Room of [My fic] BumHyuk

ลำดับตอนที่ #28 : Real Pro. # REALITY [5]

[5]







ยูชอนโดนน้องสาวของเพื่อนกึ่งลากกึ่งจูงกึ่งสนตะพายไปจนถึงมุมอับที่ไม่มีกล้องจับได้ มือเรียวสวยควักกระดาษในกระเป๋ากางเกงขาสั้นออกมาพร้อมปากกา แล้วลงมือเขียนคำถามถามเพื่อนพี่ตัวเองอย่างใคร่รู้





‘ไอ้เด็กนั่นทำไมทำแบบนั้น’





ยูชอนยกยิ้มร้ายตามนิสัยสันดานของตัวเองและกลุ่มเพื่อน พลางนึกถึงเรื่องของเด็กคนนั้นที่ ลี มินเฮว่า... 










- - - 











กลายเป็นว่าสองสามวันหลังจากเหตุการณ์ที่ฮยอกแจเคี้ยวเศษแก้ว คิบอมกับเด็กมัธยมคนนั้นก็ยิ่งเพิ่มดีกรีความสนิทสนมกัน จากที่ดูเป็นแบบรยออุคตามคิบอมแจ กลายเป็นคิบอมกับรยออุคเป็นโรคตัวติดกันซะมากกว่า




“ไม่กลัวแฟนจะหึงหรอคะคิบอม ตัวติดกับน้องเค้าขนาดนี้หน่ะ”นางแบบสาวพูดขึ้นหลังจากมองคนคู่ตรงหน้าหัวร่อต่อกระซิกกันจนออกนอกหน้า 

“แบบมันมีแฟนด้วยหรอครับพี่จินนา...ไม่ยักรู้”ฮยอกแจที่นั่งฟังเพลงอยู่อีกมุมห้องว่าเหน็บแนม คิบอมยกยิ้มกว้างพลางดึงรยออุคเข้ามานั่งชิดกว่าเดิม 

“ไม่มีหรอก...แต่ถ้ามีก็คงไม่เอาหน้าเห่ยๆ เหมือนแฟนมึง”ว่าไปก็ไม่ทันได้คิด ฮยอกแจหลุดยิ้มขำออกมาหลังจากฟังประโยคเมื่อครู่จบ คนเรามันว่าตัวเองก็เป็นว่ะ!


“ก็จริงที่มีมี่หน้าตาไม่น่ารัก...แต่ถึงมีมี่จะไม่น่ารักกูก็ไม่เคยนอกใจหรอก”ว่าจบก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะเดินออกไปนั่งในสวนกับพวกของมินเฮ 






คิบอมหันไปยิ้มกับรยออุคนิดๆ ก่อนจะขยี้เรือนผมนุ่มของน้องเล่นอย่างอารมณ์ดี ..เค้ารู้ว่าฮยอกแจหน่ะกำลังหึง แล้วก็หลุดประชดประขันเค้าด้วยประโยคเมื่อกี๊... 









..................... แต่งอนไปเหอะ จ้างให้ก็ไม่ง้อตอนนี้หรอก คนขี้งอน.....................








ฮยอกแจกระฟัดกระเฟียดออกมาจากบ้าน ถึงเมื่อกี๊จะแอบขำไอ้บ้าหน้าดำที่มันด่าตัวเองไปก็เหอะ หลายที หลายครั้งเกินไปแล้วนะที่จี๋จ๋ากะไอ้เด็กนั่นจนออกนอกหน้า เห็นเมียเป็นหัวหลักหัวตอหรือไงไอ้หยีแก้มย้วยเอ๊ย...



“โมโห”บ่นขึ้นมาหลังจากกระแทกตัวนั่งลงที่เก้าอี้ว่าง สาวๆ ที่อยู่ตรงนั้นมองหน้ากันเลิ่กลั่ก 

“เป็นไรหรอคะพี่ฮยอกแจ”มินเฮเอ่ยถามเบาๆ คนตัวบางหันมองคนถาม ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ พลางเบ้ปากใส่.. 

“เปล่า ..ไปนอนดีกว่า”พูดจบก็ลุกขึ้นเดินกลับเข้าบ้านไปอีกครั้ง หลังจากที่เพิ่งได้ไม่ถึงครึ่งนาที สาวๆมองตามร่างนั้นอย่างงงๆ ก่อนจะไม่ได้สนใจอีก... 






