ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : [SF] ONLY ONE [SIWONxDONGHAE]
| <div><object width="300" height="110"><param name="movie" value="http://media.imeem.com/m/WgPKX7HmzO"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://media.imeem.com/m/WgPKX7HmzO" type="application/x-shockwave-flash" width="300" height="110" wmode="transparent"></embed></object> ONLY ONE ..................เมื่อดาวมฤตยูมีสองดวง คุณว่ามันจะเจอกันได้ไหม๊?............................ ลี ทงเฮ มนุษย์หน้าหวานน้ำตาลเรียกคุณยาย จ้องอยู่ที่จอทีวีอย่างระทึก คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างเคร่งเครียด ปากบางเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรง...เขากำลังลุ้น ให้แรดสองตัวในทีวีผสมพันธุ์กันได้สำเร็จ -*- “เย้!”ร่างบางร้องออกมาอย่างดีใจเมื่อแรดป่าแถบแอฟริกาสองตัวในจอสีเหลี่ยมขนาด 42 นิ้วตรงหน้าสมสู่กันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวบางเอนหลังพิงกับโซฟาสีน้ำตาลอ่อนอย่างสบายอารมณ์...มีความสุขที่ได้เห็นสัตว์โลกมีความรัก..... “มันล่อกันแล้วหรอ”ซีวอนที่เพิ่งจะวิ่งถือชามบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปออกมาจากครัวเอ่ยปากถามอย่างเสียดาย ทงเฮพยักหน้าหงึกหงักตาใส ก่อนที่ร่างสูงจะถอนใจเบาๆ แล้วใช้ตะเกียบคีบเส้นบะหมี่ขึ้นมาดูดเข้าปากอย่างกับเด็กผู้หิวโหยในเอธิโอเปีย ..................... บางทีทงเฮก็รู้สึกว่า แบบสุภาพบุรุษภายนอกของไอ้หล่อข้างๆ มันก็แค่ภาพที่ฉาบไว้................... ภาพสิงสาราสัตว์ในแอฟริกายังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ โดยมตาทั้งสองคู่จับจ้องอยู่อย่างตั้งใจ ปากหยักของซีวอนเองก็ยังทำหน้าที่เคี้ยว และซดน้ำอย่างอัตโนมัติราวกับทำแบบนี้บ่อยๆ ทงเฮปรายตามองอีกคนอย่างนึกตงิดในใจ ทุกวันนี้เขากับซีวอนไม่ได้คบกันในฐานะคนรัก แต่ความรู้สึกที่รู้กันดี คือมากกว่าเพื่อน ซีวอนเทคแคร์เขาบ้าง แต่ไม่เท่ากับที่ทำกับใคร ซีวอนสุภาพเสมอไม่ว่ากับใคร แต่มันก็นอกจากเขา....ทงเฮกำลังสงสัยว่าเขายืนอยู่แค่คำว่า “เพื่อนรัก” หรือเปล่า? “มีไรวะ”ร่างสูงหันมาถามหลังจากที่กลืนบะหมี่คำสุดท้ายลงคอไปแล้ว ก่อนจะยกชามขึ้นซดอย่างสะใจ ทงเฮยักไหล่บางเบาๆ แล้วไม่ตอบอะไร หยิบรีโมตขึ้นมากดเปลี่ยนช่องจากสารคดีสัตว์โลกแอฟริกา ไปเป็นช่องกีฬาแทน ซีวอนเลิกคิ้วเข้มขึ้นแบบงงๆ ในท่าทีที่ดูแปลกไปของอีกคน ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ ไล่ความคิดแล้วเดินเข้าครัวเอาชามในมือที่ไม่เหลือแม้แต่เศษต้นหอมแห้งไปวางที่อ่างล้างจาน ก่อนที่เสียงโหวกเหวกจากมนุษย์หน้าไก่ รูมเมทอีกคนจะดังขึ้นพร้อมกับเสียงทุ้มของเพื่อนสนิทเขาเอง “ไอ้บ้าคิบอม...