คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ความลับเกือบแตก 3
อีสามสิบนาที ร้านวามหอมะปิแล้ว วเือนวาและถูพื้น เ็เสื้อและาเที่ลู้าะมารับในอนเ้าอวันพรุ่นี้
สมปรารถนารวูยอเินที่เป็นรายรับและราย่ายประำวัน านรส่วนนี้ เรียบร้อยแล้ว เธอึมาหาลูสาว ่วที่ทำานในอนเย็น เียระไน็มาอยู่เป็นเพื่อนสายใยรั
อนนี้ สายใยรัื่นแล้ว พอเธอเ้าไปในห้อ หนูน้อย็ยิ้มแ่ วิ่มาหา
“แม่ส้ม” สายใยรัหอมแ้มุแม่ฟอให่
เียระไนส่ายหน้ายิ้มๆ มอสายใยรั้วยแววารัมา
“หิวไหมะน้อเลิฟ”
“หิว้าแม่ส้ม๋า” สายใยรัยมือลูบท้อ
สมปรารถนาับเียระไนหัวเราะ้วยวามอบใ
เียระไนอใไม่ไหว ยับไปใล้ๆ ฟัแ้มฟัพุสายใยรัอย่ามันเี้ยว
สายใยรัหัวเราะ้วยวามั๊ี้
“น้อหิวอะไระ” ำถามนี้เป็นอเียระไน
สายใยรัยิ้มนแ้มเป็นรอยบุ๋ม
“้าวผั้า ใส่้าวนิเียว ใส่หมู ใส่ไ่เยอะๆ ไม่ใส่ผั”
“แบบนี้เาเรีย๊อิ้น” สมปรารถนายุ้มพุลูสาวเบาๆ
สายใยรัหัวเราะเอิ๊อ๊า เพราะถูวามั๊ี้เล่นานที่พุลมๆ
“็น้ออบนี่๊ะ แม่ส้มทำอร่อย”
“ินนมน้ำผึ้รอท้อ่อนไหมะ เี๋ยวเรา็ลับบ้านันแล้ว แม่ส้มไปทำให้ินที่บ้าน ะไ้ินพร้อมับยายสุ้วย”
“็ไ้้า” หนูน้อยรับำ้วยรอยยิ้มสใส
“ไป่ะ ไปในรัวับแม่ใ๋” เียระไนยื่นมือให้หนูน้อย
สายใยรัับมือเียระไน แล้วเินออไปพร้อมัน
สมปรารถนามอามทัู้่ แล้วยิ้มน้อยๆ เธอเ็บอเล่นที่หล่นระัระายเ็มพื้นใส่ะร้า แล้ววาไว้ที่มุมห้อ
ปิแล้ว เธอะให้สายใยรัเ็บอเล่น่อนออไป แ่วันนี้ สายใยรัื่นมา ็หิวเลย เธอึ่วยเ็บอเล่นแทน
อีรึ่ั่วโม่อมา สมปรารถนาพาลูสาวลับบ้าน วเือนนั่มา้วย เพราะรถมอเอร์ไ์อเธอไม่มีน้ำมัน เธอบ่นอย่าหุหิัวเอที่ี่รถโยไม่เ็หน้าปัแสปริมาน้ำมัน เียระไนับรถามมาิๆ
สุรภีในวัยหสิบปีรีบมาเปิประูรั้วเมื่อเห็นรถเ๋อสมปรารถนาและรถเ๋อเียระไนอเลยรั้วบ้านไปเล็น้อย
“ยายสุ” สายใยรัยิ้มนาหยีเมื่อสุรภีเปิประูรถ และอุ้มหนูน้อยลาาร์ี
สุรภีหอมแ้มสายใยรัเ็มฟอ หนูน้อยัวอวบ็หอมแ้มุยายเ็มฟอเ่นัน
“ยายสุไม่สบาย ทำไมไม่นอนพั๊ะ”
ุยายมอหลานสาย้วยสายารัใร่เอ็นู พลาเาะมูหนูน้อยเบาๆ
“ยายหายแล้ว้ะ”
สายใยรัเอาหลัมือแะหน้าผาสุรภี
“ริๆ ้วย ยายสุัวไม่ล้อน”
“ูู้ ่าทำเสียริ ไม่มีใรสอนเลยนะ” เียระไนยีผมสายใยรัเบาๆ
สุรภีสัเสีหน้าอสมปรารถนา ็อสสัยไม่ไ้ ึมายืนใล้ๆ สมปรารถนาอนที่เียระไนถ่ายรูปสายใยรัในท่าที่หนูน้อยเท้าเอว
“ส้ม เป็นอะไรหรือเปล่า”
สมปรารถนามอผู้หิที่เปรียบไ้ับเป็นแม่นที่สออเธอ แล้วระบายยิ้มบาๆ เธอะโหสุรภีไม่สำเร็
“เี๋ยวส้มเล่าให้ฟั่ะป้าสุ”
สุรภีพยัหน้า แล้วไปหาสายใยรั
“ไป้ะ ไปในบ้านันีว่า ป้าทำน้ำพริอ่อ ้มืผัาาวใส่หมูเ้ แล้ว็ไ่เียวไว้แล้ว”
“โอ๊ย ป้าสุ ทำแ่ออร่อยๆ ใ๋ะอใินานเียวไ้ไหมเนี่ย” เียระไนพูพลาลูบหน้าท้ออเธอที่ไม่ไ้ป่อมามาย
“ินไปเถอะ้า ่อยออำลัายเอา ินอนนี้ีว่าอ แล้วไปบะแอนลาืน” สุรภีพูบ ็พาสายใยรัเินเ้าไป
“ไปเถอะแ ันหิวมา” เียระไน่วยสมปรารถนาถือะร้าที่ใส่เสื้อผ้าอสายใยรัสำหรับเอาไปเปลี่ยนที่ร้าน
“ัน็หิวมาเหมือนัน” สมปรารถนาปิประูรั้ว แล้วามเียระไนที่เินนำไป่อนไปิๆ
@@@@@@
ความคิดเห็น