STOP! เลือกได้ยัง? ... ไอ้ตัวร้าย [YAOI]

ลำดับตอนที่ #8 : #6# กลัว

กลัว

 

 

 

                หลังจากที่เมื่อคืนโทรไปปรึกษากับไอ้ซัน(ซึ่งที่จริงออกแนวจะกวนตีนกันมากกว่า) ผมก็ไม่ได้จะรู้สึกดีขึ้นเท่าไร ก็ไปเวงนั่นมันเสือ..กบอกว่าให้ไปถามไอ้จิงตรงๆ บ้านมันสิครับ ใครมันจะไปกล้า ถามไปไอ้จิงก็รู้ดิว่าชอบ

 

“มึงเป็นไรวะ หน้าแม่งเหี่ยวเชียว”ไอ้ฟี่ถามผม พลางชะโงกหน้าเข้าไปอ่านนิยายในมือไอ้มิ้น

“อยากมีเมีย”พูดจบผมก็ฟุบลงกับโต๊ะที่นั่งอยู่

“บอกไอ้จิงดิ มันพร้อมพลีกายให้มึงอยู่แล้วกูว่า”ไอ้มิ้นว่า ก่อนจะโดนไอ้ฟี่ตบหัวไปทีนึง(หรืออาจจะมากกว่านั้น เพราะไม่ได้มอง)

 

“กูว่ามึงก็ทำอะไรลองใจมันไปดิ...ดูว่ามันจะทำไง มีปฏิกิริยายังไง”ลูฟี่เพื่อนรักบอกเสียงเรียบ

“ลอง?”ผมขมวดคิ้วเชิงถามมัน ลูฟี่ยิ้มบางๆ ตามประสา ก่อนจะกระซิบบอกผมอย่างเจ้าเล่ห์

 

 

 

 

 

.......................

 

 

“มึงเอาจริงหรอท็อป.ถ้าไอ้จิงมันคลั่งเอาปืนมาไล่ยิงจะเอาชีวิตไม่รอดกันนาพวกมึง”มิ้นว่าเครียดๆ ผมกับไอ้ฟี่ยิ้มนิดๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบมันอย่างมั่นใจ

“ของแบบนี้ไม่ลองแล้วจะรู้?”ว่าจบพวกผมก็เริ่มทำตามแผน อย่างเงียบเชียบ

 

 

 

                ผมเดินออกมาจากห้องเคมีพร้อมกับไอ้มิ้นและไอ้ฟี่อย่างสบายๆ ก่อนจะเจอกับไอ้จิงกับจูน ที่เพิ่งเข้าไปปรึกษากับอาจารย์เรื่องโปรเจควิชาภาษาอังกฤษ

 

“เฮ้ย ว่างไหม๊วะวันนี้”ผมร้องถามมันทั้งคู่ ไอ้จูนหันมามองงงๆ เป็นเชิงถาม

“ก็เห็นว่าเป็นวันศุกร์ พวกเราเลยว่าจะไปหาอะไรร้อนๆ ล้างท้องที่ร้านเฮียชายแกซัก
หน่อย ไปด้วยกันป่าววะ”ไอ้มิ้นว่าเสียงเรียบ ไอ้จูนกับจิงมองหน้ากันนิดๆ 

“กูไป...แกอะจูนไปป่าว”ไอ้จิงหันไปถามซี้มัน จูนขมวดคิ้วนิดๆ เหมือนกับคิด 

“แล้วมีคนอื่นไปอีกมะ”ผมยิ้มนิดๆ แล้วตอบไปเบาๆ

“ว่าจะชวนเฮียแชมป์กะพี่เรกะไปด้วยกันอ่ะ แต่ยังไม่แน่”ผมว่าเรียบๆ ไอ้จูนเกาหัวฟูๆของตัวเองนิดๆ ก่อนจะเงยหน้าขอความเห็นจากไอ้จิง

