คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : The Relationship :: 21 สองเเฝดทูมิน
ชเว กวังมิน / ชเว ยองมิน
“มี๊ฮ้าบบบบบ!!!~”
ร่างอ้วนๆของเด็กชายวัยสี่ขวบวิ่งเข้ามากอดผู้เป็นแม่ แทมินกำลังอ่านนิตยสารต้องละมือแล้วหันมายิ้มกับลูกชายตัวอวบแทมินหยิกแก้มนุ่มเบาๆก่อนจะขยับตัวเล็กน้อยเมื่อเด็กชายปีนขึ้นมานั่งบนตัก
“คิดถึงมี๊….” ว่าแล้วปากกลมๆก็จูบลงบนแก้มของแทมิน แทมินจูบแก้มลูกชายเธอตอบเจ้าตัวน้อยหัวเราะคิกคัก
“มี๊ก็คิดถึงสุดหล่อครับ”
“มี๊!!~”
เด็กชายอีกคนตัวอวบใบหน้าเหมือนกับคนแรกไม่มีผิดตะโกนมาแต่ไกล เมื่อคุณป๊ากำลังอุ้มเข้ามาในบ้าน เจ้าตัวรั้งตัวเพื่อจะลงมากอดคนเป็นแม่บ้าง
แทมินยื่นแก้มให้เด็กแฝดทั้งคู่ ก่อนจะได้รับจูบน่ารักเป็นการต้อนรับ
มือบางคว้าลูกชายเข้ามากอดก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวาให้เท่ากัน
“หอมลูกแล้วไม่หอมพ่อหรอครับ” มินโฮยืนส่งยิ้ม ก่อนจะนั่งลงข้างๆเด็กแฝด
“ชิ..คนแก่ขี้อิฉา…เนอะ..ยองมินเนอะ…เนอะกวังมินเนอะ” แทมินหันไปหัวเราะคิกคักกับลูกๆจนคนเป็นพ่ออดหมั่นไส้ไม่ได้ จึงจัดการจูบแก้มคุณแม่คนสวยไปหนึ่งที
กวังมินกับยองมินเด็กแฝดชายทั้งคู่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของชเวมินโฮและชเวแทมิน
“นอนบ้านคุณยายเป็นยังไงบ้างค่ะ”
แทมินถาม เด็กแฝดแย่งกันตอบอย่างกระตือรือร้น
“มี๊พาไปอีกนะฮับ…ยองมินจะเล่นกับจงอินอีก…จงอินมีเรโกตัวใหม่แล้วคุณน้าเซฮุนซื้อให้”
“ใช่ๆมี๊…ซื้อให้หน่อยน้า….กวังมินอยากได้”
“ยองมินด้วยๆ” เด็กแฝดเขย่าแขนอย่างออดอ้อน แทมินหันไปมองหน้ามินโฮ
“เอางี้มั้ยครับลูก…ถ้าทูมินไปโรงเรียนแล้วไม่ร้องกลับบ้านป๊าจะพาไปซื้อเลย”
มินโฮบอก แทมินถลึงตา ตามใจลูกอีกแล้วนะมินโฮ
หลังจากเด็กแฝดไปนอนกินขนมในห้องนั่งเล่นผู้เป็นแม่ก็เข้าครัววุ่นอยู่กับการทำอาหารให้ลูกชาย
“อ๊ะ!!!!”
