เก็บของห้ามเข้าาา

ลำดับตอนที่ #2 : PER

00.00

ร้านค้าได้ปิดให้บริการไปหมดแล้ว ไม่มีสิ่งมีชีวิตสักตัวโผล่มาให้เห็น

"ไปหาน้ำหอมดีๆ มาใช้ซะ ไม่ต้องมาอ้างว่าฉันไม่ให้เงินเดือน"

ผมเกลียดแสงแดดในตอนกลางวัน นั่นเป็นเหตุให้ผมต้องออกมาเดินเล่นในยามค่ำคืน

..คงจะต้องซื้อบุหรี่ยี่ห้อใหม่..

ดวงตาที่เรืองรองในความมืด กวาดมองทุกซอกทุกมุมของถนนที่เมื่อสามชั่วโมงที่แล้วพลุกพล่านไปด้วยผู้คน

เพล้ง!!

หยุดนะ!!

ไม่ใช่เสียงร้องที่สั่งให้ขาของผมหยุด แต่เป็นกลิ่นนั่น กลิ่นของน้ำหอม..

ผมหรี่ตาไปทางต้นเสียงอย่างใช้ความคิด ก่อนจะกลืนหายไปกับความมืด

เสียงฝีเท้าอันแผ่วเบาย่องอย่างเชื่องช้า เข้าไปในตรอกเล็กๆ ต้นเหตุของกลิ่นและเสียง

ภายในตรอกนั่น มีร้านเล็กๆที่ไม่มีแม้กระทั่งป้ายร้าน แต่นั่นไม่สำคัญหรอก เพราะสิ่งที่ผมกำลังตามหาอยู่ตรงหน้าแค่เอื้อม

แม้ว่าจะอยู่ไกลถึง 50 เมตร แต่ผมก็ยังเห็นมันผ่านตู้กระจกได้อย่างชัดเจน

N’5

CHANEL

 

หมับ !!

เอาเงินมา !!!

ชายคนนั้นหยิบขวดน้ำหอมที่ผมเล็งเอาไว้ขึ้นมาทำท่าเหมือนจะปาของสิ่งนั้นลงพื้น นั่นทำให้ผมต้องเคลื่อนไหวอย่างฉับพลัน

แกรก!

“ถ้าไม่อยากตาย ส่งน้ำหอมมา”

น้ำเสียงเรียบเฉย ผิดกับท่าทาง ปืนสีดำสนิทพร้อมยิงจ่อเข้าที่ขมับของชายคนนั้น การกระทำนั้นไม่เพียงแต่ทำให้ชายคนนั้นกลัว แต่ยังทำให้หญิงสาวที่ดูเหมือนเจ้าของร้านกลัวยิ่งกว่า

ผมเอื้อมมืออีกข้างที่เหลือดึงน้ำหอมอันสูงค่านั้นออกจากมือชายคนนั้น ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมาอีกหนึ่งประโยค

“ไปซะ”

กลับสู่ความเงียบสงบอีกครั้ง ผมกับผู้หญิงคนนั้นได้แต่ยืนจ้องหน้ากันไปมา...

“คุ....ณ ต้องการอะไร”

ผมยกน้ำหอมในมือขึ้นมา แต่ดูเหมือนเธอจะยังไม่เข้าใจเท่าไหร่นัก

“N’5 CHANEL เสนอราคามา”

“x xxx”

“อ้อ... มีบุหรี่ขายไหม”

“นี่มันร้านน้ำหอมนะคุณ !”

“แล้วมีไหมครับ”

“....มี แต่ว่า...”

“เอามาเถอะครับ”

ผมก้มมองถุงกระดาษในมืออย่างพอใจก่อนจะเดินออกจากร้าน

“คุณ คะ !”

“...”

“ขอบคุณ”

“อือ”

BlackForest