ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Attack on Titan เทวาจอมดื้อปะทะซาตานหน้านิ่ง (รีไวxเอเลน)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 20 ก.ย. 56


    บทนำ

    'ว่ากันว่ามีที่ๆหนึงบนฟ้า ที่ๆเต็มไปด้วยความสุข

    รายล้อมไปด้วยรอยยิ้ม และหมู่มวลดอกไม้

    ทุกสถานที่เต็มไปด้วยความบริสุทธิ์ แน่นอนรวมถึงบุคคลที่อยู่ในนี้ด้วย

    และเหตุการณ์ทั้งหมดก็เริ่มจาก...'

    "ว้ากกกกกกกกกกกกกกกก หน้าเบื่อ!!!!!!!!!" เสียงตะโกนลั่นของเด็กชายตาสีเขียวมรกต ทำเอาเด็กสาวตาสีฟ้าที่นอนอยู่ข้างๆสะดุ้งจนกลิ้งตกเตียงที่ทั้งคู่นอนเล่นกันเลยทีเดียว

    "พี่เอเลนพี่จะตะโกนทำไมค่ะเนี่ย..หนูตกใจหมด!" เธอได้ฟาดแขนผู้เป็นพี่ชายไปแรงๆทีนึง ทำเอาเด็กหนุ่มทำหน้าบิดเบี้ยวแล้วลูบแขนตัวเองเบาๆ ก่อนจะพูดต่อ

    "นี้! คริสต้าคิดดูสิเราอยู่บนนี้เราเคยเจออะไรที่หน้าตื่นเต้นกันมั้งมั้ย" เด็กชายลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าน้องสาวของตัวเองด้วยสีหน้าจริงจัง

    "ก็ครั้งล่าสุดก็..ที่พี่เอากาแฟไปสาดใส่หนังสือในห้องสมุดประจำสวรรค์ล่ะค่ะ" คริสต้านั่งตามผู้เป็นพี่ชายแล้วหลับตาด้วยท่านึกคิด ทำเอาเอเลนสะอึกกันเลยทีเดียว

    "นั้นมันเป็นอุบัติเหตุ!! สรุปคือไม่มีใช่มั้ยล่ะ! " เอเลนทำตาเป็นประกายเหมือนเด็กน้อยแล้วพูดสรุปไปเอง เด็กสาวผู้เป็นน้องได้แต่ถอนหายใจเล็กแล้วอือออไปตามพี่ชายตัวเอง

    "ว่าแต่มีอะไรเหรอค่ะ อยู่ดีๆก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา" คริสต้าเอียงคอถามพูดเป็นพี่ชาย เอเลนจึงหัวเราะในลำคอแล้วพูดสิ่งที่ตัวเแงคิดมาแรมชั่วโมง!!

    "เราไปโลกมนุษย์กันเถอะ!!" เอเลนจับมือทั้งสองของน้องสาวแล้วกุมเอาไว้เบาๆ ทำไมนะตอนนี้คริสต้ารู้สึกว่าต้องมีอะไรแปลกๆมาในชีวิตแน่ๆ

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
     
    'ว่ากันว่ามีสถานที่แห่งหนึ่งอยู่ใต้พิภพ ที่ๆเต็มไปด้วยความทรมาน

    รายล้อมไปด้วยกลิ่นเลือด และซากศพ

    ทุกสถานที่เต็มไปด้วยความสกปรก แน่นอนรวมถึงบุคคลที่อยู่ในนี้ด้วย

    และเหตุการณ์ทั้งหมดเกิดจาก...'

    "รายงานประจำวันมาแล้วอ่านด้วย" เสียงกระดาษปึกใหญ่กระทบโต๊ะอย่างแรง เมื่อร่างที่นั่งอยู่บนโต๊ะเงยหน้าจากเอกสารกองใหญ่ก็พบหญิงสาวร่างสูงที่ตีหน้านิ่งตลอดเวลา

    "สมัยนี้ไม่สอนเรื่องมารยาทรึไง" ชายร่างเล็กก้มหน้าทำงานต่อไป ทำเอาหญิงสาวฉุนขึ้นมาเล็ก

    "นั้นมันก็เรื่องของฉัน ว่าแต่รีไว..ทำงานอย่างนี้ไม่เบื่อรึไง" หญิงสาวเอามือเท้าโต๊ะพร้อมมองหน้าชายหนุ่มที่เงยหน้ามองเล็กน้อยแล้วทำงานต่อ

    "ชั้นไม่มีเวลามาคิดเรื่องไร้สาระอย่างเธอหรอกนะ ยูมิล" รีไวส่ายหน้าอย่างระอา ทำเอายูมิลฉุนขาด!! 

    "ให้ตายเถอะคนเค้าอุตส่าห์ถามดีๆนะเฮ้ย!!" ยูมิลตวาดใส่คนตรงหน้าแต่ก็ไม่มีคำว่าสะทกสะท้านที่แสดงตรงหน้าแม้แต่น้อย

    "ว่าแต่มีอะไร" รีไวเงยหน้ถาม ทำให้ยูมิลต้องสงบสติอารมร์แล้วพูดสิ่งที่เจ้านรกสั่งให้มาพูด

    "มีภารกิจมา..ตาลุงนั้นบอกว่าจะมีภารกิจในไม่ช้านี้" ยูมิลตีสีหน้านิ่งใส่ แต่คนตรงหน้าก็ตีหน้านิ่งไม่แพ้กัน

    "อะไรอีกล่ะ ท่านว่าอะไรมักจะตรงเสมอนั้นแหละ" ถึงจะคิดว่าไร้สาระ แต่เมื่อเป็นคำลั่งของบุคคลที่เป็นผู้นำมีเหรอที่ะขัดขืนได้

    "รับใช้พวกสวรรค์..ไปล่ะไม่กวนแล้ว" ยูมิลโบกมือลาพร้อมเดินออกจากห้องไป

    "....." อดีตวิ่งเข้ามาในหัวของชายที่นั่งบนเก้าอี้ รีไวเปิดลิ้นชักแล้วพบกับกรอบรูปที่ซ้อนไว้ในลิ้นชักและจ้องมองมันอยู่นาน...

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×