คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : #2# ...คนน่ารัก
.
.
ผมนั่งเปิดนวนิยายเรื่องดังหลายต่อหลายเล่มไปมา ก่อนจะขมวดคิ้ว ทำจมูกบานกับหนังสือในมือ ......ไอ้ท็อปอยากจะบ้าตายยยยย ใคร๊ ให้กุมาเรียนคณะนี้ฟระ-*-
“เป็นห่านไรวะมึง”ลูฟี่ถาม หลังจากที่เงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือเกมส์ในมือมาเจอกับผมที่ทำท่าจะแปลงร่างได้ทุกวินาที
“กูคิดพลอตไม่ออก”ตอบตรง พร้อมกับขมวดคิ้วเข้มๆ ที่โก่งดังคันศร-*- แทบเป็นปม
“กูยังไม่ได้คิดเลย...มึงจะเครียดเพื่อ? ยังไงคุณพ่อมึงเค้าก็ไม่มีวันยอมให้ลุกตัวเองโดนไทร์หรอกน่า”คนเดิมตอบ พร้อมกับเกาพุงมันไปพลาง
“พ่อกูจะช่วยไรได้...เค้าไม่ได้ออกเกรดนะมึง”ผมว่า พลางคิดไปถึงท่าน คณะบดีคณะศิลปกรรมศาสตร์ คนที่นามสกุลเดียวกันกับผมนั่นแหละ ส่วนความหล่อนี่ก็กินผมไม่ลงหรอกครับ ฮ่าๆ (หลงตัวเองได้อีก)
“อย่างน้อยก็ไม่F”มิ้น...เอ่อ ไอ้มิ้นตาแคบว่า ก่อนจะเกาพุงตามไอ้ลูฟี่....กูเชื่อละว่ามึงหน่ะ ซี้กันจริง! ขนานจะเกาพุง มึงยังทำท่าเกาเหมือนกันเลย เอนตัว 120 องศา ศอกกาง 45 องศา -*-
“เหอะ!”หมดคำจะเถียงมัน ต่อปากต่อคำไปก็แพ้....ในเมื่อมันพูดความจริงนิ ^^
ตาคู่สวยของผม -*- มองเลยหัวไอ้ไม่ค่อยหล่อสองคนไปดเจอกับจูน ไอ้จิง ไอ้ซัน ที่เดินยิ้มหน้าระรื่นเข้ามาตรงที่กลุ่มเรามักมาชุมนุม คุณชายจิงทิ้งตัวลงนั่งข้างผม พร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มให้
“มึงแดกเหล้ามาเหร๊อ?”ผมถาม
“เปล่า”หูกูไม่ดีหรือเปล่าไม่รู้ครับ ทำไมกูได้ยินเสียงไอ้จิงมันแหบๆ พร่าๆ ...กูใจสั่น มึงรู้ไหม๊ไอ้จิง
“ปะ...เป็นห่านไร ทำเสียงแบนี้กูเสียวตู...นะมึง”ผมขยับๆๆๆๆๆๆ ออกห่างจากมันจนไปติดไอ้ซัน ที่กำลังคุยกะจูนเรื่องสาว
เทคนิคการแพทย์ที่มันม่ออยู่
“เฮ่ย... เบียดกูเพื่อ..”ไอ้ซันทั้งยัน ทั้งผลักให้ผมห่างมา...แต่ ผมไม่ยอมหรอก อยู่ใกล้ไอ้จิงมากกว่านี้ ผมต้องใจสั่นแน่ๆ ไม่เอา
นะๆๆๆ >//<
“ไอ้ท็อป เป็นไร รังเกียจกูหรอ”ไอ้จิงทำหน้าเศร้าๆ ก้มหน้าเบ้ปากอย่างกับจะร้องไห้ ผมก็เลยฉวยโอกาสเข้าไปกอดปลอบมันซะ!
“เฮ่ย...โอ๋ๆๆๆๆ กูล้อเล่นน่า...”ผมว่า พลางลูบหัวมัน เหมือนกับลูบหัวไอ้เฟริส หมาที่บ้าน 555+
“เย้ๆ กูนึกแล้วว่ามึงต้องใจดี”พูดไม่พูดเปล่า ไอ้คุนจิงก็โผเข้ากอดผมพร้อมกับ
.
.
จุ๊บ....
.
ตาค้าง ใบ้แดกกันทั้งโต๊ะ ไม่เว้นแม้แต่คนที่เดินผ่าน ...ส่วนคนที่เหวอที่สุดก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...
“ไอ้เชี่ยจิง มึงหอมกูทำไม”ผมชี้หน้าถาม เมื่อพอจะตั้งสติๆได้ ส่วนไอ้พวกที่เหลือก็...
