คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ.....
ในความมืดที่ปกคลุมไปรอบด้านไม่มีแสงแม้เพียงหนึ่งเดียว มีแต่ความหนาวเย็น ที่ซึ่งไม่ควรที่จะมีใครมาอยู่ในที่แบบนี้แต่กลับมีร่างบางที่นั่งขดตัวอยู่กับเสียงสะอื้นที่ทำให้ปวดใจ
“อือ...อือ...ทุกคน..อึก..หาย...อึก..ไปไหนกันหมด.อือ..คุ.. คุณฮิบาริ..โกคุเดระคุง...ยามาโมโตะ...มุคุโร่..รีบอร์น..ทุกคน..อึก..อยู่ไหน..ชั้นกลัว..อืออือ”ร่างบางที่กำลังตัวสั่นปล่อยโฮออกมาเพราะความกลัว
“......ชิโม่........เดชิโม่”เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากความมืด
“อึก...คุณคือใครฮะ...อึก...ช่วยผมด้วยผมไม่อยากอยู่ที่นี่น...อึก..ได้โปรด”ร่างบางพูดเสียงสะอื้นและไม่สนว่าเป็นใครอีกแล้วเพราะความกลัว
“ขอโทษนะที่ช่วยอะไรไม่ได้....แต่อีกไม่นานเราจะได้เจอกัน....เดชิโม่”
สติของร่างบางได้ดับลงทันทีที่.....
“เจ้าห่วยคิดจะนอนไปถึงไหนฮะ...ผว๊ะ”ร่างสูงพูดเสียงเรียบแล้วเตะร่างบางลงจากเตียง ร่างเล็กมองร่างบางด้วยสายตาสะใจเป็นที่สุดแล้วยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม
ตึง!!!
ร่างบางที่หล่นไปจากการเตะที่เกิดจากความรักความห่วงใยของอาจารย์ที่รัก-_-*(ชั้นแค่เป็นห่วงเจ้าห่วยว่าจะไปโรงเรียนสายเองนะ:รีบอร์น)
“โอ๊ย!!!มันเจ็บนะโว้ยยย!!...ทำอะไรอะ!”ร่างบางถามเพราะไม่เข้าใจความคิดของร่างสูง
“ก็นายตื่นสาย....แล้วนายจะไม่ไปโรงเรียนรึไงฮะ”รีบอร์นพูดแล้วชี้ไปที่นาฬิกา.....
6.45 น.
“...........”ไร้เสียงจากร่างบาง
“...........”ไร้เสียงจากผู้ที่มองด้วยสายตาสมเพช
“เฮ้ย!!! ทำไมไม่รีบปลุกให้เร็วกว่านี้ อ๊ากกกกก...สายแล้วววววว”ร่างบางรีบร้อยจนทุกอย่างวุ่นวายไปหมดร่างสูงมองการกระทำของร่างบางจนต้องแอบขำในใจเพราะเดี๋ยวจะเสียภาพพจของนักฆ่าอันดับหนึ่งของวองโกเล่(พี่แกจะรักษาภาพไปถึงไหน-_-*: ไรเตอร์)แต่สุดท้ายก็ห่วยเหมือนเดิม....
โครม!!!