ไปนอนกับซีวอนเลย”เสียงลูกไก่ -*- ว่า ร่างสูงชะโงกหน้าออกไปมองเพื่อนสองคนอย่างสนใจ ก่อนจะได้รู้ว่า ไอ้เจ้าลูกไก่ในกำมือของคิบอม ออกอาการงอนอีกแล้ว “อ่า....นายจะมาโกรธแค่ฉันไม่ได้กดลิฟต์แล้วลิฟต์มันหนีบนายเนี่ยนะ”ไอ้เพื่อนตัวดีเถียงคนรักพร้อมใบหน้าหล่อที่รู้สึกผิด ซีวอนส่ายหัวระอา ก่อนจะเหลือบไปเห็นทงเฮที่นั่งยิ้มเจื่อนๆ อยู่ที่โซฟาเดิม เขารู้ว่าทงเฮกำลังคิดเรื่องระหว่างเขากับทงเฮ ร่างสูงก้าวเข้าไปนั่งข้างคนตัวเล็กแทบจะทันที ฮยอกแจกับคิบบอมมองหน้ากันนิดนึง ก่อนลากันเข้าห้องนอนไป- -* สงสัยจะได้นอนฟังหนังสดกันอีกแล้วคืนนี้ “เป็นไรวะมึง”ปากหยักเอ่ยถาม ทงเฮหันมองแล้วส่ายหัวเบาๆ แล้วหันกลับไปมองที่โทรทัศน์อย่างไม่สนใจเขา ซีวอนทำปากจู๋เล็กๆ มือใหญ่ดึงมืออีกคนมาจับไว้แบบหน้าด้านๆ “ทำไรของมึง..”ทงเฮร้องออกมา ใบหน้าใสหันไปสบตากับอีกฝ่ายตรงๆ ก่อนจะถูกสายตาเจ้าเล่ห์มองมาอย่างจับผิด “จับมือ”ซีวอนตอบตามความจริง..แต่ความจริงข้อนี้ทงเฮรู้แล้วเหอะ ไอ้ซุปเปอร์หล่อ! “อย่ามากวน..ปล่อยยย”ทงเฮว่าเสียงดุ ซีวอนยิ้มกวน ก่อนจะดึงอีกคนเข้ามาใกล้ๆ “ไอ้ซีวอนนนน ..ปล่อยกู”ทงเฮร้องดังขึ้น พร้อมกับยิ้มของอีกคนที่กว้างและกวนกว่าเดิม “ไม่ปล่อย...จะทำไม”ร่างสูงว่าเสียงกวน ทงเฮจิ๊ปากอย่างขัดใจ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์เลียนแบบคนตรงหน้า ร่างเล็กกระโจนขึ้นนั่งบนตักของอีกคนแล้วขย่มแรงๆ ก่อนจะหัวเราะสะใจ พร้อมๆ กับที่ซีวอนร้องเพราะหนัก -*- ................................... สงสัยต้องแอบเอายาถ่ายให้ไอ้ตัวเล็กนี่กินบ้าง จะได้เบาลง .................................... “โอ๊ยๆ...เจ็บนะเว้ยไอ้ตัวเล็ก”ร่างสูงร้องออกมาเสียงดัง ทงเฮยังคงยิ้ม หัวเราะสะใจในการแกล้งอย่างสนุก จนตัวเองเหนื่อยเลยหยุดพัก ซีวอนสอดแขนแกร่งเข้ารั้งเอวบางไว้อย่างหลวมๆ ในขณะที่ทงเฮกำลังเผลอนั่งหอบอยู่บนตักเขานั่นแหละ ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มพอใจที่ได้แอบกอดคนตัวเล็กนี่ ก่อนจะถูกสายตาพิฆาตจากเจ้าของเอวบางขู่มา... “ไอ้เช่ซีวอน...มึงอย่ามาเนียน”ปากบางเอ่ย พลางจิกตามองอีกคน ซีวอนยิ้มเผล่แล้วยกมือขึ้นข้างลำตัวเหมือนเวลาที่คนร้ายถูกตำรวจจับได้ ก่อนที่ทงเฮจะเอนร่างนั้นพิงกับซอกคอเขา... ............................. แบบนี้เรียกยั่วไหม๊ครับ?.......................... -----------------------------* ร่างเล็กซุกกายเข้าใต้ผ้าห่มหาความอบอุ่น เมื่อคืนอากาศมันร้อนจนเหงื่อแตก เขาเลยปรับแอร์ไปที่ 10 องศา จนมาถึงตอนนี้ เลยเริ่มรู้สึกว่ามันหนาวเกินกว่าจะนอนได้แล้ว “ซีวอน...