แต่ผลก็ยังเหมือนเดิม จนบัวต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้ในที่สุด นั้นก็ทำให้กิจหันคุยเล่นกับอู๋อย่างไม่ระวังตัว สร้างโอกาสที่บัวรอมานานอย่างใจจดใจจ่อ ก่อนจะ
เฟี้ยว~! ตุบ!! โป๊ก!!!
เสียงโยนและเสียงกระทบดังไล่เลี่ยกัน หลังจากที่บัวใช้โอกาสตอนที่กิจจาเผลเมื่อเห็นว่าตนยอมแพ้ โยนกระเป๋านักเรียนใส่อย่างเต็มแรงจนโดนหน้าของกิจจาเต็มๆ
“อูย.....”กิจจาร้องก่อนจะจับที่หน้า
“วะฮ่ะฮ่าๆ เห็นมีฝีข้ารึยัง กร๊ากกกก....”บัวพูดอย่างผู้ชนะก่อนจะหัวเราะ แต่ก็เหลือบไปเห็นกิจที่จับที่หน้าไม่เลิกเหมือนว่าจะเจ็บมาก
“กิจ เจ็บมากเลยเหรอ?”บัวถามอย่างเป็นห่วงก่อนที่กิจจาจะเปิดหน้าแล้วแลบลิ้นใส่แล้วโยนกระเป๋าคืนให้เบาๆผิดกับที่คนที่โยนใส่นัก
“เฮ้ย! ไอ้บ้า หลอกเราเรอะ=[]=^”บัวถามทั้งๆที่กิจจา อู๋ และพลอยหัวเราะร่วน
“เอาน่าโบ้ แกแพ้กิจเองไม่ใช่เรอะ”พลอยพูดเหมือนจะปลอบ แต่บัวไม่ได้คิดเช่นนั้นเลย
เฟี้ยว~!!! ตุบ!!!
บัวโยนกระเป๋านักเรียนใส่พลอยอย่าหมั่นไส้ แต่พลอยก็รับไว้ได้ก่อนที่จะโยนกลับให้เจ้าของ แต่ก็มีเสียงของเพื่อนเก่งเอ่ยขึ้นว่า
“เฮ้ย! บัว พลอย จะไปกันยังเพื่อนเขาลงไปหมดแล้วนะ”ปอว่าเมื่อเห็นว่าเพื่อนๆในห้องทยอยกันลงเกือบหมดแล้วเหลือเพียงพวกพลอยที่นั่งเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนาน
“เฮ้ย! รอด้วยดิ>[]<”บัวพูดแล้วรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งตามไปเมื่อเห็นว่าพวกพลอยนั้นลุกไปก่อนแล้วเดินไปโดยทิ้งให้ตนจนเหลือคนเดียว
เพื่อนๆห้องม.3/1ได้ลงมาอยู่ที่โถงล่างของตึกกันครบทุกคน ทั้งสี่สิบเอ็ดคนต่างวางแผนกันอย่างเงียบๆว่าจะไปกินหมูกระทะโดยไม่ให้ครูเห็น และจะไปกันยังไงดี
“จะไปกันไงดีอ่ะ”น้ำตาลเอ่ยขึ้น
“อืม เอาอย่างงี้สิ พวกเราไปรถเมล์กันดีมะ”กอล์ฟเสนอ
“มันจะพอเหรอกอล์ฟ อีกอย่างเราว่า เราอยากให้บนรถคันนั้นมีแต่พวกเรานะ”จูนบอก ทำให้เพื่อนๆเห็นด้วย กอล์ฟจึงเงียบไป
“อืม.....เอ้อ เอางี้สิ ไปรถสองแถวกันมะ”น้ำตาลเสนอความคิด
“แบบนั้นมันยิ่งไม่พอใหญ่เลยนะ”กอล์ฟแย้งขึ้น
“ก็ไปกันทีละเซตไง เซตนึงสักสิบคนๆ ไปทีละเซตๆไง”น้ำตาลอธิบาย
“อิม ก็ไม่เลวนะ ตกลงตามนี้ ”แน็ตตี้บอกเห็นด้วย
“อืม งั้นเราไปบอกเพื่อนๆก่อนนะ”จูนว่า ก่อนจะไปหาเพื่อนๆอีกกลุ่มหนึ่งที่กำลังเถียงกันอยู่
“ไปรถเมล์ดิ”เสียงพลอยดังขึ้นท่ามกลางวงเล็กอีกกลุ่ม
“ใครบอก ไปรถสองแถวตะหาก ไวดีนะ สะดวกด้วย”บัวว่า
“รถสองแถว มันจะพอมั้ยล่ะ รถเมล์ล่ะดีแล้วน่า ปลอดถัยดีนะ”
“คู่นี้เค้าเถียงอะไรกันอยู่อ่ะปอ”จูนถามปอที่กำลงัทำท่าหน่ายกับเพื่อนสองคนนี้อยู่
