หนึ่งเดียว - หนึ่งเดียว นิยาย หนึ่งเดียว : Dek-D.com - Writer

    หนึ่งเดียว

    ยามค่ำกลางเมืองหลวง ในอพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่ง มีบางอย่างเกิดขึ้น. . .

    ผู้เข้าชมรวม

    108

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    108

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  หักมุม
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 ต.ค. 54 / 01:38 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    เนื้อหาส่วนใหญ่เตรียมไว้สำหรับทำเรื่องยาว แต่ อยากเช็คเรตติ้งจึงย่อมาเป็นเรื่องสั้น ถ้าผลตอบรับดี จะเขียนเป็นเรื่องยาวให้อ่านค่ะ  ^^"
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

           ท่ามกลางแสงไฟยามค่ำคืนที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่างห้องครัวของอพาร์ทเม้นท์ใจกลางตัวเมือง มีภาพของหญิงสาวผมยาว ดวงตากลมโตสดใส ผู้มีนามว่า"หลิว" เธอนั้นกำลังง่วนอยู่กับการทำความสะอาดจานชามอาหารมื้อค่ำ ที่เธอทานพร้อม"เอก"ชายหนุ่มผู้เป็นคู่หมั้นของเธอ
         
      ทั้งคู่ใช้ชีวิตร่วมกันมาแล้วเป็นเวลา 5 ปี วันนี้หลิวมีเรื่องสำคัญที่ต้องพูดกับเอกที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ที่โต้ะกินข้าว เธอจึงชายตามองเอกแล้วพูดขึ้นมาขณะที่กำลังทำความสะอาดคราบเลอะออกจากมีดว่า "ที่รักคะ คุณรู้มั้ย? ว่า พิมพ์ น้องฝาแฝดของชั้น เธอหลงรักคุณมาก จนยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้เป็นหนึ่งเดียวกับคุณแม้คุณจะไม่รับรักเธอก็ตาม. . ."เอกแสดงสีหน้าประหลาดใจกับคำพูดของหลิว "ว่าอะไรนะ?" เอกถามหลิวเพราะไม่มั่นใจในสิ่งที่ได้ยิน หลิวหยุดล้างมีดที่อยู่ในมือ กำมันไว้แน่น และเดินมาหยุดตรงหน้าของเอก นัยตาของหลิวบัดนี้ไร้ซึ่งแววตาขี้เล่นผิดจากเดิมหากแต่แสดงเพียงแววตาอาฆาต เอกเริ่มตกใจว่าเพราะอะไร หลิวจึงทำตัวแปลกจากปรกติ จากนั้นหลิวจึงพูดขึ้นว่า "ที่ชั้นพูดเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะว่ามื้อเย็นที่คุณกับชั้นทานไปน่ะ คือชิ้นส่วนสุดท้ายของพิมพ์ยังไงล่ะ!!!" หลังจากพูดจบ เอกที่กำลังตื่นตระหนกกับสิ่งที่ได้ยิน ได้แต่จ้องคู่หมั้นของตนอย่างไม่เชื่อสายตา หลิวแสยะยิ้ม
         
      ภาพที่ชายหนุ่มเห็นเป็นภาพสุดท้ายของเขาคือ หลิวผู้เป็นคู่หมั้นของเขาเริ่มหัวเราะอย่างคุ้มคลั่ง ง้างมีดแล้วปักมีดลงในเบ้าตาของเขา ความเจ็บปวดแสนสาหัสแล่นไปทั่วร่าง เขาโหยหวนด้วยความเจ็บปวดและพยายามคว้ามือหลิวไว้แต่ไม่เป็นผล สาวน้อยรูปร่างสะโอดสะองที่กำลังกดมีดลงในเบ้าตาของเขานี้ มิได้บอบบางเหมือนรูปลักษณ์ภายนอก ทันทีที่เขาจะคว้าข้อมือเธอ เธอก็ทิ้งน้ำหนักตัวกดใบมีดลงไปลึกกว่าเก่า โลหิตแดงฉานไหลออกจากเบ้าตาของเขาสาดกระเซนไปทั่ว เขาพยายามจะคว้าผมของเธอไว้เพราะเป็นสิ่งแรกที่เขาคิดได้ แต่หลิวนั้นเหมือนรู้ว่าเขาพยายามจะทำอะไร เธอจึงได้โถมตัวกดมีดในมือหมายจะให้เขาเสียหลักล้มลงไปบนพื้น แรงกระแทกของเก้าอี้ที่ล้มเสริมด้วยน้ำหนักที่กดทับลงบนมีดอย่างเหมาะเจาะ ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้มีดบรรลุเป้าหมายของมัน นั้นคือ การปลิดชีพเอก ในขณะที่เขาสัมผัสถึงชีวิตกำลังจะหลุดลอยจากร่างของเขานั้น เขาได้ยินเสียงหลิวพูดขึ้นราวกับคุยกับพิมพ์ว่า "ไม่ต้องห่วงนะพิมพ์ ชิ้นส่วนของพิมพ์ที่เอกกินไป พี่จะเอามันมารวมในตัวพี่ แล้วเรา 3 คนจะอยู่ด้วยกันตลอดไป. . . ใช่ แบบที่พิมพ์ขอให้พีทำเลยนะ . . ."

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×