คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ต้องได้เจอ 4
วามแปลใำลัพุ่เ้าใส่สมปรารถนาเมื่อเห็นนที่มาับอทัพ ุลนาถโทร.มาหาเธอ บอว่าอบุี้ธัพืมาให้สมปรารถนาับสายใยรั เธอเ้าใว่าุลนาถะพาลูายมาเอ
เธอเยเอุลนาถสอสามรั้ พูุยันเล็น้อย ไม่ถึั้นสนิทันมานั ส่วนให่ สามีอุลนาถะเป็นนไปรับอทัพ แ่เธอะไปรับสายใยรั้าไปาเวลาโรเรียนเลิประมาสิบห้าถึยี่สิบนาที ถ้าในวันนั้น มีานเร่่วน
“ใรันนะ”
ผู้ายนนี้มีรูปร่าและหน้าาทีู่ีมาๆ เาสามารถรับบทเป็นพระเอไ้สบายๆ ถ้าเธอไม่เยเห็นพ่อออทัพ เธอ้อเ้าใว่าอทัพเป็นลูายอเา เพราะทั้สอนมีโรหน้าล้ายัน
เามอเธอแล้วอึ้ๆ ไป เธอรีบเอามือปัใบหน้า เพราะเ้าใว่า หน้าเธออามีอะไริอยู่ แล้วเา็ส่ยิ้มมาให้ เธอึยิ้มอบ
สมปรารถนาไม่ไ้ิเ้า้าัวเอ แ่สายาแบบนี้อเาที่มอมาเปิเผยวามรู้สึื่นมอย่าัเน
“หวัีรับน้าส้ม” อทัพยมือไหว้สมปรารถนา้วยล่อุี้ธัพื
เธอรับไหว้
“หวัีรับน้อ้อ”
“นี่รับ อฝา น้อ้อ แมุ่ล พ่อรี่วยันทำรับ อร่อยสุๆ เลยรับ”
“โอ้! อบุมานะ๊ะ” สมปรารถนาลูบศีรษะอทัพ้วยวามเอ็นู
“มา้ะ เ้าไป้าใน่อน” เธอพูับอทัพ แล้วมอผู้ายที่เธอยัไม่รู้ัื่อ
“เิ่ะ เอ่อ ุ”
“สวัสีรับ ผมเาธร เรียผมว่าเนะรับ”
สมปรารถนาทัทายเา แล้วบอื่อเล่นอัวเอ
“น้อเลิฟ” เป็นเสียออทัพ
“อ้าว น้อ้อ มาไ้ไเนี่ย” สายใยรัละสายาาสมุภาพระบายสีโราเอมอน แล้ววาสีไม้ไว้ในล่อ
“มาับลุเ”
“หวัี่าลุเ” สายใยรัเลื่อนฝ่ามือทั้สอ้าให้ประบัน แล้ว้มศีรษะล
เาธรรับไหว้และทัทายหนูน้อยที่หลานายื่นอบ เาธรยอมรับว่าหลรัสายใยรัเ้าเสียแล้ว แ่เป็นารหลรัที่เปี่ยม้วยวามเอ็นูแบบผู้ให่ สายใยรัมีิริยามารยาทน่ารั ไม่้อใหุ้แม่บอ ็ยมือไหว้ทันที ทำให้เารู้สึประทับใมาๆ
“น้อ้อินนมไหมะ”
“อโปรเลยรับ” วาออทัพเป็นประาย
“มีรสหวาน ็อโแล สรอว์เบอร์รี เอารสอะไรีะ”
“็อโแลรับ”
สมปรารถนาพยัหน้าเป็นเิรับรู้
“แล้วุเล่ะะ รับเป็นา น้ำเปล่า น้ำผลไม้ หรือาแฟีะ”
“อาแฟำ ไม่ใส่น้ำาล ไม่ใส่รีมเทียมนะรับ”
สมปรารถนาพยัหน้าอีรั้ แล้วไปที่ห้อรัว นำเรื่อื่มับเ้โรลวานิลลา สูรไร้แป้ไร้น้ำาลมาเสิร์ฟ
“น้อเลิฟ เป็นแฟนเ้านะ” อทัพพูึ้นเมื่อนั่ใล้ๆ สายใยรั