“ก็เถียงกันเรื่องรถที่จะไปกันนั้นแหละ ว่าแต่...จะไปยังไงล่ะ?น้ำตาลตกลงได้แล้วใช่ไหม?”ปอถาม เพื่อจะได้ยุติการวิวาทของสองคนนี้เสียที
“อื้อ น้ำตาลว่าจะไปรถสองแถวอ่ะ แบ่งหันไปทีละชุดอ่ะ ”จูนบอกในสิ่งที่รู้มาให้ฟัง ปอพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจก่อนที่จูนจะบอกต่ออีกว่า
“อ้อ พวกแกไปกันชุดแรกเลยนะ เดี๋ยวพวกเราจะตามไปทีหลัง เพราะจะได้เบี่ยงเบนความสนใจจากพวกครูน่ะ ”
จูนว่า ปอพยักหน้าอีกหนก่อนที่จะหันมาเพื่อบอกแก่คนสองคนที่กำลังเถียงกันคอเป็นเอ็น
“รถเมล์ = =**”
“รถสองแถว= =^”
“รถเมล์ต่างหาก = =**”
“ก็บอกว่ารถสองแถวไง= =^”
“ระ.....”ยังไม่ทันที่พลอยจะได้พูดต่อ ปอก็เอ่ยยุติการเถียงครั้งนี้
“พอได้แล้วน่าพลอย บัว พวกน้ำตาลตกลงกันว่าจะไปรถสองแถวกันอ่ะ”ปอพูดเล่นเอาพลอยแทบหน้าหงาย ผิดกับบัวที่ยิ้มร่า
“กร๊ากกกกกกกก บอกแล้วไงจ้ะเต่า เอิ๊กๆๆ”บัวพูดอย่างผู้ชนะก่อนที่จะโดนพลอยขยี้หัวเล่นด้วยความหมั่นไส้
“อ้อ แล้วน้ำตาลก็บอกให้พวกเราไปกันชุดแรกด้วยนะ พวกครูจะได้ไม่สงสัยอ่ะ”ปอบอกก่อนที่พวกเพื่อนๆจะพยักหน้า
“อื้อ ไปกันเล้ย>[]<”พลอยพุดก่อนจะถูกเกาะแขนโดนเพื่อนตัวเล็กสองคนเดินไปที่หน้าโรงเรียนเพื่อขึ้นรถสองแถวพร้อมกับเพื่อนอีกไม่กี่คน
....................................................................
พวกบัวมากันเป็นกลุ่มแรกโดยมี บัว ปอ พลอย ไมค์ ป๊อป กิจจา รุจ* ฮออน* ไอซ์ * แนน แนนด์* หญิง เจ* แพร มาจองที่กันก่อนที่เพื่อนๆที่เหลือจะตามมา
(แนนห้องนี้มาสองคนนะง๊าบบบบบบ แล้วไรเตอร์ก็แฉทุกคนแล้วเน้อ อยู่ใน Character profile อ่างับ และเพื่อจะได้ไม่สับสนระหว่างสองแนน ไรเตรอ์ทำเป็น แนนด์ กับ แนน นะงับ หวังว่าทุกคนคงรู้นะว่าแนนไหนเป็นแนนไหนอ่า)
“มากันกี่คนคะ?”พี่พนักงานเอ่ยถามเมื่อเข้ามาหาพวกพลอย
“สามสิบคนค่ะ^^”ทันทีที่แนนเอ่ยจบก็พนักงานก็หน้าเหวอทันที
“กะ..กี่...กี่คนนะคะ-0-”พี่พนักงานในเสื้อสีส้มพูดอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“สามสิบคนไม่ผิดแน่นอนค่ะ^^”แนนด์พูดเสริมต่อ เล่นเอาพี่พนักงานเหวออีกครั้งหนึ่งก่อนที่จะเริ่มตั้งสติแล้วไปจัดที่ให้อย่างรวดเร็ว
“ฮ่าๆพี่พนักงานตกใจเลยอ่ะ”ปอหัวเราะ
“นั้นสิ ก็ห้องเรามากันแทบทั้งห้องเลยนี่ มันก็ต้องเยอะอยู่แล้วล่ะ”ป๊อปว่า
“อ่าว แล้ว...ฟ้าไม่มาด้วยเหรอเนี่ย?”แพรเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นเพื่อนสุดโฉด
“เอ้า ก็ฟ้า แม่มันไม่ให้มาไง เมก็ไม่มา เม้งก็ไม่มาอ่ะ หายไปหลายคนเลยอ่ะ เซ็ง= =”ปอว่า
“อืม”แพรบอกก่อนจะไปคุยเล่นกับไอซ์เรื่องเกมส์
“เอ่อ น้องคะ ที่ของน้องๆอยู่โซนนี้นะคะ”พี่พนักงานบอกแล้วชี้โซนที่จะมีแต่เพื่อนๆห้องม.3/1