ลดแอร์ดิ๊...กูหนาว”ปากบางเอ่ยขึ้นมาอย่างเอาแต่ใจ ร่างสูงที่นอนอยู่อีกเตียงลุขึ้นมาหยิบรีโมตแอร์แล้วกดปรับไปที่ 25 องศาแบบทุกวัน ก่อนจะดินไปล้มตัวลงนอนที่ข้างๆ อีกคน ร่าสูงขยับตัวเข้ากอดรั้งร่างนั้นไว้ในอกเพื่อให้ความอบอุ่น ............................ สาบานได้ว่าไม่ได้ฉวยโอกาส จริง จริ๊งงงง.......................... ทงเฮขยับตัวตื่นในเช้าวันใหม่อย่างสดใส ใบหน้าหวานซุกกับอกนั้นอย่างลืมตัว ก่อนจะเบิกตาโพลงเพราะไออุ่นที่มากกว่าปรกติ “ไอ้ซีวอน!”ร่างเล็กผลักอีคนออกห่าง ซีวอนปรือตามองแล้วกระชับร่างนั้นไว้แน่น แล้วหลับตาแล้วยิ้มบางออกมาแบบสุขใจ ร่างในอ้อมกอดดิ้นขลุกขลักอยู่พักใหญ่ก่อนจะขยับเข้าไปซุกใกล้กว่าเดิม ปลายจมูกโด่งสวยจรดลงที่แผงอกแกร่งที่กั้นด้วยผ้าเสื้อกล้ามบางๆ เท่านั้น ลมหายใจที่ละลอดผ่านเนื้อผ้า ซึมผ่านไปจนร่างสูงขนลุก... “ ทงเฮ...”ซีวอนขยับปากเรียกอีกคนเบาๆ เจ้าของชื่อแอบยิ้มร้ายอย่างสนุก ก่อนจะมุดลงไปที่หน้าท้องเรียบแข็งที่เต็มไปด้วยลอนกล้าม .... ปากบางหนีบเอาชายเสื้อกล้ามสีเทาที่อีกคนสวมอยู่ให้เลิกขึ้นมา ริมฝีปากนุ่มนิ่มละตามลอนกล้ามอย่างไม่ตั้ง จนร่างสูงต้องเอามือมาจับไหล่บางไว้ “ไม่เล่น”ปากหยังว่าอย่างรำคาน..ทั้งที่ใจจริงมันกำลังจะเตลิดไปไกลอยู่แล้ว ..................เล่นอันตรายไปแล้ว ลี ทงเฮ.................. “อะไรล่ะ...”เสียงหวานว่าแผ่วเบา ก่อนจะขบลงที่ท้องแข็งๆ ของอีกคนอย่างหมั่นเขี้ยว ซีวอนบีบไหล่อีกคนเบาๆ เหมือนกับเตือน หน้าท้องแกร่งขยับขึ้นลงเต็มแรงที่เกร็งรับฟันคมที่ขบลงมา ซีวอนไม่อยากจะบอกเลยว่า เสียวเกือบถึงตับแล้วครับพี่น้อง! “ทงเฮ~~~~~~~”ร่างสูงร้องเสียงกระเส่า เจ้าของชื่อขมวดคิ้วสวยนิดนึงแล้วเริ่มสัมผัสถึงอะไรบางอย่างที่ดันอยู่ที่อกเขา อิ๊บอ๋ายแล้ว!....... ไอ้นั่นของซีวอนมันตุงอยู่นี่หว่า 0-0 “เอ่อ....”ทงเฮอึกอัก พร้อมกับขยับตัวออกห่างอีกคนแทบจะทันที ซีวอนยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะมองหน้าร่างเล็กอย่างหื่นๆ ...นาทีนี้ ลี ทงเฮอยากจะวิ่งไปเอาช้อนมาตักลูกตาไอ้หล่อนี่ทิ้งจริง ให้ตายเหอะ! ซีวอนคว้าขอมืออีกคนไว้แน่น ตาคมจ้องหน้าอีกฝ่ายอย่างกับจะกลืนกินไปทั้งตัว ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งโดยที่มีอีกคนลุกมามือมาด้วย ตาคมจ้องหน้าหวานๆ ที่มองเขาอย่างไม่วางใจแล้วนึกขำ อยากแกล้งไอ้ตัวเล็กนี่ให้สมกับที่ปลุกให้ตื่นทั้งเขา ทั้งไอ้นั่นของเขา ... “มึงรู้ไหม๊ว่าทำอะไรลงไป”ซีวอนกดเสียงเข้ม จนอีกคนต้องก้มหน้าหลบ ปากยักยิ้มขำที่คนตัวเล็กออกอาการกลัวเขาอยู่บางๆ ก่อนจะกระแอมเรียกความขรึม... “กูถามอ่ะ..