ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Under the stars 2) :: ข้อแลกเปลี่ยน
ดวงดาวที่รีเซิร์กเคยเอ่ยว่าสวยนั่น ทำไมตอนนี้ในสายตาของเขามันช่างดูน่าหดหู่เสียจริง ฮาโอพารีเซิร์กมานั่งชมหมู่ดวงดาวในค่ำคืน ตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่ใกล้ๆหน้าผาสูง ไม่สูงเท่าไร ถ้ามองจากผาดูแล้ว มันใกล้ๆกับทะเล หากมองดูดีๆ ไกลออกไปไม่กี่เมตร จะสามารถเห็นเรือเอ็กลอว์สได้
\"นั่งลงสิ รีเซิร์ก\" ร่างสูงพูดพลางนั่งลงบนพื้นหญ้าช้าๆ ตอนนี้ถึงเขาจะไม่อยากทำตาม แต่ตอนนี้เขาเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือ ... ลูกไก่ตัวเล็กๆที่แม้แต่จะดิ้นยังทำไม่ได้ ร่างบางนั่งลงช้าๆ เขานั่งยองๆ ก้นติดพื้น
\"รีเซิร์ก นั่งท่าที่มันสบายๆสิ เพราะนายต้องอยู่ดูดาวกับชั้นอีกนานนะ...นั่งเหยียดไปเลย เราอยู่กันแค่สองคน...\" ฮาโอกล่าว ร่างบางบ่นอุบอิบเล็กน้อยแล้วเปลี่ยนท่านั่ง รีเซิร์กนั่งเหยีดขาไปข้างหน้า มันเป็นท่าที่สบาย แต่ในตอนนี้ก็รู้สึกอึดอัดอยู่ดี
หลังจากที่นั่งลงแล้ว ความเงียบก็บังเกิด เขาไม่รู้จะทำยังไงดี ร่างบางหันไปมองฮาโอที่นั่งเงียบๆอยู่ข้างกาย ดวงตาสีน้ำตาลสวยจ้องมองขึ้นไปยังหมู่ดาวที่ล่องลอยอยู่ในท้องฟ้า เขาจ้องมองร่างสูง
\"นายอยากดูฉัน มากกว่าดูดาวเหรอ?\" ฮาโอพูดยิ้มๆ แต่ก็ไม่ได้ละสายตาจากฟากฟ้า ...คำพูดแทงใจดำ... รีเซิร์กรีบหันสายตาไปมองที่ๆเดียวกันกับฮาโอ ...ท้องฟ้า กับดวงดาว...
\"สวยดีเนอะ\" ฮาโอกล่าว
\"อื้อ...\" เขาตอบเบาๆ \"ถ้าฉันมาดูคนเดียวนะ\"
\"อุ๊บ หึหึ\" ฮาโอหัวเราะในลำคอ
\"หัวเราะอะไร!!\" รีเซิร์กเอ็ด
\"ก็ ถึงจะพูดแบบนี้ แต่ความจริง นายก็ไม่ได้คิดอย่างนั้นนี่...\" ฮาโอบอกคำตอบ เขาเพิ่งจะนึกได้ว่าฮาโออ่านใจคนอื่นได้ รีเซิร์กหลบหน้าฮาโอ
..............เวลาผ่านไปนานมาก นานจนทำให้รีเซิร์กลืมว่าตัวเองมาทำอะไร........................
\"นี่ รีเซิร์ก นายเห็นดาวนั่นไหม ที่อยู่ใกล้ๆดาวเหนือนะ\" ฮาโอถาม รีเซิร์กหันไปมองหาดาวดวงนั่น
\"อือ เห็นแล้ว ... นั่นมันดาวอะไรนะ ฉันไม่เห็นรู้จักเลย\" รีเซิร์กถาม
\"ดาวนั่นน่ะนะ ไม่มีในตำราหรอก ... มันมักจะโผล่มาตอน4ทุ่ม ของคืนวันศุกร์ ทุกคืนเลย เห็นได้จากที่เผ่าปัจเท่านั้นนะ\" ฮาโอพูดอย่างชำนาญ
\"หรอ แล้วนายรู้ได้ไง\" ร่างบางถาม
\"ก็ฉันมานั่งดูอยู่คนเดียว ทุกคืนเลยไงล่ะ ... มันเหงานะ ...\" คำพูดนี้ไม่รู้ว่าเป็นอะไรหนักหนา ถึงได้ทำให้ร่างบางที่นั่งคิดแผนจะหนี กลับไม่คิดจะทำอะไร
\"เหงา งั้นหรอ...\" รีเซิร์กพูด \"แล้วถ้าฉันมานั่งอยู่ข้างๆแบบนี้ล่ะ\" ร่างบางพูดแบบไม่รู้สึกตัว
\"ก็ ดีสิ\" ฮาโอหันมาหา
\"จะมาทุกๆ 4ทุ่มหรอ.... หา! นายว่าไงนะ งั้นนี่ก็ถึงสี่ทุ่มแล้วนะสิ ! ฉันต้องรีบกลับแล้ว เดี๋ยวคุณมัลโก้รู้เข้า!\" รีเซิร์กเพิ่งจะนึกได้ว่าตนนั้นหนีออกมา
\"อย่าเพิ่งเลย รีเซิร์ก ... ตอนนี้เขาไม่รู้ในเรือ...\" ฮาโอกล่าวเบาๆ
\"ไม่อยู่? หมายความว่าไง\" ร่างบางถามด้วยความสงสัย \"นายรู้รึไง\" ฮาโอไม่ได้พูดอะไร แค่ยิ้มบางๆให้เท่านั้น
\"นายรู้นี่ฮาโอ ... เขาไปไหน\" รีเซิร์กยังไม่หายสงสัย คุณมัลโก้ไปเคยออกไปไหนตอนกลางคืนด้วยหรือ ? ไม่นี่ เขาไม่เคยทำ...
