คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro - จุดเริ่มต้นของความซวย (Kacha's Part) 100% ครบแล้วเน้อ
ณ.ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
"พ่อบ้านไทด์ คชาจะเอาเสื้อจากร้านนู้น ร้านนั้นแล้วก็ร้านโน้นด้วย เร็วๆด้วย คชาเมื่อย -^- " คุณหนูคชา ลูกชายคนเดียวของมหาเศรษฐีเจ้าของโรงงานจิวเวอรี่ขนาดใหญ่ยักษ์ กำลังกอดอกทำหน้ามุ่ยใส่พ่อบ้านประจำตัวอย่างไม่พอใจ โทษฐานที่ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งภายใน สามสิบวิ รู้อะไรมั้ยสามสิบวิมันช้าเกินไปสำหรับคุณหนูคชานะ!
"เจ้าคะ คุณหนู"สาวใช้นับสิบคนก้มหัวรับคำสั่งของคุณหนูคชาแล้วรีบวิ่งตาลีตาเลือกไปหยิบของตามที่คุณหนูต้องการ
แต่แล้ว....
"เฮ้! เธอคนนั้นนะ มานี่ดิ" คุณหนูคชากระดิกนิ้วเรียกสาวใช้ผมยาวคนหนึ่ง เธอหันมามองมองแล้วแอบเขินอายนิดๆ ก็แหมคุณหนูคชาหน้าตาซะน่ารักขนาดนี้นิ
"อ่ะ..เอ่อ มีอะไรให้ดิฉันรับใช้เหรอคะ >///<"
"เธอหน้าตาน่ารักนะ ^^" คุณหนูคชาพูดขึ้นสาวใช้นับสิบหันมามองอย่างอิจฉา ส่วนสาวจ้าวก็แทบเป็นลมไปแล้ว เหลือแต่พ่อบ้านไทด์นั่นแหละ ที่กำลังกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ลงคอ
"รู้อะไรมั้ย....." ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ "ฉันไม่ชอบคนหน้าตาน่ารักกว่าฉัน เห็นแล้วมันหงุดหงิด ออกไปจากบ้านฉันซะ ถ้าฉันเห็นหน้าเธออีกล่ะก็...ฮึๆๆๆ"
"O_O" ไม่นานสาวใช้คนนั้นก็รีบวิ่งออกไปอย่าไม่ห่วงความสวยทันที
"โฮะๆๆๆๆๆๆๆ" คุณหนูคชาหัวเราะลั่น ส่วนสาวใช้ที่เหลือก็ได้แต่ถอนหายใจและนึกขอบคุณพระเจ้าที่ไม่ประทานหน้าตาน่ารักๆแก่พวกเธอ -O-
คุณหนูคชาและพ่อบ้านไทด์ตามด้วยสาวใช้จำนวนมากเดินไปเรื่อยๆจนถึงร้ายขายกระเป๋าแห่งหนึ่ง
"พ่อบ้านไทด์ กระเป๋าอันนี้สวยจัง คชาอยากได้เข้าไปถามให้หน่อยสิว่ามีกี่สีหรอ คชาอยากได้แบบเยอะๆๆๆๆ เค้าจะเอาไปใช้ชั่วโมงละใบ *O*"
"ครับผม!" พ่อบ้านไทด์รับคำแล้ววิ่งเข้าไปในร้านอย่างรวดเร็ว
"ห้าสีครับคุณหนู" พ่อบ้านไทด์บอก
"ห้าสีได้ยังไง คชาจะใช้ชั่วโมงละใบ จะเอาสิบสองสี แงๆๆๆๆๆ T^T"
"แต่มันมีห้าสีนะครับคุณหนู"
"คชาจะเอาสิบสองสี! เดี๋ยวคชาจะเจรจาเอง!" ว่าจบก็เดินเข้าไปในร้าน
....ซวยละตู TOT พ่อบ้านไทด์คิด
"ป้าๆ ป้าเป็นเจ้าของร้านนี้ใช่มั้ย ทำไมกระเป๋าใบนี้ถึงมีแค่ห้าสี คชาจะเอาสิบสองสีไปผลิตมาเดี๋ยวนี้!!!!"
"แต่...กระเป๋าใบนี้นำเข้ามาจากอิตาลี่ไม่ใช่เราผลิตเองนะคะ "
"นั่นแหละจะผลิตที่ไหนคชาไม่สน ไปผลิตมาาาาาา เดี๋ยวนี้!!!! พรุ่งนี้คชาจะมาดูนะ ถ้าไม่ได้ละก็...ว่ะฮ่าๆๆๆๆ"
"ค่ะ O_O จะผลิตเดี๋ยวนี้เลยค่ะ คุณหนูคชา"
"ดีมากก! ป่ะพ่อบ้านไทด์กลับบ้านกัน คชาจะกลับไปดูเพาเวอร์พัพเกิร์ล > <......อ่ะ เดี๋ยวนะ ป๊ะป๊าโทรมา"
"ฮัลโหล ป๊าว่าไงฮะ >,<"
[เสียงระรื่นแบบนี้ ไปทำวีรกรรมอะไรไว้อีกละ ไอ้ลูกชาย]
"เปล่านะฮะ คชาอยู่ของคชาเฉยๆ ไม่ได้ทำไรเลยจริงๆนะ ป๊า > <"
[เออๆ งั้นก็แล้วไป แกรีบกลับบ้านมาเลยนะ ฉันมีเรื่องจะคุยกะแก]
Kacha's Part
เอ? ปะป๊า มีเรื่องอะไรจะคุยกะเรากันน้า แต่ช่างเหอะ กลับบ้านดีกว่า .... > <
...................