“แล้วแต่มึงดิ ..อยากไปก็ไป ..ถ้ากลัวมันจะไม่งามแล้วรู้ถึงหูคุณหญิงแม่ก็นอนแกร่วเกาพุงอยู่บ้านเหอะ” ไอ้หน้าใสกระชากใจบอกเพื่อนรักมันเสียงใส 

                ไอ้จูนคิดอยู่อีกนิด ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหาใครซักคน ก่อนจะปลีกตัวออกไปคุยอยู่ครู่นึง โดยไม่ลืมบอกให้รอมันกลับมาตอบก่อน ซึ่งผมก็ไม่ขัด เพราะยังไงคืนนี้ก็อีกยาวนานนัก...

 

 

 

 


----------------------------*

 

 

                ผมขับรถยนต์คันงามเข้ามาจอดหน้าร้านของเฮียชายหรือเจ๊ไชนี่ อย่างสบายอารมณ์โดยมีไอ้จิงนั่งมาด้วยข้างๆ ส่วนรถอีกสองคันที่ตามกันมาก็คือรถของเฮียแชมป์ที่ขนเอาพี่เรกะ ไอ้จวยไบซันและกิ๊กใหม่เด็กบัญชีปีหนึ่งของมันมาด้วย

 

                ส่วนอีกคันก็มีไอ้มิ้น คุณหนูลูฟี่ และไอ้จูนที่ทีแรกว่าจะมากับผมและไอ้จิง แต่ติดที่ผมเอาสปอตมามันเลยย้ายหน้าสวยๆ ไปนั่งบีเอ็มของไอ้ฟี่แทน

 

 

                เราทั้งหมดเดินเข้ามาในร้านอย่างคุ้นเคยดี พี่ชายปรี่เข้ามารับไอ้ซันอย่างว่องไว โดยไม่คำนึงถึงชะนี(เอ่อ..ผมเรียกตามที่พี่เข้าเรียกนะ) ที่ยืนเกาะแขนไอ้ซันอย่างกะกลัวว่าคืนนี้จะไม่โดนไอ้จวยไบซันเพื่อนรักผมเอาไปฟัน

 

 

“แล้วนี่....”พี่ชายชี้และมองไปทางเฮียแชมป์กับพี่เรกะอย่างสงสัย ผมยิ้มรับก่อนจะแนะนำไปอย่างอารมณ์ดี

“นี่พี่แชมป์พี่ชายผม ส่วนนี่พี่เรกะ พี่สาวไอ้ซันมันครับพี่ชาย”ผมว่าสุภาพ แต่ได้ค้อนกลับมาเกือบหัวแตก พี่ชายหันไปยิ้มให้พี่ๆ อย่างเป็นมิตร ก่อนจะพูดจาฝากเนื้อฝากตัวกับพี่เรกะอย่างดี

 

 

 

                เวลาเคลื่อนไปเรื่อยๆ จนเกือบตีหนึ่ง ซึ่งแทบทุกคนตึงได้ที่กันแล้ว ส่วนผมหน่ะหรอ ...คำว่าเมาไม่เคยมีในหัว 

 

“กลับเหอะ”ผมเอ่ยปากชวนเพื่อนที่เริ่มจะเดินไม่ตรงเช่นไอ้มิ้น ไอ้จิง ไอ้ฟี่ ให้กลับ มันยิ้มรับน้อยๆ ก่อนที่เราจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

...............

 

 

 

                ผมพาไอ้จิงขึ้นมาบนห้องนอนอย่างทุลักทุเล ก่อนจะวางร่างของมันลงบนที่นอนนุ่มอย่างเหนื่อยๆ ตาผมไม่สามารถละออกมาจากใบหน้าขาวใสที่หลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้าได้เลย ปากสีชมพูกับแก้มสีแดงเรื่อนั่นก็น่าดึงดูดซะจนน่าลุ่มหลง นานเท่าไรแล้วนะ ที่เวลาผมมีอะไรกับใคร..แต่ในหัวกลับมีเพียงใบหน้าใสๆ ของมัน

 

 

 

 

............ตั้งแต่ปีก่อน

 

 

............. ปีหนึ่ง

 

 

 

......................หรือวันแรกที่เราเจอกัน.....................

