คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : เทวดาใจร้ายไม่ยอมให้พ่อจ๋ากลับบ้าน 1
เล่ห์ลวรัุแม่เลี้ยเี่ยว
อีบุ๊ ลเหลือ 79 เหลือ 269
27 อน 544 หน้า 89586 ำ
ระยะเวลาโพรโมัน เริ่ม 00.00 วันที่ 1/8/2566 ถึ 15/9/2566 เวลา 23.59
าวน์โหล ลิที่ลิ์นี้ > Meb : https://bit.ly/3Nm6SER
พรสวรร์ยับัว ลืมา ทำหน้าเบ้ เพราะรู้สึเ็บี๊ๆ รุ่อนเร้น เธอมอผ้าห่มที่ลุมมาถึทรวอ แล้วภาพำสุท้าย ็โผล่มาในหัวทันที
เธอเห็นฟรานิสโอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า รูปร่าอเาสมบูร์ ทรพลั ไหล่ไม่ อว้า ล้ามเนื้ออแน่นมา ไม่มีห่วยารหน้าท้อ เอวสอบ สะโพแน่น ้นาเพรียว น่อฟิเปรี๊ยะ ารที่เาะมีรูปร่าแบบนี้ไ้ เา้อมีวินัยในารออำลัายอย่ามา
ส่วนเ้าหนูอฟรานิสโ ลายเป็นหนูยัษ์เมื่อมันไ้ทำหน้าที่อมันอย่าเ็มเปี่ยม เาพาเธอ้าวผ่านวามไร้เียสาในเรื่อบนเีย
พรสวรร์ไม่โทษเาที่ทำให้เรื่อราวลเอยแบบนี้ เพราะนทำผิ ็ือเธอ เธอมาิๆ ู เพราะเธอเมาหนั เลยรั่ว แล้ว็เผลอยั่วเาอย่าไม่ั้ใ
‘ันไม่รู้ว่าแฟนุื่ออะไร แ่อโทษาใริ ที่ทำใหุ้้อนอใแฟนโยไม่ั้ใ’ พรสวรร์รู้สึอบอุ่น รู้สึปลอภัยาอ้อมออฟรานิสโ แ่เธอไม่วรทำผิไปมาว่านี้
พรสวรร์่อยๆ ึแนฟรานิสโที่พาเอวเธออออย่าเบามือที่สุ เพื่อไม่ให้เาสะุ้ื่น
พอเท้าทั้สอ้าแะบนพื้น เธอ็หอบเสื้อผ้า ไปที่ห้อน้ำ
“่อยไปแปรฟันที่ห้อน้ำ สนามบิน็แล้วัน”
พรสวรร์เลือะทำแบบนี้ เพราะลัวว่าฟรานิสโะื่น เธอไม่อยาเผิหน้าับเา เธอวราไปเียบๆ และ่าย่า็อเทลให้เาามราาและำนวนที่เธอเอาอเามาื่ม
พรสวรร์ีสเปรย์ับลิ่นปา วาเินไว้ และเียน้อวาม
ุฟราน อบุมาๆ นะะสำหรับวาม่วยเหลือทุอย่า อโทษ้วยที่ันยั่วุอย่าไม่ั้ใ นทำใหุ้วบุมัวเอไม่ไ้
พอลลา
พรสวรร์ว้าระเป๋าเินทา สะพายระเป๋าสะพาย้า
“อยืม่อน็แล้วัน ไม่มีเ้านี้ ัน็ออาห้อุไม่ไ้” พรสวรร์หยิบีย์าร์ และออไปาห้ออย่ารวเร็ว
เธอึ้นรถแท็ี่ไปสนามบิน ระหว่านั่อยู่ในรถ ็เ็ั๋วเรื่อบินออนไลน์ เที่ยวบินที่ะลับเมือไทย พร้อมออเินทาในเวลาบ่ายสามโม สิบห้านาที
@@@@@
ฟรานิสโยิ้มหวาน อุ้มพรสวรร์ ให้เท้าอเธอลอยึ้นมาเล็น้อย แล้วหมุนเธอไปรอบๆ
พรสวรร์หัวเราะร่า ยิ้มอย่ามีวามสุ
‘ุฟราน ปล่อยัน่อน่ะ’
เาทำามที่เธอบอ วาพรสวรร์ล ให้พรสวรร์ยืนอย่าอิสระ
