สมาคมเพื่อการต่อสู้

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท:จะเป็นโชคดีหรือโชคร้าย

“พี่เก็ตเพื่อนพี่จะมาตอนไหนหา”จินนี่ยัยเด็กที่เก็บอารมณ์เก่งที่สุดในโลกกำลังชี้หน้าถามสเก็ตหนุ่มหน้าใสแบบฉบับเด็กมัธยมที่กำลังจัดแต่งห้องที่จะจัดงานฉลองการย่างเข้าสู่วัย 17 ของเขา จินนี่เป็นเด็ก ม.3 ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับเขา หน้าตาของเธอสวยราวกับนางฟ้าแต่เธอจะไม่ค่อยยิ้มจึงดูเป็นคุณหนูหยิ่ง ผิดกับสเก็ตที่เป็นคนอารมณ์ดีเข้ากับคนได้ง่ายยิ่งด้วยหน้าตาที่ราวกับเทพบุตร จึงทำให้เค้าเป็นหนุ่มที่

ป็อบปูล่ามากในหมู่สาวๆเป็นที่รู้จักกันไปทั่ว

“ไม่รู้สิวะนี่ยังไม่มีใครมาเลย แล้วแกจะอยู่ฉลองกับฉันป่ะยัยจิน”เก็ตถามน้องสาว

“ไม่อ่ะงั้นเค้าขึ้นไปอาบน้ำแล้วนะ”จินนี่รีบเดินขึ้นไปบนชั้น 2 ของบ้าน จินนี่กับสเก็ตอยู่บ้านด้วยกันมา 2 ปีแล้ว ด้วยพ่อแม่ของจินนี่ต้องไปทำงานที่ต่างประเทศแต่จินนี่ไม่อยากไป พ่อแม่จึงได้ฝากจินนี่ไว้ให้พ่อกับแม่ของสเก็ต

“เอ้ย กุมาแล้วเว้ยไอ้เก็ต”เพื่อนของสเก็ตทักแล้วเดินเข้ามา

“เออ มามาเว้ย”เก็ตทักเพื่อนๆแล้วเริ่มจัดงานเลี้ยงขึ้น

เวลา 02.38.51

“กาบบบแย้ววนะเฟ้ยอ้ายยเก๋ด”เพื่อนคนสุดท้ายของเค้าบอกลาแล้วเดินออกจากบ้านไป สเก็ตเดินโซเซเกาะราวบันไดขึ้นชั้น 2 ของตัวบ้านไป ทิ้งไว้แต่ขวดเหล้าเบียร์มากมาย

ตุบบบบบ!!

สเก็ตทิ้งตัวลงบนที่นอนสีขาวของเขา แต่แล้วเขาก็มีความรู้สึกเหมือนจะกระหายน้ำ เขาลุกขึ้นเพื่อจะหาน้ำมาดื่ม แต่มันก็มีความรู้สึกเหมือนกับตัวของเขาจะลอยไปจากพื้น เขาทรุดลงนั่งที่พื้นใหม่อีกครั้ง คราวนี้เขาถึงกับอ้วกกกออกมา เขาพยายามควานหาโคมไฟและเปิดขึ้นให้มันสว่าง แต่แล้ว..เขาก็เห็นว่าน้ำที่ออกมาจากปากมันคือ

เลือด

“เจ้าเจ้า เจ้าจงมากับข้า เจ้านั้นคือผู้ที่ถูกเลือกจากข้า มาสิ ตามข้ามา ข้าขอเวลาไม่นานหรอก ขอเพียงเจ้าว่าง่ายต่อข้าก็พอแล้ว”

ฉับพลันเขาก็มีความรู้สึกหมดซึ่งแรงทุกอย่าง ร่างของเขาซ้อนขึ้นมาสองร่าง ร่างหนึ่งเป็นร่างที่ไร้ซึ่งวิญญาณ แต่อีกร่างไร้ซึ่งตัวตน เขาลุกขึ้นมองร่างตัวเอง