...................................
.......................................................
ตอนนี้ผมอยู่ในห้องทำงานของป่ะป๋าฮะ ป๊าบอกมีเรื่องจะคุยกะผม แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่าเรื่องอะไร แฮะๆ
"คชา วันนี้แกไปทำอะไรมาบ้างเล่าให้ป๊าฟังสิ"
"ก็ไม่ได้ทำไรฮะ แค่ไล่ยัยแม่บ้านที่หน้าตาน่ารักกว่าผมออกไปแค่หนึ่งคน สั่งให้ยัยป้าไปผลิตกระเป๋าไปสิบสองสีเพราะคชาจะได้เปลี่ยนสีทุกชั่วโมง ป๊าว่าเวิร์คป่ะละ ใครจะเก๋เท่าคชาไม่มีอีกแล้ว โฮะๆๆๆ"
ป่ะป๊าฟังผมพูดแล้วตบหน้าผากไปหนึ่งที แหมๆเริ่ดชิมิล้า >,<~
"คชา ป๊าว่าแกชักจะไร้สาระขึ้นทุกวันแล้วนะ - -"
"แงๆๆๆๆๆ ทำไมป๊าว่าชาแบบนี้ เดี๋ยวคชาจะร้องไห้ คชาไม่เคยผิดนะป๊า ตั้งแต่เกิดมาคชาเป็นคนที่ถูกมาโดยตลอด ไม่มีใครเคยว่าคชาเลยแม้แต่คนเดียว แต่ป๊ากลับ...ฮือออๆๆ ใจร้ายที่สุด คชาจะหนีไปอยู่ที่อื่นแล้ว แงๆๆๆ"
"โอเค ฉันผิดเอง ที่เลี้ยงแกตามใจมากเกินไป - - "
"ใช่ป๊าผิด คชาไม่ผิดเลย ฮึกๆ"
"ท่าทางฉันจะต้องจัดการขั้นเด็ดขาดกะแกซะแล้วล่ะ -*-"
จัดการอะไรหว่า ....?
"ฉันจะให้แกไปอยู่กะป้าเอิงที่อเมริกา ฉันเชื่อว่าป้าเค้าจะอบรมสั่งสอนแกได้ดีกว่าฉัน"
---------------------------------- 50%---------------------------------------------------
หา! ว่าไงนะ O_O ป๊ะป๋าบอกว่าจะให้ผมไปอยู่กับป้าเอิงจอมโหด ชอบจุกจิกจู้จี้กับชีวิตผมเนี่ยนะ ยังไงผมก็ไม่ยอมหรอก! ถึงตายผมก็ไม่ยอมเด็ดขาดดด! ป้าเอิงบินไปอเมริกาตอนผมอายุสิบขวบ ตอนนั้นผมรู้สึกดีใจมาก และหลังจากนั้นมาก็ไม่มีใครจุกจิกกับชีวิตผมอีกเลย ผมรู้สึกดีใจมากที่แกไป แต่นี่มันอาร๊ายยยย...T_T
"ไม่เอา คชาไม่ไป ถึงตายก็ไม่ไปเด็ดขาด"
"ไม่ได้! แกต้องไปถ้าแกไม่ไปก็ออกไปจากบ้านนี้ซะ ฉันจะต้องจัดการกะแกขั้นเด็ดขาด ถึงตายฉันก็ไม่ยอมแกเหมือนกันเว่ยเฮ่ย!"
"ฮึกๆๆๆ ฮืออออ ป๊าใจร้ายยยยย"
"ไม่ต้องมาบีบน้ำตา ฉันจะไม่ใจอ่อนอีกต่อไปแล้ว"
"ก็ด้ายยยย ป๊าใจร้ายกะคชาก่อนนะ คชาจะออกจากบ้านนี้ก็ได้ คชาไม่ง้อป๊าหรอก -^-"
ผมพูดแล้วเชิดหน้าใส่ป๊า โฮะๆ เพราะผมรู้ว่าถ้าผมงัดมุกนี้มาใช้ทีไรป๊าก็ต้องใจอ่อนทุกที อิอิ > <
"งั้นก็เชิญแกไปตามสบายยย พ่อบ้านไทด์จัดการเก็บกระเป๋าให้ลูกชายฉันด้วยแล้วยึดบัตรเครดิต โทรศัพท์ ให้เงินติดตัวมันไปสามพันพอ เข้าใจมั้ย?"
