คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Bab Girl I Love You 3
3
หวาาาาา!! O_O
ผมจะเดินขึ้นรถครับ...แต่มีคนดึงคอเสื้อไว้ได้และกระชากผมกลับ พร้อมเสียงที่เป็นลางว่า...
ซวยแล้วไงล่ะ....
“อะไรอีกว่ะ”
ผัวะ!! o0o
โอ๊ย!! แสบๆๆ เจ็บๆๆ...ผมโดนต่อยหรอเนี่ย ยังงี้ต้องมีเรื่องหน่อยแล้วกัน ไว้ค่อยแก้แค้นยัยตัวแสบนี่ทีหลัง แค้นๆๆๆๆๆ Y_Y
ผัวะ!!
ผมไม่ยอม ต่อยกลับเข้าไปที่หน้าหล่อๆของพี่ชายยัยตัวแสบทันที และพี่ชายคนนั้นก็ตั้งท่าจะตั้งวงมวยจริงๆ เขาไม่เลิกลา ปล่อยหมัดมาเรื่อยๆ โดนมั้ง หลบได้มั้ย ฝีมือสูสีกัน อย่างงี้ค่อยโอเคหน่อย ถ้าเก่งกว่าผมล่ะก็ ผมจะรู้สึกแย่มากเลย เป็นพระเอกทั้งที แพ้พี่ชายนางมารร้ายเนี่ยนะ -_-
สองพี่น้องที่เหลือ ยืนกอดอกดู ก่อนจะทำท่าหาวและมองหน้ากัน...
“เข้าบ้านเหอะ พี่วา ว่านหิวแล้วก็ง๊วงง่วง ปล่อยคนงี่เง่าและโรคจิตต่อยกันไปเหอะ”
“พี่ก็ว่างั้นแหละ ไปเหอะ เล่นเกมส์กำลังมันส์เลย ขัดจังหวะ”
“จริงง่ะ เล่นเกกมส์อยู่หรอ งั้นวันนี้ว่านเล่นด้วย”
“ได้เลย”
ผัวะ!!
ผมเผลอมองสองคนนั่นเดินกอดคอเข้าบ้านไป -__- ไม่สนใจเราสองคนจริงๆหรอว่ะเนี่ย แล้วเราต่อยกันเรื่องอะไรบอกหน่อยได้มั้ยว่ะ ไอหน้าหล่อ โธ่…
“เดี๋ยว! นายต่อยฉันทำไม”
“นายมันโรคจิต คิดไม่ดีไม่ร้ายกับน้องฉัน ฉันไม่ฆ่านายก็บุญแล้ว”
“โธ่! ครอบครัวงี้ง่าจริงๆ หัดฟังความจริงบ้างดิว่ะ”
“ไม่มีอะไรต้องอธิบายแล้ว ภาพมันฟ้อง...”
“โง่จริงๆเล้ย...ขอซัหมัดเหอะ”
“ได๊”
“อ๊อกกก++”
ที่บอกขอซักหมัดน่ะ หมายถึงให้ผมต่อยซักหมัด ไม่ใช่ให้มันต่อย โอ๊ย!! เจ็บๆๆๆๆ เจ็บใจเจ็บกาย พระเอกอย่างผม หมดท่า หมดสภาพก็งานเนี่ยแหละ
“อย่าให้เห็นหน้าอีกนะเว้ย ไปไกลๆไป”
แล้วพี่แกก็เดินเข้าบ้านไป...โธ่ๆๆๆ ไม่รู้จะบรรยายและพรรณนาความรู้สึกทั้งหมดยังไง อะไรมันจะซวยขนาดนี้ เสีย 2 แสนไม่พอ ต้องมานั่งเจ็บตัวให้กับผู้หญิงที่เพิ่งรู้จักแค่ชื่อเองเนี่ยนะ
ว่าน...
ฉันไม่อยากจำชื่อเธอหรอก แต่มันืลมไม่ลงว่ะ แค้นๆๆๆๆ ยัยว่าน...