ตอบดิ”กระแทกเสียงที่คำสุดท้ายใส่อย่างกับโกรธจริงๆ ทงเฮส่ายหัวพรืด ไม่ยอมสบตา ก่อนที่ตัวเล็ก จะสั่นเบาๆ พร้อมเสียงสะอื้น ซีวอนขมวดคิ้วเข้มอย่างแปลกใจ ก่อนที่ใช้มือใหญ่ช้อนที่ปลายคางอีกคนขึ้นมาสบตา แล้วจึงพบว่า ใบหน้าหวานสวยราวกับผู้หญิงของทงเฮเปรอะไปด้วยน้ำตา.... “ร้องทำไม...กูล้อเล่น”ว่าพลางใช้นิ้วหัวแม่มือปดน้ำตาออกจะแก้มเนียนใส ทงเฮเบ้ปากใส่อีกคน ก่อนจะปล่อยน้ำตาออกมาอีกระรอก ก็ใครใช้ให้ไอ้หล่อนี่มันทำเสียงขู่แบบนั้นเล่า! “โอ๋ๆ ไม่ร้องนะคนดีของซีวอนนน”ร่างสูงร้องปลอบเสียงหวาน พลางดึงอีกคนเข้ามากอดไว้ ทงเฮยกแขนเรียวขึ้นมาเกาะไหล่อีกคนไว้จากด้านหลัง...ก่อนที่ความอึดอัดใจที่สะสมมากว่าสามปีจะถูกปล่อยออกมาในรูปแบบของน้ำตา... ทงเฮแค่เพียงอึดอัดที่ซีวอนทำดีด้วย จนเกินเพื่อน อึดอัดที่ในทุกวันซีวอนเองก็ทำดีกับใครๆ และเหมือนกับจะดีกว่าที่ทำให้เขาเสียด้วยซ้ำ ซีวอนกำลังให้ความหวังเขามาถึงสามปี...สามปีที่ไม่มีอะไรชัดเจน แม้แต่คำบอกรักเพียงสักคำ ....................... ไอ้หล่อบรรลัย ที่ไม่ชอบทำอะไรให้ชัดเจน!.............................. เสียงสะอื้นดังขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับความเจ็บในใจที่เยอะขึ้นตามหยดน้ำตาใสๆ ของอีกคน ซีวอนลูบเรือนผมสีน้ำตาลเข้มอย่างแผ่วเบาเป็นการปลอบ ปากหยักเม้นเข้าหากันแน่น ความรู้สึกผิดแล่นเข้ามาทำให้เขาเจ็บมากยิ่งขึ้น ..อยากจะพูดให้อีกคนหยุดร้องเพราะเขาเองก็เจ็บที่เห็นทงเฮต้องมีน้ำตา แม้ไม่เคยบอกว่ารัก แต่ที่ใจของเขากลับมีมันจนแน่นเต็ม...”รัก รัก รัก” บอกคนตัวเล็กนี่ใจในทุกวัน แต่ปากมันกลับไม่เคยที่จะกล้าพูดออกมา... .............................................. เขากลัวว่าคำคำนี้จะทำร้ายร่างในอ้อมกอดของเขาเหลือเกิน...................................... “ซีวอน...ร้องไห้ทำไม”เสียงใสของอีกคนในอ้อมกอดร้องถาม พลางดันตัวออกมามองหน้าเขา ซีวอนยิ้มบางๆ แล้วยกมือของตัวเองขึ้นมาเช็ดมันออกลวกๆ “กูไปอาบน้ำนะ”ร่างสูงเอ่ยบอก แล้วกระโดดลงจากที่นอนนั้น หายไปในห้องน้ำ ทงเฮมองตามร่างนั้นไปด้วยใจที่ว้าวุ่น....ซีวอนร้องไห้ เพราะอะไร? -----------------------------------------------------* เสียงหัวเราะกร๊ากของไอ้เพื่อนตัวดี ทำเอาทงเฮขมวดคิ้วฉับอย่างนึกขัดใจ รู้ทั้งที่รู้ว่ามาขอคำปรึกษากับฮยอกแจทีไรก็จะถูกหัวเราะใส่หน้าแบบนี้ แต่ก็ยังมาปรึกษามัน...