คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : =\\=_two_=//=
...
นี่จุนซู วันนี้พี่นายทำอะไรมาบ้างหรอ
“นี่ กับข้าวที่แม่บ้านนายทำให้ไม่ได้เรื่องเลยรึไง ถึงต้องมาแย่งฉันกินตลอดเลย”
“ก็คนทำน่ารักนิ อาหารก็ต้องอร่อยเป็นธรรมดา”
...อืม ก็พี่ฉันเขาน่ารักมากเลยนิ... เสียงเล็กๆ ที่แอบน้อยใจอยู่ลึกๆ
“หะ อะไรนะ” ชางมินหันมาถาม
“เปล่าๆ” จูนซูอย่างตกใจ ไม่นึกว่าจะได้ยินด้วย
“เปล่าอะไร ฉันได้ยินนะ”
“นายจะไปรู้อะไรละ !! ” แล้วก็ปัดก้นหนีไปอย่าไร้เหตุผล และไม่ได้สนใจเลยว่าคนที่นั่งอยู่จะคิดยังไง
ชางมิน >> ????????? เป็นอะไรของเขา ????????? งงเลยเรา
“พี่รู้มั้ย ผมทำเพื่อใคร”
เขาโผ่เข้าหาแจจุงอีกครั้งและกอดรัดไว้แน่นจนเขาเองแถบหายใจไม่ออก แจจุงทำได้แค่หลบสายตาเท่านั้น จากนั้นทุกอย่างก็เงียบลง
...
...
“นายปล่อยพี่สิ” หลังจากที่มันเงียบมานาน ในเวลาที่เขาอยู่แต่ในอ้อมกอดของน้องชายตัวเอง
“พี่จะหนีผมใช่มั้ยละ ผมไม่ปล่อยหรอก”
“พี่ขอร้องละ หยุดความคิดของนายซะ!! เราเป็นพี่น้องกันนะ นายจะบ้าหรอ”
และแล้วเขาก็หลุดออกจากอ้อมแขนที่เขาคิดว่าน่าขยะแขยงที่สุดที่เขาเคยสัมผัส
“ฉันรักคนอย่างนายไม่ลงหรอก ยูชอน”
“ฮึๆ พี่ฮะ พี่ใครอยู่ใช่มั้ยละ แต่ช่างมันเถอะ ผมหาทางเดินของผมเองได้ พี่คอยดูแล้วกัน” เขาหันหลังเพื่อเดินออกไปได้สองก้าว “วันนี้ผมคงไม่นอนบ้านนะฮะ พี่สบายใจได้ ผมเป็นห่วงพี่นะฮะ คืนนี้ฝันดีนะฮะ”
*********
ความคิดเห็น