คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3
“อ๊ายยยย พะ พ่อบุธรรม อ๊าสสส ละ ลูสะใภ้เสียวัเลยเ้า่ะ อ๊า! อ๊ะ!” นารีร้อรวราอย่าอบใ ในะที่นั่วบม้าใส่เา แม้ว่าเาเอะมีวามสุ็าม
“โอ้ว! พะ พ่อะไม่ไหว อ๊าสสส” ร้อราบออีฝ่าย พลายับร่าายอบโ้สรีร่าบา ที่ำลัส่เสียราไม่แพ้ไปว่าเา
“อ๊า! อ๊ะ! พะ พ่อบุธรรม อ๊าสสส อุ่นัเลยเ้า่ะ” ส่ยิ้มให้อีฝ่าย พลาผละร่าออาเา ที่นอนหอบหายใรวยริน“ลูสะใภ้บุธรรมยัไม่ไ้ึ้นสวรร์ พ่อบุธรรมอสามีะ่วยไ้หรือไม่เ้าะ”ส่สายาอ้อนวอนอีฝ่ายพลานำปลายนิ้ววาวนลไปที่ใบหน้าอเียาน
“ะ ไ้ ๆ” เาพยัหน้ารับ้วยวามถี่ “พะ พ่อบุธรรมะทำให้เ้ามีวามสุแทนบุรายอเ้า อืม...” ล่าวบ เา็นำปลายลิ้นเลียรอบริมฝีปา ่อนะรีบลุึ้นนั่อย่าไว พลาย้ายร่าไป้านล่า ่อนะนำใบหน้าุลไปที่อบัวอเหย่าอี้
ลิ่นหอมออไม้แะเ้ามูอเียาน พร้อมับน้ำที่เปียแะ่อนหน้านี้ ปลายลิ้นา ๆ แะลไปที่เนื้อวามสาว ทำให้นาสะุ้เฮือ ร่าที่เ้อบรับอย่าอัโนมัิ เหมือนับว่านเอำลัร่อลอยอยู่ในทุ่อไม้
“อ๊าสสสส อ๊า! อ๊ะ! อืม...” หิสาวเปล่เสียราอีรั้ เมื่อเียานเริ่มลิ้มรสาิวามสวย วามสาว วามหวานในอไม้อนา พลาเ้อไม้บเบียไปยัริมฝีปาอเา
เียานเอ หื่นระหายในอไม้แรแย้มอไม้ ที่มันสใหม่ แม้ว่าะผ่านมือบุรายอนมาแล้ว็าม เาไม่ิเรื่อแบบนี้ให้รำาใ ในเมื่อสะใภ้บุธรรมอน ให้เาไ้เยมร่าอนา
ปลายนิ้วเหี่ยวย่นสอแทรเ้าไปในอไม้อเหย่าอี้ เายับนิ้ว้วยวามถี่ แม้ว่าะมีปลายลิ้นอเารัวอยู่ที่เม็เสร็าม
ร่าบาอนาิ้นพรวพราไปมา้วยวามเสียว่าน พร้อมับเสียร้อรวราอย่ามีวามสุ ับพ่อบุธรรมอสามี ที่ทำหน้าที่แทนเียลู่ บุรายอน
สอมืออนาบีบนวอามอนอย่าหื่นระหาย ส่วนล่า็เ้อบรับ้วยวามถี่ นพ่อบุธรรมเือบะหายใแทบไม่ทัน
“อ๊ายยย พะ พ่อ้า อ๊ายยย ละ ลูสะใภ้เสียว อ๊าสสสส” ร้อราบออีฝ่าย เมื่อนิ้วอเาำลัทำให้นาึ้นไปยับนสวรร์
“ะ อรันิ้วอ้าให่เลย โอ้ว!” แววาหื่นระหาย ้อมอร่าบาที่มีอาภร์หลุลุ่ย เผยให้เห็นอามทั้สอ้าที่สวยามอนา พร้อมับหน้าท้ออันแบนราบที่น่าเยม