ไม่น่าคบมันเป็นเพื่อนเลย ให้ตายเหอะ! “น่า...อย่าทำหน้างอนน่า”ฮยอกแจว่า พลางโยกตัวคนตัวเล็กไปมา คนน่า (รัก) ไก่เอานิ้วเรียวสวยขึ้นมาแตะที่หัวตัวเองเบาๆ แบบเวลาใช้ความคิด ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาเหมือนเด็กๆ “ทำไมมึงไม่พูดไปก่อนล่ะ”ว่าจบทงเฮก็หันมองเพื่อนอย่างระอา เขานึกได้ว่า เมื่อสามปีก่อนไอ้นี่ก็บอกเขาแบบนี้ ...ความคิดกับหน้าตามัน พัฒนาไปพร้อมกันจริงๆ .... “ได้ไง...ซีวอนต้องบอกก่อน”ว่าไปก็ทำหน้าเง้า ฮยอกแจส่ายหัวพรืด ก่อนจะเอ่ยปากถามอย่างจริงจังอย่างที่ไม่เคยทำ.... . . “มึงกลัวอะไร?”คิบอมร้องถามเพื่อน หลังจากเงยหน้าขึ้นจากตำราแมคคาทรอนิคในมือ ร่างสูงอีกคนสบตาเพียงแวบเดียว แล้วก้มหน้าคิด... “กลัวว่าคำว่ารักของกูจะไปผูกทงเฮไว้..เขาน่าจะมีสิทธิ์เลือก”ว่าไปเสียงเศร้า คิบอมถอนใจพรืด ก่อนจะเดินเข้ามาตบไหล่เพื่อนเบาๆ “แล้วมึงเห็นไหมว่า..ขนาดมึงไม่ได้พูดว่ารัก ทงเฮเขาก็ไม่ได้ไปไหน...กูว่าเขารอฟังอยู่นะเว้ย” ---------------------------------------------------------* ซีวอนสูดหายใจเข้าเต็มปอดเฮือกใหญ่ ก่อนจะบิดประตูเข้าห้องนอนที่มีร่างเล็กอยู่ข้างในเข้าไป ตาคมสบตากับอีกคนที่เงยหน้าจากแผ่นเพลงในมือขึ้นมามอง ขายาวก้าวเข้าไปนั่งลงข้างๆ คนนั้น ก่อนจะเลื้อยมือไปโอบไหล่เล็กนั่นไว้ “ลามปามนะมึง”ทงเฮว่า ซีวอนยิ้มกวนไปตามประสา ก่อนจะก้มลงหอมแก้มใสแรงๆ ไปทีนึง ร่างเล็กเบิกตาขึ้น ก่อนจะหันไปมองอีกคนที่ยิ้มหวานอย่างกวนประสาทอยู่ตรงหน้า ก่อนจะแยกเขี้ยวใส่ แล้วยกมือขึ้นมาตีอีกฝ่ายไปหลายที “โอ๊ยๆ ..อะไรเล่า”ซีวอนร้อง พลางปัดป้อง ทงเฮกระโดดผลักคนตรงหน้าให้นอนลงไปนอนเตียง ก่อนจะขึ้นคร่อมอีกคนไว้ “แต๊ะอั๋งกู!”ทงเฮว่า พร้อมกับเอามือไปบีบคออีกคนแล้วขย่ม ..........................รู้สึกว่าท่านี้ก็อันตรายนะทงเฮ-*-......................... “อ๊ากกกก....ปล่อยกู”ซีวอนร้องห้าม ก่อนจะดิ้นๆ แล้วผลักตัวคนที่คร่อมเข้าอยู่ลงไปนอนข้างล่างแทน ใบหน้าคมยกยิ้มร้าย ก่อนจะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ จนลมหายใจเป่ารดกัน ทงเฮหลับตาปี๋ด้วยความกลัว ก่อนจะมีเพียงสัมผัสเบาๆ ที่ข้างแก้ม.... สัมผัสจากหลังมือใหญ่ของอีกคน “มึง...เบื่อไหม๊”ปากหยักเอ่ยถามเสียงแผ่วเบา ตากลมใสจ้องหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะได้คำตอบเป็นรอยยิ้มคมๆ จากอีกคน “เบื่อเวลาที่กูจับมือไหม๊”ทงเฮนิ่งไปครู่นึง ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ ซีวอนยิ้มหวานอีกครั้ง แล้วถามต่อไป “เบื่อเวลาที่กูกอดไหม๊”ถามเสียงนุ่ม ทงเฮยิ้มเขินๆ แล้วตอบออกมาอ้อมแอ้ม “มัน...