คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Memory 1 : Chris Eve 1 : Cinderella ฉบับ ป่วนเทพนิยาย กำกับโดยห้องม.3/1
วันนี้ที่ 24 ธันวาคม ก่อนที่จะถึงวันคริตมาสต์หรือที่คนส่วนใหญ่ชอบเรียกว่า คริสมาต์อีฟนั้น โรงเรียนสารสาสน์ นั้นได้มีกิจกรรมวันคริสมาสต์ถึงสองวันคือในเมื่อวานและในวันนี้ ซึ่งเมื่อวานนั้นระดับชั้นมัธยมศึกษา ต้องถูกจองจำอยู่บนห้องเรียนโดยมิอาจจะลงมาร่วมกิจกรรมได้เลย
เพียงเพราะว่าปีนี้ในทางโรงเรียนนั้นได้จัดเพียงแค่งานแสดงเท่านั้นไม่มีเกมส์เหมือนเมื่อปีก่อนๆ ดังนั้นเมื่อวานระดับชึ้นมัธยมจึงต้องถูกขังราวกับนักโทษมีเวลาเพียงสิบนาทีในการลงร่มที่เป็นช่วงสุดท้ายของวันนั้นแตกต่างกับน้องประถมนักที่ได้ลงร่วมทั้งวัน
แต่วันนี้ได้สลับกันโดยระดับชั้นมัธยมได้ลงส่วนน้องประถมก็ได้ถูกจองจำแทนพี่ๆมัธยมเมื่อวาน แต่ก่อนถึงเวลาที่พี่มัธยมนั้นจะได้ร่วมสนุกจะต้องอยู่บนห้องอีกครั้งก่อนจะถึงเวลานั้น และนี่ก็คือบรรยายกาศช่วงนั้นก่อนที่จะได้ลงไปร่วมกิจกรรมข้างล่าง
“โอ๊ยยยยยยย! น่าเบื่อเป็นบ้าเล้ย”เสียงของ ‘น้ำตาล’ หัวหน้าห้องม.3/1บ่นอย่างเบื่อหน่าย
“ก็จะทำยังไงได้ล่ะตาล มันยังไม่ถึงเวลาที่พวกเราจะได้ลงนี่?” ‘กอล์ฟ’ บอกปลอบเพื่อนรักให้เย็นลง
“แล้วเมื่อไรพวกเราจะได้ลงซะทีล่ะ ไม่มีอะไรทำเลยอ่ะ ”น้ำตาลบ่นอุบอิบ กอล์ฟก็ไม่อยากจะพูดอะไรเพราะตนก็เบื่อไม่แพ้กัน
“เฮ้อ อยากเป็นเหมือนซินเดอเรลลาจังเลย ที่มีทางฟ้ามาเสกให้สมปราถนา” ‘เวลล์’บ่นพึมพัม แต่นั้นก็ทำให้น้ำตาลเกิดปิ๊งไอเดีย
“นั้นแหละ! ใช่เลยเวลล์”
น้ำตาลร้องเสียงดังทำให้เพื่อนทั้งห้องยกเว้นพวกผู้ชายบางคนหันมามองเป็นตาเดียว ประมาณว่า ‘ยัยนี่จะเล่นอะไรอีกอ่ะ’ แน่นอนว่าเรียกความสนใจจากพวกปอที่กำลังถ่ายภาพฮาๆอยู่เช่นกัน
“มีอะไรเหรอ น้ำตาล??”ปอถามอย่างสงสัย เพื่อนคนอื่นๆก็รอฟังคำตอบจากหัวหน้าห้องที่กำลังจะเล่นอะไรบางอย่าง
“ซินเดอเรลลา! มาเล่นกันเถอะ!!”น้ำตาลพูดอย่างตื่นเต้นเมื่อรู้สึกว่าตนหาของเล่นแก้เซ็งได้แล้ว
“เห๋? ซินเดอเรลลาเนี่ยนะ!O.O”กอล์ฟร้องเสียงหลงส่วนคนอื่นๆต่างก็ตาโต