ใช่แล้ว..นี่ก็คือการตกบันไดครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้......ที่ตอนนี้เหมือนเป็นกิจวัตประจำวันไปซะแล้ว
“ว้ายยยยย!!!ซือคุงเป็นอะไรมากรึเปล่าจ๊ะ”เสียงนั้นออกมาจากปากของหญิงสาวไวกลางคนวัยแต่ไร้ความเซ็กซี่มีแต่ความอ่อนหวานและมีความน่ารักแอบซ่อนไว้
“โอ๊ย…มะ....ไม่เป็นอะไรครับ...แม่”ร่างเล็กจับหัวปอยๆ
กิ๊ง ก๊อง
“ใครมานะ.......”ร่างบางเอียงคอเล็กน้อยทำให้รีบอร์นที่อยู่ใกล้ๆเลือดกำเดากระชูดและล้มไปกองกองอยู่บนพื้น
“รุ่นที่สิบบบบบบบบบบบบบบบ อรุณสวัสดิ์คร้าบบบบบบบบ”เสียงอันไพรเราะเสนาะหูดังขึ้นนั้นทำให้ร่างบางรู้ทันทีที่ได้ยิน
“แม่ฮะผมไปก็นะฮะ”ร่างเล็กที่ได้ยินเสียงคนที่สถาปนาตนเองเป็นมือขวาของตนโดยมิได้ขอแม้แต่คำเดียว ก็รีบวิ่งออกไปหาร่างสูง
“หวัดดีสึนะ ฮ่าๆๆๆ” ร่างสูงพูดพร้อมทำเนียนเดินกอดเอวสึนะ
“ไอบ้าเบสบอลปล่อยรุ่นที่ 10 นะโว๊ย”ร่างสูงอีกคนโวยวายไปตลอดทางโดยไม่สนใจคนรอบข้างเลยแม้สักคนจนถึงห้องเรียน
“อ้าว ถึงห้องแล้วหรอ”ร่างสูงพูดขึ้น
“งั้นเราเข้าห้องกันดีกว่าเนอะ”ร่างบางพูดพร้อมเดินไปเปิดประตู
แล้วทั้งสามก็ไปนั่งที่ของตนเอง
ครืด
เสียงประตูทำให้เหล่าชะนีและพวกที่เหลือไปนั่งที่ พร้อมกับร่างสูงในชุดสูทสีดำสนิทพร้อมห้อยจุกนมสีเหลืองเอาไว้ เรียกเสียงกรี๊ดจากพวกชะนี ได้มากเลยที่เดียว ร่างสูงที่เดินมาดมั่นมาหยุดอยู่ท่โต๊ะอาจารย์พร้อมกับหันไปหาสึนะแล้วเก๊กเท่เหมือนเก่า
“ พวกนักเรียนทั้งหลาย ฉันเป็นอาจารที่เข้ามาสอนใหม่แทนครูประจำชั้นที่เกิดอุบัติเหตุ และในวันนี้ฉันจะมาบอกเรื่องตารางเรียน ก่อนอื่นต้องแสดงความยินดีกับนักเรียนในห้องนี่จะเปลี่ยนตารางเรียนให้หมดเลยและจะถูกสอนโดยอาจาร์ใหม่ แต่การเรียนจะไม่เหมือนห้องอื่นเลยสักนิด และจะมีการไปทัศนะศึกษากันบ่อยนิสนึง จบคาบนี้ลงไปที่ห้องประชุมใหญ่ด้วย แค่นี้แหละ”ร่างสูงพูเสร๊จก็เดินออกไปจากห้อง
“เฮ้ จะได้ไปทัศนะส฿กษาบ่อยด้วยโว้ย” เสียงนักเรียนคนที่หนึงดังขึ้น
“ไชโย่ ไม่ต้องเรียนพวกบ้าบอให้เหนี่อยแล้ว”นักเรียนคนที่สองพูดขึ้น
“นี่ ได้เรียนกับครูใหม่ด้วยหละชั้นว่าต้องหล่อ/น่ารักแน่เลยนะ”เสียงชะนีตัวหนึงในห้องพูด
หลังจากหมดคาบทุกคนก็ลงไปที่หอประชุมใหญ่ นักเรียนทุกคนก็ไปนั่งในที่ที่โรงเรียนจัดให้
/กรรมการคุมกฎก็มาด้วยหรอ เอ๊ะ นั้นมันห้องของคุณพี่นี่นา รู้สึกมันมีอะไรแปลกๆนะ/สึนะคิด
“เจ้าสัตว์กินพืชงานนี้คณะกรรมการคุมกฎจะมาร่วมด้วย ขอให้ทำตามที่สั่งอย่าเคร่งครัดไม่งั้นจะขย้ำให้ตาย”ฮิบาริพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ
“เอาหลนักเรียนเราจะมาแนะนำให้รู้จึกอาจารย์และรวมถึงบุคคลสำคัญที่เราต้องเรียนก่อนนะ......เริ่มจาก....”
ถ้าพิมผิดหรือว่าไม่สนุกยังไงก็ขอโทษนะ
จาก...loveall27
ความคิดเห็น