“ค่ะ”แนนด์บอกรับก่อนที่เพื่อนๆชุดแรกนี้จะทยอยกันหาที่นั่งกันตามใจว่าใครอยากที่จะนั่งกับใคร หรือ จองที่ไว้ให้เพื่อนๆที่ยังไม่มา
“นี่คือที่ของพวกเราาาาา>[]<”บัวพูดอย่างตื่นเต้นก่อนจะวางกระเป๋าไว้ข้างๆปอที่อยู่ติดกับหญิง โดยที่แพรไปนั่งกับไอซ์ ไมค์ กิจจา รุจ และ ป๊อป
“ทำเป็นเด็กไปได้นะโบ้- -“พลอยพูดเหน็บเพื่อนตัวเล็กก่อนจะโดนค้อนลูกใหญ่
“นี่พวกเราไป.....”
ยังไม่ทันที่ปอจะได้พูดจนจบ เสียงของไมค์ก็ดังขึ้นจนเพื่อนๆได้ยินกันถ้วนหน้าก่อนใครๆ
“พวกเราไปตักอาหารกันเหอะ!”ไมค์บอกแล้วรีบเดินนำหน้าเพื่อนๆไป ประโยคนั้นของเขาทำให้เพื่อนๆหลุดหัวเราะออกมาไม่ได้เลย
“ไมค์ ต้องรอเพื่อนมาให้ครบก่อนสิ!อีกอย่างอาหารที่เค้ายังเตรียมไม่ครบเลยนะ หม้อก็ยังไม่มา อย่าลืมสิว่าพวกเราเป็นลูกค้ารายแรกของเย็นวันนี้นะ”
แนนพูดอธิบายให้เข้าใจก่อนที่ไมค์จะหยุดกึกแล้วหันมาทำหน้าเสียดายอย่างสุดซึ้ง แต่ก็ต้องรอเพื่อนๆเพื่อที่จะได้ทานอาหารเย็นพร้อมกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆครั้งแรก
“ฮ่าๆ ไมค์จ๋อยเลยอ่า สงสัยจะหิวมากกกกกกก”ปอพูดล้อๆเพื่อนตัวโต
“นั้นสิ ได้กินเข้าเที่ยงป่าวเนี่ย เอิ๊กๆ”บัวพูดเสริม
“ก็มันหิวนี่นา ทำไงได้
”ไมค์บ่นอุบอิบแต่ก็ไม่พ้นหูของพลอยเลย
“กระเพาะช้างเอ้ย”พลอยพูดแขวะก่อนจะโดนไมค์สวนอย่างรวดเร็ว
“ใครจะไปกระเพาะมดอย่างพลอยล่ะ”
“หนอย แกว่าไงนะ....”พลอยพูดอย่างเคืองเล็กๆ
“น่าๆคู่นี้นี่ ไมค์ พลอยเนี่ย เห็นแบบนี้อ่ะ กินจุเหมือนกันนะ”กิจจาบอกก่อนจะตบไหล่เพื่อนเหมือนเป็นการหยอกล้อ
“โอ๊ะ!นั้นๆเพื่อนพวกเรามาแล้วววววว!!”ไมค์พูดอย่างร่าเริงก่อนจะรีบเดินออกมาต้อนรับเพื่อนๆเหมือนกำลังรอใจจะขาด ทำให้เพื่อนๆต่างหลุดขำออกมากับท่าทีที่หิวโหย
“อ้าว ว่าไงจูน ”บัวเอ่ยทักเพื่อนสาวที่เพิ่งมาถึง
“อื้อ ไปตักอาหารกันดีมั้ยบัว”จูนพูดเอ่นชวน ทำให้บัว ปอ และพลอย หน้าเหวอรวมทั้งคนอื่นๆด้วย
“=[]=”
‘เจ้านี่ก็ไม่ต่างจากไมค์เท่าไรเลยวุ้ย’ทั้งสามคนคิด
“อะ...อืม อืมๆไปกันๆ”บัวบอกเมื่อตั้งสติได้ก่อนจะไปตักอาหารเป็นเพื่อนจูน
“หะ...เหอ พลอยๆไปกันมั้งดิ คนอื่นเริ่มตักกันแล้วนะ”ปอพูดก่อนจะลากเพื่อนไปตักอาหารบ้างเมื่อเห็นว่าเพื่อนๆคนอื่นๆเริ่มทยอยกันไปตักอาหารแล้ว
เพื่อนๆห้องม.3/1เริ่มทยอยตักอาหารกันอย่างสนุกสนานแล้วไปนั่งกินกันที่โต๊ะแต่ละคนแต่ละกลุ่มกันอย่างสนุกสนานเช่นกัน ไม่นานนักเพื่อนๆที่เหลือก็เริ่มทยอยมากันจนครบแทบทุกคน
ภาพบรรยากาศร้านหมูกะทะที่มีเพียงแต่ห้องม.3/1 และภาพที่เพื่อนๆต่างปิ้งกัน กินอาหาร ต่างลุกไปตักอาหารบ้าง ภาพที่คุยหลอกล้อกันบ้าง คุยเล่นกันบ้าง บริการให้กันและกันบ้าง มันช่างดู...อบอุ่นเหลือเกิน
.