แทมินสะดุ้งเมื่ออยู่ๆจมูกโด่งก็ฝังบนแก้มนิ่มแถมมือแกร่งก็ยังสอดเข้ามากอดเอวเขาจากด้านหลังด้วย
“พี่มินโฮ” แทมินยิ้ม
“อ่า…คิดถึงจังเลย” แทมินขมวดคิ้วก่อนจะปิดแก๊สแล้วหันหน้ามาหาสามีสุดหล่อ
“ไปรับลูกแค่แปปเดียวนี่นะ…เยอะแล้วค่ะ” แทมินยิ้มขำๆ
บ้านหลังใหญ่ของตระกูลชเวตั้งอยู่ริมน้ำแบบที่แทมินชอบ ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ลูกชายฝาแฝดของเขาจะถูกส่งตัวไปบ้านตระกูลชอง…เพื่อไปเล่นกับเด็กน้อยอีกคน
ชองจงอินลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของชองเซฮุน
“แทมิน…พี่อยากมีลูกสาวอีกคน…”
มินโฮบอกเมื่อภรรยาคนสวยถอดชุดผ้ากันเปื้อนออก
“แค่ทูมินก็พอมั้งค่ะ…”
แทมินยิ้มก่อนจะเดินเข้ามาหาชายหนุ่มแล้วโอบกอดกันอยู่แบบนั้น แทมินมองผ่านประตูกระจกไปยังแม่น้ำใสๆที่อยู่ทางด้านหลังบ้าน มินโฮช่างเลือกสถานที่ปลูกบ้านได้สวยจริงๆ
“พี่กลัวแทมินเหงานี่นา….รู้รึปล่าว…ว่าเซฮุนน่ะกำลังจะมีลูกอีกคนแล้วนะ”
แทมินตาโต “น้องลู่ท้องหรือค่ะเนี่ย…ดีจังเลยค่ะ”
“ใช่น่ะสิ…พี่เองก็อิจฉาหมอนั่นจะมีลูกแข่งกับเราหรือไง”
แทมินขำในความอิจฉาของสามี ถ้ามีลูกอีกคนก็หมายความว่า…..แทมินเงยหน้ามองสายตาเจ้าเล่ห์ของชเวมินโฮ
“อ่า….เอาไว้ก่อนแล้วกันนะค่ะ…แทมินยังไม่คิดเรื่องนี้เลย”
แทมินบอกปัดๆแต่สามีหน้ามึนกำลังย่างกายเข้าหา ดวงตาคมบอกความต้องการอย่างปิดไม่มิด
“พี่มินโฮลูกอยู่ข้างนอกนะค่ะ…” แทมินบอก
“งั้นพี่ขอแค่จูบนะครับ”
ไม่ทันได้เอ่ยอนุญาตเรียวปากหยักก็จูบลงบนกลีบปากนิ่มๆทันที จรเข้กำลังล่าเหยื่ออย่างกระหายแล้วลูกกวางน้อยปากแดงฉ่ำก็เป็นอาหารชั้นเลิศเสียด้วย
“ป๊าฮ้าบ!!~/มี้ฮ้าบ!!~”
เด็กแฝดแข่งกันร้องเรียกแล้วพากันวิ่งเข้ามาในครัว จนผู้ใหญ่ต้องรีบผละออกจากกัน
“ป๊ามาดูนี่เร็ว!!!~”
เด็กแฝดจูงมือคนเป็นพ่อให้เดินตามคนละข้างก่อนจะมาหยุดที่ทีวีจอยักษ์ที่กำลังฉายภาพการแข่งขันกีฬาว่ายน้ำ ในสระสีฟ้ากว้างๆ
“ป๊า…กวังมินอยากเล่นแบบนี้” เจ้าตัวอวบทำท่าว่ายน้ำตามแบบในทีวี
“ป๊า….น้ำ” ยองมินพยายามชี้น้ำสีฟ้าๆให้มินโฮ ดู
“ที่โรงเรียนก็มีนะค่ะ…”
แทมินถือโจ๊กตามเข้ามาก่อนจะวางไว้บนโต๊ะเล็กๆตรงหน้าโซฟา
“มีหรอ!!~….มี๊…อยากไปๆๆๆๆๆ”
เด็กแฝดเร่งเร้า ก็ฝาแฝดทั้งคู่ทนอยู่ได้นานที่ไหนกัน เมื่อสัปดาห์ก่อนเขาพาไปฝากไว้ที่โรงเรียนอนุบาลยังไม่ทันกลับถึงบ้านเลยด้วยซ้ำเด็กแฝดก็แผลงฤทธิ์ร้องไห้โยเยกลับบ้าน
แทมินถอนใจ “แล้วถ้าลูกไปโรงเรียน…ลูกชายของมี๊จะร้องไห้มั้ยค่ะ”