“อื้ม น่าสนุกดีนี่ เล่นเลยสิ เดี๋ยวเราเป็นตากล้องให้^O^”ปอพูดเห็นด้วย แล้วถือกล้องตัวเองโชว์ว่าจะทำอะไร จึงทำให้คนอื่นๆสนใจที่จะร่วมเล่นด้วยอย่างไม่มีข้อแย้งใดๆ
“เอาเลย เล่นไปเลยตาล” ’จูน’ บอก ทำให้หัวหน้าห้องอย่างน้ำตาลคิดหนักว่าจะให้ใครสวมบทเป็นตัวละครต่างๆในเทพนิยายเรื่องนี้ดี ในเมื่อทั้งห้องมีต้องสี่สิบอ็ดคน
“ให้เราเล่นเป็นซินเดอเรลลานะ”เวลล์เสนอชื่อตัวเอง ทำให้แน็ตตี้แย้งขึ้น
“อ้าว ไหงงั้นอ่ะเวลล์ ให้เราเป็นสิ”
“เราดีกว่า”แนทอีกคนที่มีชื่อคล้ายคลึงกัน แต่สีผิวต่างกันเสนอ
ด้วยสีผิวที่แตกต่างกันแต่ชื่อเหมือนกันเพื่อนๆจึงต้องเรียกใหม่เพื่อไม่ให้สับสน โดยให้ แน็ต ที่มีผิวขาวเป็น’แน็ตตี้’ ส่วนอีกคนเป็นแค่ ‘แนท’
( ถ้ายังงงอยู่เดี๋ยวไรเตอร์อธิบายให้นะคร้าบ ใจเย็นก่อนนะงับ : คนเขียน)
“ไม่ๆ เราสิเรา ในเมื่อเราเป็นตัวต้นคิดนะ”เวลล์เถียง ทำให้น้ำตาลตัดสินให้เด็ดขาด
“พอที! เอ้า! เวลล์ดีใจด้วยเธอได้เล่นเป็นซินเดอเรลลา”น้ำตาลพูดตัดบทเพราะไม่อยากจะให้เพื่อนๆต้องมีปากเสียงกัน
“...งั้นให้เราเป็นพี่สาวใจร้ายของซินเดอเรลลานะ”แนทพูดโดยเปลี่ยนความคิดอย่างรวดเร็ว น้ำตาลเองก็ไม่พูดอะไรได้แต่พยักหน้า คิดดีใจที่เพื่อนไม่ทะเลาะกัน
“เอ๊ะ! ให้เราเล่นด้วยสิ”กอล์ฟกับแน็ตตี้พูดพร้อมๆกัน
“อืม จะเล่นเป็นพี่สาวใจร้ายของซินเดอเรลลาใช่ป่ะ”น้ำตาลถามเพื่อความแน่ใจ ทั้งสองคนพยักหน้าเป็นเป็นเชิงตอบ
“เฮ้ยๆ เราด้วยดิๆ”คนอื่นๆเริ่มมามุง แต่น้ำตาลกลับตัดบทเพื่อหยุดความวุ่นวายว่า
“พี่สาวซินเดอเรลลาน่ะมีแค่สามคนก็พอแล้วนะ! ที่เหลือเราว่ามาช่วยๆกันดีกว่า^_^”
“อ่า แล้วจะให้ใครเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายล่ะ?”จูนถามขึ้น ทำให้น้ำตาลยิ้เจ้าเล่ห์ทันที
“เราคิดไว้แล้วน่า....”น้ำตาลว่าพลงเดินเข้าไปหาจูน
“ก็เธอไงจ้ะ^_^”น้ำตาลพูดแล้วยิ้มให้จูนที่โอบไหล่อยู่ ทำให้จูนตาโต ไปเล็กน้อย
“ไมเป็นเราอ่ะOoO!”จูนถามอย่างตกใจ
“น่า จูนเหมาะกับทบนี้ดีออกเนอะ กอล์ฟ”น้ำตาลพูดให้เหตุผลแล้วหันไปขอความเห็นจากเพื่อน