ฮยอกแจเดินมานั่งแทรกกลางระหว่างคนเด็กสุดในบ้านกับพระเอกหนุ่มอย่างนึกหมั่นไส้ ท่ามกลางความอึ้งของคนดูและคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น จินนาค่อยๆ วางนิตยสารลงกับโต๊ะแบบอึ้งๆ เช่นเดียวกับเยซองที่วางถ้วยชาร้อนลงบนโต๊ะเดียวกับนางแบบคนนั้น...


“มะ..มึงทำไร”คิบอมเอ่ยถามอึกอัก งง อึ้ง ที่คนรักกล้าทำแบบนี้.. 

“กวนตีนมึงไง”หันไปตอบแบบไม่ได้คิดอะไร ใบหน้าหวานยกยิ้มร้ายแบบไร้เดียงสา คิบอมปรับสีหน้าให้เป็นปรกติหลังจากงงเข้าขั้น 

“ขาดความอบอุ่นไง...ถึงต้องมาแยกกูกับรยออุค”ร่างสูงเริ่มกัดด้วยประโยคที่ไม่ได้เจ็บแสบอะไร 

“หมั่นไส้เฉยๆ”ว่าไปก็ทำหน้ากวนใส่ คนอื่นมองหน้าสลับกันไปมานิดๆ ก่อนที่คนที่เด็กที่สุดจะลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปนั่งที่ตักพระเอกคนดังพร้อมรอยยิ้ม... 

“แบบนี่ฮยอกแจก็แยกผมกับพี่คิบอมไม่ได้แล้วนะฮะ”พูดจบก็ยิ้มใสใส่ ลี ฮยอกแจนักร้องดังอึ้งสุดขีดยิ่งกว่าคนอื่นๆ ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ซึ่งสวนกับคยูฮยอนและยูชอน... พร้อมๆ กับบรรดาสาวๆ ที่เดินเข้ามาในบ้าน








- - -







ยูชอนหยิบกระดาษที่น้องสาวเพื่อนเขียนถามมาไว้ในมือ เขียนตอบไปด้วยประโยคสั้นๆ ที่ทำให้คนอ่านขมวดคิ้วฉับ ก่อนจะยกยิ้มร้ายแบบที่ตัวเองชอบทำ




มินเฮพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินกลับไปในบ้านพร้อมกับรุ่นพี่เพื่อนพี่ชาย เพื่อรวมกับคนอื่นๆ ที่รอกินข้าวอยู่....



ฮยอกแจทำท่าฮึดๆ ฮัดๆ ออกอาการอารมณ์บูดซะไม่ว่าใครก็รู้สึกได้ เยซองมองหน้าเพื่อนปรามๆ อย่างรู้สาเหตุ...




“อันนี้อร่อยมากเลย ชิมสิ”คิบอมตักกับข้าวใส่จานรยออุค เด็กคนนั้นยิ้มรับ แถมแทบจะกราบแทบอก 

“นี่คิบอม..เด็กนี่ไม่ได้เป็นง่อยนะ..จะได้ต้องตักให้เอาอกเอาใจขนาดนั้น”จินนาเอ่ยขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่ดูเบื่อๆ ฮยอกแจแทบจะเดินไปแท็กกับนางแบบสาวอย่างสะใจ ก่อนจะฟังคิบอมโต้ไป 

“แหม..ก็น้องเค้าน่ารักดีนี่ ก็ต้องเทคแคร์กันหน่อย”ว่าไปก็ยิ้มไป นักร้องดังลุกขึ้นเต็มความสูงทั้งที่ยังไม่ได้กินไปซักคำ ... 

“เอียน..ไม่อยากกิน ขอตัวล่ะ”ว่าแล้วก็เดินกระทืบเท้าเข้าห้องน้ำไปอย่างเซ็งๆ ท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่มองตามไปแบบยิ้มๆ









ฮยอกแจกดปิดไมค์แล้ววางไว้ที่ในล็อคเกอร์ด้วยความเบื่อ เซ็ง และโมโหสุดๆ ใบหน้าขาวใสนึกอยากจะไปทำเบบี้เฟรชให้หน้าแม่งเด้งให้รู้แล้วรู้แรด ..





.....นี่กูหน้าแก่?




.....ไม่ขี้อ้อน?




......หรืออายุมากไป?