ก็อุ่นดี” “รู้สึกแย่ไหม๊ที่กูทำดีกับคนอื่นด้วยนอกจากมึง”ร่างเล็กเม้มปากบางนิดนึง ก่อนจะตอบออกมาตรงๆ “มันก็รู้สึกไม่ค่อยดีหรอก...แต่ว่า มันเป็นนิสัยมึงหนิ”คนตัวเล็กว่า พร้อมรอยยิ้มที่ไร้มลทิน ซีวอนยกมือใหญ่ขึ้นเกลี่ยไรผมของอีกคนขึ้น ก่อนจะก้มลงจูบเบาๆ ที่หน้าผากมนอย่างรักใคร่ “ทงเฮ....ขอโทษจริงๆ ที่กูไม่เคยพูดคำนี้ คำที่กูสัญญาว่าจะมีให้มึงเพียงคนเดียว....”ก่อนจะพูดจบ นิ้วเรียวก็ยกขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากอีกคนเบาๆ ตาคมมองคนใต้ร่างอย่างไม่เข้าใจ... “ขอเวลาเตรียมใจ 5 วิ”ปากบางว่า ก่อนที่อีกคนจะยิ้มขำออกมาเพราะความติ๊งต๊อง...ถ้าเขาไม่บอกรัก ทงเฮจะโกรธไหม๊เนี่ย?........ “ให้เวลามาตั้งสามปีมันยังไม่พอให้กูบอกว่ารักมึงอีกหรอทงเฮ”ก้มลงกระซิบที่ข้างหูเล็กอย่างแผ่วเบา ทว่ามันกลับหวานซึ้งจนถึงขั้วหัวใจ... “ในที่สุด....กูก็ได้ฟังมัน”ว่าจบริมฝีปากบางสวยก็จรดลงที่แก้มของอีกคนเบาๆ พร้อมน้ำตาที่เอ่อคลอเบ้า.... “กูก็รักมึงนะซีวอน...ขอบคุณมือของมึงที่ทำให้กูรู้สึกดี ไม่ว่าจะเวลาไหน” -------------------------------------------------------------------* .......................... ดาวมฤตยูถ้ามีสองดวงจริงๆ คงเปรียบเทียบได้กับคิบอม กับฮยอกแจ ที่ยุจนเขาสองคนรักกันได้.......................... ‘ขอบใจดาวมฤตยูมากๆ ที่ทำให้เขาสองคนกล้าจะเปิดใจสักที’ BEFORE END ทงเอซบหัวลงกับไหล่คนรักอย่างสบายอารมณ์ ตาสวยจ้องมองภาพที่ปิรันย่าสองตัวผสมพันธุ์กันอย่างตื่นเต้น...เช่นเดียวกับซีวอนที่มองภาพในทีวีตาค้าง โดยที่ในมือมีช็อคโกแลตแท่งอยู่ “นี่..เวลาที่ปิรันย่ามันล่อกัน มันมีเสียงด้วยหรอวะมึง”ทงเฮเอ่ยปากถามเบาๆ ซีวอนขมวดคิ้วอย่างสงสัย ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ “ปิรันย่าไม่น่าจะมีเสียงหรอกมึง”ซีวอนว่า ก่อนจะยิ้มตาหยีให้คนรัก คนตัวเล็กทำหน้ายู่ใส่ ก่อนจะเขย่าแขนถามต่อ “แล้วที่กูได้ยินอยู่นี่เสียงไรวะ?”ถามจบก็เอียงคอน้อยๆ ซีวอนหอมแก้มเนียนใสของคนข้างๆ อย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะกระซิบตอบ... “เสียงดาวมฤตยูดำล่อกับดาวมฤตยูขาว” END. taLk** โฮกกกกกกกกกกกกก ฟิคสด ไร้พลอต แต่งสองชั่วโมงกว่า -*- มีคนเขาอยากอ่านวอนเฮ 55+ คุณพี่ขา ได้ข่าวว่าเรามีโครงการกันอยู่หนิ กร๊ากกกก เรื่องนี้แต่งไปก็หน้ามัน -*- สิวขึ้นขอบปาก T^T หิวด้วย ไม่ได้กินข้าวเย็น ลืม-*- ที่สำคัญ..เรื่องนี้เขาแอบสอดบอมฮยอกมา หุหุ วอนเฮเต็มแม็กซ์เรื่องแรก..ฝากในอ้อมใจของคนอ่านทุกท่านด้วย หุหุ |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น