“อื้อ จริงๆ”กอล์ฟบอก ทำให้จูนยอมเล่นแต่โดยดี
“ถ้าตกลงกันได้แล้ว ก็เริ่มเล่นได้เลยจ้า”น้ำตาลพูดเหมือนผู้กำกับบท
“เดี๋ยวๆ แล้วใครเล่นเป็นนางฟ้าอ่ะ”เวลล์ถาม
“ก็เราไง”น้ำตาลพูดแล้วชี้มาที่ตัวเอง พวกเวลล์เลยพยักหน้าเป็นเชิงว่ายอมรับ
“เริ่มเลยนะ”น้ำตาลว่าแล้วชี้ไปที่หน้าห้องบ่งบอกว่าให้พวกเพื่อนๆไปแสดงกันที่หน้าห้องกัน เพื่อคนอื่นๆจะได้ถ่ายรูปและถ่ายเป็นวีดีโอได้
เวลล์เดินไปหน้าห้องพร้อมกับพวกจูนก่อนจะสวมบทบาทได้แนบเนียนว่าถูกรังแกให้ทำงานบ้านตามนิทานที่ใครๆต่างก็รู้จักกันดี ทำให้เพื่อนๆที่เล่นกันอยู่บ้าง หันมามอง ส่วนปอและบัวเองต่างก็แบ่งกันถ่ายรูปและวีดีโอ
“นี่! นังซิน ทำงานเดี๋ยวนี้เลยนะ!!”กอล์ฟพูดแล้วทำเป็นคนใจร้ายที่บังคับให้ทำงานบ้านทันทีเวลล์ได้แต่ก้มหน้าแล้วทำเป็นถูพื้นแบบสมัยโบราณที่ให้ผ้าถูที่พื้น
“ดูซิ! เนี่ยะๆ ยังไม่สะอาดเลย มาทำตรงนี้ด้วยสิ”แนทบอกแล้วกระชากเวลล์มาเบาๆให้เหมือนกับว่าแรง จนเวลล์ร้องโอ๊ยให้สมกับบทที่ได้รับ แล้วทำเป็นร้องไห้
“โอ๊ย! ฮือๆ”เวลล์ทำเป็นร้องไห้ส้รางความหมั่นไส้ให้เหล่าคนใจร้าย
“ต๊าย! ทำกระเด๊ะ ร้องไห้รึ? แม่ขาดูสิคะ ยัยนี่ทำเป็นสำออยค่ะคุณแม่”แน็ตตี้อุทานก่อนจะหันไปใส่ร้ายให้จูนที่ได้รับบทเป็นคุณแม่เลี้ยงได้อย่างเป็นธรรมชาติ
จนคนที่ทำหน้าที่ถ่ายภาพและบันทึกวีดีโออย่างบัวและปอยิ่งทำเต็มที่ยิ่งขึ้น ส่วนคนอื่นๆก็ยิ่งจับตามองการแสดงนี่อย่างใจจดใจจ่อ
“นั้นสิ! นี่นังซิน อย่าทำเป็นสำออยสิยะ!”จูนพูดก่อนจะกระชากเวลล์ที่ลุกขึ้นยืนลงไปกับพื้นแล้วกดไปที่หัวของเวลล์ ก่อนที่กอล์อฟกับแน็ตจะทำให้สมบทบาทยิ่งขึ้นโดยการรังแกเวลล์ในคราบซินเดอเรลลาให้หนักขึ้น
“นังซิน รีบๆทำงานบ้านสิ ดูซิเนี่ย พื้นยังไม่สะอาดเลย”แนทว่าก่อนจะชี้ตรงพื้นแล้วดันหัวเวลล์
“ใช่ๆ แล้วก็นี่มาซักผ้าด้วยนะ”กอล์ฟพูดแล้วกระชากเวลล์มาทางตนส่วนเวลล์ก็ทำเป็นซินเดอเรลลาตามบทโดยการก้มหน้ายอมรับไม่ขัดขืน
“มาล้างจานด้วย!”แน็ตตี้ว่าแล้วกระชากมาทางตน
“มาถูบ้านก่อน!”แนทพูดแล้วกระชากมาทางตนอีกเช่นกัน