ฝ่ามืออเหย่าอี้ศีรษะอผู้เป็นพ่ออสามี พลาเ้อไม้บเบียเ้าไปที่ริมฝีปา นร่าอนาเร็ไปทั่ว
“อ๊ายยยย ะ แแล้ว อ๊าสสสส” รีร้อนสุเสีย พร้อมับวามสาวอนาที่ปลปล่อยออมา ทำให้เียานไ้ลิ้มรสาิวามหวานอย่าเอร็อร่อย
“น้ำอเ้า มัน่าหวานอะไรเ่นนี้” ผละใบหน้าออ ปลายลิ้นเลียรอบริมฝีปาอย่าหื่นระหาย ่อนะย้ายร่ามานาน้า ๆ นา แ่สายาอเายัอยาะเยมร่าอนา่อ
ปลายลินสา ๆ อเาแะลไปที่ยออมพูระเรือที่แ็เป็นไ รอให้เามาเยม เียานทัู้ทั้เลียนออรส ส่วนมืออี้า็ไปบีบนวอามอี้าอย่าสนุสนาน
“พะ พ่อบุธรรมยัไม่อิ่มหรือเ้าะ” เสียอ่อยถาม แม้ว่าร่าายอนาะยัอบสนอับารระทำอนา็าม แ่อนนี้หิสาวเอ็ยัอยาะสนุับบุรุษสูวัยผู้นี้่อ
“ในเมื่อเ้าเป็นเมียอ้าอีน เ้าะ้อทำให้้าไ้มีวามสุ เหมือนอนสมัย้ายัเป็นบุรุษหนุ่มรูปาม ึ่มีสรีรุมล้อม” เมื่อล่าวบ เา็นำปลายลิ้นเลีย้าแ้มอเหย่าอี้ นหิสาว้อปิเปลือาล “
พะ พ่อบุธรรม หะ เหย่าอี้ไม่้อารเป็นภรรยาอท่าน หะ เหย่าอี้มีพี่ลู่เป็นสามีอยู่แล้ว ทะ ทำเ่นนี้มันผิ่อแม่บุธรรมนะเ้า่ะ” น้ำเสียสั่นเรือล่าว
ในอนแรนา้อารอยาให้เียานเป็นที่ระบายวามใร่ในระหว่าที่เียลู่ไม่อยู่ับนา แ่เียาน้อารให้หิสาวเป็นภรรยาอีน แม้ว่าะเป็นภรรยาลับ็าม
“มันผิั้แ่เ้าทอสะพานให้้าแล้วลูสะใภ้” ล่าวอย่าหื่นระหาย “ในเมื่อลูอ้าทำหน้าที่สามีอเ้าไม่ไ้ ้าที่เป็นพ่อบุธรรม็้อทำหน้าแทนสามีแทน หาเ้าไม่ยอม ้าะลาเ้าไปโบย” ำู่อเา ทำให้หิสาวสะอึำโ เพราะนาไม่อยามีบาแผลหรือร่อรอยให้นเอบาเ็บ
หิสาวถอนหายใออมาเฮือให่ ในเมื่อนเอเป็นฝ่ายเริ่ม แล้วทำไมอนนี้นาถึปิเสธ แม้ว่าบุรุษรหน้าะมีร่าายที่เหี่ยวย่นไม่น่ามอเหมือนบุรุษหนุ่มทั่วไป แ่็มีเาเพียนเียวที่ะทำให้นามีวามสุ เป็นวามสุที่สามีอนไม่เยมอบให้
“ะ เ้า่ะ พ่อบุธรรมอเหย่าอี้ ลูสะใภ้บุธรรมนนี้ะทำให้ท่านพ่อมีวามสุเ้า่ะ” นาเปิเปลือาึ้น พร้อมับล่าววาาออมา และเป็นที่พอใสำหรับเียาน
ความคิดเห็น