คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : #4#... แน่ใจใช่ไหม
“คนชื่อจิงหน่ะ...พิเศษกว่าเพื่อนใช่ไหม๊?”
“....”อึ้งครับ ผมมองหน้าเฮียแชมป์แบบอึ้งสุดๆ
“ว่าไง...อย่าเงียบดิ”
“เอ่อ...ทำไมคิดงั้นล่ะ ผมกับมันเพื่อนสนิทกัน”ตอบไปแบบหนักแน่น
“หรอ คงจะสนิทมากสินะ? ...เลยทำให้คนอย่างไอ้ท็อปกล้าทิ้งน้องสาวตัวเองไว้ แล้วไปส่งหน่ะ”พูดจบ เฮียแชมป์ก็เลิกคิ้วกวนๆ เชิงถาม...ผมโดนคำถามนี้เข้าไปก็อึ้งสนิท ใบ้แด...ก ไปอีกระลอก
“เอ่อ....”
“ไม่ต้องบอกหรอก มองหน้าแกพี่ก็รู้แล้วแหละว่าคิดอะไร....แล้วเค้าชอบแกไหม๊ล่ะ”..ฉึกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เสียงเหมือนหอก(ทำไมต้องหอก?)ทิ่มลงมากลางใจ
“มะ...ไม่หรอเฮีย”
“ไม่แน่หรอกไอ้ท็อป...บางทีสิ่งที่แกคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ มันอาจจะเป็นไปได้ก็ได้”เฮียแชมป์พูดพลางตบไหล่ผมเบาๆ เชิงให้กำลังใจ ก่อนจะเดินออกไป
“แต่เรื่องนั้น ...มันเป็นเรื่องเดียว ที่ไม่มีวันเกิดขึ้น”
- - -
ผมยังคงใช้เวลาว่างในช่วงต่างๆ ศึกษาบทความ นิยาย หรือแม้กระทั่งฟิคชั่นต่างๆ รวบรวบแนวความคิดและเทคนิคต่างๆจากทุกอย่างที่อ่าน
“ไอ้ท็อป นี่มึงกะจะท็อปวิชา อาจารย์สมฤดีเต็มที่เลยหรอวะ”ไอ้ซันที่ตัวมันเองก็นั่งอ่านนิยายแปลของชาวอิตาลีอยู่ หันมาแซวผม
“แน่นอนเว้ย...กูไม่ยอมเลี้ยงข้าวไอ้จิงง่ายๆ หรอก”ผมพูดพลางเหลือบมองไอ้จิงที่กำลังนั่งเล่นมือถือกับจูนอยู่อีกโต๊ะใกล้ๆ
“มองทำไมวะ...แอบชอบกูหรือไง”ไอ้จิงตะโกนถามเสียงกวนตรีนสุดๆ... ผมยิ้มๆ ไม่ต่อปากต่อคำ
“เออ...ไอ้ท็อปมันชอบมึง”ไอ้เชี่ยซันมันเล่นกรูแล้วครับ.....
“จริงง่ะ”ไอ้จิงถลาเข้ามานั่งข้างผมพร้อมกับทำตาปริบๆ ...น่ารักตายล่ะมึงงงง-///////-(กูก็ว่ามึงว่ามันน่ารักอ่ะ)
“ไอ้จวยไบซัน..มึงก็ว่าไป..เดี๊ยวไอ้จิงมันคิดจริงๆ ขึ้นมา ก็เสียวถั่วดำดิวะ”ผมด่ากลบเกลื่อน...ทั้งที่จริงเขินโคตรรรรรรรร
“อ๊าวววว”ไอ้ซันขึ้นเสียงสูง พลางยิ้มกวนตรีนใส่ผม
“แต่...จิงชอบท็อปนะ”
พริ้วววววว....เสียงลม และใบไม้ปลิวผ่านดังกว่าเสียงลมหายใจของกลุ่มผมซะอีก....