โซนห้องม.3/1
โต๊ะที่1
น้ำตาล มุก กอล์ฟ อู๋ แจม เวลล์ จูน ฝ้าย สม ตี๋ แบงค์ นิว บิ๊ก
“น้ำตาลๆ คีบหมูชิ้นนั้นมาให้ทีสิ”มุกเอ่ยขึ้นก่อนที่จะชี้นิ้วไปที่เนื้อหมูน่ากินที่กำลังสุกได้ที่
“ไม่ต้องหรอก เอ้า กินสิ”ตี๋บอกก่อนจะคีบเนื้อหมูมุกแทน
“ขอใจจ้า”มุกว่าก่อนจะตักกินอย่างมีความสุข
“เอ้า น้ำตาล”ตี๋พูดก่อนจะตักให้น้ำตาลกิน น้ำตาลทำท่าขอบใจก่อนจะตักกินันทีอย่างไม่ลังเล
“เอ้า กอล์ฟ เวลล์ ”แบงค์พูดบ้างก่อนจะตักอาหารบริการเพื่อนสาว
“แต้งกิ้ว”กอล์ฟพูดก่อนที่จะตักกินเหมือนกัน
“นี่ๆ ฝ้าย จูน กินๆๆ”นิวบอกก่อนจะตักอาหารให้เพื่อนสาวกินอีก
“โห บริการกันใหญ่เลย มาๆเดี๋ยวอู๋ป้อน”อู๋บอกก่อนจะคีบเนื้อมาป้อนให้เพื่อนบ้าง
เพื่อนสาวในโต๊ะนี้รู้สึกดีใจมากที่เพื่อนผู้ชายที่เวลาอยู่ในห้องขอบแกล้งหยอกกันมาบริการให้ตนอย่างสุภาพบุรุษ
จึก จึก จึก
เสียงคีบหมูดังขั้น อู๋เลยหันมามองที่ต้นเสียงก็พบกับสมที่กำลังกินโดยไม่สใจใคร และก็ตักกินอย่างเดียวเลย
“โห ไรวะสม กินอย่างเดียวเลยเหรอไง?”อู๋พูดเหน็บ
“อือ เอ๊ะ น้ำหมดเหรอวะ”สมถามเมื่อรู้สึกคอแห้งและบนโต๊ะก็แทบจะไม่มีน้ำหลงเหลือเลย
“ยังเว้ย แต่พวกเราไม่อยากกินกัน เพราะน้ำมันแพงโคตรเลย”อู๋บอก สมทำหน้าไม่เชื่อ
“จะแพงสักแค่ไหนกันเชียว”สมพูดเหมือนเป็นการท้าทาย
“หึหึ”อู๋หัวเราะหึหึในลำคอก่อนจะเอ่ยปากบอกราคาน้ำที่มันแพงหูฉี่จนไม่กล้าที่จะเปิดมาดื่มกันแต่ก็โดนแจมแย่งบทไปเสียเฉยๆ
“สม ขวดน้ำในร้านนี้อ่ะนะ ขวดละ...ยี่สิบเหยียบสามสิบถึงสี่สิบบาทแน่ะ”แจมพูดเรียบๆแต่นั้นก็ทำให้นิวตาโต
“เฮ้ย จริงอ่ะ ไมแพงงี้วะ”นิวถามเมื่อได้ยินราคาผิดกับสมที่แย้งขึ้นมา
“ก็นะ ที่สนามบินแพงกว่าอีก”สมบอกก่อนจะกระดกแก้วขึ้นดื่มอย่างไม่รู้ร้อน
“หึหึ ถ้างั้นลองหันไปมองขวดที่พวกเราๆกินกันก่อนที่จะรู้ราคาของมันสิเพื่อนรัก”
ตี๋บอกก่อนจะชี้ไปทางโต๊ะเล็กๆที่มีชวดน้ำที่กินหมดไปแล้วและราคาของมันก็แพงนั้นอยู่หลายใบจนทำให้สมประหลาดใจ
“ไมมันเยอะงี้วะ เฮ้ย ขวดละเกือบสี่สิบบาทไม่ใช่เหรอ?แล้ว..แล้วนั้นกี่บาทแล้วเนี่ยO[]O!”สมโวยขึ้นอย่างตกใจเมื่อเห็นขวดเปล่าจำนวนมาก
“ก็มากกว่าห้าร้อยบาทแล้วล่ะเพื่อนเอ้ย”แบงค์พูดอย่างใจเย็นและหน้าที่เฉยชา ผิดกับสมที่กำลังคิดว่าจะจ่ายพอหรือเนี่ย
