รักนี้เพียงปลายปีก

เช้าตรู่ของวันหนึ่ง ชยมานต์พาทิมาภรณ์ร่อนลงกลางป่า ระหว่างทางก่อนถึงสำนักฤาษีอรรตรา

ด้วยเหตุที่ว่าทิมาภรณ์เหลือบเห็นดงไม้แห่งหนึ่ง มีผู้วิเศษหลายตนล้วนแล้วแต่เป็นชายรุมล้อมต้นไม้ใหญ่

เธออยากรู้ว่าพวกเขามองดูอะไรกัน

" ต้นมักกะลีผล เจ้าไม่รู้จักรึ"

ชยมานต์เอ่ยถาม

"ข้าเคยแต่ได้ยินท่านแม่พูด ไม่เคยเห็นด้วยตาตนเอง"

"ผู้คนมากมายนัก เจ้าอย่าอยู่ห่างข้า"

ว่าพลางคว้าแขนอสุรีน้อยไว้มั่น ไม่ให้ห่างกาย ทิมาภรณ์จ้องมองต้นมักกะลีผลอย่างตื่นตาตื่นใจ

ผลไม้ของต้นนั้นล้วนแล้วแต่เป็นหญิงสาวรูปร่างสวยงาม เปลือยกาย ส่งกลิ่นหอมหวาน

ผู้วิเศษหลายตนในที่นี้ รอเวลามักกะลีผลปลิดจากขั้วแล้วจึงนำไปเชยชม

" เจ้ามองพอแล้วไหม ไปเรียนกันเถอะ"

"อื้ม"

ยักษิณีน้อยเอ่ยรับ พญาสุบรรณหนุ่มจึงอุ้มเธอแนบอกกระพือปีกลอยขึ้นฟ้า มุ่งหน้าไปสถานศึกษา

เรื่องนี้ยังคงคอนเซปต์ใส ๆ เหมือนเช่นเคยค่ะ ไม่มีดราม่า เบาสมอง

ยั่วกันนิด งอนกันหน่อย ง้อเล็กน้อย 

เป็นเรื่องราวของ

พญาครุฑรูปตนหนึ่งกับยักษ์สาวสวย ฉากของเรื่องอยู่ในป่าหิมพานต์กับโลกมนุษย์เป็นบางครั้งค่ะ