\"เขาแค่ ออกไปหาของนะ\" ...ของ... ?ของงั้นเหรอ ใช่ เดี๋ยวนะ นี่เราออกมาเพื่อมาเอาของคืนนี่ ไม่ใช่มานั่งดูดาว รึว่า ของที่ฮาโอไปเอามา คือสิ่งที่ทำให้คุณมัลโก้ออกไปหาเหรอ!!
\"ฮาโอ... นี่นาย .... ไปเอาอะไรมา\" ร่างบางพูดตะกุกตะกัก เพราะเดาความคิดอีกฝ่ายไม่ออกเลย
\"ฉันนะเหรอ... นายลืมอะไรไปหรือเปล่า รีเซิร์ก ... ข้อแรกเปลี่ยน... ฉันชอบนะ เวลาจะทำอะไรต้องมีข้อแลกเปลี่ยน\"
\"ก็ข้อแลกเปลี่ยน ฉันก็ทำไปแล้วไง มานั่งดูดาวกับนายเนี่ย!\" รีเซิร์กไม่พอใจ
\"เปล่า นายยังไม่ได้ทำ ... ที่มานั่งอยู่กับฉันในตอนนี้ มันเป็นแค่ข้อแลกเปลี่ยนเพื่อเอามอร์ฟีนคืน...\" ฮาโอกล่าวเสียงเรียบ
\"ไม่นี่ นายขี้โกง ตอนแรกแค่จะให้ฉันมานั่งด้วย แต่นายเล่นจับมอร์ฟีนไป !! แก ฮาโอ ไอ้คนสกปรก!!\" รีเซิร์กลุกขึ้นยืน \"บอกมานะ\" ร่างสูงเงียบเหมือนจะยั่ว ร่างบางวิ่งเข้าไปคว้าหมับเข้าที่ผ้าคลุม
\"แก!!ฮาโอ แกไปขโมยอะไรมา เอาคืนมานะ!!\" รีเซิร์กเขย่าฮาโอ
\"ก็มาเอาข้อแลกเปลี่ยนไปสิ...\" ฮาโอพูด \"แล้วฉันจะคืนสิ่งนั่นให้นายเอง\" ฮาโอยื่นข้อแลกเปลี่ยน รีเซิร์กลังเลใจอยู่พอสมควร \"ของสำคัญสำหรับแจนนูด้วยนะ\" ...ท่านเมเด้น...
\"นายจะให้ฉันทำอะไร\" รีเซิร์กพูดเสียงค่อยลง เขาอยากจะช่วยท่านเมเด้น
\"ก็แค่ มาเล่นตุ๊กตาเท่านั่นเอง\" ...ตุ๊กตา? ฮาโอเล่นแบบนี้ด้วยเรอะ??... รีเซิร์กคิดอย่างงงๆ
\"ช่วยปล่อยมือก่อนได้ไหม\" ร่างบางปล่อยมือออกช้าๆ
\"ตกลงไหมล่ะ\" เขาครุ่นคิดอยู่ครู่นึง
\"ถ้าแค่เล่นตุ๊กตาง่ายๆ แค่นั้นล่ะก็ เอาสิ ... ถึงฉันจะไม่เข้าใจนายก็เถอะ...\" ร่างบางตอบ ...จะต้องมีอะไรแฟงอยู่แน่ๆ... ร่างสูงยิ้ม \"ดีใจที่นายตอบตกลง\"
ฮาโอยกมือเรียวไปแตกที่แก้มใสของอีกฝ่ายช้าๆ ร่างบางถึงกับสะดุ้ง เขาเลื่อนปลายนิ้วไปที่ท้ายทอย
\"ทำอะไรนะ!!\" รีเซิร์กพลั่กอีกฝ่ายออกไป
\"ก็เล่นตุ๊กตาไงล่ะ นายมาเป็นตุ๊กตาของฉันซะดีกว่านะ\" ฮาโอพูดเสียงเรียบ
\"ไม่ !!\" ร่างบางหน้าแดงก่ำด้วยความตกใจ
\"แต่ฉันชอบนายนะ\" ร่างบางชะงัก เขาค่อยๆตั้งสติ \"นายอย่ามาเล่นอะไรบ้าๆดีกว่า เอาของคืนมา\"รีเซิร์กพูด\"ไม่งั้นจะสู้นะ ถึงจะไม่มีมอร์ฟีน\"
\"อืม ฉันจะคืนให้ก็ได้ ในเมื่อนายขอดีๆ ...\" ฮาโอพูด \"S.O.F\" ... เมื่อลูกไปปรากฏ ร่างสูงขึ้นไปหยิบกรงแล้วเปิดออกช้าๆ วิญญาณสีชมพูสวยบินออกมาหาผู้เป็นเจ้าของอย่างรวดเร็ว
\"เอามอร์ฟีนไปก่อนแล้วกันนะ เพราะนายทำตามก็แลกเปลี่ยนแล้ว\" ฮาโดพูดให้คนข้างล่างได้ยิน
\"แล้วของที่แกขโมยไปล่ะ\" รีเซิร์กถาม \"เอาคืนมา..\"
\"แหม นายเนี่ย ยังไม่ลืมอีก .. ก็ได้ๆ จะคืนให้ก็ได้... แต่ฉันยังอยากได้ข้อแลกเปลี่ยนอยู่เลย\" ฮาโอทำหน้าเสียดาย คนที่อยู่ข้างล่างหน้าแดง
\"ไม่!! เอาคืนมาดีๆ ฮาโอ ฉันไม่อยากเล่นด้วยแล้วนะ\" ร่างบางตะโกนเพื่อบังความอาย ฮาโอกระโดดลงมาตรงหน้ารีเซิร์ก
\"คืนให้ก็ได้ ขอข้อแลกเปลี่ยนด้วยสิ เอานี่...\" ฮาโอยื่นมือออกไป ในมือกำอะไรสักอย่างไว้ \"แบบมือสิ\"
\"นายเอาอะไรมาให้ฉัน\"
\"ก็ของที่นายต้องการเอาคืนไง\"
\"ของนั่นมันใหญ่กว่านี้ไม่ใช่เหรอ\"
\"เปล่า ไม่เลย กล่องที่นายเห็นนั่นมันแค่ของหลอกตา แบบมือสิ จะคืนให้\" ร่างบางแบบมือออกไปรับของ ...กุญแจ ถ้าจำไม่ผิด กุญแจโลงของท่านเมเด้นนี่...