“เกิดอะไรวะเนี่ยเมาจนมึนเลยรึไง”เขาบนให้ตัวเองเพราะไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า

“ไม่หรอกคุณไม่ได้เมา”เสียงใสๆของหญิงสาวดังขึ้นมาจากข้างหลัง

เขาหันขวับไปดู จึงพบเข้ากับ หญิงสาววัยประมาณ 16-17 กำลังยิ้มเยาะที่มุมปากให้กับเขา ปากแดงๆของเธอดูมีสเน่ห์ในสายตาของเขามากจมูกโด่งๆที่ทำให้เธอยิ่งดูสวย ตาโตๆถูกตกแต่งไปด้วยเครื่องแต่งหน้าเข้มๆ ผมซอยๆสับๆที่ยาวลงมาจนถึงกลางหลัง เสื้อสายเดี่ยวเอวลอยเผยให้เห็นสัดสวยเอวสะโพกที่ได้รูปของเธอกางเกงตัวสั้นๆที่ทำให้เห็นขาอันเรียวงาม รองเท้าหนังสีดำมันวาว สร้อยและเข็มขัดระยิบระยับที่เธอใส่ยิ่งดูโดดเด่นเวลาที่แสงสะท้อน

“เธอเป็นใคร.............”ชายหนุ่มถามหญิงสาวด้วยแววตาสงสัย

“เราชื่อ สเกล่าห์ เป็นคนที่จะมารับท่านไปฝึกฝนเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง”

“ทำไมเธอถึงเข้ามาห้องนี้ได้”

“เราทำทุกอย่างที่เราต้องการได้ตามปรารถนา”

“เราตายแล้วหรอนี่คือบทฝึกยมทูตหน้าใหม่รึไง”สเก็ตจ้องเธอด้วยพร้อมส่งรอยยิ้มเยาะไปเหมือนมันเป็นเรื่องตลก

“เปล่า”

“แล้วไงบทฝึกเทวดารึไงล่ะ”

“เปล่า”

“แล้วมันคืออะไรล่ะ”

“นายตามมาเหอะ”หญิงสาวกล่าวจบก็มีปีกงอกออกมาจากหลังของเธอเธอจับมือของชายหนุ่มแล้วพาโบยบินขึ้นสู่บนท้องฟ้า ชายหนุ่มเหมือนถูกมนต์สะกดแม้มือที่เธอจับจะมีถุงมือคลุมแน่นหนาแต่ก็ยังทำให้เขารู้สึกถึงความอ่อนโยน เขาจึงยอมไปกับเธอด้วยดี

บนท้องฟ้าหล่อนเอื้อมมือไปด้านหน้าปรากฎตารางเวทย์ที่ชายหนุ่มเคยเห็นในหนังสือการ์ตูนบ่อยๆ มีแสงสว่างจ้าออกมาจากตารางเวทย์ ฉับพลันบรรยากาศรอบตัวเขาก็เปลี่ยนไปเขามาปรากฏที่สถานที่กว้างๆแห่งหนึ่งเหมือนหอประชุมโล่งๆขนาดใหญ่ สเกล่าห์ปล่อยมือของเขาลงพร้อมย่อตัวลงนั่งคุกเข่าลงบนพื้น สเก็ตมองไปที่บรรยากาศรอบๆมีชายหนุ่มผมสีทองนั่งอยู่บนโต้ะประชุมไกลจากตัวเขาพอสมควร ชายคนนั้น มีปีกเหมือนกลับสเกล่าห์ไม่มีผิด

“ฟูลสตัท นั่นคือ บุรุษคู่หูของข้า ทามิราส”

“ใครคือ ฟูลสตัท”สเก็ตถามด้วยความสงสัย

“เจ้านั่นแหละ”เสียงของชายอีกคนที่อยู่ด้านหลังของเขาดังขึ้น

 ชายผมสีแดงตั้ง หน้าตากวนๆ เป็นคนกล่าวขึ้นมา

“นั่น รูซิรูฟ”

