ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 1
CHAPTER 1
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมาเป็นระยะๆ ทำให้หญิงสาวใจสั่น
"นี่นายจะออกมารึยัง รอนานแล้วนะยะ" ฉันเริ่มอารมณ์ไม่ดี
"เธอนี่บ่นจัง มีไร" ร่างสูงเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินออกมา
"ก็..." ฉันอ้าปากค้าง เพราะอะไรน่ะหรอ ก็ตานั่นน่ะสิออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืน
เดียว หุ่นดีเหมือนกันนะเนี่ย-/-
"ตกลงมีอะไร - - ไม่ต้องอึ้งหรอก เมื่อคืนยิ่งกว่านี่อีก" ตานั่นพูดแล้วมองมาที่ฉัน
"แหมอีตาทะลึ่ง ก็คนที่บ้านฉันโทรมาตาม จะทำไงดีอ่ะ"
"ไม่เห็นยาก เอาโทรศัพท์ของเธอมานี่" ตานั่นบอกแล้วยื่นมือมา
"เดี๋ยว นายชื่ออะไร ฉันลืม ถ้านายทำอะไรฉันจะได้แจ้งความถูก-3-"
"จะชื่อะไรก็เรื่องของฉัน เอามานี่" นายนั่นกวนประสาท แล้วอยู่ดีๆก็ดึงมือถือจากมือฉันไป
ไร้มารยาทชะมัด
"ฉันรู้เธอด่าฉันในใจอยู่.."
"รู้ก็ดี" ฉันแลบลิ้นใส่แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
.
.
"ฮัลโหล สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณใช่คุณแม่ของยัยคุณหนูตัวแสบรึปล่าวครับ" ฉันยืนแอบ
ฟังอยู่ในห้องน้ำ ดูสิดูมันเรียก
"อ่าาครับ ตอนนี้ลูกสาวคุณอยู่กับผม ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูแลยัยนี่ให้ดีที่สุด แล้วผมจะ
ส่งคืนกลับให้ แค่นี้นะครับ ..."
หลังจากนายนั่นคุยกับมามี๊ฉันเสร็จ ฉันจึงเดินออกมาจากห้องน้ำ
"นี่นาย เมื่อกี้คุยไรกับแม่ฉัน"
"จะรู้ไปทำไม รีบๆเก็บของเดี๋ยวฉันรอที่รถ"
"เอ๊ะ! นี่ตั้งแต่ฉันเจอนาย นายยังไม่เลิกสั่งฉันเลยนะ"
"เงียบๆได้มั้ยเธอเนี่ยนะ ขี้บ่นชะมัด รีบๆเก็บของซะ" นายนั่นทำมือไล่ฉัน
"เอาแต่สั่งๆๆๆ แล้วยังมาไล่ฉะ...อุ๊บ" o///o อยู่ดีๆนายนั่นก็มาจูบฉัน อะไรกันเนี่ย
"บอกแล้วไงให้เงียบ หึหึ" นายนั่นหัวเราะแล้วเดินออกจากห้องไปเลย
.
.
หลังจากเก็บของเสร็จ ฉันจึงรีบขึ้นรถ
"ตกลงจะพาฉันไปไหน" ฉันถามด้วยความสงสัย
"เดี๋ยวก็รู้.."
รถได้ขับมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ถ้าทางเจ้าของบ้านนี้จะรวยไม่ใช่เล่น
"นายพาฉันมาที่นี่ทำไม"
"นี่อ่ะบ้านฉัน ฉันพาเธอมาหาแม่ฉัน" นายนั่นตอบแล้วลงจากรถไปเลย
ฉันยังนั่งนิ่งอยู่ในรถ สงสัยว่าตาบ้าหน้ากวนนั่นพาฉันมาหาแม่เขาทำไม
"ลงมาสิ นั่งเป็นตูดปลาหมึกไปได้"
"เออรู้แล้ว แขวะฉันอยู่นั่น" ฉันทำหน้าเบ้ แล้วลงจากรถทันที
เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน นี่คงไม่ใช่บ้านแล้วแหละ คฤหาสน์ชัดๆ ฉันเดินชมบรรยากาศรอบๆ
บ้านจนนายนั่นเรียกฉันเข้ามาที่ห้องๆหนึ่ง
"นี่เธอเข้ามาสิ แม่ฉันรออยู่" นายหน้ากวนกวักมือเรียกแล้วรีบเดินเข้าไป