“มาซักผ้าก่อนสิ!”กอล์ฟพูดแล้วกระชากมาทางตนอีกเช่นกัน ทั้งสามต่างกระชากเวลล์ไปมาโดยจูนที่เป็นแม่เลี้ยงยืนดูอยู่อย่างพอใจ การกระทำที่ดูเล่นๆไม่จริงจังสร้างเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆได้อย่างมาก
“ฮ่ะแฮ่มๆ”เสียงของ’อู๋’ดังขึ้นทำให้ห้าสาวนั้นหันไปมองเป็นตาเดียวกัน
“โปรดทราบครับ อีกไม่กี่ชั่วโมงงานเลี้ยงเต้นรำเลือกคู่ของเจ้าชายจะเริ่มขึ้นแล้ว อย่าลืมไปด้วยนะครับ”ทันทีที่กล่าวเสร็จอู๋ก็เดินออกมาจากฉาก ให้ห้าสาวเล่นต่อไป
“ต๊าย! เจ้าชาย!! กรี๊ด!!!”สองแน็ตรวมทั้งกอล์ฟต่างกรี๊ดกร๊าดกันได้สมบทบาทยกเว้นจูน ที่ทำเพียงแค่หน้ายิ้มๆและเวลล์
“ไปหาเสื้อผ้าสวยๆดีกว่าเนอะ”กอล์ฟเสนอความคิดทำให้ทุกคนในฉากเห็นด้วย
“เอ่อ..ให้ฉันไปด้วยคนสิ”เวลล์เอ่ยขอเสียงเบาๆเหมือนกลัวว่าจะโดนดุ
“ต๊าย! หน้าอย่างแกน่ะเหรอ?จะไป อย่าไปให้เสียงานเขาเลย”แนทพูดแล้วเดินมาใช้นิ้วชี้ดันไปที่หัวของเวลล์จนเวลล์แสดงให้ล้มลงไปอย่างโอเวอร์ แต่ก็แสนจะสมจริง
“ใช่ๆ อย่างแกน่ะไม่ต้องไปหรอกนะ ไปกันเถอะค่ะคุณแม่ ไปหาชุดเต้นรำสวยๆกัน”แน็ตตี้ว่าพลางเกาะแขนจูน
“ได้สิลูก เราไปหาชุดที่แพงที่สุดในเมืองกันเลย โฮะโฮะๆ”จูนพูดแล้วหัวเราะได้สมบทบาทก่อนที่คนที่สวมบทบาทเป็นลูกสาวจะหัวเราะตามแล้วเดินออกไปจากฉาก
ส่วนนางเอกในเรื่องนี้ของพวกเราก็นั่งทำหน้าเศร้าสร้อยเหมือนฉากหนึ่งในนิทานที่ซินเดอเรลลาผู้น่าสงสารต้องมาร้องไห้อยู่เพียงคนเดียว
“เอ้า จบแล้วเหรอ?”บัวที่กำลังถ่ายวีดีโอถามปอขึ้นเมื่อเห็นว่ายังไม่เล่นต่อเพราะเพื่อนกำลังคุยบางอย่างกันอยู่
“ไอ้บ้า ยังสิ นี่ไงๆตาลกำลังจะเล่นต่อ”ปอว่าแล้วชี้ไปทางฉากหน้าห้องทำให้บัวหันกล้องไปก่อนที่ละครเรื่องนี้จะถูกดำเนินต่อ
“เสกเลยๆๆ”เสียงเพื่อนๆโห่ร้องให้นางฟ้าที่พ่วงตำแหน่งหัวหน้าห้องไปด้วยเล่นตามบท
น้ำตาลทำท่าจะเสกโดยมีน้องก้องลูกชายของครูประจำชั้นมาเป็นเหมือนเทวดาตัวน้อยๆตอยช่วย ในขณะที่น้ำตาลทำท่าจะเสกใส่เวลล์นั้นเอง
“โอม ด้วยอำนาจ......”น้ำตาลว่าแล้วใช้ดอกกุหลาบตีลงไปที่หัวของเวลล์อย่างเบาๆ แต่ผลกลับไม่เป็นเช่นนั้น
ก๊อก!