 

 

 

 

 

 

 

            ผมสลัดความคิดทั้งหมดออกไป ก่อนจะเดินไปหยิบกะละมังใส่น้ำพร้อมผ้าขนหนูเล็กๆ เพื่อจะมาเช็ดตัวให้ไอ้คนที่นอนอยู่

 

                ผมค่อยๆ เลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้อออกจนหมด ก่อนจะลงมือเช็ดตัวมันเบาๆ หลังจากที่เช็ดหน้ามันไปแล้ว

 

“กูก็อยากฉวยโอกาสกับมึงอยู่หรอกนะ แต่กูกลัวว่าถ้ามึงตื่นมาแล้รู้ว่ากูทำอะไรมึง มึงจะโกรธแล้วหายออกไปจากชีวิตกู... กูจะรอให้มึงทำอะไรให้กูแน่ใจก่อนนะจิง”พูดจบผมก็ก้มลงจูบปากคนที่นอนหลับนิ่งอยู่เบาๆ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ..โดยไม่รู้เลยว่า พรุ่งนี้มันจะเกิดเรื่องที่วุ่นวายที่สุด เท่าที่ผมเคยเจอมา

 

 

 

 

 

 

.................

 

 

 

                ผมขับรถไปส่งไอ้จิงที่คอนโดแต่เช้า เพราะคุณหญิงเบลโทรมาจิกตั้งแต่หกโมงเช้า ก็แบบว่าตื่นมาพี่ชายหายไปก็ออกตามล่ากันเลยนั่นแหละครับ ผมเดินขึ้นมาบนห้องตามคำชวนของเจ้าของห้องอย่างไม่อยากขัด

 

“กาแฟมะ”เบลเดินมาถามผมอย่างสดใส ผมส่ายหัวเบาๆ เพราะกินมาจากบ้านแล้ว ส่วนไอ้จิงก็ปลีกตัวเข้าไปนอนเรียบร้อยทั้งที่ชวนผมขึ้นมาแท้ๆ

“นางฟ้าก็งี้แหละ หลับได้ทุกองศาของโลก”ว่าจบเบลก็ยิ้มขำๆ ออกมา ก่อนที่เสียงโทรศัพท์บ้านของเบลจะดังขึ้น

 

 

 

Rrrr Rrr~

 

“หวัดดีค่ะ”เบลรับสายเสียงห้าว ก่อนที่ผมจะได้ยินเสียงเหมือนเป็นผู้หญิงโทรมาพุดอะไรเร็วๆ แถมเหมือนกับไม่น่าจะฟังรู้เรื่อง

“เฮ้ย...ใจเย็นก่อน เอางี้เดี๋ยวกูจะปลุกจิงให้ไปหา มึงใจเย็นๆ นะเว้ย”ว่าจบเบลก็วางสายไป โดยมีผมมองอย่าง งงๆ 

“ท็อป...เพื่อนนายโดนฉันเอาตายแน่ คอยดุ!”ว่าจบเบลก็เดินโมโหเข้าไปปลุกไอ้จิงในห้อง ก่อนที่ไอ้จิงจะร้องออกมาด้วยความตกใจ พร้อมกับวิ่งเข้ามากระชากคอเสื้อของผม แล้วตะโกนใส่หน้าผมอย่างเดือดๆ

 

 

 

“ไอ เชี่ยยยยย   เพื่อนมึงมันสารเลววว ..มึงไปจัดการไอ้นั่นกับกูเดี๋ยวนี้”


















----------------------------------*


2 b con ^^