เมื่อเข้าไปฉันพบกับผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่ง ถ้าทางเป็นคนสุขุมยังไงไม่รู้ ฉันยกมือไหว้แล้วนั่งลง
ข้างๆตาหน้ากวน
"น้องแกง ... พาหนูคนนี้มาทำไมจ้ะลูก" ห้ะ นายนี่ชื่อน้องแกงหรอ... ฉันหัวเราะเบาๆ
จนเขายื่่นมือมาหยิกก้นฉัน
"โอ้ยเจ็บนะ"
"เงียบๆไปเลย"ตานั่นพูดอย่างงี้ใส่ฉันอีกแล้ว T=T
"เอ่อ...คุณแม่ครับ ผมพาว่าที่เจ้าสาวมาให้คุณแม่ดูครับ" OoO!! อะไรกันเนี่ยฉันยังไม่
ได้เป็นแฟนกับนายเลยนะ ชื่อยังไม่รู้เลย มาเจ้าสงเจ้าสาวอะไรเนี่ยฉันไม่เล่นด้วยหรอก
นายนั่นขยิบตาให้ฉัน เหมือนเป็นสัญญาณว่าโกหกอยู่ ฉันจึงพยักหน้ารับอย่างงงๆ
"ฮะ! อยู่ดีๆลูกแม่จะแต่งงานเนี่ยนะ ไปกินอะไรเข้ามา เห็นวันๆทำแต่งาน แล้วเอาเวลา
ไหนมาหาแฟนจ้ะเนี่ย" คุณหญิงคนนั้นทำหน้าตกใจ มันก็หน้าตกใจอยู่หรอก= =
"เราคบกันมาเกือบปีแล้วครับ" หา? รู้จักกันยังไม่ถึงสองวันด้วยซ้ำ อะไรของนายเนี่ย
"อืมมม แม่ขอพิจารณาหนูคนนี้ก่อน ชื่อแซ่อะไรแม่ยังไม่รู้เลย หนูชื่ออะไรจ้ะ" งานเข้าแล้ว
สมายด์
"เอ่อ...หนูชื่อสมายด์ค่ะ" ฉันตอบแล้วยิ้มบางๆให้คุณหญิง
"หึหึ ยัยยิ้มเย้อเอ้ย" นายแกงบูดกวนประสาทฉันอีกแล้ว
"ทำไมนายแกงบูด" ฉันสวนกลับ
"อะไรกันจ้ะเนี่ย มาแนะนำกันวันแรกก็ทะเลาะกันซะแล้ว" คุณหญิงทำหน้ามึน
"ปล่าวหรอกครับคุณแม่ เราก็หยอกล้อกันประสาคนรักกันน่ะครับ จริงมั้ยจ้ะที่รัก" นายนั่นเข้า
โอบฉัน
"ใช่ค่ะ ฮ่าๆๆๆ" นี่ฉันกำลังสร้างภาพอยู่หรอเนี่ย เมื่อมองผ่านไปมาจะเห็นบรรดาคนรับใช้
ที่ยืนกรี๊ดกร๊าดกันอยู่หน้าห้อง ฉันอายจัง-/-
"เอาล่ะๆ ยังไงถ้าจะแต่งงานอะไรกัน แม่ไม่ห้ามอะไรหรอกนะ เดี๋ยวว่างๆแม่จะหาฤกษ์ให้"
"เอาเร็วๆเลยนะครับแม่ ^^" ฉันมองไปที่นายแกงบูดอย่างตกใจ ตกลงเราจะแต่งงานกันจริง
หรอ?
"งั้นผมขอตัวไปส่งยัยนี่ เอ้ยย สุดที่รัก ผมก่อนนะครับ" ฉันจิกตาไปที่นายนั่นเล็กๆแล้วยกมือ
ไหว้คุณหญิงอีกครั้ง
"ตามสบายเลยลูก" คุณหญิงยิ้มให้ เราจึงเดินออกมา
เมื่อขึ้นรถ....
"นี่นาย พูดอะไรออกไปเนี่ย ฉันรับแทบไม่ทันเลยนะ" ฉันจัดการเปิดศึก
"ก็ฉันจะรับผิดชอบเธอไง ถูกมัยล่ะ"
"ก็...ก็ฉันยังไม่พร้อม" ฉันนั่งก้มหน้า
"ไม่พร้อมยังไงก็ต้องพร้อม นี่ฉันให้เกียรติเธอมากที่สุดแล้วนะ"นายแกงบูดพูดด้วยสีหน้า
จริงจัง
"ขอเวลาฉันคิดนิดนึงนะ ..." ฉันจ้องหน้าคนตรงหน้า แล้วเขาก็พยักหน้าเป็นคำตอบ
ฉันว่าอีตานั่นก็เสียใจไม่ต่างจากฉันหรอก ที่ต้องมาแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รัก
ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ต่อจากนี้จะเป็นยังไง ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ฉันแค่ต้องทำ
ปัจจุบันให้ดีที่สุด .... ก็พอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น