ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Chaotic Mafia รักวุ่นมายของนายมาเฟีย [all27]

    ลำดับตอนที่ #4 : ฝันร้าย

    • อัปเดตล่าสุด 15 ต.ค. 56


    " ยามาโมโตะ มาเคชิ ผู้พิทักษ์พิรุณ "

    " โกคุเดระ ฮายาโตะ ผู้พิทักษ์วายุ "

    " คนสุดท้าย ... "

    เงียบ...


    " ซาวาดะ สึนะโยชิ บอสวองโก่เล่รุ่นที่สิบ "


    เงียบ


    / บ้าน่ามันจะเป็นได้ยังไงกัน เจ้าห่วยเนี่ยนะ ไม่มีทาง /


    / คนอย่างเจ้าห่วยนะหรอจะเป็นบอสมาเฟีย อ่อนแอ เรียนก็ไม่ได้เรื่อง ฮึ คิดยังไงก็เป็นไปไม่ได้ /


    / คนอย่าคุณเคียวเนื่ยนะ จะเป็นลูกน้องใคร ผมไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย!!!! /


    นั้นสินะคนอย่าผมมันคงเป็นได้แค่เจ้าห่วยสึนะแหละ ผมมันคนไร้ค่าจิงๆ คิดแล้วหนักใจจิงๆ


    " เอาหละ เราก็แนะนำกันไปเสร็จแล้ว ก็ไปเรียนซะ จะได้ไม่เสียเวลา ส่วนเรื่องทัศนศึกษาจะแจ้งในห้องเรียน เอาแหละทุกคนแยกย้าย "


    ห้องเรียนชั้นปี 2 ห้อง b


    " นักเรียนทุกคนฟัง! ถ้าถามแล้วตอบไม่ได้ พ่อยิงให้หัวพรุนซะเลย เริ่มจาก.............. "


    " ทาชิโร่ ตอมมาซิ บอสต้องมีคุณสมบัติธาตุอะไร ตอบมา!!! "


    " อะ...เอ่อ..." ทาชิโร่ตอบด้วยน้ำเสียงกระอึกกนะอัก


    ' นะ-ภา นะ-ภา นะ-ภา พูดสิๆ ' สึนะที่ใบ้ให้สุดๆ เพราะไม่อยากเห็นใครในห้องต้องไปเฝ้ายมบาลซะก่อน ส่วนทางทาชิโร่นั้นก็เห็นอาการสึนะขยับปากก็ไม่คิดสงสัยเลยว่าสึนะใบ้ให้


    " ว่าไงตอบไม่ได้ใช่มั้ย......ไม่ต้องห่วง ฉันจะเอ็นดูแกอย่างดีเลย หึหึ " รีบอร์นไม่พูดพล่ามทำเพลงให้เสียเวลา ใส่ไปซะเต็มที่เลย?


    ผว๊ะ!!!


    ผว๊ะ!!!


    ผว๊ะ!!!


    " อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.............. " เสียงร้องจากบุคคลที่โชคดี(?)ก็ได้หายไป พร้อมกับวิญญาณที่หลุดออกจากร่างไปเรียบร้อย


    "� อ่าวันนี้มันมีความสุขจัง "รีบอร์นที่ได้แสดงความเอ็นดูต่อลูกศิษย์ของตนก็กลับมาประจำตำแหน่งหน้าชั้นเรียน


    "� เรื่องจะไปทัศนศึกษาจะไปอีกสองวันแล้วกัน วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันถาคบ่ายจะเป็นภาคปฏิบัตินะ " พูดแล้วก็หันไปทางประตูแล้วเดินออกไป



    *************************************************************************



    ในภาคบ่าย ผู้พิทักษ์ทุกคนและบอส ก็มาอยู่ในโรงยิมอย่างพร้อมเพรียงทุกคน ซึ่งคนที่สั่งให้มานั้นก็ไม่ไกลที่ไหน ท่านรีบอร์นผู้นี้นี่เอง 555555 (ออกนอกบทแล้วเฟ้ย! )


    " ภาคบ่ายนี้ ฉันจะให้ลองทดสอบพลังธาตุของตัวเอง ต้องอธิบายก่อนสินะ ธาตุเนี่ยมี 7 อย่างด้วยกัน นภา คุณสมบัติคือ การหลอมรวม วายุ คุณสมบัติคือ การทำลาย พิรุณ คุณสมบัติคือ การระงับ อรุณ คุณสมบัติคือ การเยียวยารักษา เมฆา คุณสมบัติคือ การเพิ่มพูน สายหมอก คุณสมบัติคือ การสร้าง(ภาพลวงตา) อัสนี คุณสมบัติคือ การแข็งตัว อืม คงต้องให้เห็นภาพสินะ โกคุเดระ ทำให้พวกนี้ดิดิ "


    " คับ คุณรีบอร์น "