“จ๊ากกกกกกกกกกกกก แล้วจะพอเหรอวะ ลำพังแค่น้ำก็ห้าร้อยกว่าไปแล้ว พวกเรายังแทบไม่มีใครกลับบ้านเลยนะเว้ย แล้ว แล้วๆๆ”
สมถามอย่างร้อนรนผิดกับเพื่อนๆที่กำลังนั่งหัวเราะกับท่าทีของเขา
“ใจเย็นดิวะเพื่อน น่าๆมีกันเยอะแยะทำไมจะไม่พอ อีกอย่างเพื่อนๆของเราก็เริ่มจะรู้ตัวและก็เริ่มจะกินน้ำอย่างประหยัดแล้วล่ะ^^”แจมบอกก่อนจะหันมาบริการเพื่อนสาวต่อ ส่วนแบงค์ก็ตบไหล่ให้สมเป็นกำลังใจว่ามีอะไรหรอก
“งั้นกินต่อเลยก็แล้วกัน อู๋ บริการทีดิ”แบงค์พูดก่อนจะบอกอู๋ที่เป็นผู้ชายที่ตัวเล็กบริการเพื่อนที่ตัวโตกว่า
“อ่าว สะงั้นอ่ะ”อู๋บ่นแต่ก็ยอมบิรการแต่โดยดี
....................................................................................
โต๊ะที่ 2
รุจ กิจจา ป๊อป ไมค์ ไอซ์ แนนด์ แพร
“พะงาบๆ”สีหน้าป๊อป กิจจารวมทั้งแนนด์ อีกทั้งรุจและแพรต่างพูดอะไรไม่ออกเมื่อเห็นว่าไมค์นั้นตักอาหารมาจนล้นจากราวกับคนอดอยาก
“เฮ้ย ไมค์ จะไปไหนอ่ะ”
รุจถามอย่างประหลาดใจเมื่อเห็นไมค์ที่ถือจานอาหารที่ล้นพูนวางลงและทำท่าจะเดินไปที่ตักอาหารใหม่อีกครั้ง ท่ามกลางจานอาหารบนโต๊ะที่ต่างมีอาหารล้นอยู่แล้วอย่างน้อยห้าจานได้
“ไปตักอาหารมาเพิ่มไง”ไมค์ตอหน้าตาเฉยเล่นเอาพวกที่อยู่โต๊ะเดียวกันตาโตอย่างช่วยไม่ได้
‘มันไปอดอยากมาจากไหนฟะ- -’เพื่อนๆคิด
“ไอ้บ้า จะไปตักมาไมเยอะแยะวะ ที่แกตักมาห้าหกจานพูนๆนี่ยังไม่พออีกเรอะ”ป๊อปบ่น
“ไม่น่าจะพออ่ะ ไปตักมาเพิ่มอีกนะ”ไมค์บอกก่อนจะทำท่าเดินไปตักมาเพิ่มอย่างไม่รอช้า
“โอ๊ย จะกินหมดกันมั้ยวะเนี่ย เดี๋ยวโดนปรับขึ้นมาทำไง”ป๊อปบ่นต่อเมื่อไมค์เดินหายไป
“เอาน่าป๊อป คงกินหมดและ เพื่อนเราเยอะนะ แต่ละคนก็ใช่ย่อยเสียที่ไหน”กิจจาตอบเพื่อนให้ใจเย็นลง
“นั้นสิ แกอ่ะคิดมากไปแล้วนะ บ่นเป็นตาแก่ไปได้”ไอซ์พูดเหน็บเพื่อน แม้จะรู้ดีว่าเพื่อนล้อเล่นแต่ป๊อปก็อดที่จะค้อนใส่ไม่ได้เลย
“แต่นแต้นนนนนนน^O^”ไมค์พูดแล้วโผล่มาพร้อมกันจานอาหารที่ล้นพูนสองจาน ก่อนที่จะวางลงต่อหน้าป๊อป ทำให้เพื่อนในโต๊ะตาโตด้วยความตกใจ
“โห! เฮ้ย!!O[]O”ทุกคนร้อง
“ไรรึ มาๆๆกินกันๆไม่พอบอก เดี๋ยวเราไปตักให้ใหม่”ไมค์บอกก่อนจะเริ่มปิ้งอาหาร
