ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic โคตรหล่อ Tao Kacha Frame :))

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 3

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 54


    Shalun la

    “O_<”คนตัวเล็กค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ แล้วส่ายหัวไปมาเพื่อไล่ความมึนออกจากหัว

    …..โอ๊ยยยย ปวดหัวชะมัด สาบานได้ว่าคนอย่างคชาจะไม่หลงไปแตะแองกลอฮอร์อีกต่อไป - -+

     

    คชาค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง เพราะท้องเจ้ากรรมมันส่งสัญญาณว่าอยากพบเจอกับอาหารมากมาย จึงจำใจต้องลุกขึ้นไปหาของกินเพื่อประทังชีวิต

     

    ….แต่แล้ว!...

     

    โครมม!

     

    “โอ๊ยยยยยยยย T^T” คชาร้องลั่น เพราะอาการเมาค้างทำให้คชาหกล้มลงไปกองกับพื้นไม่เป็นท่า

     

    “พี่คชาเป็นไรเปล่า? O_O” เฟรมเปิดประตูห้องเข้ามาอย่างตกใจเมื่อเห็นสภาพของคนที่ลงไปนอนกองกับพื้นอย่างหมดสภาพ

     

    “โอ๊ยย เฟรมมี่ช่วยเค้าด้วย T^T”

     

    “แล้วพี่จะลุกขึ้นมาทำไมเล่า - -*” เฟรมบ่นนิดๆแล้วช่วยพยุงคชาขึ้นไปนั่งบนเตียง

     

    “ก็คนมันหิวนี่น่า -^-

     

    “โอเคๆ เดี๋ยวผมไปเอาข้าวต้มมาให้กิน คราวหลังอยากจะทำอะไรก็ตะโกนบอกผมนะ ลุกขึ้นมาแบบนี้ เดี๋ยวก็….เฮ้ยยยย!”

     

    เฟรมร้องเพราะจู๋ๆคนหน้าหวานที่เขากำลังพยุงอยู่ก็ทรุดฮวบลงไปดื้อๆ แขนเจ้ากรรมที่เกี่ยวกันอยู่ก็ดันดึงเขาลงไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้

     

    ตอนนี้หัวสมองของเขาก็ดันกลับคิดถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ คำพูดของคนที่อยู่ข้างล่าง ไอ้คนข้างล่างน่ะจำไม่ได้หรอกเพราะเวลานั้นสติแทบจะไม่เหลือแล้วแต่คนข้างบนน่ะจำได้ทุกอย่าง ทุกคำพูดเลยด้วย

     

    ….ถึงจะมั่นใจว่าไม่ได้คิดอะไรกับคนข้างล่าง แต่สภาพหน้าห่างกับไม่ถึงเซนนี่ คงต้องมีเขินกันบ้างล่ะน่า -///-

     

    “เอ่อ..พี่.พี่คชา!” เฟรมสะกิดเรียกร่างของอีกคนที่ ณ.ตอนนี้สลบไปเรียบร้อย คงจะยังไม่หายจากอาการแฮงค์เมื่อคืน

     

    เฟรมถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ ก่อนจะมองใบหน้าขาวเนียนของคนตรงหน้า ตาคู่สวยหลับตาพริ้ม ดูใสซื่อแล้วก็น่าทะนุถนอมชะมัด >///<

     

    เฮ้ยยยย! คิดอะไรวะเฟรม เราชอบพี่เต๋าๆๆๆ ท่องไว้เซ่!

     

    เฟรมสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆออกจากหัว แล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะพยุงร่างเล็กที่หลับใหลไม่ได้สติขึ้นมาบนเตียงเหมือนเดิม เขามองดูใบหน้าขาวๆนั่นอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แต่แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นจดหมายสีชมพูที่วางอยู่บนโต๊ะ

     

    ….ขอดูนิดหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง >.<

     

    เฟรมค่อยๆหยิบจดหมายนั้นออกมาจากซองช้าๆ แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็น คชาถ่ายรูปคู่กับผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งทั้งคู่ยิ้มให้กล้องอย่างมีความสุข เขาเลื่อนสายตาไปยังด้านล่างของภาพที่มีบางอย่างเขียนเอาไว้

     

    ‘Dear : P’Kacha

    โย่ววว พี่คชา อากาศที่ไทยเป็นไงบ้าง ที่ญี่ปุ่นหนาวมากเลย วันนี้กิมีข่าวดีจะมาบอกกิกำลังจะกลับแล้วนะ ดูแลตัวเองดีๆนะ อยู่ที่นู้นเหงารึเปล่า ไม่มีกิแล้วใครจะช้อปปิ้งกับพี่คชาน้า แต่ไม่ต้องห่วงนะเพราะกิจะกลับแล้วว เอาเป็นว่า เจอกันวันศุกร์นี้หกโมงที่สนามบินนะ อย่าลืมมารับกินะ ถ้าไม่มารับกิกิงอนจริงๆด้วย >.<

    รักพี่คชานะ จุ๊บๆ

    ยูกิ

     

    ….ยูกิ? แฟนพี่คชางั้นหรอ ทำไมผมรู้สึกเจ็บแปลกๆนะ หรือว่าผมจะชอบพี่คชา ไม่หรอกน่า! ผมแค่เสียใจที่พี่คชาบอกว่าชอบผมทั้งๆที่มีแฟนแล้วเท่านั้นเอง

     

    “เฟรมดูอะไรอยู่น่ะ” ผู้ชายเจ้าของชื่อสะดุ้งเฮือก เมื่อสมาชิกอีกคนของบ้านเดินเข้ามาในห้อง พร้อมทำหน้าตางุนงงกับกระดาษที่อยู่บนมือเขา

     

    “ปะ..เปล่าเขาปฏิเสธแต่ไม่ทันเสียแล้ว เพราะผู้ชายร่างสูง (กว่า) หยิบกระดาษในมือเค้าไปอ่านอย่างเรียบร้อย

     

    ฟิ้วว!

     

    “เฮ้ยยย เป็นไรพี่” เฟรมถามเพราะเต๋าปล่อยกระดาษในมือแล้วทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นเหมือนหมดแรง

     

    “เออ..เปล่า..พี่สะดุดขาตัวเองล้มน่ะ” เป็นคำแก้ตัวที่ดูโง่มาก เขารู้ตัวดี แต่จะให้บอกหรอว่า เขาน่ะรู้สึกเจ็บที่รู้ว่าคชามีแฟนแล้ว

     

    “อื้ม”เฟรมพูดอย่างคล้อยตาม ทั้งๆที่ก็รู้อยู่ในใจว่าเต๋าก็คงรู้สึกเช่นเดียวกับเขา

    -----------------------------------------60%----------------------------------

    เดี๋ยวมาอัพต่อน้า
    เม้นยิ่งเยอะก้ยิ่งอัพเร็วน้า > <

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×