“ทำไมมันถึงตองไปเจ๊าะแจ๊ะกับไอ้เด็กเวรนั่นวะ”สบถออกมาเบาๆ ลำคอ ก่อนจะทุบลงที่ขอบอ่างล้างหน้าอย่างโมโห ก่อนจะกระแทกเท้าปึงปังเข้าไปอาบน้ำ 








- - - - - - 








เช้าวันใหม่ที่ฮยอกแจอยากให้มันสดใสกว่าเดิมก็เริ่มด้วยภาพเดิมๆ ที่เหมือนกับฉายซ้ำ ได้เด็กเวรที่เค้าเรียกยังคงนั่งหลบไอ้หยีคนรักของเค้าด้วยท่าทางกระแดะใช่เล่น(ในสายตาเค้า) เช่นเดียวกับทุกวัน และยัยนางแบบก็ยังคงขยันปากดีทำเรตติ้งตัวเองตกไปเป็นระยะ…




“รยออุคจ๊ะ ทำไมไม่ขึ้นไปนั่งตักคิบอมเลยล่ะ เกยขนาดนั้นหน่ะ” 

“ผมเกรงใจแฟนคลับพี่คิบอมหน่ะครับ”รยออุคตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม ฮยอกแจที่ผ่านมาได้ยินเสตามองแบบไม่ถูกใจ ก่อนจะหัวเราะหึออกทางจมูกเหมือนนึกสมเพชอะไรบางอย่าง 

“เป็นไร ขี้มูกตันจมูกไงวะ”คิบอมหันไปถามกวน ฮยอกแจยกยิ้มร้ายก่อนจะตอบไป.. 

“เห็นหน้าคนแบบมึงแล้วมันรกลูกตา หายใจร่วมกันก็มีแต่พิษ..”ว่าจบก็ก้าวฉับๆ ออกไปข้างนอก เพื่อจะว่ายน้ำกับพวกเยซอง ยูชอน คยูฮยอน






บางทีเขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเท่าไรว่าจะไปยึดติดอะไรกับความรักที่มีให้ไอ้พระเอกหน้าตาหล่อระยับนั่น ทั้งที่ก่อนจะกลับมาคบกันก็อยู่ได้ด้วยตัวเอง




“เล่นด้วยคนนะฮะ”ไอ้เด็กเวรที่ฮยอกแจแอบตั้งชื่อให้ในใจร้องบอก โดยมีพ่อพระเอกหน้าตาราวเทพบุตรยืนอยู่ในกางเกงขาสั้นเปลือยอกด้านหลัง 

“ใครห้ามล่ะครับน้อง”ฮยอกแจตอบกลับไปด้วยอารมณ์เซ็งสุดๆ รยออุคยิ้มกว้าง ก่อนจะหันไปดึงมือคิบอมให้ลงน้ำด้วยกัน






ตู๊มมมม







สองร่างกระโดลงในสระน้ำสีฟ้าใส โดยที่น้ำกระเซ็นไปโดนคนที่อยู่ก่อนอย่างไม่ได้ตั้งใจ ตามมาด้วยเสียงบ่น ของคนที่เล่นอยู่แล้ว



“เบาๆ ดิ แค่ก แค่ก”เยซองร้องว่าหลังจากที่กลืนน้ำอึกใหญ่ลงไป 

“เออ แล้วนี่ยิ่งฮยอกแจว่ายน้ำไม่เป็นอยู่ด้วย โดนน้ำแรงๆ แล้วช่วยตัวเองไม่ไหวนะ”ยูชอนว่า พร้อมทั้งเดินไปตบหลังให้คยูฮยอนที่ยังสำลักกน้ำอยู่ 

“แล้วนี่มันหายไปไหน”คยูฮยอนร้องถาม หลังจากไม่ได้ยินเสียงเพื่อน คนอื่นๆ ในสระมองไปผิวน้ำก็ไปไม่เจอ จนกระทั่ง... 







“เฮ้ย!”เยซองร้องตะโกนเสียงดัง ร่างผอมเพรียวผุดๆ โผล่ๆ อยู่ตรงกลางสระ มือบางยกขึ้นมาขอความช่วยเหลือ 







คยูฮยอน เยซอง ยูชอนรีบว่ายตรงเข้าไปหาเพื่อนตัวบาง โดยที่คิบอมเพียงแค่ยืนมองด้วยแววตาและสีหน้าเรียบเฉย ส่วนอีกคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ก็ทำเพียงยืนมองเฉยๆ





ฮยอกแจถูกอุ้มโดยยูชอนเข้าไปภายในบ้าน เยซองรีบวิ่งเข้าไปหยิบผ้าเช็ดตัวในห้องมาคลุมเพื่อนไว้ คยูฮยอนเองวิ่งเข้าไปในครัวเพื่อกดน้ำร้อนมาผสมน้ำอุ่นเพื่อเช็ดตัวให้เพื่อน




“ตัวปัญหาว่ะ”อยู่ดีๆ คิบอมก็พูดขึ้นมา ก่อนจะดึงแขนรยออุคเข้าห้องนอนไปเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า