\"อื้อ ถูกแล้วล่ะ กุญแจของเมเด้น ฉันแค่อยากจะแกล้งหน่อยๆนะ เพราะถึงจะไม่มีไอ้นี่ แจนนูก็ออกมาเองได้อยู่แล้ว แต่เขาคงจะโกรธ...\"
\"ฉันจะกลับ ! ไม่อยากจะอยู่ต่อแล้ว\" ร่างบางขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง \"ฉันจะปล่อยแกไปวันหนึ่งก็แล้วกันฮาโอ\" ร่างสูงยิ้มๆ
\"หึหึ จะปล่อยไปวันหนึ่งเหรอ พูดเหมือนกับว่านายถือไพ่เหนือว่าแน่ะ\"
\"หยุดหัวเราะเลยนะ!!\" รีเซิร์กฉุน
\"อืมๆ ก็ได้ๆ แต่ฉันอยากบอกนายนะว่าตอนนี้นะ มัลโก้กลับมาแล้ว ถ้าจะขึ้นเรือ ก็ระวังตัวด้วยนะ เดี๋ยวโดนจับได้\"
\"หึ ฉันระวังตัวอยู่แล้ว ไม่ต้องมาพูดมาก\" รีเซิร์กหันหลังเตรียมจะกลับ แค่ฮาโอดึงเอาไว้
\"นายลืมข้อแลกเปลี่ยนได้ไงเนี่ย\"
\"อะไร เราไม่มีข้อ...\" ฮาโอสอดลิ้นเข้าไปในโพลงปากของร่างบาง รีเซิร์กตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ลิ้นของทั้งคู่พัวพันกัน รสสัมผัสอันหอมหวานที่ฮาโอได้รับ เขาไม่อยากจะปล่อยรีเซิร์กไปเลย พลั่ก!
\"แก ฮาโอ!! ไอ้... ไอ้วิปริต ไอ้สารเลว!!...\" รีเซิร์กใช้แขนเสื้อเช็ดปากตัวเองแรงๆ ใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ
\"ถึงนายจะเช็ดไป ก็ไม่ได้หมายความว่า จูบ เมื่อกี้จะหายไปนะ\" คำพูดที่ฮาโอพูดออกมา ยิ่งทำให้รีเซิร์กยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่
\"ไอ้คนชั่ว แก!!\" ร่างบางเตรียมที่จะก้าวเท้า แต่ก็รู้สึกชาไปทั้งตัว \"อุ๊บ!\" ร่างบางล้ม
\"ฉันจะพานายกลับไปเอง นอนซะเถอะ รีเซิร์กไดเธล..\" ฮาโอยืนอยู่เหนือรีเซิร์ก
\"แก...\" ก่อนที่จะพูดจบ เขาก็สลบไป...
............................................................
\"อื้อ... แสบตาจัง..\" รีเซิร์กบ่นเบาๆ พลางยกมือขึ้นตา แต่แล้วก็กระเด้งตัวขึ้นมองไปรอบๆ ...ห้องของเขาเอง...
\"นี่ฉัน มาอยู่ที่นี่ได้ไง...\" เขากุมขมับพยายามคิด \"หรือว่าเป็นฝันร้าย...ถ้าใช่มันคงเป็นฝันร้ายที่สุดในชีวิตเลย..\"
\"มอร์ฟีน\" รีเซิร์กเรียก ... วิญญาณตัวน้อยลอยมาหา \"ดีจังที่เธอปลอดภัย มันคงจะเป็นฝันร้ายแน่ๆ\" รีเซิร์กยิ้มบางๆ
ก๊อกๆ ...
\"ฮะ เข้ามาได้เลยครับ\" เมื่อประตูเปิดก็ได้พบกับสาวสวยผมสีน้ำตาลอ่อน
\"มีอะไรหรือเปล่าครับคุณมีเน่ อ๊ะ หรือว่าผมตื่นสาย\" รีเซิร์กถาม
\"เปล่าจ้ะ ฉันยกอาหารเช้ามาให้นะ\" มีเน่ตอบยิ้มๆ
\"อาหารเช้า?\"
\"ใช่จ้ะ เธอไม่สบายนะ คุณมัลโก้เลยให้ฉันยกมาให้ทาน\"
\"ผมไม่สบาย?... ทำไมผมไม่เห็นรู้ตัวเลยล่ะ\" รีเซิร์กถาม
\"เอาเถอะจ้ะ ฉันก็ไม่รู้อะไรหรอก เมื่อคืนก็หลับสนิทเลย แต่พอตื่น คุณมัลโก้เขาก็สั่งให้เอาอาหารมาให้เธอ เห็นบอกว่า เธอป่วย เพราะตากลมนานไปนะ\"
\"อ่า เหรอครับ ขอบคุณครับ...\" รีเซิร์กกล่าวขอบคุณ
\"งั้นฉันไปทำงานของฉันต่อก่อนนะ มีอะไรก็เรียกได้นะจ้ะ\" \"ครับ\" มีเน่ยิ้มให้รีเซิร์กครั้งหนึ่งก่อนจะเดินจากไป
\"ฉันไม่สบายเหรอเนี่ย ไม่ยักกะรู้ตัว... โดนลม... เดี๋ยว!!\" ร่างบางตาเบิกโพลง \"คุณมัลโก้บอกคุณมีเน่ว่าฉันตากลมงั้นเหรอ !! เขารู้ว่าฉันออกนอกห้องเหรอ !!!!\" รีเซิร์กตกใจ
\"ทำไงดี โดนแน่ๆเลย แถมเรื่องเมื่อคืน ... มันไม่ใช่ฝันสินะ...\" ร่างบางกัดฟัน \"สงสัยจะต้องยอมรับโทษแล้วล่ะ\"...
