คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : The Relationship :: 22 ความผูกพันธ์ The end
โรงเรียนอนุบาล
“ป๊าฮ้าบ!!~มี๊ฮ้าบ!!!~”
เด็กแฝดกางแขนร่า คุณพ่อกับคุณแม่นั่งยองๆเพื่อรับอ้อมกอดอุ่นๆจากลูกชาย
มินโฮรับเอากระเป๋าของลูกชายมาถือไว้ทั้งสองคน เขายิ้มเมื่อลูกชายทั้งสองของเขาไม่งอแงอย่างที่สัญญาไว้จริงๆ
“ทูมินเก่งมากเลยครับไม่ร้องด้วย”
เด็กอ้วนยื่นแก้มให้ผู้เป็นพ่อและแม่หอม
“ไม่ร้องฮับ…” เด็กแฝดบอก
“กวังมินกับยองมินเก่งมากเลยนะค่ะ…”
คุณครูประจำชั้นเอ่ยชม มินโฮทำหน้างงหน่อยๆ
“เด็กๆเก่งมากในวิชาว่ายน้ำ…ว่ายเก่งกันทุกคนเลยค่ะ”
แทมินยิ้มหวาน เธอหันไปสบตากับมินโฮ “คงเก่งได้พ่อมั้งครับ” มินโฮหัวเราะ
ชานยอลยืนนิ่งอยู่อีกด้านเขาโค้งหัวให้มินโฮเล็กน้อย ก่อนจะหันไปขยิบตาให้เด็กแฝด เมื่อเด็กแฝดเข้ามานั่งในรถต่างก็แข่งกันพูดเจื้อยแจ้วไม่หยุด
“ป๊าฮับ…คุณครูชานยอลเป็นแฟนคุณครูแบ็คยอลฮับ”
แทมินตาโตก่อนจะหันกลับไปหาเด็กแฝดด้านหลัง
“หนูรู้ได้ยังไงลูก….” แทมินถามแฝดพี่
“กวังมินเห็นคุณครูชานยอลจูบคุณครูแบ็คยอลเหมือนป๊ากับมี้เลย”
แทมินหันมามองหน้ามินโฮค้อนๆ ---คนบ้า!ชอบทำอะไรให้ลูกเห็น----
มินโฮหัวเราะในความแก่แดดของลูกชาย
“ป๊า…ยองมินอยากได้กางเกงว่ายน้ำฮับ”
แฝดน้องโผล่หน้ามาหาตามด้วยแฝดพี่ดวงตากลมๆกับปากเล็กตั้งใจขยับอย่างกระตือรือร้นให้คุณป๊าเห็นว่าเขาอยากได้กางเกงว่ายน้ำแค่ไหน “กวังมินด้วยน้า~”
เด็กแฝดรบเร้า “ครับลูก…ป๊าจะพาไปซื้อเดี๋ยวนี้แหละ”
เมื่อมาถึงร้านอุปกรณ์ว่ายน้ำเด็กแฝดก็มาเลือกดูกันอย่างตื่นเต้น มินโฮเลือกกางเกงว่ายน้ำให้ลูกชายไม่ลืมหยิบแว่นตาว่ายน้ำแบบที่ลูกชายชอบมาด้วย
“หล่อแล้วค่ะลูกชาย” แทมินยิ้มกับกวังมินที่ยืนเท่ๆหน้ากระจก ใบหน้าอูมนั้นๆมีแว่นตาว่ายน้ำสีส้มอันใหญ่ใส่ไว้ด้วย
“ป๊าฮ้าบ!~กวังมินหล่อมั้ย”
แฝดพี่หันไปหาคุณป๊า คุณป๊าหันมายิ้มให้ “ลูกชายใครครับหล่อจังเลย” มินโฮว่าก่อนจะฟัดหอมแก้มลูกชายตัวอวบ
แฝดน้องนั่งรอเงียบๆคนเดียวในมือก็ถือกล่องนมช็อคโกแล็ตนั่งดูดอย่างสบายใจ
“คุณแม่….แง!!!!!!!”
เด็กน้อยถักผมเปียยืนร้องไห้อยู่คนเดียว ใบหน้าน่ารักส่ายไปมาเรียกแม่แม่ก็ไม่ยอมมาซักที จนแฝดน้องอดทนดูไม่ได้
“ร้องทำไมอ่า?”
