อีเมลล์มรณะ

ลำดับตอนที่ #5 : แว่นตา

ตอนสามทุ่มครึ่ง

"โอ้ย หมอๆ ปวดหัวจังเลย หมออยู่ไหนเนี่ย"

"ครับๆ มาแล้วครับ เด็กคนนี้นี่ ยุ่งยากจริง ไปเก่งมาจากไหน"

หมอของโรงพยาบาลนำยามาให้นัทกินเพื่อบรรเทาอาการปวดหัว

"กินเสร็จแล้วนอนเลยนะ ยานี้ทำให้ง่วงนะเด็กน้อย"

"ไม่ต้องมาสั่ง อีกอย่างผมไม่ใช่เด็กน้อยนะ"

หมอถอนหายใจแล้วเดินออกไป....

หลังจากนัทหลับไปสิบห้านานที...

"ปวดห้องน้ำจัง อ้าว ห่วย...ห่วยจริงๆ ห้องน้ำเสียแล้วไม่ยอมซ่อม"

"ไปเข้าข้างนอกก็ได้"

"อ้าว ห้องน้ำคนเยอะอีก ตายๆๆๆๆ เอาไงดีเนี่ย"

สายตาของนัทเหลือบไปเห็นห้องน้ำที่อยู่อีกโซนหนึ่ง เลยวิ่งเข้าไป

โดยไม่ดูป้ายบอกทางที่เขียนว่า"ห้องเก็บศพ"

"อ่า...สบาย ฮิฮิ"

"เห็นมั้ย ข้างๆห้องก็มีคนใช้อยู่ ไม่เห็นน่ากลัวเลย

ครืด ๆๆ เสียงกดชักโครกที่ไม่ค่อยมีใครกดส่งเสียงออกมาอย่างน่ากลัว

"ง่วงจัง ล้างหน้าหน่อย จะได้สดชื่น จะดูนางทาส วันนี้ตอนจบนี่นา"

จ๊อกๆๆๆ เสียงก๊อกน้ำค่อยๆ ไหลออกมา

เสียงเปิดประตูจากห้องข้างๆ แสดงให้เห็นว่า คนๆนั้นใช้ห้องน้ำเสร็จแล้ว

นัทอยากจะพูดทักทาย แต่ใจสั่งให้ไม่พูดออกมา

เขามาล้างหน้าข้างๆนัท แต่ก่อนที่เขาจะล้างหน้า

แว่น... เขาถอดแว่นออกมา แล้วจัดการล้างมันด้วยสายน้ำที่เปิดจนสุด

นัทเหลือบมองหน้าตาของชายคนนั้น เผื่อถ้าเคยเจอกัน จะได้ทักกัน 

ยังไม่ทันที่จะเงยหน้าดู

สายตานัทเหลือบไปเห็น

แว่น มันเป็นแว่นธรรมดา

แต่ที่มันไม่ธรรมดา เพราะ

"กรีนที" "แว่น"

"นั่นมันแว่นของกรีนทีนี่นา" บรีสคิดในใจ

เขารีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำ

"มีคนตามมา แย่แล้ว กรีนที แกจะเอาอะไร"

เสียงกรีนทีเรียกให้นัทหยุด แต่เขายังคงวิ่งไปที่ห้อง

เมื่อนัทมาถึงห้อง เขาล็อกห้อง ปิดประตูแน่น เข็นโต๊ะมาขวางไว้ ขึ้นไปนอนบนเตียง

ตัวสั่นเทา หน้าซีดเผือก เขาคลุมโปง แต่ผ้าที่สั้นนิดเดียว ทำให้เท้าโผล่ออกมาจากผ้า

"ไม่ไหวแล้ว กริ่งอยู่ไหน อยู่ไหน ๆๆ"

เขาเอื้อมมือไปคลำหาด้านหลัง เพราะไม่กล้าหันไปดูว่ามีอะไร

แล้วที่เขาคิดก็เป็นจริง

ของสีดำมีกลิ่นแปลกๆ น่าสะอิดสะเอียน

นัทคลำกริ่งได้แล้ว แต่อะไรทำให้มือของเขาไม่กดกริ่ง ได้แต่สัมผัสของสีดำเหนียวๆ

"แปลกนะ เมื่อกี้ก็ล้างหน้าแล้วแท้ๆ ทำไมยังไม่ออกซะที"

นัทไม่กดกริ่ง ได้แต่นอนสั่นอยู่ในผ้าคลุม

___________________________________________

"เอ่อ เด็กชาย........อยู่ห้องไหนครับ เอ่อ แล้วทำไมตำรวจเยอะจัง" บรีสพูดด้วยความสงสัย

"คือว่า.......เขาตายแล้วค่ะ"

"หา!!!!!!! อะไรนะ  ไม่จริงใช่มั้ย"

"ฉันจะเล่าเรื่องให้ฟัง เอาแบบย่อๆนะ"

   "ตอนนั้นมันตอนสามทุ่มกว่า ฉันเห็นเขาออกมาเข้าห้องน้ำข้างนอกทั้งๆที่ห้องน้ำเขาก็

มีให้ใช้  พอไปเข้าห้องน้ำ อยู่ดีๆเขาก็วิ่งออกมา ทำท่าหวาดกลัวเหมือนไปเจออะไรมา

แล้วเขาก็วิ่ง วิ่ง ตอนนั้นฉันเป็นเวรอยู่ เลยตกใจ เพราะไม่มีใครไปใช้ห้องน้ำแถว

"ห้องเก็บศพ"มานานมากแล้ว

แล้วที่แปลกก็คือ เขาวิ่งเข้าไปในห้องเก็บศพ เอาเตียงของศพ มากั้นไว้ แล้วก็ล็อกห้อง

ฉันเลยไปบอกผู้อำนวยการ เขาแจ้งตำรวจมางัดห้อง แต่....

พองัดได้ ก็ไปเจอ ศพของเขานอนอยู่บนเตียงข้างเพื่อนคนที่ใส่แว่นนั่น

ตอนแรกตำรวจสันนิฐานว่า เขาอาจจะหนาวตาย แต่ไม่แน่นะ เขาอาจจะ...."

"เขาอาจจะโดนผีฆ่าตาย" บรีสพูดสวนไปแล้วรีบโทรศัพท์ไปหาน้ำปั่นทันที

"ฮัลโหล ว่าไง นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ยบรีส มีไรป่ะ นัทเป็นไงบ้าง"

"ไอ้นัทตายแล้ว!!!!!"

"ว่าไงนะ โกหกนะ บ้า ไม่ตลกเลย"

"เออๆ เราแค่บอก จริงๆนะ ไม่กวนและ ไปก่อนนะ บาย"

หลังจากที่วางสายไป น้ำปั่นกระเด้งตัวขึ้น ไม่เชื่อว่านี่จริงหรือเปล่า

เขาลองโทรไปหานัท

"หวัดดี"

"อ้าวนัท แกก้ยังไม่ตายนี่นา ไอ้บรีสมันบอกว่าแกตายแล้ว"

"หรอ" ตู๊ด ๆๆๆๆ

"อ้าว วางสายไปงั้นๆ ดูทีวีก็ได้วะ"

ข่าวเด็ด........

  พบศพเด็กชายตายแปลก วิ่งเข้าห้องเก็บศพฆ่าตัวตายสยอง

น้ำปั่นลุกขึ้นมาอีกครั้ง แล้วทรุดลงไปกับพื้น น้ำตาไหลด้วยความกลัว

"นี่ ๆ มันเกิดอะไรขึ้น"

............................................