..................................................................
\"ลงมาแล้วเหรอ รีเซิร์ก\" ชายหนุ่มใต่กรอบแว่นถาม
\"ครับ\"
\"ท่านเมเด้นรออยูน่ะ\"
\"เอ๋?\"
\"ตามมา\"
........
\"ท่านเมเด้นครับ มาแล้วครับ\" ชายหนุ่มร่างสูงและหนุ่มน้อยร่างบางคุกเข่าลงตรงหน้าโลงเหล็ก
\"มาแล้วเหรอ รีเซิร์ก ...\"
\"ครับ ท่านมีอะไรหรือครับ\" เมื่อเขาพูดจบ หน้ากากของโลงเหล็กได้เปิดออก
\"เมื่อคืน...เธอรู้อะไรไหม\" สาวน้อยศักดิ์สิทธิ์ในโลงไอ้อ้อนถาม
\"เมื่อคืน ? ... \" ร่างบางถามงงๆ
\"เมื่อคืนนี้ มีขโมยกุญแจโลงเหล็กของฉันไป ... มัลโก้เลยออกตามตัวคนขโมยมาลงโทษ ถึงแม้จะเปิดได้โดยไม่มีกุญแจก็เถอะ แต่ตอนที่เขากลับมา เธอรู้อะไรไหม...\" เมเด้นพูดช้าลง \"ศัตรูที่น่ากลัวที่สุดของเรา อุ้มเธอกลับมาที่เรือ...\"
\"อ๊ะ! อะไรนะครับ?\" รีเซิร์กถาม ความทรงจำอันน่าขมขื่นกลับมาอีกครั้ง อยากจะบอกให้หยุดพูดถึงมัน...
\"เธอฟังไม่ผิด รีเซิร์ก ฮาโออุ้มเธอกลับมาที่เรือ ...ฮาโอบอกเองว่า เป็นคนลักพาตัวเธอออกไปเอง ...แถมยังเอากุญแจมาคืนด้วย\" เมเด้นพูดช้าๆ..ลักพาตัว? ฮาโอลักพาตัวเราเหรอ? ไม่เห็นจะเข้าใจเลย ทั้งๆที่เราเองเป็นคนหนีออกไป หรือว่า ช่วยเรา??...
\"เธอโดนลักพาตัวไปใช่ไหม รีเซิร์ก\"
\"อ่ะ อ๊ะ ครับ...\" รีเซิร์กตอบอย่างไม่มั่นใจ \"ฮาโอเอาตัวผมไปครับ\" ถึงจะไม่มั่นใจ แต่ก็ตอบตรงกันเพื่อไม่ให้โดนจับได้
สาวน้อยศักดิ์สิทธิ์ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ร่างบาง
\"เข้าใจแล้ว รีเซิร์ก ผู้ที่ผิดคือฮาโอ เขาสมควรได้รับโทษจริงๆ ... แต่อีกไม่นานหรอก เขาต้องได้รับโทษอย่างแน่นอน..\" เมเด้นพูดเสียงเรียบ \"ฉันอยากให้เธอระวังตัวหน่อยนะ เราไม่รู้ว่าฮาโอจะเล่นงานเราตอนไหน\"
\"เอาล่ะ หมดธุระแล้ว รีเซิร์ก...กลับไปได้\" หล่อนผิดหน้ากากโลงเข้าดังเดิม
\"ครับ...\" ร่างบางลุกขึ้นช้าๆ แล้วเดินออกไป .....
\"ท่านเมเด้นครับ\" ชายหนุ่มวัย27กล่าว
\"มีอะไรหรือมัลโก้\"
\"ท่านคิดว่า รีเซิร์กไม่ได้โกหกหรือครับ แล้วฮาโอลักพาตัวรีเซิร์กไปได้อย่างไร มันน่าสงสัยนะครับ\"
\"... มัลโก้ การกล่าวหาผู้อื่นโดยไม่มีหลักฐานมันไม่ดีหรอกนะ ถ้าหากว่าเขาไม่อยากสารภาพ เราลองปล่อยไปดูก่อนเถอะ\" เมเด้นอธิบาย \"อีกอย่างหนึ่ง คนอย่างฮาโอมีอะไรหรือ ที่อยากจะทำแล้วทำไม่ได้ เหมือนซ่อนกุญแจดอกนั่นไง\"
\"ครับ ขออภัย...\"
\"อือเอาเถอะ ... ฉันเองก็รู้สึกแปลกๆอยู่เหมือนกัน รู้สึกเหมือนว่า จะมีอะไรเกิดขึ้น .. แต่ถ้ามันจะเกิด .... พระเจ้าก็คงหวังให้เป็นเช่นนั้น\"
.........................................................................................
################
ขอบพระคุณสำหรับทุกเม้นท์ง้าบ TT^TT ปราบปลื้ม ...