ยองมินเดินเข้าไปใกล้ๆ พอเด็กหญิงหันหน้ามาเจอยองมินเด็กน้อยก็เงียบเสียงแต่ก็ยังสะอึกสะอื้นบ้าง
“คุณแม่…ฮึก…หะ..หา…ฮึก…หาแม่…”
“หาแม่หรอ?...ไปหามี๊กับยองมินมั้ย?”
เด็กแฝดยิ้มกว้าง จูงมือเด็กน้อยอีกคนที่พยักหน้าหงึกหงักให้เดินตาม
“มี๊ฮับ….”
เด็กแฝดเรียกคุณแม่ที่กำลังสนใจอยู่กับแฝดพี่ พอคุณแม่คนสวยหันมาตามเสียงเรียกดวงตากลมก็โตขึ้นทันที
“หนูซอฮยอน” แทมินเอ่ยด้วยความตกใจ ก่อนจะอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาแนบอก
“ยองมินไปเจอน้องที่ไหนลูก”
ยองมินชี้ไปหน้าประตูร้าน “ตรงนั้นฮับมี้”
“ยองมินทำราย~”
แฝดพี่เดินเข้ามาหา ก่อนจะมองเด็กน้อยที่คุณแม่อุ้มอย่างสงสัย
“มี๊…ใครอ่า~”
แทมินยิ้ม “น้องไงค่ะลูก” แทมินยิ้มกว้าง ถ้าเด็กแฝดเจอเด็กน้อยซอฮยอน….ก็แสดงว่าคีย์กับจงฮยอนก็อยู่แถวนี้ด้วยซิ
“ทูมินพร้อมยังลูก…ป๊าจะพาไปจ่ายตังค์แล้วนะครับ”
คุณพ่อชูกางเกงว่ายน้ำพร้อมกับแว่นตาอย่างละคู่ขึ้น
เด็กชายยองมินและกวังมินวิ่งไปหาคุณป๊าทันที “ป๊าฮับ…น้องงงง~”
กวังมินชี้มือไปที่เด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังสะอื้นอยู่กับอกคุณมี้
“แทมิน…ลูกของ…”
มินโฮชี้ไปที่เด็กหญิงเมื่อเขาเห็นหน้าชัดๆ
“ค่ะ…ลูกสาวพี่คีย์…คงจะหลงกับแม่น่ะค่ะ” แทมินบอกมือบางก็ลูบหัวเด็กน้อยไปด้วย
เด็กน้อยหันหน้ามาหาพี่ชายใจดีทั้งสอง คิ้วน่ารักขมวดเป็นปม
“ทำไมมีสองคนอ่า” เด็กน้อยพองแก้ม
“เขาเรียกแฝดจ๊ะ…” แทมินตอบข้อเฉลยให้หนูน้อย
ถึงซอฮยอนจะทำหน้างงอยู่บ้างก็ทูมินยืนยิ้มกว้างเท่ากัน ตัวเท่ากันแต่งชุดนักเรียนเหมือนกัน แต่คนน้องถือกล่องนมอยู่จึงไม่เหมือนกัน เมื่อเด็กน้อยรั้งตัว แทมินจึงปล่อยให้เด็กหญิงลงมายืนเอง
หนูซอฮยอนขี้สงสัยเดินไปจับแก้มของกวังมินยืด ก่อนจะหันไปจับยองมินบ้าง
“งื้อ~มี้~” แฝดพี่ทำหน้ายู่ไม่ชอบใจที่น้องสาวทักทายแบบนี้ แต่ยองมินกลับยิ้มร่า
“ให้น้องจับหน่อยลูก…” แทมินหัวเราะขำๆ
ซอฮยอนเริ่มยิ้มหวานคราบน้ำตาเมื่อครู่ไม่มีให้เห็นอีกต่อไปแล้ว “คนนี้ใครอ่า~”
เด็กหญิงชี้ไปที่แฝดพี่พร้อมกับจิ้มแก้มพองๆตัวเองอย่างสงสัย เหมือนกันแบบนี้ซอฮยอนแยกไม่ออกหรอกนะ
“กวังมิน”
“อันนี้ใคร~” เด็กหญิงชี้ไปที่แฝดน้อง “ยองมิน” ยองมินฉีกยิ้มกว้าง
“คิๆ…” เด็กน้อยหัวเราะ “แล้วนี่ใคร~” ยองมินชี้ไปที่แก้มเด็กหญิงบ้าง
“ซอฮยอน!!~” เด็กน้อยตอบเสียงดังแล้วหัวเราะร่า ทำให้ผู้ใหญ่ยืนดูพากันอมยิ้มด้วยความเอ็นดู