“ถ้ากินไม่หมด พวกเราจะเอาแกไปใส่ในถาดที่เค้าจัดมาให้เราตักอาหารกัน=*=”รุจบอกอย่างเดือดๆ
“ฮ่าๆๆๆ เดี๋ยวก็หมดเองอ่ะแหละ”ไมค์บอกก่อนจะเริ่มกินอาหาร
“แนนด์ตักอะไรมาอ่ะ แค่นี้ก็จะกินไม่หมดอยู่แล้วนะT-T”กิจจาพูดเมื่อเห็นจานลูกชิ้นหรืออะไรสักอย่างที่แนนด์ถือมา
“เราจะกินซูชิใส่วาซาบิ”แนนด์บอกก่อนยิ้มให้แล้วนั่งลง จิ้มซูชิกับวาซาบิก่อนจะใส่เข้าปากอย่างรวดเร็ว
“อี๋ นี่มันหมูห่อสาหร่ายนี่หว่าT^T”แนนด์บอกก่อนจะทำหน้าเหมือนร้องไห้ ผิดกับเพื่อนๆที่กลั้นหัวเราะ
“ฮ่าๆๆ ไหนๆมากินมั้งสิ”ไอซ์บอกก่อนจะตักเจ้าหมูห่อสาหร่ายมาชิมดู
“เป็นไงมั้งไอซ์”เฟริ์สถามอย่างใจจดจ่อ
“แหวะ ไม่อร่อยเลยอ่ะ ดีนะที่ตักมานิดเดียวอ่ะ”ไอซ์บอกก่อนจะทำหน้าโล่งอก
“ป่าวสะหน่อย ดูนี่สิT^T”แนนด์พูดก่อนจะถือจานที่ใส่หมูห่อสาห่ายที่มากมายล้นพูดไม่แพ้กับจานของไมค์เลย ทำให้ไอซ์กับแพรมองตาค้าง
“=[]=”<<<หน้าไอซ์กับเฟริ์ส
“แล้วสูจะกำจัดมันยังไงดีฮ่ะ”แพรถาม
“ไม่รู้อ่ะ รู้แต่ว่าไม่อยากกินT^T”แนนด์บอก
“เอางี้ดิ แอบตักให้ไมค์กินดิ เอาแบบเนียนๆเลยนะ”ไอซ์เสนอความคิด ทำให้แนนด์และแพรเห็นด้วย แม้มันจะไม่ดีต่อเพื่อนสักนิด แต่ถือว่าช่วยเพื่อนเถอะ
“ง่ำๆๆหร่อยๆๆง่ำๆๆ^ )O( ^”เสียงไมค์พูดทั้งที่อาหารเต็มปากอย่างมีความสุข โดยหารู้ไม่ว่าหนึ่งอาหารในปากนั้นมีหมูห่อสาหร่ายอยู่ด้วย
“ไมค์...รู้สึกอะไรบ้างมั้ย?”แนนด์ถาม
“ก็ไม่อ่ะ นอกจาก ความอร่อย*O*”ไมค์บอกแล้วทำตาเป็นประกายถึงความอร่อยที่ตนได้รับ
“ก๊ากกกกกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”ไอซ์กับแพหลุดหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้
“มีอะไรกันเหรอ?”รุจละสายตาจากอาหารแล้วเงยหน้าขึ้นถาม
“ก็ในอาหารที่ไมค์กินอ่ะ มันมีหมูห่อสาหร่ายของเราที่เราไม่กินอยู่อ่า ไม่รู้สึกว่ามันไม่อร่อยมั้งหรือไงเนี่ย?”แนนด์สารภาพผิด
“ไม่อ่ะ ก็อร่อยทุกอย่างเล้ยยยยย^O^”ไมค์บอก
“จ้ะๆ สำหรับลื้ออะไรก็อร่อยไปหมดแหละ”แพรบอกอย่างไม่ใส่ใจเท่าไรนักก่อนจะนั่งกินอาหารและหาอะไรประหลาดๆเล่นอยู่
“ฮ่าๆๆๆๆๆ”เสียงป๊อป รุจ กิจจา แนนด์ และไอซ์หัวเราะกับวีรกรรมของเพื่อน
...................................................................................................