“.............................”ชายหนุ่มเริ่มงง

“เรา เมเดน”เสียงหญิงสาวผมเป็นลอนสีน้ำตาลกล่าวขึ้น

ยังมีอีกรึเปล่าเนี่ย<-สเก็ต

“ที่ข้าเรียกเจ้ามาวันนี้เรามาเพื่อตกลงกัน”ทามิราสกล่าวขึ้น

“เจ้าจะต้องให้ความร่วมมือกับเรา”

“ให้เราทำอะไรล่ะ เวทเราก็ไม่ได้มีเช่นท่าน”

“เราเชื่อว่านายมีอยู่แล้วในใจลึกๆ”

“จะให้เราทำอะไร”

“ร่วมเป็นสมาชิกการต่อสู้ไร้เขตของเรา”

“ว่าไงนะ!!”

“ใช่เราจะเป็นคนฝึกฝนท่านเอง”

“ไม่ได้หรอกเราก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งนะ”

“ไม่จริงเจ้าเป็นถึง……..”

รูซิรูฟนำโซ่มาพันกับคอของเมเดนไว้เหมือนไม่ต้องการให้นางพูดออกมา

“อย่าพูดเรื่องนี้อีก”รูซิรูฟขู่เมเดนพร้อมทำท่าจะดึงโซ่ให้แรงขึ้น

“อึกก...........”เมเดนพยักหน้า รูซิรูฟนำโซ่ออกจากคอของเธอทันที

“แต่เรายังมีน้องสาวต้องดูแลนะ”สเก็ตพยายามหาข้ออ้างเพื่อหลีกเลี่ยงภารกิจที่ยากเกินกว่าระดับฝีมือของเขา

“หึหึ”ทามิรอสหัวเราะออกมาอย่างเหี่ยมโหด

“ถ้านายต้องการจะกลับไปหาน้องก็ตกลงซะแล้วทุกอย่างจะดีเอง”

“................”สเก็ตเริ่มลังเล

“อึก...........”

“เร็วสิ”สเกล่าห์ขู่ออกมา

“ตะตะตะตกลง”สเก็ตพูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก

“ตามคำสัญญาฉันจะปล่อยนายไป

ว้าบบบบบบบบบบบบบ

แสงสว่างแสบตาส่องจ้าขึ้นทั่วบริเวณ

“ข้าจะพาท่านกลับสู่ที่ที่ท่านจากมา เตรียมใจไว้ให้ดี คำตอบที่ท่านตอบจะเปลี่ยนชีวิตของท่านไป ขอให้ท่านโชคดีกับวันข้างหน้าที่จะมาถึง ได้โปรดอย่าท้อแท้ต่ออุปสรรค โลกนี้ยังมีอะไรต้องศึกษาอีกมากมายเลยทีเดียว........”

ส่งท้ายจากคนสวย:คนแต่งว้อย

ชักจะบ้าบอไปทุกทีอยู่ก็อยากแต่งนิยายแฟนตาซีขึ้นมา หึกเหิมอะไรก็ไม่รุ้ แต่ก็จะพยายามแต่งให้ดี และเข้ามาอับสม่ำเสมอนะคะ อย่าลืมเม้นล่ะ ตอนนี้หมดอารมณ์ละง่วงนอนการบ้านก็ยังไม่เสร็จเอาเปงว่า จบไว้แค่นี้ก่อนนะคะ โรงเรียนเรายังไม่สอบเลย แต่ก็สอบอาทิตย์หน้าแล้วล่ะ ไงก็จะตั้งใจเรียนนะคะ

นิยาย***อันนี้สำมะคัน

ตัวอย่างตอนต่อไป...

ภารกิจตรวจสอบพลังงั้นหรอ อะไรเนี่ย ทำไมไอ้ที่คิดว่าเป็นความฝันมันจะกลายเป็นความจริงได้ แล้วยังบทฝึกหฤโหดนี่อีกจะบ้าตาย ชีวิตฉันมันเปลี่ยนไปหมดแล้วนะ