เจ้าหนูกวังมินหอมแก้มของเด็กหญิง “แก้มนุ่มเหมือนกันเลย”
“แน้!!~…ลูกชายมี๊…ไปหอมน้องแบบนั้นได้ไงลูก” แทมินหันไปค้อนมินโฮ เจ้าเล่ห์เหมือนกันเลย
“ซอฮยอน!!” คีย์วิ่งเข้ามากอดลูกสาว
“คุณแม่!!!~” เด็กน้อยยิ้มแก้มแดงกอดคุณแม่ตอบแน่นๆ
“แทมิน…ขอบคุณมากนะ…แม่คิดว่าหนูจะหลงไปไกลแล้วลูก”
คีย์จูบแก้มลูกสาวซ้ายขวา น่าแปลกที่เด็กน้อยไม่ร้องเลยซักนิดทั้งๆที่พลัดหลงกับพ่อแม่แท้ๆ
“ลูกสาวคุณพ่อ…”
เด็กน้อยหัวเราะคิกคักก่อนจะหันไปหาคุณพ่อแล้วให้คุณพ่ออุ้ม
“คุณพ่อ…พี่…” เด็กน้อยซอฮยอนชี้ให้ดูเด็กแฝด
“ลูกชายหรอเนี่ย…หล่อจังเลยครับ” จงฮยอนบอก
“คุณแม่…ทำไมมีสองคน?” เด็กหญิงฮยอนอามองเด็กแฝดแล้วคิดอย่างสงสัย
“น้องเป็นแฝดลูก” คีย์บอก
“ชื่ออะไรบ้างค่ะ…” คีย์ย่อตัวถามฝาแฝด
“กวังมินฮับ!…ลูกป๊ะป๋ามินโฮกับมามี๊แทมินฮับ!”
“ยองมินฮับ!...ลูกป๊ะป๋ามินโฮกับมามี๊แทมินฮับ!”
เด็กน้อยตอบอย่างฉะฉานทำเอาผู้ใหญ่หัวเราะร่า “พูดเก่งน่าดูเลยนะค่ะ”
แทมินพยักหน้า แทมินลอบสังเกตใบหน้าของสามี ซึ่งมันก็ดีกว่าการพบกันครั้งแรกรอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อ
“นี้ใครอ่า~” กวังมินชี้ไปยังพี่สาวที่ตัวสูงกว่าตัวเองนิดหน่อย
“ฮยอนอา…” เด็กน้อยบอกแล้วยิ้มกว้างๆ
“แก้มนุ่มป่าว?” กวังมินถาม เด็กหญิงฮยอนอาจิ้มแก้มตัวเองเบาๆแล้วพยักหน้า
ใครจะไปรู้ว่าเจ้าหนูช่างพูดแบบกวังมินจะกระตุกชายกระโปรงพี่สาวจนต้องโน้มใบหน้าน่ารักลงมามอง
-----จุ๊บ----
เจ้าหนูกวังมินจุ๊บแก้มพี่สาวก่อนตัวเองจะวิ่งไปหลบหลังคุณมี๊
“ตายเล้ว!!!!” แทมินเอามือปิดหน้าตัวเอง --แสบจริงเลยชเวกวังมิน---
พอกลับมาถึงบ้านเด็กแฝดก็รีบประจำที่นั่งบนโซฟานุ่มก่อนจะนอนเอนลงไปเพื่อดูการ์ตูน
“เด็กๆค่ะ…ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วค่อยมาดูนะลูก”
แทมินบอก เด็กแฝดรับคำก่อนจะวิ่งขึ้นไปบนชั้นสองโดยมีคุณแม่คนสวยตามไปด้วย เมื่อทูมินพร้อมเด็กน้อยก็มานอนประจำที่ตัวเอง ยองมินแฝดน้องถือขวดนมลงมาด้วยแล้วนอนหนุนตักคุณป๊าดูทีวีส่วนเจ้าหนูกวังมินแฝดพี่ ปีนตักคุณป๊าแล้วดูดนมเหมือนกัน
“ไปโรงเรียนแล้วหนูต้องหย่านมได้แล้วนะลูก…ดูดแบบนี้เดี๋ยวฟันไม่สวยนะครับ”
คุณพ่อก้มหน้าลงมามองลูกชายคนโต กวังมินเงยหน้ามองคุณป๊าแล้วก็หันไปดูดนมในขวดต่อ
“นั่นซิเนอะ…ใครกันน้าบอกมี๊ว่าอยากโตเท่าพี่ฮยอนอา…แต่ไม่ยอมหย่านมแบบนี้พี่ฮยอนอาจะให้หอมอีกมั้ยเนี่ย”
