ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ♥●…Memory…●♥

    ลำดับตอนที่ #1 : Writer Talk :

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 54
      0
      7 พ.ย. 54

    Writer  Talk :

     

    ฮะแฮ่มๆๆ สวัสดีนักอ่านทุกท่าหรือเพื่อนๆนะค้า~ ฉันคือไรเตอร์ประจำเรื่องนี้ค่ะ ขอแทนตัวเองว่าไรเตอร์นะคะ

     

    สวัสดีอีกครั้งค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนๆของไรเตอร์เองหรือแม้จะเป็นนักอ่านของไรเตอร์ ที่ไรเตอร์เปิดเรื่องใหม่ เนื่องจากจะได้หาอ่านตอนที่เป็นความทรงจำรวมเกี่ยวกับเพื่อนๆทุกคนไงคะ สะดวกดีด้วย จะได้ไม่ลำบากกัน  และนี่...สำหรับไรเตอร์แล้ว นอกจากจะเป็นนิยายของไรเตอร์แล้วไซร้ ยังเป็นทั้งความทรงจำที่มีต่อเพื่อนๆชั้นม.3/1  อีกทั้งยังเป็นของขวัญที่ไรเตอร์อยากจะมอบให้เพื่อนๆทุกๆคน 

     

     ไรเตอร์ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าเพื่อนๆเขาจะชอบกันหรือเปล่า? จะเห็นค่าของสิ่งนี้หรือเปล่า? สิ่งที่ไรเตอร์ตั้งใจทำให้ เป็นสิ่งที่ไรเตอร์เต็มใจที่จะทำ เพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีๆของไรเตอร์กับเพื่อนๆ อยากจะเก็บมันไว้ในใจตลอดไป เพื่อให้รู้ไว้เสมอว่า วันๆนึง เราเคยมีเรื่องแบบนี้นะ พวกเรา สนุกด้วยกันมากมายแค่ไหน

     แม้คนอื่นอาจจะมองห้องม.3/1นี้วุ่นวาย แต่หากได้ลองมาสัมผัสเข้าจริงๆแล้ว จึงจะรู้ว่า ห้องนี้มันอบอุ่นขนาดไหน มีทุกๆคนที่เล่นด้วยกัน พูดคุยกัน หยอกล้อกัน   เป็นห่วงกัน คอยร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน จากคนไม่รู้จักกันก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน และผูกพันกัน แม้จะใช้เวลาเนิ่นนาน แต่มิตรภาพ

    ห้องม.3/1ที่ร่วมสร้างกันนาน จากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือน จากเดือนเป็นปี มันเลยดูผูกพันกันมาก

     

    แต่แล้วเวลาก็ไม่เป็นใจให้ ร้อยคนก็ร้อยความฝัน ต่างคนต่างต้องทำตามฝันของตัวเอง แล้วจะแปลกไหมคะ?หากต่างคนต้องต่างไป...แต่ล้วนเจ็บไม่แพ้กันที่ต้องห่างไกลเพื่อนสนิท แม้อยากจะหยุดรั้งเวลาไว้สักเพียงไหน ใครเล่าจะยับยั้งกาลเวลามิให้เดินไป...ไม่มีสักคราเดียว

     

    กาลเวลาที่เดินไปอาจจะสร้างบาดแผลให้ใครหลายคน แม้บางครั้งมันจะดูโหดร้าย แต่...เชื่อไรเตอร์เถอะค่ะ ว่ามันไม่ได้ร้ายเสียทีเดียวหรอกค่ะ กาลเวลาที่เคยพรัดพรากเพื่อนเราไป สักวัน มันจะต้องนำเพื่อนๆของเราคืนมาค่ะ แม้มันอาจจะช้าจนแสนทรมาน แต่มันจะต้องมีวันนั้นค่ะ

     

    จะต้องมีวันที่พวกเราได้เจอกันสิคะ ไม่ว่าจะผ่านไปนานสักแค่ไหน พวกเราก็จะต้องได้เจอกันแน่นอนค่ะ พวกเรามารอวันนั้นดีกว่ามั้ยคะ?  รอวันและเวลาที่จะได้อยู่กันพร้อมหน้าทั้ง41คนอีกหนหนึ่ง และร่วมสุขกันเหมือนเดิม มันก็ดีกว่าจะมารอวันที่พวกเราแยกจากกันไม่ใช่เหรอคะ?

     

    ........พวกเราจะต้องได้เจอกันแน่นอนค่ะ เชื่อไรเตอร์สิคะ อย่าเพิ่งตัดทอนกำลังใจเลยค่ะ พวกเราจะต้องได้เจอกันอีกหน.......

     

    ลงชื่อ

    ไรเตอร์(คนที่อยากจะทำอะไรเพื่อห้องม.3/1)

     

    ……………………………………..

     che ery


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×