“โดนหัวก้องอ่ะ ฮ่าๆๆ”
น้ำตาลว่าก่อนจะเดินหนีออกมาตั้งหลักพร้อมกับเสียงหัวเราะของเพื่อนๆที่ดอกกุหลาบที่รับเป็นให้เป็นคถานั้นโดนหัวของน้องก้อง ไม่ใช่หัวของนางเอก ทำให้ทุกคนฮากันยกใหญ่
“ฮ่าๆ..เอา...เอาใหม่ดิ๊ตาล ฮ่าๆ”จูนหัวเราะ
“เออๆได้ๆ”ตาลรับปากแล้วเดินไปที่เวลล์ที่เพิ่งจะหยุดหัวเราะก่อนจะเริ่มขึ้นใหม่
“โอ้ ด้วยอำนาจจากดอกกุหลาบหนามมากเหล่านี้ ข้าขอเสกให้สาวเนื้อตัวมอมแมมกลายเป็นสาวสวยในสุดเริดหรู”น้ำตาลพูด เวลล์จึงลุกขึ้นแล้วหมุนตัวเหมือนโดนคาถา ทำให้เพื่อนๆยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันถ้วนหน้า
“ขอบคุณ”ทันทีที่เหมือนชุดของตนจะเปลี่ยนไปเวลล์ก็เอ่ยขอบคุณนางฟ้า แล้วนางฟ้าก็ลาจากไป ทำให้สี่สาวใจร้ายในเรื่องเดินเข้าฉากแทนเวลล์ที่เดินออกไปให้เหมือนกับในงานเลี้ยงเต้นรำ
“เฮ้ย! แล้วใครเป็นเจ้าชายอ่ะ ”กอล์ฟเอ่ยถามประเด็นสำคัญที่ทุกคนมองข้ามไป
“เออ จริงด้วย ใครดีอ่ะ”จูนสมถบกับคำถามของกอล์ฟ
“รู้แล้ว แจม คาม เฮีย พลีส~”ก่อนที่ทุกคนในฉากจำทำหน้าเหมือนปิ๊งไอเดีย แล้วลาก’แจม’ที่ใส่แว่นตาปลอมโตกับหมวกซานตาครอสเข้ามาร่วมด้วย ก่อนจะดำเนินละครต่อไป
“กรี๊ด! เจ้าชาย!!”สี่สาวทำท่ากรี๊ดเหมือนเห็นดารา ก่อนจะร่วมเต้นรำกันโดยมีเจ้าชายที่เล่นโดยแจมนั่งเก้าอี้อยู่ตรงกลางที่สี่สาวเต้นล้อมรอบ ทำให้เพื่อนๆกลั้นที่จะขำออกมาไม่ได้เลย
โดยที่สามสาวยกเว้นจูนนั้นเต้นไปแอบแกล้งแจมไป ดันหัวแจมไปมาก่อนจะเต้นบ้าง ขยี้หัวแจมบ้าง แต่ที่เรียกเสียงหัวเราะได้มากที่สุดก็คือ ที่แน็ตตี้เล่นจนลืมตัวยกขาถีบแจม แม้มันจะไม่แรงแต่เพื่อนๆก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้เลย
แต่แล้วนางเอกของเรื่องก็ปรากฏตัวขึ้นแจมรู้บทดีว่าจะต้องสบตาให้เหมือนกับรักแรกพบกับเวลล์ก่อนที่สี่สาวใจร้ายจะเห็นเวลล์และกรีดร้องด้วยความไม่พอใจ
“กรี๊ด! มันมาได้ยังไงคะคุณแม่”กอล์ฟพูดก่อนจะไปเกาะแขนจูนแล้วชี้หน้าที่เวลล์
“มันมาได้ยังไง กรี๊ด!”สองแน็ตช่วยกันกรีดร้องแล้วชี้หน้าไปที่เวลล์กันยกใหญ่ก่อนจะมารุมกันเพื่อตบเวลล์