“ไม่ฮับ!!!!!” ทูมินตอบอย่างหนักแน่น
“ว่าไงค่ะพี่มินโฮ” แทมินหันกลับไปหามินโฮ เขายิ้มบางๆตั้งแต่ลูกเกิดมาเขายังไม่เคยพาลงน้ำซักครั้งและเขาก็ไม่แน่ใจว่าเด็กแฝดของเขาจะชินกับน้ำหรือปล่าว
“อ่า…ป๊าขอคิดดูก่อนแล้วกันนะครับ…เกิดลูกชายผิดสัญญาแล้วร้องไห้กลับบ้านจะทำยังไง”
แฝดพี่ปีนขึ้นตักมินโฮก่อนจะจูบแก้มแล้วอ้อน
“กวังมินไม่ร้องฮับ….ยองมินร้องคนเดียว” อ้อนไม่พอยังโยนไปให้น้องชายด้วย
“งื้อ!!!~….ยองมินไม่ร้องพี่กวังมินหรอกร้อง…ไม่เชื่อถามมี๊”
ยองมินหันไปยิ้มกับคนเป็นแม่ ก่อนจะได้เถียงกันไปมากกว่านี้ มินโฮก็รวบลูกชายทั้งสองคนขึ้นมาไว้บนตัก
“เดี๋ยวป๊าจะพาไปว่ายน้ำครับ”
มินโฮยิ้ม เด็กแฝดแข่งกันชูไม้ชูมือ หอมแก้มมินโฮซ้ายขวาก่อนจะโดดลงมาหอมแทมินด้วย
คนเป็นแม่มีสีหน้ากังวลใจไม่แพ้กัน….กลัวเด็กๆจะควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วกลายเป็นจรเข้น้อยๆนับว่าเป็นพัฒนาการที่ดีอยู่มากลูกชายทั้งสองคนของแทมินเติบโตอย่างเด็กที่มีสุขภาพดีดวงตาสีทองๆนั้นเคยเปล่งประกายเมื่อตอนแรกเกิดแต่ตอนนี้มันกลายเป็นสีน้ำตาลเหมือนคนปกติ คงไม่มีอะไรน่าห่วงสำหรับจระเข้น้อยๆสองตัวนี้ แทมินบอกลูกเสมอ…ว่าพ่อของเขามาจากที่ไหนและไม่เคยโกหกทูมินเลย….และเรื่องที่มินโฮมีชาติกำเนิดมาจากอะไรก็ไม่ได้ทำให้เด็กๆนึกกลัวเลยด้วย
“ป๊ะป๋า…มินโฮเก่งที่สุดเลย”
กวังมินยกนิ้วให้แบบที่น้องชายตัวเล็กจากบ้านชองสอนมา
“ป๊าฮ้าบ…พายองมินไปซื้อเรโกหน่อย…ยองมินอยากได้” แฝดคนเล็กพูดออกมาทั้งๆที่ข้าวเต็มปาก ส่วนคนโตก็ไม่แพ้กันนั่งทำตาแป๋วรอดูว่าคุณป๊าจะมีปฏิกิริยาอย่างไรต่อไป
“ครับผม!” มินโฮตอบยิ้มๆ
“คุณป๊าตกลงแล้ว…ลูกชายคุณมี๊มากินข้าวให้หมดนะค่ะ…ไม่อย่างนั้นละก็มี๊จะไม่ให้ซื้อ”
คำพูดของแทมินแม้แต่มินโฮยังไม่กล้าหือ แล้วสองแสบก็ต้องยอมจำนนทำตามคำสั่งของคุณแม่คนสวย
เมื่อได้เจ้าหุ่นยนตร์ออฟติมัสไพร์มมาสมใจทูมินก็ไม่ยอมละออกมัวแต่นั่งต่อกับคุณป๊าอยู่นั่น
“เด็กๆมาอาบน้ำได้แล้วลูก…”
แทมินเดินเข้ามาในห้องมองลูกๆกับคุณพ่อกำลังช่วยกันต่อเจ้าหุ่นยนต์ที่เพิ่งพากันไปซื้อมาเมื่อตอนเย็น
“ป๊า!!~….อันนี้ต่อไงอ่า…” กวังมินยื่นตัวหุ่นยนต์ที่เกือบจะสมบูรณ์ให้มินโฮ
“แบบนี้ครับลูก” เพราะมัวแต่สนใจหุ่นยนต์ไม่ได้สนใจคุณมี๊ที่ทำหน้าดุขึ้นเรื่อยๆ
“ทูมินค่ะ….หนูจะเล่นตัวต่อแล้วไม่อาบน้ำใช่ไหมลูก”
เด็กแฝดเงยหน้าขึ้นมามองผู้เป็นแม่ “มี๊อ่า~”