สมปรารถนาับสายใยรัมออทัพอย่าอึ้ๆ แล้วสมปรารถนา็ยิ้มน้อยๆ ในวามรู้สึอเธอ ถ้อยำที่อทัพพู แน่นอนว่าเินวัยไปมา แ่แววาและสีหน้าแสถึวามรัที่ใสบริสุทธิ์ามประสาเ็ๆ ึ่ยัไม่เ้าใอย่าแ่มแ้ว่าำว่า ‘แฟน’ มีวามหมายอย่าไร
สายใยรัเ้าใวามหมายอำำนี้ เพราะไู้าร์ูนรอบรัวหมูร่วมับุแม่ สายใยรัเลยถาม สมปรารถนาอธิบายให้ลูเ้าใ่ายๆ ว่าแฟนือ นสอนที่มีวามรู้สึีๆ มอบให้ัน ร่วมแบ่ปันวามสุและวามทุ์ ไม่ทิ้ันเวลามีปัหา
“ัวเอแบ่นมให้เ้าทุวัน เ้าอบุมาๆ เลย เวลามีเพื่อนนอื่นมาแล้เ้า ัวเอ็อยัน ไม่ให้เ้าถูแล้ แ่ให้โว่านี้ีว่า อนนี้ ้อั้ใเรียน่อนนะ” สายใยรัี้แเหุผล
อทัพพยัหน้าอย่าเ้าใ แ่็ไม่ยอมแพ้
“เ้า็ั้ใเรียนทุวัน ถือว่าเ้าผ่านเ์ ัวเอะไม่ใ่แฟนเ้า็่า แ่เ้าเป็นแฟนัวเอ็พอ”
“แบบนี้็ไ้เหรอ” สายใยหัวเราะอบใ
อทัพไม่อบ แ่ยิ้มนาหยี ส่วนสมปรารถนาับเาธรมอเ็ๆ แล้ว็ยิ้มให้ัน
“รอให้โว่านี้่อนนะรับน้อ้อ เป็นเ็น้อย เรื่อแฟนไม่สำัเท่าับารเล่นให้สนุ และเรียนอย่ามีวามสุ” เาธรโยศีรษะหลานายเบาๆ
“็ไ้รับลุเ แ่้อะไม่ยอมให้ใรมาีบน้อเลิฟ” วามมุ่มั่นแ่มัในน้ำเสียออทัพ
สายใยรัยิ้มหวาน ัเ้โรลให้อทัพ อทัพินอย่าอร่อย เ็ๆ พูุยันไป พร้อมับระบายสีในสมุภาพ้วยัน แล้วเาธร็พาอทัพลับบ้าน เพราะไม่อยารบวนเวลาารทำานอสมปรารถนาไปมาว่านี้
“บ๊ายบาย” อทัพโบมือให้สายใยรั
สายใยรัโบมืออบ
“อบุมาๆ นะน้อ้อที่ทำุี้มาให้”
อทัพยิ้มแ่
“้วยวามเ็มใ เ้าลับ่อนนะ”
สายใยรัพยัหน้า
“้า ไว้เอันใหม่นะ”
“อบุมาๆ นะรับสำหรับเรื่อื่มและอว่า เ้โรลอร่อยที่สุเลยรับ” เาธรมอสมปรารถนา้วยสายาื่นมอย่าเปิเผย
“ันไม่มีอฝาที่ทำเอฝาไปใหุุ้ลนะะ มีแ่นมีบุ้แ่แ็ ันนึ่ไว้่อนุะมา ไว้ราวหน้า ะทำนมอย่าอื่นทแทนนะะ” สมปรารถนายื่นล่อนมีบุ้ให้เาธร
“ไม่เป็นไรรับ ริๆ ไม่้อมีอะไรฝาไป็ไ้รับ”
“ไม่ไ้สิะ ุุล ุรี น้อ้อ่วยันทำุี้มาให้ันับน้อเลิฟ”
เาธรอมยิ้ม
“ไว้ราวหน้า ะแวะมาอีนะรับ” เาธรอเปิทาไว้แ่เนิ่นๆ
“ยินี้อนรับ่ะ”
สายใยรัและอทัพ่ายมือไหว้ผู้ให่ทั้สอน สมปรารถนาับสายใยรัมาส่สอลุหลานที่รถ รอนเาธรับรถออไป ึลับเ้าไปในร้าน
@@@@@@
ความคิดเห็น