“นี่แนะๆๆ”สี่สาวรุมตบเวลล์กันอย่างมันส์มือโดยที่แจมที่เป็นเจ้าชายเพิ่งจะเข้ามาห้ามเอาไว้
“เดี๋ยวครับๆ”แจมบอกแล้วแยกเวลล์ออกจาสี่สาวใจร้าย
“เจ้าชายต้องคู่กับคนหน้าตาดีเท่านั้นย่ะ”แนทพูดแต่เวลล์แกล้งทำเป็นซบอกเจ้าชายแล้วตอบไปว่า
“ก็ฉันนี่ไงหน้าตาดี แบร่:p”เววล์บอกแล้วทำหน้าทะเล้นใส่ทั้งสี่ก่อนที่สาวสี่คนจะกรีดกันใหญ่ก่อนที่แน็ตะจะดึงตัวเวลล์มาแล้วกระชากไปชนกับกระดานดำเบาๆแต่ก็ฮาไม่น้อยแล้วเวลล์ก็เข้ามาใหม่ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!” เสียงกรี๊ดนั้นทำให้เพื่อนๆร่วมกันหัวเราะก่อนที่น้ำตาลจะทำสัญญาณบอกให้เวลล์ทำในสิ่งที่สำคัญของเรื่องนี้
เวลล์พยักหน้าก่อนจะแกล้งวิ่งหนีไปโดยถอดรองเท้าทิ้งไว้ตามเนื้อเรื่อง แต่ที่ไม่ตามเนื้อเรื่องก็คือเวลล์นั้นถอดถุงเท้านักเรียนทิ้วเอาไว้ด้วย ทำให้เพื่อนๆร่วมกันหัวเราะออกมา
“เฮ้ย! นางซินถอดถุงเท้าทิ้งไว้ด้วยอ่ะ ฮ่าๆ”
“มีรองเท้าแล้วแถมถุงเท้าด้วยเหรอเนี่ย ฮ่าๆๆๆ”
“ฮ่าๆ ทิ้งถุงเท้าไว้ไมอ่ะ ฮ่าๆๆๆ”
(หมายเหตุ : วันนี้ใช่ชุดนักเรียนกันทั้งโรงเรียน ยกเว้นคนที่แสดงงับ : คนเขียน)
แจมเข้าไปเก็บรองเท้านักเรียนสีดำชูขึ้นแล้วอ้างว่าเป็นรองเท้าแก้วตามเทพนิยายก่อนจะประกาศหาตามเนื้อเรื่อง โดยมีอู๋ที่ถูกเพื่อนๆดันให้เข้าไปเป็นองค์รักษ์ของเจ้าชายร่วมด้วย
“ดมเลยดม อู๋ๆ ดมหาเลย ฮ่าๆๆ”กอล์ฟเสนอความคิด ทำให้อู๋กันมามองขวับ เพื่อนๆเองก็ร่วมเห็นด้วย
“ฮ่าๆ เอาเลยดิดมเลยๆ”ทุกคนบอกก่อนที่อู๋จะทำหน้าลังเล แต่แจมก็ได้ช่วยไว้โดยการชูรองเท้าเจ้าปัญหานั้นให้สูงกว่าเดิม(เท่าหัวแล้ว)แล้วประกาศหา
“มีใครใส่รองเท้าแก้วข้างนี้ได้บ้างครับ ถ้าใส่ได้....”ยังไม่ทันที่แจมจะพูดจนจบ ทั้งสองแน็ต และกอล์ฟต่างก็เข้ามาแย่งกันเพื่อใส่รองเท้าข้างนั้น
“ช้านๆๆ ชั้นใส่ได้ๆ”แน็ตตี้พูดเสียงสูงก่อนจะเข้ามาแย่งรองเท้าที่แจมมาใส่รีบใส่ที่เท้าอย่างเร่งด่วนแต่ทั้งตามเนื้อเรื่องที่จะต้องใส่ไม่ได้
“เดี๋ยวครับเดี๋ยว...”แจมพูดเพราะเขาถูกสาวสามคนรุมเพื่อแย่งรองเท้าโดยไม่สนใจเขาเลย
