คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 7 เพื่อนรู้ใจ
Baekyun Part
หลังจากที่ผมตื่นนอน ก็ล้างหน้าอาบน้ำอย่างดี ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำมายังห้อง
แต่งตัวเพื่อใส่เสื้อผ้า
แอ๊ด
ผมเปิดตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่ตรงหน้าออก เผยให้เห็นเสื้อผ้าต่างๆตามรสนิยมของผมแขวน
เรียงกันอยู่
ผมเอื้อมมือไปหยิบเสื้อผ้าที่ถูกเลือกใส่ในวันนี้ออกมาสวมใส่ ผมใส่กางเกงยีนขาเดฟสี
ดำ จากนั้นก็คว้าเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนที่เลือกไว้แล้วมาติดกระดุม ผมถอยหลังออกมาจากหน้ากระจกพอให้เห็นทั้งตัว แล้วยืดตัวขึ้นอย่างภาคภูมิ แหม่ เรานี่เท่จริงๆเลย -*-
ผมเดินออกมาที่โต๊ะเครื่องแป้ง ฉีดน้ำหอมกลิ่นผู้ชายที่ไม่ฉุนมาก จัดหน้าจัดทรงผมพอเป็นพิธี เสร็จแล้วก็เอื้อมมือไปหยิบกุญแจรถที่วางอยู่ไม่ไกลตัว ก่อนจะเดินออกมาหน้าประตูห้อง สวมรองเท้าผ้าใบนำเทรนแล้วจัดการปิดห้องแล้วล็อกอย่างแน่นหนา
ผมขึ้นลิฟท์ลงมาชั้นล่าง ก่อนจะเดินออกประตูคอนโดเพื่อไปที่รถที่จอดอยู่ไม่ไกล โดยไม่ลืมที่จะฝากฝังพี่ยามหน้าประตูอย่างดิบดี
“พี่ครับ ถ้ามีผู้หญิงสวยๆชื่อ ปาร์ค จียอน จะขึ้นไปห้องผม พี่ช่วยกันไว้ให้ด้วยนะครับ”
พี่ยามพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะเปิดประตูให้ผม ผมเดินไปที่รถแล้วขึ้นนั่งประจำที่คนขับ หยิบแว่นกันแดดสุดแนวหน้าคอนโซลรถขึ้นมาใส่ แล้วออกตัวรถไปยังที่หมาย
ห้าง K
45%
Taeyeon Part
“เฮ้อออ ได้นั่งสักทีเหนื่อยชะมัด”
เสียงบ่นกระปอดกระแปดของพี่เซฮุนดังขึ้นหลังจากที่เราไปเดินช้อปปิ้งกันทั่วห้าง
ฉันเดินซื้อของตรงโน้นที ตรงนี้ที อย่างบ้าคลั่ง โดยมีพี่เซฮุนเป็นป๋าจ่ายและช่วยถือของให้ ฮะฮ่า สุขใจเหลือเกิน ก็ไม่ได้ออกมาข้างนอกเลยหนิ มีโอกาสก็ต้องคว้ามันไว้ซี่ ฮี่ๆ >.<
พอฉันพอใจกับของในมือพี่เซฮุนแล้ว พอๆกับพี่เซฮุนเริ่มหอบจากการเดินถือของตามฉัน เราเลยมานั่งพักเพื่อทานอาหารกลางวันกันที่ร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดังของห้าง
“แหม แค่นี้พี่ก็บ่นละ ทีไปสบายอยู่ที่ปารีสตั้งนาน แทไม่เห็นบ่นเลย” ฉันบ่นกับไปบ้าง
“อะโธ่ครับ พี่ก็บ่นไปงั้นแหละ ให้พี่ตามเราไปซื้อของต่อยังได้เลย ^^”
“ไม่ต้องทำมาเป็นพูดเลย ถ้าแทให้พี่ไปทำต่อ พี่ก็ไม่ไหวอยู่ดีแหละ แทรู้ -*-”
ฉันตอกกลับไปอย่างรู้ทัน ทำให้พี่เซฮุนคลี่ยิ้มแหยๆออกมา
“แทนี่รู้ใจพี่จริงๆ เลย แฮ่”
ฉันส่ายหน้าเบาๆกับการกระทำของคนตรงหน้า ก่อนจะหันไปสนใจพนักงานเสริฟที่เดินมาพร้อมเมนู
“ขอบคุณค่ะ”
ฉันรับเมนูมาแล้วพงกหัวเชิงขอบคุณ เช่นเดียวกับพี่เซฮุน ที่ตอนนี้กำลังคิ้วขมวดกับการเลือกอาหารอยู่ สงสัยไปอยู่เมืองนอกนาน กินแต่อาหารฝรั่ง คงไม่ค่อยชินกับอาหารเอเชียสินะ -_-
ฉันกับพี่เซฮุนเลือกอาหารอยู่สักพัก ก่อนจะสั่งรายการอาหารกับพนักงานที่ยืนคอยท่าอยู่
เมื่อสั่งอาหารเสร็จแล้ว พนักงานก็ทวนรายการให้เราฟังเพื่อความชัวร์
แต่ในขณะนั้นก็มีเสียงนึงขัดเข้ามาเสียดื้อๆ พร้อมคนคุ้นตาที่กำลังเดินมายังโต๊ะเรา
“อ้าว หวัดดีแทยอน บังเอิญจังเลยเนาะ มากินอาหารร้านเดียวกันด้วย ^^”
ชายข้างโต๊ะเอ่ยเสียงร่า ก่อนจะถอดแว่นกันแดดสีชาอออกมาพร้อมรอยยิ้มแสนกวน ไอ้ท่าทีกวนบาทาอย่างนี้จะเป็นใครไปได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่ อีตาบ้าแบคฮยอนน่ะ!!!
