ทรายสะดุดรัก
ความรัก มักจะมาแบบไม่ให้ทันตั้งตัว ไม่มาเปล่าดันเอาความปวดหัวมาให้ด้วยน่ะสิ!!
ผู้เข้าชมรวม
1,413
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
แท็กนิยาย
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
---เรื่องราวความรักของสองบอดี้การ์ด
ฮาริส และ อชิส จากเรื่องโอบรักดวงใจชีค สองเพื่อนเกลอที่มีนิสัยต่างกันสุดขั้ว
โคจรมาเจอหญิงสาวที่ไม่น่าจะมาลงเอยกันได้ใน "ทรายสะดุดรัก" จ้า
ความรัก มักจะมาแบบไม่ให้ทันตั้งตัว ไม่มาเปล่าดันเอาความปวดหัวมาให้ด้วยน่ะสิ!!
ฮาริช ถูกมอบภารกิจให้ดูแลลูกพี่ลูกน้องของชีคคาในองคค์ชีคเรนอส
เขาจะไม่ปวดหัวเลยถ้าเจ้าหล่อนทำตัวปกติเหมือนผู้หญิงคนอื่น!
ไม่ใช่ซนเป็นลิงและเถียงเก่งเป็นที่หนึ่งแบบนี้!!
“วันนี้คุณหวานมีโปรแกรมจะไปไหนบ้างครับ”
หลังจากปล่อยให้ว่าที่ด็อกเตอร์จอมเพี้ยนโบกมือจนพอใจเขาก็ถามขึ้น
“เมื่อคืนฉันลิสต์ไว้เยอะเลยคุณ”
ลมหวานขยับแว่นแล้วล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงตัวยาวดีไซต์เก๋เพื่อหยิบโพยออกมาให้บอดี้การ์ดหนุ่มดู
นัยน์ตาสีควันบุหรี่เบิกขึ้นเล็กน้อยกับรายการโพยที่ยาวเป็นหางว่าว
มันเป็นหางว่าวจริงๆ
เพราะกระดาษที่เจ้าหล่อนพับไปมาเมื่อกางมันออกส่วนหนึ่งก็ยาวไปนอนกับพื้น
“รายการพวกนี้คือไปวันนี้วันเดียวนะ ฉันยังมีลิสต์ที่จะไปวันพรุ่งนี้
มะรืนนี้และวันต่อๆ ไปด้วย”
“ไม่พาไปครับ”
ฮาริชสะกดจิตตัวเองว่าอย่าไปเอาสิ่งไร้สาระเข้ามาให้รกสมองแล้วจงปรับตัวให้รับได้กับความคิดที่ไม่เหมือนชาวบ้านของเจ้าหล่อน
“อ้าว”
ลมหวานทำหน้าไม่เข้าใจ
“จนกว่าคุณลมหวานจะตัดรายการพวกนี้เหลือแค่ที่อยากไปจริงๆ
ครับ” เขาเชื่อเลยว่าที่เจ้าหล่อนลิสต์มามันต้องมีไม่ถึงสิบรายการที่อยากจะไปจริงๆ
คนปกติที่ไหนที่จะไปหลายที่ได้ในวันเดียวตามที่ตัวเขียนมา!
“ก็เนี่ยไง
ทั้งหมดเลยที่อยากจะไปจริงๆ”
ลมหวานขยับแว่นให้เข้าที่พลางทำหน้าขึงขังใช้มือกวาดรายการที่ยาวเป็นหางว่าวตัวเองว่าเธออยากจะไปมันทั้งหมดจริงๆ
ฮาริชเริ่มใช้สายตาเย็นๆ ปราม เขาไม่น่าลืมเลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนคนปกติทั่วไป
เมื่อลมหวานเห็นสายตาดุนั้นปากเล็กที่เผยอจะพูดก็ค่อยๆ หุบเข้าอัตโนมัติ
“กรองใหม่ครับ”
“กรองใหม่ก็ได้”
ลมหวานพูดอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียงนักแต่ในใจกำลังหน้าหงิกและค้านหัวชนฝา
ทำไมเธอต้องอดไปในที่ที่อยากไปด้วย
ไอ้รายการที่เขียนไว้ทั้งหมดนี้เพราะเธออยากไปจริงๆ หรอก
แต่นั่นแหละพูดมากไม่ได้ไงเดี๋ยวอดไป เลือกๆ
ซักสิบยี่สิบรายการจากร้อยรายการนี้ก็ได้
ฮาริชที่ยืนมองดูหญิงสาวจอมแก่นถึงกับลอบถอนหายใจเมื่อแม่คุณใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีเลือกสถานที่ที่อยากไปจริงๆ
มาให้เขาดู ซึ่งมันดูจะไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่นัก
“กรองอีกครับ
ผมให้ไม่เกินห้าที่ต่อวัน” ใบหน้าเล็กงอง้ำ
แต่พอเขาถลึงตาดุใส่แม่คุณก็รีบตั้งหน้าตั้งแต่เลือกอีกครั้งทันที
ฮาริชลอบยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าลมหวานกลัวหน้าดุๆ
ของเขาเหมือนกัน ดี จะได้ปราบกันง่ายๆ หน่อย
“ขอสิบได้มั้ย”
ใบหน้าหวานเงยขึ้นมาขอเสียงอ้อนพร้อมสงสายตาละห้อยผ่านแว่นตากลมใสอันโตที่คนมองรู้สึกขัดๆ
แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น ก่อนจะส่ายหน้าสะบัดความคิดแปลกๆ
นั่นไปแล้วทำใจแข็ง
“ห้าครับ”
“เจ็ดอ่ะ”
“ห้าครับ”
“หก”
“สามครับ”
ในเมื่อต่อราวกับซื้อของตามตลาดนัดเขาก็ลดจำนวนมันลงดื้อๆ เสียเลย ลมหวานถึงกับตาโต
บ่นอุบแต่ก็ยอมโดยดี
“เฮ้ย!