    จากนั้นโกเคเดระก็เอาแหวนขึ้นมาสวมแล้วเงียบไปนิดนึง ในเวลานั้นก็มีเปลวไฟลุกขึ้นมาที่แหวน สร้างความตกใจแก่บรรดานักเรียน


    " โกเคเดระ แค่นี้พอแล้ว คราวนี้ตั้งสมาธิแล้วไฟก็จะออกมาเอง (มั้ง) ถ้าไฟไม่ลุกขึ้นมาก็ลองแลกกับคนข้างๆดูแล้วกัน ทำมันไปจนกว่าไฟจะลุกนั้นเหละ �ถ้ายังทำไม่ได้ก็เอาไปลองที่บ้านซะ อ่อ พรุ่งนี้วันหยุด ไปฝึกให้สำเร็จซะ วันที่ไปทัศนศึกษาที่อิตาลี่ ใครทำไม่สำเร็จ จะทำให้ผีเฝ้าสนามบินซะเลย หึหึหึ "


    การเรียนภาคบ่ายก็ไม่สำเร็จ จึงต้องให้กลับไปฝึกที่บ้าน.............................

    � � � � � � � ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++�30%

    �อ๊ากกกกกกกกกกกกกก

    "แฮกๆๆ"
    มะ...เมื่อคืนผมฝัน เป็นฝันที่น่ากลัวมากกกกกกกกกก(ก.ไก่ลีกล้านตัว- -;;) ผมฝันว่า ระ...รีบอร์นบอกผมว่า ให้ผมสอนทุกคน

    จุดไฟที่แหวน ถ้าทำไม่ได้จะฆ่าหมกศพทุกคนไว้ที่สนามบิน!!!!


    "ดีจ้า!"

    "เย้ย!...โถ่รีบอร์น! มาแบบนี้ฉันก็ใจหายใจคว่ำหมดเซ่!!...คนยิ่งฝันร้ายอยู่"ประโยคหลังผมพึมพำแต่เจ้าหนูก็ยังได้ยิน

    "ฮึ แล้วแกฝันว่าอะไรน่ะ สึนะ"

    "กะ...ก็ ฉันฝันว่านายให้ฉันสอนทุกคนจุดไฟที่แหวน แต่ถ้าทำไม่ได้ ฮึก...นายก็จะ...ฮืออ...จะฆ่าทุกคนหมกสนามบิน...อึก"

    แล้วอยู่ๆผมก็ร้องออกมา ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไรแต่อยู่ๆ น้ำตามันก็ไหลออกมา รีบอร์นชะงักไปนิดนึงแล้วพูด

    "นี่นายเป็นอะไรน่ะ สึนะ โตจนป่านนี้แล้วยังร้องไห้เป็นเด็กๆอยู่อีก"

    "ฮึก...ก็ไม่รู้ มันร้องเองนี่นา...ฮือออ"แล้วอยู่ๆรีบอร์นก็ทำสิ่งที่ผมไม่คาดคิด รีบอร์นเอามือเล็กๆ มาจับหัวผมไปซบกับอก

    เขา(งงกับท่าทางสองคนนี้มั้ย อย่าถามคนเขียนนะ คนเขียนก็งง - -;;)

    "นายนี่มันเด็กจริงๆเลยน้าา อย่าร้องสิ เดี๋ยวตาบวมไปโรงเรียน ไม่หล่อไม่รู้นะ สึนะ แถมนายยังเป็นมา..."

    "ถ้าเป็นมาเฟียแล้วโดนนายฆ่าหมกศพ ฉันก็ไม่เป็นมันแล้ว! มาฟงมาเฟียอะไรนั่นน่ะ...ฮึก"รีบอร์นยังพูดไม่ทันจบ ผมก็ชิง

    พูดซะก่อน

    "สึนะ นายคิดว่าฉันจะฆ่านายได้ลงงั้นหรอ"พูดจริงจังเจือแววตัดพ้อ

    "กะ...ก็ ไม่"

    "เพราะฉะนั้น นายไม่ต้องกังวลหรือกลัวว่าฉันจะฆ่านาย เพราะฉันคือคนสุดท้ายบนโลกใบนี้...ที่จะคิดฆ่านาย!"

    �********************************
    ก็นะอย่างที่รู้ไรท์หายหัวไปนานมากเลย ตัน!!!�
    สำหรับครั้งนี้ก็สั้นมากกกกกกกกกกกก
    ครั้งหน้าแน่นอนว่ายาวกว่านี้�
    ในครั้งนี้ไม่มีฉากที่เป็น all27 เลย
    แต่! ไม่ต้องห่วงไปครั้งหน้ามีแน่นอนคับ

    edit
    มาต่อแล้วน้าาาาาาาาาาา ขอโทษทุกคนที่ทำให้รอนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
    ขอโทษน้าาาาาาาาาาาาา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×