เด็กแฝดเตรียมตัวเข้าห้องอาบน้ำส่วนคุณพ่อก็กำลังเตรียมผ้าเช็ดตัวเอาไว้
“ไม่อาบหรอ?” ถามคุณแม่พลางเกาะเอวบางไว้ไม่ปล่อย
“อาบเรียบร้อยแล้วค่ะ….พี่มินโฮรีบพาลูกไปอาบน้ำเลยเดี๋ยวจะไม่สบายกันพอดี”
แทมินยิ้ม มินโฮรีบหอมแก้มร่างบางไวๆก่อนจะรีบเข้าไปในห้องน้ำตามหลังลูกๆ
“คนบ้า!~” แทมินว่า แต่แก้มนี่แดงปลั่งเพราะกำลังเขิน
“เมื่อวานเราสัญญากันว่ายังไงครับ”
เมื่อมาถึงโรงเรียนอนุบาลผู้เป็นพ่อก็ก้มลงเพื่อจะคุยกับลูกชาย
“ไม่ร้องฮับ!!!” เด็กแฝดตอบพร้อมกัน แทมินก้มลงฟัดลูกแฝดของเธอก่อนจะส่งหน้าที่ให้คุณครูเพื่อทำหน้าที่ต่อไป
“รบกวนด้วยนะค่ะ…ถ้าทูมินร้องไห้กลับบ้านรีบโทรมาทันทีเลย”
คุณครูพยักหน้าก่อนจะรีบเดินพาเด็กแฝดทั้งคู่ไปส่งในห้องเรียน
มินโฮหันมองคนหน้าหวานที่ยังคงกังวลอยู่มาก
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่าแทมิน….ทูมินเก่งจะตายไม่งอแงหรอก”
“แล้วถ้าลูก….”
มินโฮจูบหน้าผากคนสวยเบาๆ “เด็กๆไม่กลายร่างง่ายๆหรอก”
ทำไมมินโฮถึงมั่นใจขนาดนั้น แต่เมื่อเห็นรอยยิ้มบางๆที่มินโฮกำลังส่งให้อีกคนก็ทำให้แทมินเข้าใจ
“ไหนพี่มินโฮบอกว่า….”
นิ้วชี้ถูกปิดปากแดงๆไว้เบาๆก่อนที่มินโฮจะก้มลงกระซิบ
“ไม่ต้องห่วงหรอกพี่มอบหน้าที่ดูแลทูมินให้ชานยอล…”
องครักษ์ที่อยู่ใต้น้ำตามขึ้นมาด้วยและเขาคงไม่ไปไหนง่ายๆ เพราะคุณครูสอนศิลปะคนใหม่กำลังดึงดูดเขาอยู่ แบ็คยอล
ได้เวลาส่วนตัวเมื่อมินโฮพาแทมินมาเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้าใกล้บ้าน
“พี่มินโฮค่ะ…แทมินว่าซื้อนี่ไปด้วยดีกว่าเด็กๆชอบมากๆเลย”
แทมินบอกเขาหยิบนมกล้วยและนมรสอื่นๆใส่รถเข็นจนเกือบครึ่ง และก็ไม่ยืมเอาคุกกี้ที่เด็กๆชอบไปด้วย
เด็กน้อยกำลังเอื้อมหยิบเอาของบนชั้นวางที่สูงกว่าตัวเอง ดูยังไงก็ไม่น่าถึงแน่ๆแทมินจึงเดินเข้าไปหา
“หนูจะเอาอันนี้หรอจ๊ะ” แทมินชี้ไปที่กล่องซีเรียลช็อคโกแล็ต
เด็กน้อยพยักหน้าแรงๆจนผมที่ถูกรวบไว้ปลิวไปมา
แทมินหยิบกล่องซีเรียลส่งให้เด็กหญิงคนนี้ “ขอบคุณค่ะ” เด็กน้อยบอกก่อนจะยิ้ม รอยยิ้มกว้างๆดูเหมือนใครคนหนึ่งที่แทมินรู้จัก
“ฮยอนนี่...อยู่ไหนลูกไปเร็วเดี๋ยวคุณพ่อรอนานนะค่ะ”
เสียงหวานๆเรียกทั้งแทมินและเด็กน้อยให้หันไปพร้อมกัน
“พี่คีย์….” หญิงสาวเองก็ตกใจไม่แพ้กันที่เห็นคีย์อยู่ที่นี่
“แทมิน….” คีย์ยิ้มอึ้งๆ แทมินเดินเข้าไปหาก่อนจะกอดร่างบางอีกคนเอาไว้
“ดีใจที่เจอพี่นะค่ะ”
“คุณแม่กับคุณน้ารู้จักกันหรอค่ะ?”