ผมขับรถกลับบ้านด้วยสภาพหมดมาด ป้าจินถามว่าผมไปทำอะไรมา ผมบอกเจอนักเลงนิดหน่อย ไม่มีอะไรหรอก ส่วนพ่อ...ไปงานประกวดนางงามที่เชียงใหม่ พ่อเป็นกรรมการ ยังไม่กลับมาเลย บ้านเลยเหงาไปเลยล่ะ
....
เช้าวันนี้ผมต้องรีบออกจากบ้านไปเรียน รอยช้ำบนใบหน้านี่จะปกปิดไงดีว่ะ...ไม่มีทางเลยจริงๆ เลยเดินหน้าช้ำไปมหาวิทยาลัยอย่างนี้แหละ...แซม โค๊ด กรีน อยู่พร้อมหน้าเลยวันนี้ เมื่อวานไม่มีใครมาเรียนเลย มีแต่แซมคนเดียว วันนี้เลยต้องมานั่งลอกสมุดจนงานและเนื้อหาจากแซมมัน ระหว่างนั้นก็คุยกัน
ผมเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ฟัง เพื่อนๆพากันนั่งขำและเวทนาผม ชีวิตนี้ไม่เห็นเป็นอย่างนี้ ลูกชายคนดังอย่างผม ไม่เคยต้องมานั่งเจ็บใจเพราะใคร น่าอายจริงๆเลย
โค๊ดอิจฉาที่ผมได้อยู่ใกล้เธอ แต่มันก็ไม่ได้คิดอะไรจริงจังหรอก เพราะมันก็เล็งไว้หลายคน แต่ไม่จริงจังซักที....
“เนี่ย เงินก็ไม่มี ซวยจริงๆเลย” ผมส่งสายตาน่าเห็นใจให้เพื่อนๆ
“พูดซะอยากให้ยืมเลยนะเว้ย แต่ข้าซวยโครตๆ น้องหมอนอิงเอาเงินฉันไปหมด ควบคุมทุกบาท ใช้อะไรต้องขอ”
“โห แฟนหรือแม่ว่ะ โหดดดว่ะไอแซม” กรีนตบบ่าแซมเบาๆ
“ฉันให้ไม่ได้ว่ะตั๊น...แม่จับได้ว่าเอาเงินไปซื้อการ์ตูนหมดเลยงดเงิน 2 อาทิตย์ อีกอย่าง ฉันเอาเงินไปแต่งรถหมดด้วยแหละ”
“ซื้อการ์ตูน....” แซมทำท่าคิดก่อนพูดอย่างรู้ทัน “หรือหนังสือโป๊ว่ะ ไอโค๊ด ฮ่าๆๆๆ”
“มันเป็นคีย์เวิล์ดเว้ย การ์ตูนน่ะ การ์ตูน...พูดให้มันสุภาพและดูดี...”
“ฉันให้ได้นะเว้ย แค่ 2 พันอย่างสูงสุด เพราะว่าอาม่ามาเยี่ยมต้องเก้ยตังค์ไว้พาเที่ยว เพราะม๊าให้ใช้ตังค์ของฉันเอง โหดจริงๆ”
“ขอบใจมากกรีน แกเก็บไว้เหอะ ฉันเสียดายจริงๆเลย 2 แสนของฉัน”
......