“มะ...มึง...ว่าไง..นะ”ผะ...ผม เอ๊ย กรูจะติดอ่างเพื่อ! ..ผมถามมันเสียงอึ้งๆ
“กูชอบมึง”....ใบ้รับประทานไปอีกรอบ...แถมไอ้พวกที่เหลือยังอึ้งได้อีก...ไอ้ซันจมูกบาน ไอ้ฟี่อึ้งจนแว่นหลุด ไอ้มิ้นจากที่ตาแคบๆ ก็ใหญ่ขึ้นเกือบเท่าตาไอ้จิง ส่วนจูนเหวอไปเลย...เหวอพอๆ กับผม
“มึงอย่ามาล้อเล่นน่า..ไอ้จิง ไม่ขำนะมึง”ผมว่า
“กูไม่ได้ล้อเล่น...กูชอบมึงมานานแล้วท็อป...กูรักมึงมากเลยนะเว้ย”พูดจบไอ้จิงก็โอบรอบคอผมแล้ว...
จุ๊บ
ตำแหน่งเดิมกับวันนั้น ซ้ำรอยเดิมเลยครับ ... นี่มึงกะจะไม่ให้กูล้างหน้าข้างนี้เลยใช่ไหม๊ไอ้จิงที่รัก -*-
“มึงจะรังเกียจกูไหม๊ ถ้าเราสองคนจะลองคบกันเกินคำว่าเพื่อน”พูดจบมันก็ยิ้มครับ...ยิ้มแบบของมัน ยิ้มใสๆ ที่ผมหลงรัก
“มึง...”
“ให้โอกาสกูได้อยู่ใกล้มึงให้มากกว่านี้นะ”พูดจบมันก็ยิ้มอีก ตาใสๆมองผมอย่างมีความหวัง
“เอ่อ...”อึ้ง...ไม่มีอะไรจะบรรยาย
“อะ...ไอ้ท็อป มะ..มึงก็ลองคบกันดูสิ...ไม่มี เอ่อ..อะไรเสียหายหรอก..มั้ง”ไอ้มิ้นที่ออกมาทั้งเรื่องพูดไม่กี่คำ ว่าง พลางทำสีหน้าเหวอๆ
ผมหันไปมองหน้าไอ้จิงอีกครั้ง หลังจากหันไปฟังไอ้มิ้นพูดเมื่อครู่นี้....มันยิ้ม พร้อมกับสายตาที่มีความหวัง หน้าใสๆ แดงระเรื่อ.....ผมควรจะทำยังไงดี กับสถานการณ์แบบนี้...
- - -
หลังจากวันนั้น ผมเองก็ไม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มเจื่อนให้มัน...ไม่รู้สิครับ ผมไม่แน่ใจหรอกว่ามันจะจริงใจ จริงจังอะไร...ก็คุณลองคิดดูสิ ผมกับมันฝ่าฟันการฟันผู้หญิงมาด้วยกันตั้งเยอะแยะ ไม่ยักกะว่ามันจะมีท่าทีชอบไม้ป่าเดียวกัน...(ทีมึงล่ะ)
“ท็อป...จิงทำมาให้”ไอ้จิงยื่นกล่องกระดาษสีเขียวอ่อนที่ผูกโบว์สวยงามให้ผม
“อะไรวะมึง”ผมถามแบบปรกติ
“ดูสิ”มันว่าแล้วก็ยิ้มใสๆ ...โฮกกกกกกก ขยันทำกูใจอ่อนจริงนะมึงง
ผมค่อยๆเปิดไอ้กล่องที่ว่านั่นออก ก่อนจะเจอกับ “บราวนี่” ที่หน้าตาดูดีไม่น้อย นอนอยู่ในกล่อง...
“มึงทำ?”ผมถาม
“อื้มมม...จิงทำเอง”มันพยักหน้าถี่ๆ พร้อมกับแก้มใสที่ฉีดสีแดง.........เฮือกกก-////////- กูเขินกว่ามึงอีกว่ะ ไอ้บ้าจิง
“ขอบใจ...”ผมหันไปยิ้มเก้อๆ ตอบมัน
.
.
“เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็น........”
----------- > 2 b con
taLk* ตัดฉับๆ .. วันนี้มีอิมเมจของเฮียแชมป์มาฝากด้วย เด๋วจิ้มดูตอนต่อไปเลยนะครับ ^^
ความคิดเห็น