..................โดยไม่รู้เลยว่าอีกคนตื่นขึ้นมาได้ยินทุกๆ อย่างแล้ว 









แจจุงนั่งกุมขมับหลังจากดูภาพจากในกล้องที่ติดเอาไว้ เพราะหลังจากที่จมน้ำ ไอ้เพื่อนตัวดีก็พูดขึ้นมาว่าจะขอออกจากรายการ ไม่อยากเล่นต่อ อึดอัดรำคาณใจ ไม่ชอบขี้หน้าคนด้วย เขาเองก็พอจะเข้าใจอยู่หรอกว่าเหตุผลมันคืออะไร





“มึงจะเอาไง”ซองมินร้องถาม คนโดนถามส่ายหัวเบาๆ ก่ออนจะบอกกลับไปเสียงแผ่ว

“เรียกทงเฮมาคุยหน่อย”ซองมินยกยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบไปพร้อมกับใบหน้าสดใส 

“ไอ้หนูนั่นไปฮันนีมูนกับซีวอน จะกลับปลายอาทิตย์หน้า”ฟังจบแจจุงก็กุมขมับอีกรอบ ก่อนจะสั่งให้ปล่อยคลื่นรบกวนช่องสัญญาณตัวเอง แล้วให้คนที่คอยดูแลคนเล่นเกมส์ไปเรียกฮยอกแจมาพบ 












ร่างโปร่งที่มีสีหน้าไม่สบอารมณ์อย่างมากเดินกระแทกส้นเท้าเข้าไปในห้องที่ถูกเชิญมา มือบางผลักบานประตูเข้าไปด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะกระแทกตัวลงนั่งลงบนเก้าอี้




“ทำไมมึงถึงจะออกจากรายการ”ถามไปเสียงเรียบ ฮยอกแจช้อนตามองเพื่อนกับคนรักที่ดูจะตกใจอยู่ไม่น้อยนิดๆ แล้วพูดตอบเสียงเบา
“กูทนอยู่ไม่ได้...ขอกูออกเหอะ อ้างว่ากูไม่สบายมากก็ได้นะ ไม่มีกูคนเดียว รายการมึงไม่เจ๊งหรอก”ว่าพลางทำสีหน้าไม่สบายใจแบบสุดๆ แจจุงพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะพูดจารับปากไป

“งั้นมึงก็บอกเหตุผลว่า อัลบัมที่เตรียมงานอยู่มันมีปัญหา เลยต้องออกมาทำเอง”ว่าจบก็คุยกันอีกไม่กี่คำ ร่างโปร่งก็ออกมาจากที่นั่น






ขาเรียวกลับเข้าบ้านมาพร้อมกับสัญญาณภาพที่ถูกปล่อยออกมา ร่างโปร่งเดินมานั่งที่โซฟาแล้วหันไปพูดกับเพื่อนร่างสูงอย่างคยูฮยอนเสียงเรียบ


“จะไปจากที่นี่แล้วนะ อัลบัมมีปัญหา ต้องออกไปทำ”ว่าจบก็เดินหายเข้าไปในห้องนอน คยูฮยอนและคนอื่นที่อยู่บริเวณนั้นมองตามไปแบบงงๆ ก่อนจะหันไปมองที่คิบอมและรยออุคที่นั่งอยู่ในสวน 













ซีวอนกดปิดโทรทัศน์ช่องที่ส่งสัญญาณตรงข้ามแผ่นดินหลายพันไมล์มาที่เกาะในแถบมหาสมุทรอินเดียที่เจ้าตัวกับคนรักมาพักร้อน ร่างสูงถอนหายใจเบาๆอย่างเหนื่อยๆ จนอีกคนที่กำลังเตรียมของจะไปเล่นน้ำหันมาถาม



“มีไรหรอซีวอน”เอ่ยถามเสียงใส ซีวอนหันไปยิ้มจางๆ ให้คนรัก ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะตอบกลับไป 

“มีข่าวที่ชวนปวดหัวนิดหน่อยหน่ะ”ฟังจบทงเฮก็ขมวดคิ้วฉับ เพราะที่ได้ยินเสียงโทรทัศน์ก็มีแต่ข่าวการเมืองกับเศรษฐกิจเท่านั้น ไม่น่ามีอะไรที่มันน่าจะทำให้คนรักต้องปวดหัวนี่นา..รึว่าซีวอนจะเป็นนักการเมืองนะ

“ข่าว?”ร่างเล็กถามเสียงใส เอียงคอนิดๆ ซีวอนอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปจับเรือนผมของคนน่ารักตรงหน้าอย่างเอ็นดู แล้วบอกไปตามตรง

“ไม่มีอะไรหรอก...ไปเล่นน้ำกันดีกว่า”พูดจบก็ดึงมือคนรักที่ถือห่วงยางรูปเป็ดออกไปนอกที่พัก










......... ขอเห็นแก่ตัวเลือกที่จะไม่บอกเรื่องที่ฮยอกแจจะออกจากรายการนั่นให้ทงเฮรู้ละกันนะ ........