....เฮ้ยยยยย อาไรวะเนี่ยย TOT
"นี่ป๊าเอาจริงหรอ คชาไม่ยอมนะ T^T"
"จริงเว้ย แกกลับตัวยอมไปอเมริกาเมื่อไหร่ค่อยกลับมาละกัน ถ้ายังไม่ยอมก็...สวัสดี"
ป๊าพูดจบก็เดินออกจากห้องทำงานไปทิ้งให้ผม..คชาน้อยผู้น่ารัก(?) ยืนหงอยเหงาเปล่าเปลี่ยวอยู่เพียงผู้เดียว เชอะ! -^- ถ้าป๊าจะใจร้ายขนาดนี้ละก็ ก้ได้! คชาจะไปแล้วป๊าจะรู้สึก ฮึ!
-----------------------------สามสิบนาทีต่อมา------------------------------
"ดูแลตัวเองดีๆนะครับคุณหนูคชา ลาก่อนครับ! T T"
และแล้วพ่อบ้านไทด์ก็จากไป ทิ้งให้ผมอยู่ตัวคนเดียว ในชุมชนเล็กๆแห่งนี้ อี๋! สกปรกจังเมื่อกี้ผมแอบเห็นแมลงสาปด้วยแหละ เพิ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้เห็นมัน ผมรู้สึกมันน่ารังเกียจชะมัด ไหนจะมดตัวน้อยตัวนิด แมลงวันอีก อี๋ ผมจะใช้ชีวิตอยู่ได้ยังไง บ้านพวกนี้ก็เล็กนิดเดียว....เอ๊ะ? เดี๋ยวนะบ้านหรอ แล้วผมจะไปนอนที่ไหนอ่ะ ผมถูกป๊าไล่ออกจากบ้านนิน่า แงๆข้างถนนหรอ ไม่เอานะ (TT )( TT)(TT )
....ผมต้องหาที่หลับนอนก่อนอันดับแรก!
............แต่ของแบบนี้ไม่ได้หากันง่ายๆนะ ทางผมก็ไม่รู้ ถ้าเดี๋ยวหลงทางใครจะช่วยผม ฮือๆ เอ๊ะ! นั่นมีคนยืนอยู่ตรงนั้นนิ หน้าตาท่าทางน่าจะมีระดับหน่อยๆ ลองถามหน่อยดีกว่า
"เฮ้ๆ ไอ้คนนั้นอ่ะ"ผมตะโกนเรียก ผู้ชายหน้าหล่อมองซ้ายมองขวาแล้วชี้หน้าตัวเองประมาณว่า 'เรียกฉันหรอ'
"เออๆนายนั่นแหละ มานี่ดิ!" ผมกระดิกนิ้วเรียกเหมือนอย่างที่ชอบทำ
"อะไรหรอ?"
"นายพอจะมีที่พักดีๆแถวนี้บ้างม่ะ พอดีฉันเพิ่งถูกป๊าไล่ออกจากบ้าน ไม่มีที่อยู่ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่สามพันเอง TOT" ผมกระซิบ
"หา O_O ไม่มีที่ไปอีกแล้วเรอะ" พูดเสียงเบาจัง ไม่ได้ยินเลย ช่างมันเหอะ - -
"เลิกทำหน้าเอ๋อซะที ตอบคำถามมาโว้ยยย!" ผมตะโกนอีกรอบ
"เอ่อ..คือฉันมีห้องเช่าราคาถูกๆอยู่กับเพื่อนสองคนน่ะนายสนใจมาอยู่ด้วยกันมั้ยละ ฉันกับเพื่อนก็ถูกไล่ออกจากบ้านเหมอนกับนายนั่นหละ ไหนๆเราก็ไม่มีที่ไปเหมือนกันแล้ว"
- -+ ไอ้นี่มันไว้ใจได้รึเปล่าเนี่ย ป๊าสอนคชาเสมอนะว่าอย่าไว้ใจคนแปลกหน้า แต่น่าจะไว้ใจได้มั้งมันหน้าเอ๋อซะขนาดนี้ - -^
"งั้นก็ได้ งั้นต่อไปนายมาเป็นพ่อบ้านของฉันแทนพ่อบ้านไทด์ละกันนะ หยุด! นายไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ ไม่งั้นล่ะก็...ว่ะฮ่าๆ ^O^"
พ่อบ้านคนใหม่ของผมทำหน้าเอ๋ออีกแล้วครับท่าน แต่ผมไม่สนใจหรอก ใครก็ตามที่ท่านคชามอบหมายตำแหน่งให้ ก็ต้องทำทุกคน ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเด็ดขาด ^^
"อ่ะ..เออ เอาไงก็ตามใจ ว่าแต่นายชื่ออะไรฉันชื่อเต๋านะ"
"เรียกฉันว่าคุณหนูคชา เข้าใจมั้ยพ่อบ้านเต๋าเอ๋ออออ ^ ^"
--------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้วค่า > <
ขอบคุณคอมเมนต์ทุกๆคอมเมนต์มากๆเลย
เป็นกำลังใจที่ดีมากมาย
แล้วเจอกันน้า จ๊วปๆ >3<
ความคิดเห็น