สำนวนดีจิงๆหรอคับดีจัยมากเลยนะเนี่ย งุงิ ... ((แต่หลังจากนี้ สำนวนจะค่อยๆห่วยลงๆ ... มันเปนจิงๆนะเนี่ย==\" ))
จะพยายามต่อไปฮะ ... โย่ว~!! -(^O^)/
\"นั่งลงสิ รีเซิร์ก\" ร่างสูงพูดพลางนั่งลงบนพื้นหญ้าช้าๆ ตอนนี้ถึงเขาจะไม่อยากทำตาม แต่ตอนนี้เขาเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือ ... ลูกไก่ตัวเล็กๆที่แม้แต่จะดิ้นยังทำไม่ได้ ร่างบางนั่งลงช้าๆ เขานั่งยองๆ ก้นติดพื้น
\"รีเซิร์ก นั่งท่าที่มันสบายๆสิ เพราะนายต้องอยู่ดูดาวกับชั้นอีกนานนะ...นั่งเหยียดไปเลย เราอยู่กันแค่สองคน...\" ฮาโอกล่าว ร่างบางบ่นอุบอิบเล็กน้อยแล้วเปลี่ยนท่านั่ง รีเซิร์กนั่งเหยีดขาไปข้างหน้า มันเป็นท่าที่สบาย แต่ในตอนนี้ก็รู้สึกอึดอัดอยู่ดี
หลังจากที่นั่งลงแล้ว ความเงียบก็บังเกิด เขาไม่รู้จะทำยังไงดี ร่างบางหันไปมองฮาโอที่นั่งเงียบๆอยู่ข้างกาย ดวงตาสีน้ำตาลสวยจ้องมองขึ้นไปยังหมู่ดาวที่ล่องลอยอยู่ในท้องฟ้า เขาจ้องมองร่างสูง
\"นายอยากดูฉัน มากกว่าดูดาวเหรอ?\" ฮาโอพูดยิ้มๆ แต่ก็ไม่ได้ละสายตาจากฟากฟ้า ...คำพูดแทงใจดำ... รีเซิร์กรีบหันสายตาไปมองที่ๆเดียวกันกับฮาโอ ...ท้องฟ้า กับดวงดาว...
\"สวยดีเนอะ\" ฮาโอกล่าว
\"อื้อ...\" เขาตอบเบาๆ \"ถ้าฉันมาดูคนเดียวนะ\"
\"อุ๊บ หึหึ\" ฮาโอหัวเราะในลำคอ
\"หัวเราะอะไร!!\" รีเซิร์กเอ็ด
\"ก็ ถึงจะพูดแบบนี้ แต่ความจริง นายก็ไม่ได้คิดอย่างนั้นนี่...\" ฮาโอบอกคำตอบ เขาเพิ่งจะนึกได้ว่าฮาโออ่านใจคนอื่นได้ รีเซิร์กหลบหน้าฮาโอ
..............เวลาผ่านไปนานมาก นานจนทำให้รีเซิร์กลืมว่าตัวเองมาทำอะไร........................
\"นี่ รีเซิร์ก นายเห็นดาวนั่นไหม ที่อยู่ใกล้ๆดาวเหนือนะ\" ฮาโอถาม รีเซิร์กหันไปมองหาดาวดวงนั่น
\"อือ เห็นแล้ว ... นั่นมันดาวอะไรนะ ฉันไม่เห็นรู้จักเลย\" รีเซิร์กถาม
\"ดาวนั่นน่ะนะ ไม่มีในตำราหรอก ... มันมักจะโผล่มาตอน4ทุ่ม ของคืนวันศุกร์ ทุกคืนเลย เห็นได้จากที่เผ่าปัจเท่านั้นนะ\" ฮาโอพูดอย่างชำนาญ
\"หรอ แล้วนายรู้ได้ไง\" ร่างบางถาม
\"ก็ฉันมานั่งดูอยู่คนเดียว ทุกคืนเลยไงล่ะ ... มันเหงานะ ...\" คำพูดนี้ไม่รู้ว่าเป็นอะไรหนักหนา ถึงได้ทำให้ร่างบางที่นั่งคิดแผนจะหนี กลับไม่คิดจะทำอะไร
\"เหงา งั้นหรอ...\" รีเซิร์กพูด \"แล้วถ้าฉันมานั่งอยู่ข้างๆแบบนี้ล่ะ\" ร่างบางพูดแบบไม่รู้สึกตัว
\"ก็ ดีสิ\" ฮาโอหันมาหา
\"จะมาทุกๆ 4ทุ่มหรอ.... หา! นายว่าไงนะ งั้นนี่ก็ถึงสี่ทุ่มแล้วนะสิ ! ฉันต้องรีบกลับแล้ว เดี๋ยวคุณมัลโก้รู้เข้า!\" รีเซิร์กเพิ่งจะนึกได้ว่าตนนั้นหนีออกมา
\"อย่าเพิ่งเลย รีเซิร์ก ... ตอนนี้เขาไม่รู้ในเรือ...\" ฮาโอกล่าวเบาๆ
\"ไม่อยู่? หมายความว่าไง\" ร่างบางถามด้วยความสงสัย \"นายรู้รึไง\" ฮาโอไม่ได้พูดอะไร แค่ยิ้มบางๆให้เท่านั้น
\"นายรู้นี่ฮาโอ ... เขาไปไหน\" รีเซิร์กยังไม่หายสงสัย คุณมัลโก้ไปเคยออกไปไหนตอนกลางคืนด้วยหรือ ? ไม่นี่ เขาไม่เคยทำ...