ตอนดึก ผมติดรถไอแซมไปที่ผับ วันนี้ไม่ได้เอารถมา เปลืองน้ำมันเลยให้ลุงนินมาส่งแทน ซึ่งมันหน้าอายมากเลย ที่ผมต้องพึ่งลุงเค้า
หลังจากที่นั่งทำงานกันจนมืดค่ำ เราก็มาต่อกันที่ผับ ผมกะว่าวันนี้จะไปนอนบ้านโค๊ด ไม่ใช่เพราะการ์ตูนที่บ้านมันเยอะนะ แต่เพราะผมสนิทกับแม่มันด้วยแหละ ไอแซมแฟนก็หวง ไอกรีนอาม่ามาอยู่ด้วย ไม่สะดวกแน่ๆ
“โทรบอกที่บ้านแล้วหรอ ตั๊นจะมานอนบ้านโค๊ด่อะ” กรีนถาม
“ส่งข้อความเอา เสียงเพลงมันดัง เดี๋ยวป้ารู้หมด”
เราสี่คนหลังคุยกันถึงเรื่องต่างๆ เหมือนเคย โค๊ดกับกรีนเอากล้องส่องทางไกลมาส่องดู โรคจิตมากๆ เพื่อนใครว่ะ -_-
“เฮ้ย! ผู้หญิงคนเมื่อวานนี่หว่า ท่าทางมีเรื่องด้วยเว้ย!”
“ไหนๆๆขอดูๆ” แล้วเพื่อนผมทั้งสามคนก็ส่องดูผู้หญิง...คงไม่ใช่ยัยปากร้ายนั่นใช่มั้ย
ผมหันไปดู ปรากฏว่าใช่ ยัยนั่นจริงๆด้วย อายุไม่ถึง 18 เข้ามาได้ไงฟร่ะ อย่างนี้ข่าวเด็ด...ผมรื้อกระเป๋าไอกรีนหากล้องถ่ายรูป รู้ว่ามันมี เพราะมันชอบถ่ายรูปเป็นชีวิตเลยล่ะ
“ทำอะไรว่ะ ไอตั๊น นี่แกแอบชอบน้องเค้าหรอ” กรีนถาม
“เปล่าเว้ย! จะแก้แค้นยัยเด็กแสบหน่อย เชิญพวกนายส่องไปเหอะ”
“ท่าทางน้องเค้ามีเรื่องว่ะ พวกเราไปช่วยเหอะ” โค๊ดตั้งท่าลุกคนแรก
“เฮ้ย!! นั่งๆๆๆ อย่าไอสะเออะเลย นั่งทั้งสามคนนั่นแหละ” พอเห็นเพื่อนๆลุกไปกันหมดเลยห้ามไว้ มันเอาจริงเว้ย -_-
“ตูไปด้วย รอแปป”
“โธ่!! ไอเพื่อนขี้เก๊ก” แล้วสุดท้ายผมก็ต้องมาด้วย ไม่เข้าใจ ทำไมต้องมายุ่งด้วย แต่สะใจแล้วล่ะ ถ่ายรูปเธอมาได้แล้ว แต่งตุววันนี้เรียบร้อยแฮะ ไม่ค่อยสั้นเหมือนวันนั้นเลย พูดถึงนะ เสื้อผ้าเธอยังกองอยู่บ้านผมอยู่เลย
O_O
มีเรื่องกันจริงๆด้วย พวกเรายังเดินไปไม่ถึงกลุ่มน้องเค้าเลย ยัยเด็กนั่นจิกหัวผู้หญิงอีกคนลากออกไปข้างนอกแล้ว และฝูงผู้หญิงที่เหลือก็เดินตามออกไป เหล่าชายชาตรีสุดหล่อทั้งสี่คนเลยต้องรีบวิ่งตามออกไป
“แกกล้าดีมากนะ มาคนเดียวน่ะ วันก่อนโชคดีนี่นา แกนี่ใช้ได้ มีคนมาขอซื้อต่อตั้ง 2 แสนเป็นไงล่ะ...กริ๊ดดด!!” เสียงจริตของผู้หญิงทำให้พวกเรารีบวิ่งเข้าไปในกลุ่มที่มืดๆ ยัยเด็กแสบกำลังตบผู้หญิงอีกคน และที่เหลือก็ลากเธอออกมา เมื่อเห็นพวกเรา ทั้งหมดก็หยุด
“หวัดดีครับ สาวๆ ทำไรอยู่หรอ” กวนไม่เลิกไอโค๊ด
“ไอเชี่ยโค๊ด ปัญญาอ่อน...” กรีนกระทุ้งท้องโค๊ดเชิงจริงจัง
เด็กแสบมองหน้าผมอย่างตกใจและไม่พอใจนิดๆ เธอทำหน้าเหมือนไม่รู้จักผมงั้นแหละ
“พวกพี่เป็นใคร ไม่ใช่เรื่องของพวกพี่อย่ายุ่ง” เด็กผู้หญิงที่ถูกตบเมื่อกี้มองมาทางพวกเราและพูด
“ว่าน!! ว่าน เป็นอะไรรึเปล่าแก หลงกันจนได้เรื่อง แล้วนี่อะไรเนี่ย”
ไม่ทันได้พูดบทพระเอก เพื่อนนางมารร้ายก็เข้ามาหาเธอและซักถามใหญ่ ไม่ได้มาคนเดียว มากันสองคนเลย สวยๆทั้งนั้น ไม่ได้ศัลยกรรมใดๆเลย
“ไม่เป็นไรหรอกแก” ปากเก่งไม่เลิก อีกฝ่ายีม 6 คน เธอมี 3 คนเนี่ยนะ
“งั้นวันนี้ก็ชำระแค้นเลยละกัน”
กริ๊ดดดดด!!