โต๊ะที่ 3+4
หญิง แนน พลอย ปอ เจ ฮอน บัว
“จ๊ากกกกกกกกก นั้นตัวอะไรอ่ะหญิง=[]=!”บัวถามเสียงหลงเมื่อเห็นตัวอะไรก็ไม่รู้ลงไปอยู่ในหม้อของโต๊ะกลุ่มหญิง
“ก็ปลาหมึกไง-0-”หญิงบอกก่อนจะพลิกตัวมันไปมารอให้สุก
“ปลาหมึก นั้นปลาหมึกเรอะนั้น นั้นคือปลาหมึกของหญิงงั้นรึปอ=O=”บัวถามเพื่อนข้างๆอย่างแตกตื่นไม่หยุด
“น่าๆ แค่ปลาหมึกเอง ไม่ใช่อสูรกายสะหน่อย”ปอบอกแล้วหัวเราะก่อนที่บัวจะพยักหน้าหยึดหงักเป็นเชิงเข้าใจ
‘ ก็คนมันไม่เคยเห็นปลาหมึกหน้าตาพิลึกแบบนั้นนี่หว่า= =^’บัวคิด
“โอ๊ะ เพิ่งเคยเห็นเต่าก้มหน้าก้มตากินอย่างเดียวนะนั้น”บัวเอ่ยแซว ทำให้พลอยหันขั้นมามองขวับก่อนจะแยกเขี้ยวใส่
“หือ? เฮ้ย! หุ่นสวย เอามาไมฟะ=[]=”บัวร้องเมื่อเห็นว่าป๊อปที่ตนตั้งฉายาให้ใหม่เนื่องจากความอิจฉาในรูปร่างที่สวยงาม ตักอาหารมาใส่ในหม้อโต๊ะตน
“เอามาให้ช่วยกิน ไมค์ตักมาเยอะมากกกกกกกก”ป๊อปบอกก่อนจะเผ่นมานั่งที่โต๊ะของตน
“โอ๊ย ไม่ต้องหรอก ฮอนก็เอามาไม่ต่างจากไมค์ล่ะมั้ง”พลอยแอบเหน็บคนที่คิดจะตักอาหารให้เพื่อนตนราวกับจะขุนให้เป็นหมูตัวน้อย
“พูดมากน่า เอ้ากินสะ”ฮอนบอกก่อนจะตักอาหารให้บัวกินไม่หยุดก่อนจะลุกไปหาอะไรใหม่ๆมาขุนให้เพื่อนตัวน้อยนี่กินต่อ
“โอ๊ะ เสี่ยปอไปเอาไอติมมาจากไหนอ่ะ*O*”บัวถามตาเป็นประกายเมื่อเห็นเพื่อนรักตักไอติมของโปรดของตนมากิน
“เอามาจากตรงนู้นอ่ะ แกไม่ต้องไปหรอก ฮอนมันตักมาแล้ว”ปอบอกก่อนจะนั่งกิน
“เกี่ยวไรกะฮอน?”บัวถามอย่างสงสัย
“ ฮอนบอกว่าจะตักมาให้แกอ่ะ เอ๊ะ นั้นไง มาแล้วๆ”ปอพูดก่อนที่จะชี้ไปที่เพื่อนตัวโตที่ถือถ้วยไอติมสองถ้วยมาบริการให้เพื่อนของตน
“อ่ะ กินสะ”ฮอนบอกแล้วยื่นถ้วยไอติมในมือให้
“เอ๊ะ ขอบคุณนะ”บัวรับมากินอย่างไม่นึกสงงสัยแต่กลับนึกขอบคุณด้วยซ้ำไป
“อ้อๆ บัวๆไปห้องน้ำป็นเพื่อนหน่อยดิ”ปอบอก
“อ้อ ได้เลยครับเสี่ย”บัวแซวก่อนจะลุกขึ้น
“ปูพรมด้วย”ปอพูดเล่นเอาบัวงงไปสักพักก่อนจะร่วมแจมด้วย
“ห่ะ...อ๋อ ได้สิๆจะเอาสีเขียวรึสีแดงดีล่ะ?”บัวแซวเล่น ก่อนที่ทั้งคู่จะร่วมกันหัวเราะและไปห้องน้ำพร้อมๆกัน
“โหย มีเวทีด้วยอ่ะ น่าร้องเพลงว่ะ”แนนบ่นงุบงิบ
“เหอๆ งั้นไปกันกะเราป่ะ ”ฮอนบอกก่อนที่แนนจะพยักหน้า ทั้งคู่จึงลุกขึ้นยืนที่โต๊ะโดยไม่ได้ไปบนเวทีแต่อย่างใดก่อนจะร่วมกันร้องเพลงเล่นๆเหมือนเวลาอยู่บนเวทีจริงๆ
“มาแล้วววววววววว”บัวร้องแล้วกินมานั่งที่โต๊ะก่อนจะตาโต
“เย้ยยยยยยยยยยย! หญิง!! O[]O”บัวร้องเสียงหลง ด้วยความตกใจทำให้เซมถามอย่างสงสัย
“มีไรเหรอ?”