ทำไมลดล่ะ” แล้วเมื่อเงยขึ้นมาเจอสายตาดุๆ ก็ทำเสียงอ้อมแอ้มทันที “เอาห้าก็ได้”
(ฮาริช-ลมหวาน)
อชิส ถูกมอบหมายให้ตามหา นางพญาผึ้ง เพื่อถอดรากถอนโคนกลุ่มโจรทะเลทรายที่ก่อความเดือดร้อนให้กับประเทศ
มันเป็นภารกิจที่ดูง่ายดาย ถ้าเขาไม่ติดกับดักน้ำผึ้งที่แสนหวานนั้นเข้าน่ะสิ
อ่า... แม่นางพญาผึ้งป่า สวย คม ดุ แบบนี้สิสเป๊คเขาสุดๆ
“ได้แต่มองเท่านั้นแหละ”
ชายหน้าบากพูดขึ้นพลางกระดกเหล้าเข้าปากเมื่อเห็นชายหนุ่มรุ่นลูกเอาแต่จ้องมองผู้นำสาวเขาตาไม่กระพริบ
ก็เป็นแบบนี้กันทุกคนยามเมื่อเห็นแม่หญิงไอราครั้งแรก
แต่บอกเลยว่าหากได้ลองหมัดแม่ประคุณซักลูกกับความโหดที่ผู้ชายแท้ๆ
ยังขยาดจะไม่มองตาเยิ้มแบบนั้นแน่ “ไม่มีทางที่เจ้าจะได้เด็ดดมดอกไม้ป่าดอกนั้น ข้างนอกสวยสะดุดตา
แต่มีพิษร้ายกาจเชียวล่ะ”
“ข้าอยากลองดูซักครั้ง”
อชิสที่อยู่ในคราบนักพเนจรหน้าดำผมฟูหันมาเอ่ยยิ้มๆ
ก่อนจะยิ้มเครื่องเล่นพื้นเมืองที่มีลักษณะคล้ายกีต้าร์ขึ้นมาดีดเป็นทำนองสะเนาะหู
คนกลุ่มชายวัยกลางคนหัวเราะ
“หน้าตาอย่างเจ้าเนี่ยนะ
คงได้แต่ฝัน ฮ่าๆ” อชิสแค่อมยิ้ม ไม่เอ่ยอะไรแล้วเล่นเพลงที่วงเหล้ามักเล่นกัน
เรียกเสียงโห่ร้องถูกใจได้เป็นอย่างดี จากนั้นไม่นานก็มีคนอื่นมาสบทบ
เสียงร้องเพลงคละเคล้าเสียงพูดคุยเริ่มขยายวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความสนุกสนาน
“นานแค่ไหนแล้วที่กองเราไม่ครึกครื้นอย่างนี้”
อามินเอ่ยขณะมองดูเพื่อนพ้องร้องเพลงและเต้นรำอยู่รอบกองไฟด้วยความสนุกสนาน
ดวงตาที่ฝาฟางตามกาลเวลานั้นโค้งลงด้วยความสุขใจ “เพราะชายหนุ่มคนนั้นแน่เชียว”
“ก็แค่คนพเนจร”
ไอราเอ่ยด้วยความชอบใจชัดเจน
เพราะดูเหมือนว่าทุกคนชื่นชมผู้ชายคนนั้นที่บังเอิญเข้ามาช่วยชีวิตเธอให้รอดจากคมดาบ
แถมการต่อสู้ก็… เชอะ!! ไม่อยากจะชมหรอกนะ
แต่มันก็น่าสงสัยว่าทำไมคนพเนจรถึงมีฝีมือการต่อสู้ดีขนาดนั้น
“แต่ก็ช่วยชีวิตท่านนะ
ท่านหญิงนัสมี อัลฟารอห์” อามินเอ่ยพลางหรี่ตามองหญิงสาวยิ้มๆ
สิ่งที่ได้ตอบกลับมาคือคนที่เขาเรียกว่าท่านหญิงพร้อมด้วยชื่อจริงๆ เต็มยศนั้น
กอดอกแล้วทำแก้มป่องพลางเชิดใบหน้าขึ้นบ่งบอกถึงความไม่พอใจราวกับเด็กน้อย
อามินได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ แล้วเดินกลับไปนั่งอ่านหนังสืออยู่มุมหนึ่งของกระโจม
ปล่อยให้ท่านหญิงนัสมี อัลฟารอห์
บุตรสาวคนเดียวของท่านรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการเลิกทำสีหน้าไม่พอใจแล้วกลับมาจดจ่ออยู่กับแผนงานของตน
…ใครเล่าจะรู้ว่าเหตุใดท่านหญิงคนงามถึงทิ้งชีวิตสุขสบายมาอยู่ในคราบนางโจร
(อชิส-ท่านหญิงนัสมี)
แล้วใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลังความวุ่นวายในอัลจามาล
ติดตามได้ใน "ทรายสะดุดรัก" เด้อ
**มันก็จะสโลว์ๆ
ตามสไตล์นิดนึงนะ 5555+
รักคนอ่านทุกคนนะ จุ๊บๆ >3<
24/05/62
ผลงานอื่นๆ ของ Smally ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Smally
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น