เด็กน้อยยืนเอียงคอทำท่าน่ารักๆถอดแบบมาจากแม่ไม่มีผิดแน่นอนละเวลาสงสัยอะไรคีย์ก็ชอบทำแบบนี้
“ลูกสาวหรอค่ะ….น่ารักจังเลย”
แทมินจับแก้มนุ่มของเด็กน้อยเบาๆ
“จ๊ะ…ลูกสาวชื่อคิมฮยอนอา…อายุหกขวบ”
“คุณแม่!!~” เด็กน้อยแก้มแดงกางแขนยิ้มร่ามาแต่ไกล
“นั่นก็ลูกสาวอีกคนจ๊ะ…คิมซอฮยอนอายุ4 ขวบ”
แทมินยิ้ม ไม่นานนักชายร่างหนาก็เดินเข้ามาหาด้วยความรีบร้อน แต่เขาชะงักเล็กน้อยเมื่อเจอแทมิน
“พี่จงฮยอน…สวัสดีค่ะ”
จงฮยอนยิ้ม “สวัสดีครับแทมิน…เป็นยังไงบ้าง”
“สบายดีค่ะ…ลูกสาวน่ารัก เหมือนแม่ทั้งคู่เลย”
คีย์ยิ้มเมื่อถูกชมต่อหน้า จงฮยอนทำท่ามองหาใครอีกคนก่อนจะเห็นร่างสูงของมินโฮเข็นรถเข็นเข้ามาใกล้
“พวกพี่กลับมานานรึยังค่ะ”
แทมินถามเขาไม่ได้เจอจงฮยอนและคีย์ราวๆหกปีเห็นจะได้ เห็นกันแค่ผ่านสื่อเท่านั้น คิมจงฮยอนนายแบบชื่อดังและผู้จัดการสาวที่ผันตัวเองไปเป็นดีไซน์เนอร์ชื่อดังในต่างประเทศ เสื้อผ้าของคีย์ที่ดีไซน์ก็ดังมากๆด้วย
“ซักพักแล้วละจ๊ะ…กะให้เด็กๆเตรียมตัวเข้าโรงเรียนที่นี่” จงฮยอนตอบ
“แล้วแทมินมากับคุณมินโฮแค่สองคนหรอ?”
แทมินยิ้มก่อนจะหันไปหามินโฮที่ยืนโอบเธออยู่ข้างๆ
“พึ่งเอาเด็กๆไปเรียนน่ะค่ะ…ยังกังวลอยู่เลยว่าจะงอแงรึปล่าว”
แทมินยิ้ม เนื่องด้วยเวลาและหน้าที่หลายๆอย่างทำให้สองครอบครัวคุยกันนานกว่านี้ไม่ได้
“ดีจังเลยนะค่ะ…ได้เจอพี่จงฮยอนกับพี่คีย์อีก”
แทมินยิ้มแต่คนข้างๆยังคงทำหน้าขรึม
“พี่มินโฮค่ะ”
แทมินเรียกชื่อสามีที่แกล้งเสมองไปทางอื่น ชเวมินโฮหึงแน่ๆ
“เรื่องมันผ่านมานานแล้วนะค่ะ….แล้วแทมินก็มีสามีแล้วด้วย”
แทมินบอกแต่ร่างสูงก็ยังไม่หันกลับมา คนสวยจึงเขย่งขึ้นไปจูมแก้มร่างสูง
“พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่….เด็กๆก็น่ารักดีนะ…รุ่นเดียวกับทูมินรึปล่าว”
ให้มันได้อย่างนี้ซิชเวมินโฮ พองอนปุ๊บต้องง้อด้วยจูบปั๊บ
“พี่มินโฮ!!~” แทมินนึกอายอยู่ไม่น้อยที่ต้องจูบแก้มสามีต่อหน้าคนอื่นแบบนี้
“ฮ่าๆ…พี่ไม่ได้คิดอะไรแล้วครับ…ก็แค่อยากให้ภรรยาหอมแก้มบ้างเท่านั้นเอง”
แทมินยู่ปากใส่ และก็ต้องหน้าแดงกับคำพูดของสามีหน้ามึน