เจ้าหนูรีบปล่อยจุกนมก่อนจะส่งขวดนมให้คุณป๊าเร็วๆ
“กวังมินไม่กินแล้วมี๊…กวังมินโตแล้ว~” เด็กน้อยยิ้มจนเห็นฟันขาวๆ
“มี๊…แล้วจะเจอพี่ฮยอนอาอีกป่าว?” ยองมินเงยหน้ามองทั้งที่ยังมีจุกนมอยู่ในปาก
“เจอค่ะลูก…ถ้าเด็กๆไม่ดื้อมี๊จะพาไป” เด็กน้อยสัญญาแถมยังให้คุณมี๊เอาขวดนมไปเก็บ เหตุผลคือ
เด็กๆโตแล้ว….ไม่กินนมแล้ว แทมินขำไปกับคำพูดของลูกๆ…เจ้าเด็กแสบจะทำได้นานเท่าไหร่นะ
คุณพ่อสุดหล่อโอบเอวคุณแม่ให้มานั่งบนโซฟาด้วยกัน แล้วไม่ลืมที่จะหอมแก้มคุณแม่แรงๆด้วย
“รู้เลยว่าทูมิน…ได้มาจากใคร” แทมินหัวเราะ
“ได้มาจากคุณป๊าเจ้าเล่ห์นี่ไง!” แทมินยิ้มมินโฮก็ยิ้ม
มือของทั้งคู่จับกันไว้มั่น…..แทนคำสัญญาว่าจะไม่มีวันพรากจากกันอีก เด็กน้อยทั้งสองซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดอุ่นๆของพ่อและแม่…..มินโฮพูดคำว่าขอบคุณเบาๆก่อนจะประทับจูบลงบนหน้าผากของแทมิน
เขายิ้มอย่างมีความสุขที่สุด…..เขาเลือกที่จะทิ้งชีวิตใต้น้ำเลือกที่จะสละหน้าที่ให้กับผู้เป็นพี่ชายอย่างลีจินกิ….ต่อไปนี้ชเวมินโฮจะใช้ชีวิตเป็นชายหนุ่มปกติ…..เขาจะเป็นพ่อที่เป็นตัวอย่างแสนสมบูรณ์แบบให้กับกวังมินและยองมิน….และเป็นคนรักที่แสนอบอุ่นของแทมิน…..
................................................................................THE END................................................................................
สวัสดีค่า ^^
ในที่สุดฟิคของเราก็จบไปอีกเรื่องเเล้วขอบคุณที่คอมเม้นเเละติดตามนะค่ะ
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆ อันที่จริงเรื่องนี้เกิดจากเราอ่านนิทานเรื่องไกรทอง
เเล้วบังเอิญปิ๊งอยากเเต่งฟิคเเบบนี้พอดี
อาจจะออกเเนวเเฟนตาซีนิดนึงเเต่เราอยากให้เห็นว่า เรื่องนี้สื่อถึงความผูกพันธ์ ตามชื่อเรื่อง
เเละก็ความรักเเบบครอบครัวเพราะมันเริ่มตั้งเเต่มินโฮเเล้วที่รอคอยเเทมินจนกระทั่งจบเรื่อง
เเล้วก็ได้อยู่ด้วยกันจริงๆ ส่วนตอนต่อไป จะ SP เป็นพาร์ทเล็กๆน้อยๆ บอกชื่อตอน
น้องสาวคนใหม่ ^^ (รออ่านเถอะ)
ส่วนนี่เราขอฝากฟิคเรื่องใหม่ไว้ด้วยนะ (อ่า....เเฟนฟิคส่วนใหญ่เป็นชนว ชอบอ่าน exo กันมั้ยค่ะ)
ไม่ชอบไม่เป็นไร เราเเต่งเเล้วอ่านเถอะ (เราบังคับ 5555555)
เอาเป็นว่าฝากด้วยค่า ^^
"Romance Hyung"
KrisLu ft. hun
Rate:: NC Drama ver.
ความคิดเห็น