\"เขาแค่ ออกไปหาของนะ\" ...ของ... ?ของงั้นเหรอ ใช่ เดี๋ยวนะ นี่เราออกมาเพื่อมาเอาของคืนนี่ ไม่ใช่มานั่งดูดาว รึว่า ของที่ฮาโอไปเอามา คือสิ่งที่ทำให้คุณมัลโก้ออกไปหาเหรอ!!
\"ฮาโอ... นี่นาย .... ไปเอาอะไรมา\" ร่างบางพูดตะกุกตะกัก เพราะเดาความคิดอีกฝ่ายไม่ออกเลย
\"ฉันนะเหรอ... นายลืมอะไรไปหรือเปล่า รีเซิร์ก ... ข้อแรกเปลี่ยน... ฉันชอบนะ เวลาจะทำอะไรต้องมีข้อแลกเปลี่ยน\"
\"ก็ข้อแลกเปลี่ยน ฉันก็ทำไปแล้วไง มานั่งดูดาวกับนายเนี่ย!\" รีเซิร์กไม่พอใจ
\"เปล่า นายยังไม่ได้ทำ ... ที่มานั่งอยู่กับฉันในตอนนี้ มันเป็นแค่ข้อแลกเปลี่ยนเพื่อเอามอร์ฟีนคืน...\" ฮาโอกล่าวเสียงเรียบ
\"ไม่นี่ นายขี้โกง ตอนแรกแค่จะให้ฉันมานั่งด้วย แต่นายเล่นจับมอร์ฟีนไป !! แก ฮาโอ ไอ้คนสกปรก!!\" รีเซิร์กลุกขึ้นยืน \"บอกมานะ\" ร่างสูงเงียบเหมือนจะยั่ว ร่างบางวิ่งเข้าไปคว้าหมับเข้าที่ผ้าคลุม
\"แก!!ฮาโอ แกไปขโมยอะไรมา เอาคืนมานะ!!\" รีเซิร์กเขย่าฮาโอ
\"ก็มาเอาข้อแลกเปลี่ยนไปสิ...\" ฮาโอพูด \"แล้วฉันจะคืนสิ่งนั่นให้นายเอง\" ฮาโอยื่นข้อแลกเปลี่ยน รีเซิร์กลังเลใจอยู่พอสมควร \"ของสำคัญสำหรับแจนนูด้วยนะ\" ...ท่านเมเด้น...
\"นายจะให้ฉันทำอะไร\" รีเซิร์กพูดเสียงค่อยลง เขาอยากจะช่วยท่านเมเด้น
\"ก็แค่ มาเล่นตุ๊กตาเท่านั่นเอง\" ...ตุ๊กตา? ฮาโอเล่นแบบนี้ด้วยเรอะ??... รีเซิร์กคิดอย่างงงๆ
\"ช่วยปล่อยมือก่อนได้ไหม\" ร่างบางปล่อยมือออกช้าๆ
\"ตกลงไหมล่ะ\" เขาครุ่นคิดอยู่ครู่นึง
\"ถ้าแค่เล่นตุ๊กตาง่ายๆ แค่นั้นล่ะก็ เอาสิ ... ถึงฉันจะไม่เข้าใจนายก็เถอะ...\" ร่างบางตอบ ...จะต้องมีอะไรแฟงอยู่แน่ๆ... ร่างสูงยิ้ม \"ดีใจที่นายตอบตกลง\"
ฮาโอยกมือเรียวไปแตกที่แก้มใสของอีกฝ่ายช้าๆ ร่างบางถึงกับสะดุ้ง เขาเลื่อนปลายนิ้วไปที่ท้ายทอย
\"ทำอะไรนะ!!\" รีเซิร์กพลั่กอีกฝ่ายออกไป
\"ก็เล่นตุ๊กตาไงล่ะ นายมาเป็นตุ๊กตาของฉันซะดีกว่านะ\" ฮาโอพูดเสียงเรียบ
\"ไม่ !!\" ร่างบางหน้าแดงก่ำด้วยความตกใจ
\"แต่ฉันชอบนายนะ\" ร่างบางชะงัก เขาค่อยๆตั้งสติ \"นายอย่ามาเล่นอะไรบ้าๆดีกว่า เอาของคืนมา\"รีเซิร์กพูด\"ไม่งั้นจะสู้นะ ถึงจะไม่มีมอร์ฟีน\"
\"อืม ฉันจะคืนให้ก็ได้ ในเมื่อนายขอดีๆ ...\" ฮาโอพูด \"S.O.F\" ... เมื่อลูกไปปรากฏ ร่างสูงขึ้นไปหยิบกรงแล้วเปิดออกช้าๆ วิญญาณสีชมพูสวยบินออกมาหาผู้เป็นเจ้าของอย่างรวดเร็ว
\"เอามอร์ฟีนไปก่อนแล้วกันนะ เพราะนายทำตามก็แลกเปลี่ยนแล้ว\" ฮาโดพูดให้คนข้างล่างได้ยิน
\"แล้วของที่แกขโมยไปล่ะ\" รีเซิร์กถาม \"เอาคืนมา..\"
\"แหม นายเนี่ย ยังไม่ลืมอีก .. ก็ได้ๆ จะคืนให้ก็ได้... แต่ฉันยังอยากได้ข้อแลกเปลี่ยนอยู่เลย\" ฮาโอทำหน้าเสียดาย คนที่อยู่ข้างล่างหน้าแดง
\"ไม่!! เอาคืนมาดีๆ ฮาโอ ฉันไม่อยากเล่นด้วยแล้วนะ\" ร่างบางตะโกนเพื่อบังความอาย ฮาโอกระโดดลงมาตรงหน้ารีเซิร์ก
\"คืนให้ก็ได้ ขอข้อแลกเปลี่ยนด้วยสิ เอานี่...\" ฮาโอยื่นมือออกไป ในมือกำอะไรสักอย่างไว้ \"แบบมือสิ\"
\"นายเอาอะไรมาให้ฉัน\"
\"ก็ของที่นายต้องการเอาคืนไง\"
\"ของนั่นมันใหญ่กว่านี้ไม่ใช่เหรอ\"
\"เปล่า ไม่เลย กล่องที่นายเห็นนั่นมันแค่ของหลอกตา แบบมือสิ จะคืนให้\" ร่างบางแบบมือออกไปรับของ ...กุญแจ ถ้าจำไม่ผิด กุญแจโลงของท่านเมเด้นนี่...