“นี่นาย…!” ฉันชี้หน้าเขาด้วยอาการมึนงง นี่อย่าบอกนะว่านรกส่งให้หมอนี่มาน่ะ
“แทรู้จักเขาหรอ” พี่เซฮุนหันมาถามฉันอย่างงงกับการปรากฏตัวของหมอนี่ ก่อนจะหันไปมองหน้าแบคฮยอนอีกที
“เอ่อ คือว่า…”
“ใช่ ฉันกับแทยอนเรารู้จักกัน ‘ดี’ เลยล่ะ ” ก่อนที่ฉันจะได้พูดอะไร แบคฮยอนก็จัดการตอบคำถามของพี่เซฮุนไปเรียบร้อยแล้ว -*- ใครเขารู้จักนายดียะ !!
“อ่อ ” พี่เซฮุนพยักหน้าช้าๆ อย่างเข้าใจ
“ไหนๆก็รู้จักกันแล้ว งั้นฉันขอนั่งกินด้วยคนแล้วกันนะ ดูสิคนเยอะแยะ ไม่มีโต๊ะว่างหรอก ให้ฉันนั่งด้วยคนคงไม่เสียบรรยากาศเท่าไหร่หรอกเนาะ อ่อออ ขอบคุณมาก”
แบคฮยอนไม่รอคำตอบของฉันและพี่เซฮุนได้อนุญาตหรือตอบอะไร ก็ทรุดนั่งข้างฉันอย่างรวดเร็ว เล่นเอาฉันแทบหลบไปทันแน่ะ!! ตาบ้านี่พูดเองเออเองหมดเลยนะ ฮึ่มม !!
“แล้วนายเป็นใคร” พี่เซฮุนเอ่ยถามแบคฮยอนด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ฉันชื่อแบคฮยอน เป็นเพื่อน ‘รู้ใจ’ ของแทยอนน่ะ” แบคฮยอนตอบพี่เซฮุนไปอย่างมั่นใจ โดยไม่ถามความเห็นฉันเลยซักนิด ใครเขาเป็นเพื่อนรู้ใจนายกัน ห๊า!!
“แล้วนายล่ะ เป็นใคร ” แบคฮยอนถามพี่เซฮุนกลับ
“ฉันชื่อเซฮุน เป็น… เป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทกับแทยอน” พี่เซฮุนตอบกลับเสียงเรียบ
เมื่อกี๊พี่เซฮุนเงียบไปทำไมนะ อ่อๆ อย่าไปสนใจเลย สนใจตาบ้าข้างเธอดีกว่านะแทยอน -*-
“อ่อหรอ ดีแล้วล่ะที่คิดแค่พี่น่ะ เพราะผมกำลังเดินหน้าจีบแทยอนอยู่ เห็นคุณคิดกับแทยอนแค่นี้ผมก็สบายใจ ผมจะได้ไม่มีคู่แข่ง อีกอย่างแทยอนจะได้ไม่ลำบากใจด้วย ^^”
หะ เห? อะไรนะ! จีบหรอ เจอกันแค่ครั้งสองครั้ง ถึงขั้นจีบฉันเลยหรอเนี่ย ตาบ้านี่เป็นคนยังไงกันนะ -_-
“เหอะ จีบหรอ ไม่ยักรู้ว่าแทยอนจะเปิดใจให้หนุ่มที่ไหนด้วย… ขนาดตอนนี้ยังขาดพี่ชายอย่างฉันไม่ได้เลย” พี่เซฮุนพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแสนเรียบกับใบหน้าที่นิ่งเฉย แต่กลับดูเหมือนแฝงก็อะไรไว้บางอย่าง…
แล้วไอ้คำพูดพวกนั้นมันหมายความว่ายังไงกันนะ??!!
“แล้วตกลงนายจะกินอะไร” ฉันถามแบคฮยอน เพื่อหยุดสงครามเย็นลง
“เธอกินอะไร ฉันก็กินแบบนั้นแหละ เขาว่ากันว่าเนื้อคู่เขามักจะชอบอะไรเหมือนๆกัน”
คนถูกถามหันกลับมาตอบ แล้วยังไม่วายที่จะแขวะอีก -*-
ฉันจัดการสั่งพนักงานที่ยืนเอ๋ออยู่ตรงนี้สักพัก แล้วส่งคืนเมนูให้ ก่อนที่พนักงานจะเดินจากไป…
แต่พอฉันหันกลับมาก็แบคฮยอนจ้องตากับพี่เซฮุนด้วยใบหน้าทะเล้นแต่แฝงความน่ากลัวเอาไว้ เช่นเดียวกับพี่เซฮุนที่ส่งสายตามาอย่างเย็นชา โอ๊ยยย! ฉันรู้สึกหนาวๆแล้วสิแฮะ เขาคงไม่มีเรื่องอะไรกันหรอกเนาะ??!!
100%
อะแฮ่!! ไรต์มาอัพแล้วน้า ครบร้อยแล้ว เย้ๆๆๆ
เป็นไงกันบ้างสนุกรึเปล่า แบคเริ่มเดินหน้าจีบแทแล้วนะ
ส่วนเซฮุนก็เริ่มแผงความน่ากลัวออกมาแล้วด้วย >_<
ติดตามกันต่อนะค้า ตอนหน้า ยอลยุนจะออกโรงแล้วค่า
เตรียมตัวดราม่าอีกรอบ YoY
แล้วไรต์จะรีบมาอัพเด้อ รักรีดน้า จุ๊บบ >3
ความคิดเห็น