“รีบกลับบ้านดีกว่านะ…วันนี้เด็กๆไม่อยู่พี่อยากกอดแทมินจะแย่”
คนสวยฟาดเข้าหนึ่งทีตรงไหล่แกร่ง มินโฮหัวเราะก่อนจะรีบเข็นรถเข็นตามคนสวยไปอย่างเร่งรีบ
เมื่อกลับมาถึงบ้านคุณแม่คนสวยก็รู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางหนีพ้นสายตาหื่นๆของคุณพ่อไปได้
“พี่มินโฮค่ะ~”
แทมินว่าอย่างอ่อนใจเมื่อมินโฮจู่โจมแบบไม่ให้ตั้งตัว เขาหอมแก้ม รุกร่างกายบางจนแทมินยืนไม่ไหว
“พี่มินโฮ~”
เพราะแทมินยังสวยและยังสาวอยู่มาก ใบหน้าน่ารักกับร่างกายเย้ายวนมันชวนให้จรเข้หนุ่มอยากจะตะปปลูกกวางซะเดี๋ยวนั้น
“พี่ขอผู้หญิงอีกคนนะครับคนดี”
มินโฮบอกในขณะที่เขายังเสือกไสกายเข้าไปในร่างกายหญิงสาว ใบหน้าหวานหลับพริ้ม บ้างก็ลืมตามองชายหนุ่ม แต่ก็สบตาได้ไม่นานเพราะอายที่เปลือยให้ชายหนุ่มจ้องมองแบบนี้
“แทมินของพี่สวยจริงๆ…” ชายหนุ่มยิ้ม คุณแม่ลูกสองแก้มแดงปลั่งเพราะเขิน
“อื้อ…อ๊ะ…พี่มินโฮค่ะ…อ๊ะ!...อื้อ…ระ…เร็วอีกค่ะ…”
ชายหนุ่มยิ้ม แอบแรงเหมือนกันนะครับคุณภรรยาคนสวย ชายหนุ่มตั้งใจขยับกายเนิบนาบทำให้ร่างสวยนั้นต้องกัดริมฝีปากแน่น
“อ่า…ไม่พอใจหรอครับ…” มินโฮหัวเราะ
“พี่มินโฮ!!อ๊ะ….ถ้าทำแบบนี้…อื้ออ…แทมินไม่ต่อนะค่ะ…อ๊า…”
ร่างสูงหัวเราะร่า…..เขาก้มลงจูบ…จูบไปทุกสัดส่วนของร่างกายบาง…สร้างรอยแดงๆเพื่อเป็นการแสดงความเป็นเจ้าของเสียงครางหวานยังดังลั่นห้องเมื่อบทรักร้อนแรงของคุณพ่อจรเข้ยังไม่จบสิ้นง่ายๆ
“จะไปรับลูกรึปล่าวครับคนดี”
มินโฮก้มลงจูบคนในอ้อมกอด แทมินปรือตามองก่อนจะขยี้ตาเป็นเด็กๆ
“ไปค่ะ…ขืนไม่ไปทูมินงอแงแน่ๆ”
แทมินยิ้มรับเมื่อมินโฮกดปลายจมูกโด่งเข้ากับแก้มนุ่ม
.................................................................................................
กะจะอัพตั้งเเต่วันเกิดอิหนูเเทมเเล้ว
เเต่เน็ตไม่อำนวย 55555 ทูมินน่ารักมั้ยค่ะ?
ไม่มีไรจะ talk อ่า เเต่ว่าเรื่องต่อไปที่จะเอาลง
ฟิค exo ค่ะ รออ่านด้วยนะ เเล้วก็มีเรื่องใหม่ของ
SHINee กับ TVXQ ด้วย เค้าเเต่งพร้อมเรื่องนี้เเหละ
Fic New mom (yunjae 2min)
เนื้อเรื่องน่ารักๆ ไม่มี NC คราวหน้าเป็นฟิคใสๆ
ความคิดเห็น