\"อื้อ ถูกแล้วล่ะ กุญแจของเมเด้น ฉันแค่อยากจะแกล้งหน่อยๆนะ เพราะถึงจะไม่มีไอ้นี่ แจนนูก็ออกมาเองได้อยู่แล้ว แต่เขาคงจะโกรธ...\"
\"ฉันจะกลับ ! ไม่อยากจะอยู่ต่อแล้ว\" ร่างบางขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง \"ฉันจะปล่อยแกไปวันหนึ่งก็แล้วกันฮาโอ\" ร่างสูงยิ้มๆ
\"หึหึ จะปล่อยไปวันหนึ่งเหรอ พูดเหมือนกับว่านายถือไพ่เหนือว่าแน่ะ\"
\"หยุดหัวเราะเลยนะ!!\" รีเซิร์กฉุน
\"อืมๆ ก็ได้ๆ แต่ฉันอยากบอกนายนะว่าตอนนี้นะ มัลโก้กลับมาแล้ว ถ้าจะขึ้นเรือ ก็ระวังตัวด้วยนะ เดี๋ยวโดนจับได้\"
\"หึ ฉันระวังตัวอยู่แล้ว ไม่ต้องมาพูดมาก\" รีเซิร์กหันหลังเตรียมจะกลับ แค่ฮาโอดึงเอาไว้
\"นายลืมข้อแลกเปลี่ยนได้ไงเนี่ย\"
\"อะไร เราไม่มีข้อ...\" ฮาโอสอดลิ้นเข้าไปในโพลงปากของร่างบาง รีเซิร์กตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ลิ้นของทั้งคู่พัวพันกัน รสสัมผัสอันหอมหวานที่ฮาโอได้รับ เขาไม่อยากจะปล่อยรีเซิร์กไปเลย พลั่ก!
\"แก ฮาโอ!! ไอ้... ไอ้วิปริต ไอ้สารเลว!!...\" รีเซิร์กใช้แขนเสื้อเช็ดปากตัวเองแรงๆ ใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ
\"ถึงนายจะเช็ดไป ก็ไม่ได้หมายความว่า จูบ เมื่อกี้จะหายไปนะ\" คำพูดที่ฮาโอพูดออกมา ยิ่งทำให้รีเซิร์กยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่
\"ไอ้คนชั่ว แก!!\" ร่างบางเตรียมที่จะก้าวเท้า แต่ก็รู้สึกชาไปทั้งตัว \"อุ๊บ!\" ร่างบางล้ม
\"ฉันจะพานายกลับไปเอง นอนซะเถอะ รีเซิร์กไดเธล..\" ฮาโอยืนอยู่เหนือรีเซิร์ก
\"แก...\" ก่อนที่จะพูดจบ เขาก็สลบไป...
............................................................
\"อื้อ... แสบตาจัง..\" รีเซิร์กบ่นเบาๆ พลางยกมือขึ้นตา แต่แล้วก็กระเด้งตัวขึ้นมองไปรอบๆ ...ห้องของเขาเอง...
\"นี่ฉัน มาอยู่ที่นี่ได้ไง...\" เขากุมขมับพยายามคิด \"หรือว่าเป็นฝันร้าย...ถ้าใช่มันคงเป็นฝันร้ายที่สุดในชีวิตเลย..\"
\"มอร์ฟีน\" รีเซิร์กเรียก ... วิญญาณตัวน้อยลอยมาหา \"ดีจังที่เธอปลอดภัย มันคงจะเป็นฝันร้ายแน่ๆ\" รีเซิร์กยิ้มบางๆ
ก๊อกๆ ...
\"ฮะ เข้ามาได้เลยครับ\" เมื่อประตูเปิดก็ได้พบกับสาวสวยผมสีน้ำตาลอ่อน
\"มีอะไรหรือเปล่าครับคุณมีเน่ อ๊ะ หรือว่าผมตื่นสาย\" รีเซิร์กถาม
\"เปล่าจ้ะ ฉันยกอาหารเช้ามาให้นะ\" มีเน่ตอบยิ้มๆ
\"อาหารเช้า?\"
\"ใช่จ้ะ เธอไม่สบายนะ คุณมัลโก้เลยให้ฉันยกมาให้ทาน\"
\"ผมไม่สบาย?... ทำไมผมไม่เห็นรู้ตัวเลยล่ะ\" รีเซิร์กถาม
\"เอาเถอะจ้ะ ฉันก็ไม่รู้อะไรหรอก เมื่อคืนก็หลับสนิทเลย แต่พอตื่น คุณมัลโก้เขาก็สั่งให้เอาอาหารมาให้เธอ เห็นบอกว่า เธอป่วย เพราะตากลมนานไปนะ\"
\"อ่า เหรอครับ ขอบคุณครับ...\" รีเซิร์กกล่าวขอบคุณ
\"งั้นฉันไปทำงานของฉันต่อก่อนนะ มีอะไรก็เรียกได้นะจ้ะ\" \"ครับ\" มีเน่ยิ้มให้รีเซิร์กครั้งหนึ่งก่อนจะเดินจากไป
\"ฉันไม่สบายเหรอเนี่ย ไม่ยักกะรู้ตัว... โดนลม... เดี๋ยว!!\" ร่างบางตาเบิกโพลง \"คุณมัลโก้บอกคุณมีเน่ว่าฉันตากลมงั้นเหรอ !! เขารู้ว่าฉันออกนอกห้องเหรอ !!!!\" รีเซิร์กตกใจ
\"ทำไงดี โดนแน่ๆเลย แถมเรื่องเมื่อคืน ... มันไม่ใช่ฝันสินะ...\" ร่างบางกัดฟัน \"สงสัยจะต้องยอมรับโทษแล้วล่ะ\"...