“กะ...ก็ดูนั้นดิ”บัวพูดแล้วขชี้ไปที่จานอาหารที่พูนจนล้นจานที่หญิงกำลังตักกินอย่างมีความสุข
“โห หญิง ไมแกกินยอะงี้เนี่ย”พลอยถามเมื่อเห็น
“นั้นสิๆเราเห็นทั้งอาหารก็ล้นจาน ของหวานก็ล้น แล้วยังมาผลไม้ล้นจานอีกเรอะ กินเข้าไปได้ไงเนี่ย”บัวบอกเหมือนฟ้องอย่างเด็กๆ
“น่าๆ หมดล่ะกันน่า”หญิงบอกก่อนจะซัดของหวานที่ล้นจานนั้นจนหมดจานอย่างรวดเร็ว ทำให้เพื่อนตาโตเข้าไปอีก
“O[]O”<<<สีหน้าเพื่อนๆ
“ระวังหญิงกินแกเพราะหิวนะปอ”บัวหยอกเซมเล่นเมื่อเห็นปอมองหญิงที่กนไม่หยุดเหมือนไมค์อย่างกล้าๆกลัวๆ
“โห ไอ้บ้า อ้าว เจก็ยังไม่อิ่มเหรอ?”ปอพูดเสียงดังก่อนจะหันไปถามเพื่อนอีกคน
“อือ ยิ่งกินยิ่งหิวอ่ะ”เจตอบก่อนจะไปตักอาหารทำให้ปอมองตาค้าง
“ทำไมเพื่อนพวกเรากินจุงี้อ่ะบัวT^T”เซมถาม
“ไม่รู้เหมือนกัน นายถามเราแล้วเราจะไปถามใครล่ะT.T”บัวตอบก่อนจะมานั่งช่วยกันกินอาหารที่เพื่อนๆเล่นตักกันมาเป็นว่าเล่นนี่
เพล้ง!!!
เสียงแก้วแตกทำให้พวกเพื่อนๆห้องม.3/1หันมามองที่ต้นเสียงก็พบว่า.....
“เสียงไรวะแบงค์?”ตี๋ถามอย่างร้อนรนเมื่อเห็นเพื่อนๆหันมามองด้วยความเงียบ
“ขวดแตกในกระเป๋าว่ะ”แบงค์ตอบก่อนจะส่ายหัว
“ขวดไรวะแบงค์?”แจมถาม
“แฮลกอฮอล์นิดๆหน่อยๆ^^”แบงค์ตอบคำถามเล่นเอาเพื่อนๆตาโตกันทุกคน
“ห๋า!!!O[]O”
เอาล่ะสิครับนักอ่านที่น่ารักของไรเตอร์ ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องเข้าห้องม.3/1แล้วล่ะสิ แต่ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็ต้องร่วมกันผ่านเรื่อง อุปสรรคต่างๆไปด้วยกันอย่างไม่มีวันจะปล่อยมือกันอยู่แล้วล่ะ
แต่ห้องที่ชอบสร้างเรื่องและวุ่นวานแบบนี้ คุณจะเชื่อไหม ว่าบรรยากาศที่เฮฮากัน บรรยากาศที่ดูวุ่นวาย บรรยากาศของเพื่อนๆที่ดุครื้นเครงกัน ได้พุดคุย ได้หยอกล้อกันนี่ มันอบอุ่นน่ะ
ไม่ว่าจะดูวุ่นวายและซนขนาดไหน ยังไงมันก็อบอุ่นจริงมั้ยล่ะจ้ะ...เพื่อนๆจ๋า
..............................The End Memory Christmas
.
ความคิดเห็น