ลูฟี่+มิ้น :: นั่งเล่นตบแปะ- -*
ซัน+จูน :: ปั่นแปะ -*-
“กูดีใจ ที่มึงไม่รังเกียจกู”มันพูดไปยิ้มไป ไม่ได้สำนึกซักนิดว่าเมื่อกี๊เกือบทำผมหัวใจ [วาย] ตาย - -* .....เล่นแบบนี้บ่อยๆ กูตายเอาอย่ามาเผานะมึง!
“พูดไรเนี่ยไอ้จิง กูจะรังเกียจมึงได้ไง คบกันมาตั้ง 3 ปี”ผมว่า พลางเอามือปัดๆ หน้าตรงที่จมูกโด่งๆกดลงมา - -*
“อือ”พูดจบ มันก็กอดหมับเข้าที่เอว พร้อมเอาหน้ถูไหล่ผม -*- ...ไอ้เชี่ยจิงง ถ้ากูไม่ไหวรักมึงมากกว่านี้ อย่ามาว่ากูทีหลังนะ...
หลังจากที่มันทำผมใจแกว่งอยู่อีกไม่นาน ตัวช่วยของผมก็เดินทางจาคณะมันมาถึง จะใครซะอีกล่ะครับ ก็วินนี่น้องสาวของผมนั่นแหละ
“สวัสดีค่ะ พี่จูน พี่ซัน พี่จิง พี่มิ้น พี่ลูฟี่”ผมรู้สึกว่ามันจะโปรยยิ้มให้เพื่อนผมแล้วก็ทักจนครบ พร้อมกับทำตาปริบๆ ใสๆ แบ๊วๆ ใส่เพื่อนผม ก่อนจะแยกเขี้ยวนางมารใส่พี่ชายรูปหล่อคนนี้
“ดีครับน้องวินนี่ นั่งตรงนี้ลยครับๆ”ไอ้ลูฟี่ขยับตรงที่ว่างข้างๆมัน ที่อีกฝั่งติดกะจูนให้ว่างพอกับตัวเล็กๆ ของน้องสาวผม
“วินนี่....ไม่รอพี่เลย แล้วนางฟ้าไปเกาะท๊อปมันทำไมเนี่ย”เบลล์ จะเรียกมันว่าสาวหล่อก็อาจจะผิดไปหน่อย ก็เหอะเหมือนมันจะออกแนวนั้นนี่-*- มันเป็นฝาแฝดของไอ้จิงที่ยังคงเกาะหนึบที่แขนผม
“เรื่องของพี่น่าเทวดา”ไอ้จิงว่างอนๆ ...คุณอาจจสงสัยว่าทำไมมันถึงเรียกกันว่า เทวดา + นางฟ้า ผมจะอธิบายเองครับ^^
...................เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนประถมหน่ะ ไอ้ฝาแฝดคู่นี้มันโดนจับไปแสดงละครของโรงเรียนด้วยกัน แล้วด้วยความที่ว่า เบลล์เนี่ยมันหน้าไม่หวานเท่าไอ้จิงมัน เบลล์ก็เลยโดนจับไปแต่งเป็นเทวดา ส่วนไอ้จิงก็เป็นนางฟ้าซะงั้น -*- หลังจากนั้นมา มันก็เรียกกันว่าเทวดากะนางฟ้า ...เป็นคำที่มันเรียกกันสองพี่น้องครับ คนอื่นเรียกพวกมันนี่อาจมีโดนเตะได้- -*
“มีไรหรอวินนี่ ทำไมถึงถ่อมาจนถึงนี่แหละเรา”ผมถามกลบความเขิน ไอ้จิงทำตาใสๆ มองน้องสาวผมอย่างน่ารัก ......โฮกกกกก มึงทำใจกูต้นแรงเกินไปแล้วรู้ไหม๊ไอ้บ้าจิง
“ไม่ได้มาหาพี่ท็อปหรอกค่ะ แล้วก็ไม่ได้ถ่อมา เดินมาค่ะ^^”นั่นไงดอกแรก -*- ใครมองว่าน้องสาวผมมันน่ารัก ไม่ค่อยทันคนนี่ล่ะก็ ....ผมเถียงขาดใจ! ถามดีๆ ดูมันย้อน - -*
“สมน้ำหน้าครับท็อป” 0[]0มึงช่วยหมกหมุ่นกับเกมส์มึงเหมือนเดิมนั่นแหละไอ้มิ้น ไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมาสมน้ำหน้ากู!