พรสวรร์มอเา แล้วยิ้มเ้าเล่ห์ เธอผลัเาอนที่เาไม่ทันั้ัว ฟรานิสโเลยล้มล ลื่นทะเล็ัเ้ามาพอี
พรสวรร์หัวเราะอบใ
‘พอลลา ุแล้เป็นอยู่นเียวหรือไ’ เาทำหน้าุ แ่แววามีรอยยิ้ม
พรสวรร์มอเาอย่าท้าทาย
‘ทำไมะ ุะทำอะไรัน’
ฟรานิสโยิ้มอย่าเ้าเล่ห์
พรสวรร์เห็นเายิ้มแบบนี้ ็ถอยหนีทันที แ่็้าไปว่าฟรานิสโที่ว้าเอวเธอไว้ แ่เาลับสะุาัวเอ เลยล้มลบนผืนทราย้วยันทัู้่
‘ปล่อยสิะ’ แ้มอพรสวรร์แเรื่อึ้นมา
ฟรานิสโไม่ทำามที่เธอบอ เาูบเธออย่าูื่ม สอมือไปใ้ระโปร ึผ้าผืนน้อยที่ปปิุ่อนเร้นให้พ้นทา แล้วเริ่มใ้มือแะ้อวามามุนี้
พรสวรร์ส่เสียราอื้ออึ ยสะโพ บิหมุน ส่ายร่อนามัหวะนิ้วที่นำพาเธอไปพบวามสุ่านาบ
‘พอลลา’ ฟรานิสโมอเธอ้วยแววาหวานล้ำ พอๆ ับรสาิอน้ำเื่อมที่ใส่น้ำาลหลายิโลรัม
‘ุฟราน’ พรสวรร์อมยิ้ม มอฟรานิสโ้วยแววาุน แล้วพลิมาทับเาไว้ ่อยๆ เลื่อนใบหน้าเ้าใลุ้นั้น
‘พอลลา ทำให้ผมมีวามสุบ้าสิ’ เาวอนอ้วยน้ำเสียนุ่มนวล
พรสวรร์พยัหน้าเบาๆ และมอบวามสุให้เาไ้สัมผัส้วยปาและลิ้นอเธอ
‘พอลลา ุยอเยี่ยมริๆ’ สีหน้าและน้ำเสียอฟรานิสโแสอย่าัเนว่าเามีวามสุมาเหลือเิน
พรสวรร์เลื่อนใบหน้าึ้นมา เพื่อูบปาเา ูบแ้มเา แล้วเธอ็วิ่หนี
ฟรานิสโวิ่ามพรสวรร์ไปอย่ารวเร็ว
‘พอลลา อย่าวิ่ไปไลนะ น้ำทะเลัมาแร’ เาบออย่าเป็นห่ว
พรสวรร์หัวเราะอบใ ยิ้มอย่ามีวามสุ วัน้ำทะเลใส่เา
‘ผมเปียหมแล้วนะ’ เาทำเสียุ แ่ริมฝีปามีรอยยิ้ม ฟรานิสโวัน้ำใส่เธอ เป็นารเอาืน
เาและเธอ่าหัวเราะไป้วยัน บรรยาาศรอบัวอบอวล้วยไอแห่วามสุ
ฟรานิสโะูบพรสวรร์ แ่ยัไม่ทันะเลื่อนปาเาเ้าหาริมฝีปาอเธอ พรสวรร์็วิ่หนีเาไป เาวิ่าม พอว้าัวเธอไ้ ็อเธออย่าแนบแน่น แล้วูบเธออย่าร้อนแร
ริมฝีปาอฟรานิสโห่อเ้าหาัน แปลเหลือเิน ทำไมเาถึูบพรสวรร์ไม่ไ้สัที ทั้ๆ ที่เธอยืนห่าเาแ่ืบเียวเท่านั้น
ฟรานิสโะูบพรสวรร์ให้ไ้ แ่็ทำไม่สำเร็ เพราะอะไร เาประอใบหน้าเธอไว้ แ่ฝ่ามืออเาระทบเ้าหาัน ลายเป็นเสียบมืออย่าแร เาเลยสะุ้ื่น
“ฮะ ฝันเหรอเนี่ย” เาหันไปมอ้าๆ ็ไม่เห็นพรสวรร์
เาลุาเีย ว้าาเบ็อเอร์มาสวม แล้วไปที่ห้อน้ำ ็ไม่เอพรสวรร์ ไม่เห็นระเป๋าเินทาอเธอ
สิ่ที่เาเอ ือระาษใบหนึ่วาอยู่บนโ๊ะ มีแันทับระาษใบนี้ไว้ พร้อม้วยเิน่า็อเทล
“พอลลา” ฟรานิสโรู้สึว่าโหวๆ ในหัวใ
+++++
ความคิดเห็น