อะไรว่ะ -__- ไม่เห็นหัวหล่อๆๆๆ ของพวกเราเลยรึไง คิดจะตบกันก็ตบ เอ้า โอ๊! ดูไม่ได้ ตบกันจนกระโปรง โอ้โห OoO อื้อฮือ น้องๆๆ เสื้อขาดแล้ว น่านๆๆๆ ว่าแต่...
ผมมายืนดูทำซากอะไรว่ะ
“เฮ้ย! ช่วยกันแยกเร็ว ยืนเป็นเสาให้หมาฉี่รึไงว่ะ”
“.....” พอได้สติจากที่แซมพูด พวกเราก็รีบเข้าไปช่วยกันแยก มี 3 กลุ่ม ยัยว่านถูกผู้หญิง 2 คนรุมอยู่ แต่ยัยนี่ท่าทางไม่อ่อนแรงเลย แถมสู้อย่างห้าวหาญมาก กินอะไรเป็นอาหารว่ะเนี่ย
“นายไม่ต้องมายุ่ง ออกไป อ๊อก! อ๊ายยย” เอาเข้าไป พลาดโดนหมัดจนได้ เจ็บสิท่า
“พอได้แล้วน่า”
“เรื่องของฉัน”
“บอกให้พอไง”
“นายไปไกลๆเลยไป”
“พอได้แล้ว!!”
ไม่อยากเชื่อ ผมตะโกนออกไปอย่างสุดเสียง ผู้คนรอบๆกายหยุดนิ่ง ตอนนี้ผมดุดันมาก สีหน้าโกรธเคืองสุดๆ จนพวกนี้กลัว เด็กแสบยืนหน้าบึ้งและไม่พอใจ เธอจึงเดินไปหาเพื่อนๆของเธอ
“พี่เป็นอะไรกับนังพวกนี่ ถึงมายุ่ง”
“พี่เป็นแฟนของยัยนี่ พอใจยัง”
“อ๋อ! แฟนยัยเอ๋อ แอร์หรอกหรอ ยังยักรู้ว่ามันมีรสนิยมดี”
ผมงงสุดงง แอร์?? ใครคือแอร์ ผมหันไปทางมือที่ชี้ไปเมื่อกี้โดยไม่ได้มองอะไรเลย ตอนแรกผมตั้งใจจะชี้ไปที่เด็กแสบแต่พอหันไปดูกลับเป็นเด็กผู้หญิงหน้าหวานๆซื่อๆที่ยืนอึ้งอยู่เหมือนกัน...ไม่ๆๆๆ ผมไม่ได้เป็นแฟนคนชื่อแอร์ คนที่ผมจะชี้คือ...ยัยเด็กนางมารร้ายต่างหาก
ซวยแล้วไงล่ะ...
ความคิดเห็น