“อย่าว่าท็อปมันดิ”ไอ้จิงว่า แล้วก็หยิบขนมที่เบลล์ถือมามาใส่ปากตัวเอง ก่อนจะยิ้มให้ผมอย่างที่มันไม่คยทำมาก่อน-*-
“จิง...กูถามมึงจริงๆ เหอะ มึงเล่นยาเปล่าวะ”ผมถาม
“ทำไมว่าแบบนั้นล่ะมึง”ถึงภาษาจะยังหยาบคาย แต่น้ำเสียงยังชวนขนลุกได้อีก (เฉพาะกับคนอื่น)
“ก็มึงคึกไรขึ้นมา มานั่งอ้อนกูเนี่ย” ถามมันไปเสียงเครียดๆ...ก็มาทำกูใจแกว่งขนาดนี้ นี่หว่า- -*
“ทำไมเล่า... ก็กูอยากอ้อนมึง มันผิดหรือไงล่ะ”พูดจบมันก็ย่นจมูกน้อยๆ ทำปากจู๋ๆ .... ผมงี้แทบชัก -///-
“วันนี้หาไรล้างพิษกันเหอะ”ไอ้มิ้นเงยหนาขึ้นมาจากเกมส์กด ขยับแว่นของมันเล็กน้อย แล้วถามด้วยหน้าเฉยชา
“ที่ไหน”ไอ้ซันถาม
“ร้านพี่ชายไหม๊มึง”ไอ้คุณลูฟี่แนะนำ
“พี่ชาย ?...ใช่ พี่ไชน์นี่ ที่เป็นพี่รหัสมึงปล่าวะ”ผมพูดถึงรั่นพี่สาวประเภทสองซึ่งเป็นพี่รหัสไอ้ลูฟี่ที่เรียนจบไปแล้ว พลางพยายามแกะมือไอ้บ้าจิงออก ...ส่วนไอ้เพื่อนคนอื่นของผมก็ไม่มิดจะช่วย -*- ...พวกมึงคงอยากเห็นกูตายคาอกไอ้จิงสินะ T^T
“นั่นแหละๆ เจ๊แกอยากเจอพวกมึงๆ เห็นว่าจะเปิดเหล้าเลี้ยงแบนนึง”พูดจบ ที่เหลือก็ตาลุดสิครับ...เหล้าฟรี ถึงจะมีตังค์ แต่ยุคนี้ต้องรัดเข็มขัดครับ
หลังจากที่ตกลงเรื่องที่ล้างพิษกันเสร็จ ผม ไอ้จิง วินนี่แล้วก็เบลล์ ก็กลับบ้านด้วยกัน ส่วนไอ้สองตัวที่มาด้วยเมื่อเช้านั้นผมก็ไล่มันให้ไปขึ้นรถของคุณหนูลูฟี่กลับบ้าแทน -*-
“พี่ท็อป...วินนี่ไปด้วยนะ”น้องสาวผมเริ่มอ้อน ....
“ไปขอแม่”ผมตอบสั้นๆ ... ก็จะให้อยู่ๆพาไปด้วย เดี๋ยวผมก็โดนคุณนายแกโดนตีหัวสิครับ ข้อหาพาลูกสาวคนเดียวเค้าเที่ยว
“โอ๊ยยย พี่ท็อปก็รู้ว่าแม่ไม่ให้วินไปอ่า”มันง๊องแง๊ง ....-*-
“งั้นก็ไม่ต้องไป”ผมตอบตรงๆ ... พาไปด้วยเดี๊ยวมันแย่งกิน 55+
“โอ๊ยยย พี่ท็อปอ่า”มันเสียงสั่นประหนึ่งจะร้อง ผมมองกระจกมองลังผ่านไปที่น้องสาวตัวดีที่ตอนนี้น้ำตาเริ่มคลอหน่วยเต็มที
ก่อนจะถอนหายใจออกมา
“ท็อป มึงก็ไปขอแม่ให้น้องสิวะ ให้น้องวินนี่ไปเปิดหูเปิดตาบ้าง” ไอ้จิงว่า พลางเอื้อมมือมาวางไว้ที่ตักผม.... เฮือกกก ถ้าสูงกว่านี้ถึงน้องชายกูแน่ไอ้บ้าจิง T^T
ผมหันมองหน้ามันน้อยๆ ก่อนจะหันกลับมามองถนนตามเดิม ไม่นานนัก ผมก็มาถึงหน้าคอนโดของมันกะน้องมัน ไอ้จิงบอกให้ผมแวะมารับมันกะเบลล์ตอนทุ่มนึง ผมรับปาก แล้วขับรถกลับบ้าน....
......."คืนนี้ สนุกแน่!"
- - - - - - > 2 b con -*-
โฮกกกกก ... ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน + คอมเม้นให้ครับบบบ ^^
ความคิดเห็น