..................................................................
\"ลงมาแล้วเหรอ รีเซิร์ก\" ชายหนุ่มใต่กรอบแว่นถาม
\"ครับ\"
\"ท่านเมเด้นรออยูน่ะ\"
\"เอ๋?\"
\"ตามมา\"
........
\"ท่านเมเด้นครับ มาแล้วครับ\" ชายหนุ่มร่างสูงและหนุ่มน้อยร่างบางคุกเข่าลงตรงหน้าโลงเหล็ก
\"มาแล้วเหรอ รีเซิร์ก ...\"
\"ครับ ท่านมีอะไรหรือครับ\" เมื่อเขาพูดจบ หน้ากากของโลงเหล็กได้เปิดออก
\"เมื่อคืน...เธอรู้อะไรไหม\" สาวน้อยศักดิ์สิทธิ์ในโลงไอ้อ้อนถาม
\"เมื่อคืน ? ... \" ร่างบางถามงงๆ
\"เมื่อคืนนี้ มีขโมยกุญแจโลงเหล็กของฉันไป ... มัลโก้เลยออกตามตัวคนขโมยมาลงโทษ ถึงแม้จะเปิดได้โดยไม่มีกุญแจก็เถอะ แต่ตอนที่เขากลับมา เธอรู้อะไรไหม...\" เมเด้นพูดช้าลง \"ศัตรูที่น่ากลัวที่สุดของเรา อุ้มเธอกลับมาที่เรือ...\"
\"อ๊ะ! อะไรนะครับ?\" รีเซิร์กถาม ความทรงจำอันน่าขมขื่นกลับมาอีกครั้ง อยากจะบอกให้หยุดพูดถึงมัน...
\"เธอฟังไม่ผิด รีเซิร์ก ฮาโออุ้มเธอกลับมาที่เรือ ...ฮาโอบอกเองว่า เป็นคนลักพาตัวเธอออกไปเอง ...แถมยังเอากุญแจมาคืนด้วย\" เมเด้นพูดช้าๆ..ลักพาตัว? ฮาโอลักพาตัวเราเหรอ? ไม่เห็นจะเข้าใจเลย ทั้งๆที่เราเองเป็นคนหนีออกไป หรือว่า ช่วยเรา??...
\"เธอโดนลักพาตัวไปใช่ไหม รีเซิร์ก\"
\"อ่ะ อ๊ะ ครับ...\" รีเซิร์กตอบอย่างไม่มั่นใจ \"ฮาโอเอาตัวผมไปครับ\" ถึงจะไม่มั่นใจ แต่ก็ตอบตรงกันเพื่อไม่ให้โดนจับได้
สาวน้อยศักดิ์สิทธิ์ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ร่างบาง
\"เข้าใจแล้ว รีเซิร์ก ผู้ที่ผิดคือฮาโอ เขาสมควรได้รับโทษจริงๆ ... แต่อีกไม่นานหรอก เขาต้องได้รับโทษอย่างแน่นอน..\" เมเด้นพูดเสียงเรียบ \"ฉันอยากให้เธอระวังตัวหน่อยนะ เราไม่รู้ว่าฮาโอจะเล่นงานเราตอนไหน\"
\"เอาล่ะ หมดธุระแล้ว รีเซิร์ก...กลับไปได้\" หล่อนผิดหน้ากากโลงเข้าดังเดิม
\"ครับ...\" ร่างบางลุกขึ้นช้าๆ แล้วเดินออกไป .....
\"ท่านเมเด้นครับ\" ชายหนุ่มวัย27กล่าว
\"มีอะไรหรือมัลโก้\"
\"ท่านคิดว่า รีเซิร์กไม่ได้โกหกหรือครับ แล้วฮาโอลักพาตัวรีเซิร์กไปได้อย่างไร มันน่าสงสัยนะครับ\"
\"... มัลโก้ การกล่าวหาผู้อื่นโดยไม่มีหลักฐานมันไม่ดีหรอกนะ ถ้าหากว่าเขาไม่อยากสารภาพ เราลองปล่อยไปดูก่อนเถอะ\" เมเด้นอธิบาย \"อีกอย่างหนึ่ง คนอย่างฮาโอมีอะไรหรือ ที่อยากจะทำแล้วทำไม่ได้ เหมือนซ่อนกุญแจดอกนั่นไง\"
\"ครับ ขออภัย...\"
\"อือเอาเถอะ ... ฉันเองก็รู้สึกแปลกๆอยู่เหมือนกัน รู้สึกเหมือนว่า จะมีอะไรเกิดขึ้น .. แต่ถ้ามันจะเกิด .... พระเจ้าก็คงหวังให้เป็นเช่นนั้น\"
.........................................................................................
################
ขอบพระคุณสำหรับทุกเม้นท์ง้าบ TT^TT ปราบปลื้ม ...
สำนวนดีจิงๆหรอคับดีจัยมากเลยนะเนี่ย งุงิ ... ((แต่หลังจากนี้ สำนวนจะค่อยๆห่วยลงๆ ... มันเปนจิงๆนะเนี่ย==\" ))
จะพยายามต่อไปฮะ ... โย่ว~!! -(^O^)/
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น