น้ำทะเลสีฟ้าใสจนมองเห็นพื้นทรายสีขาวสวยข้างใต้ของเกาะแห่งนี้เงียบสงบมาก แม้จะเป็นเกาะที่ได้รับความนิยมมาก แต่ก็เป็นช่วงโลว์ซีซั่นคนน้อย ทำให้มีความส่วนตัวอยู่มาก



ทงเฮที่กระโดดขี่คอคนรักกำลังพยายามเอาห่วงยางรูปเป็ดสีส้มแปร๊ดที่เจ้าตัวขโมยเพื่อนรักที่เค้าเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้มาใส่หัวคนรัก ซีวอนเองที่กำลังโดนแกล้งก็พยายามเบี่ยงหนีมือเล็กๆที่มีห่วงยางนั่นไปมาจนคนที่ขี่อยู่ตกลงไปในน้ำ




ตูม!!! ร่างเล็กๆ ตกลงไปในน้ำพร้อมกับเป็ดที่หลุดมือและลอยเข้าหาฝั่งไปแล้ว มือบางตีไหล่กว้าของคนรักที่ทำตัวเองตกแรงๆสองสามที ก่อนจะโดนรวบเข้ามากอดไว้





“เจ็บรุ้ไหม๊?”ซีวอนแกล้งดุใส่ ทงเฮทำหน้าทะเล้นแหย่กลับไปบ้าง ก่อนจะโดนดึงเข้ามาหอมแก้มเบาๆ 

“ทำไรอ่ะ! เดี๋ยวมีคนเห็น”เอ็ดไปก็หน้าแดงไป ซีวอนหัวเราะเบาๆ ในลำคอก่อนจะดึงร่างตรงหน้าเข้ามากอดไว้





มือใหญ่กระชับกอดเข้ามาให้แน่นขึ้น ทงเฮเงยหน้าขึ้นมองคนรักนิดๆ ก่อนจะก้มลงหลบสายตาอีกฝ่าย....ให้ตายเหอะ จะกี่ปี กี่ปี ลี ทงเฮก็ไม่เคยสบตาของไอ้คนตรงหน้านี่แล้วไม่เขินได้เลย



“หน้าแดงอีกแล้ว...นี่ยังไม่เลิกเขินกันอีกหรอครับคนดี”ถามเพราะรู้ดี ทงเฮมองหน้าอีกคนก่อนจะค้อนใส่ ทั้งที่รู้อยุ่แล้วจะมาแซวกันทำไม..




ซีวอนยืนยิ้มอยู่อย่างนั้นพลางมองหน้าคนรักที่ค้อนใส่แล้วแอบขำออกมา มือใหญ่ดันร่างเล็กในอ้อมกอดออก ก่อนจะเกลี่ยปอยผมที่เปียกน้ำเมื่อครู่ออกจากหน้าใสอย่างเบามือ




“ขอจูบได้ไหม๊”ถามไปอย่างนั้นแหละ เพราะอย่างไรเขาก็ไม่ได้รอคำตอบหรอก นิ้วสวยเชยคางคนรักขึ้นมาอย่างอ่อนโยน ริมฝีปากหยักสวยบรรจงจูบอย่างเชื่องช้าและช่ำหวาน มือบางของทงเฮยกขึ้นโอบรอบคอของอีกฝ่ายเช่นเดียวกับซีวอนที่ดันเอวบางเข้ามาหาตัว....









......... เขาขอเวลาอีกสองสามวันละกัน แล้วจะบอกเรื่องของฮยอกแจให้ทงเฮรู้ .....







++++++++ TBC ++++++ 




แอร๊กกกกกกกกกกกกก  หมดสตอกแล้วเรื่องนี้ T^T  ยังคงทำใจไม่ได้อยู่เพรา ตอนที่หกที่แต่งไว้มันหายไปพร้อมข้อมูลทั้งหมดนะคอม!


เม้นบ้างอะไรบ้าง 

เม้นแล้วอะไรแล้วก็ขอบคุณนะคร้าบบบบบ