ความจริงเพราะว่าแน็ตตี้ตัวใหญ่กว่าเวลล์อยู่พอสมควร เลยทำให้ใส่ไม่ได้เสียจริงๆรวมทั้งคนอื่นๆด้วยเพราะแน็ตตัวพอๆกับแน็ตตี้ ส่วนกอล์ฟเองก็ตัวใหญ่ที่สุดในหมู่ผู้หญิง
“อึบๆ ใส่ไม่ได้อ่ะค่ะคุณแม่ขา”แนทพยายามใส่แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางจะเอาเท้าของตนใส่เข้าไปในรองเท้าเล็กนั้นได้เลย
แต่เวลล์กลับเข้ามาในฉากอีกครั้งพร้อมกับลังกระดาษใบใหญ่ๆที่ไม่ใหญ่มากเข้ามาด้วย เมื่อกอล์ฟเห็นดังนั้นก็รีบแย่งรองเท้าข้างนั้นมาจากแน็ตทันที
“นังซินมา เอาไปซ่อนดีกว่า!”กอล์ฟพูดก่อนจะวิ่งไปหลังห้องเพื่อเอาไปซ่อนฉากนี้ก็สามารถสร้างความฮาให้เพื่อนๆคนดูอีกได้เช่นกัน
เวลล์นั่งลงบนเก้าอี้ที่คนที่ได้รับบทเป็นเจ้าชายนั่งแล้ววางกลล่องกระดาษใบนั้นบนโต๊ะเล็กๆสำหรับครูที่เข้ามาสอนก่อนจะหยิบรองเท้าพละสีขาวออกมาแล้วใส่มัน
“นี่ๆดูสิ ฉันใส่ได้”เวลล์บอกแล้วยิ้มก่อนที่กอล์ฟจะโผล่มาแล้วพูดว่า
“มันไม่ใช่รองเท้าเธอ”กอล์ฟพูดเสียงเข้มทำให้ทุกคนขำกันยกใหญ่ก่อนจะมาฝั่งจูนแล้วร่วมกันเขกหัวเวลล์
ก่อนที่จะมีเพื่อนส่งรองเท้าข้างนั้นมาให้กอล์ฟที่อยู่ในฉากก่อนที่เวลล์จะเอมแขนไปแย่งมันมาในทันทีแล้วเอามันมาใส่ที่เท้าซึ่งเป็นที่เดิมของมัน
“นี่เห็นมั้ย ใส่ได้พอดีเลย”เวลล์บอก ก่อนที่แน็ตตี้จะเข้ามาเขกหัวแรงๆด้วยความหมั่นไส้จนเวลล์ร้องโอ๊ยเพราะความตกใจเนื่องจากไม่ทันตั้งตัว
“โอ๊ย!”
เวลล์หันขวับไปก่อนจะโยนกล่องกระดาษที่เบาหวิวนั้นใส่หัวแน็ตตี้ที่หันหลังแล้วเดินไปที่หน้าต่างจนแนต็ตี้แกล้งล้มลง
“ฮ่าๆๆๆ”
ทำให้ทุคนหัวเราะอีกเช่นเคย ก่อนที่ละครเรื่องนี้จะปิดฉากลงด้วยเสียงหัวเราะจากผู้ชม ผู้แสดง ผู้กำกับ ผู้สมรู้ร่วมคิดและตากล้อง หรือก็คือ เสียงหัวเราะของคนทั้งห้องนั้นเอง
แทนที่ละครเรื่องนี้จะโรแมนติกตามของจริงจากเทพนิยาย กลับสามารถสร้างเสียงหัวเราะได้มากที่สุดเป็นประวัติการณ์เลยกระมัง เห็นได้ชัดเลยว่าเทพนิยายโดยพวกเราม.3/1ได้ป่วนเรียบร้อยแล้ว หรือนั้นก็คือ
Cinderella ฉบับ ป่วนเทพนิยาย กำกับโดยห้องม.3/1
…………………………………………….................................To Be Connect.........
ความคิดเห็น