คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 3
Shalun la
“O_<”คนตัวเล็กค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ แล้วส่ายหัวไปมาเพื่อไล่ความมึนออกจากหัว
..โอ๊ยยยย ปวดหัวชะมัด สาบานได้ว่าคนอย่างคชาจะไม่หลงไปแตะแองกลอฮอร์อีกต่อไป - -+
คชาค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง เพราะท้องเจ้ากรรมมันส่งสัญญาณว่าอยากพบเจอกับอาหารมากมาย จึงจำใจต้องลุกขึ้นไปหาของกินเพื่อประทังชีวิต
.แต่แล้ว!...
โครมม!
“โอ๊ยยยยยยยย T^T” คชาร้องลั่น เพราะอาการเมาค้างทำให้คชาหกล้มลงไปกองกับพื้นไม่เป็นท่า
“พี่คชาเป็นไรเปล่า? O_O” เฟรมเปิดประตูห้องเข้ามาอย่างตกใจเมื่อเห็นสภาพของคนที่ลงไปนอนกองกับพื้นอย่างหมดสภาพ
“โอ๊ยย เฟรมมี่ช่วยเค้าด้วย T^T”
“แล้วพี่จะลุกขึ้นมาทำไมเล่า - -*” เฟรมบ่นนิดๆแล้วช่วยพยุงคชาขึ้นไปนั่งบนเตียง
“ก็คนมันหิวนี่น่า -^-”
“โอเคๆ เดี๋ยวผมไปเอาข้าวต้มมาให้กิน คราวหลังอยากจะทำอะไรก็ตะโกนบอกผมนะ ลุกขึ้นมาแบบนี้ เดี๋ยวก็
.เฮ้ยยยย!”
เฟรมร้องเพราะจู๋ๆคนหน้าหวานที่เขากำลังพยุงอยู่ก็ทรุดฮวบลงไปดื้อๆ แขนเจ้ากรรมที่เกี่ยวกันอยู่ก็ดันดึงเขาลงไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้
ตอนนี้หัวสมองของเขาก็ดันกลับคิดถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ คำพูดของคนที่อยู่ข้างล่าง ไอ้คนข้างล่างน่ะจำไม่ได้หรอกเพราะเวลานั้นสติแทบจะไม่เหลือแล้วแต่คนข้างบนน่ะจำได้ทุกอย่าง ทุกคำพูดเลยด้วย
.ถึงจะมั่นใจว่าไม่ได้คิดอะไรกับคนข้างล่าง แต่สภาพหน้าห่างกับไม่ถึงเซนนี่ คงต้องมีเขินกันบ้างล่ะน่า -///-
“เอ่อ
พ..พี่
.พี่คชา!” เฟรมสะกิดเรียกร่างของอีกคนที่ ณ.ตอนนี้สลบไปเรียบร้อย คงจะยังไม่หายจากอาการแฮงค์เมื่อคืน
เฟรมถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ ก่อนจะมองใบหน้าขาวเนียนของคนตรงหน้า ตาคู่สวยหลับตาพริ้ม ดูใสซื่อแล้วก็น่าทะนุถนอมชะมัด >///<
เฮ้ยยยย! คิดอะไรวะเฟรม เราชอบพี่เต๋าๆๆๆ ท่องไว้เซ่!
เฟรมสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆออกจากหัว แล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะพยุงร่างเล็กที่หลับใหลไม่ได้สติขึ้นมาบนเตียงเหมือนเดิม เขามองดูใบหน้าขาวๆนั่นอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แต่แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นจดหมายสีชมพูที่วางอยู่บนโต๊ะ
.ขอดูนิดหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง >.<
เฟรมค่อยๆหยิบจดหมายนั้นออกมาจากซองช้าๆ แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็น คชาถ่ายรูปคู่กับผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งทั้งคู่ยิ้มให้กล้องอย่างมีความสุข เขาเลื่อนสายตาไปยังด้านล่างของภาพที่มีบางอย่างเขียนเอาไว้
‘Dear : P’Kacha
โย่ววว พี่คชา อากาศที่ไทยเป็นไงบ้าง ที่ญี่ปุ่นหนาวมากเลย วันนี้กิมีข่าวดีจะมาบอกกิกำลังจะกลับแล้วนะ ดูแลตัวเองดีๆนะ อยู่ที่นู้นเหงารึเปล่า ไม่มีกิแล้วใครจะช้อปปิ้งกับพี่คชาน้า แต่ไม่ต้องห่วงนะเพราะกิจะกลับแล้วว เอาเป็นว่า เจอกันวันศุกร์นี้หกโมงที่สนามบินนะ อย่าลืมมารับกินะ ถ้าไม่มารับกิกิงอนจริงๆด้วย >.<
รักพี่คชานะ จุ๊บๆ
ยูกิ’
.ยูกิ? แฟนพี่คชางั้นหรอ ทำไมผมรู้สึกเจ็บแปลกๆนะ หรือว่าผมจะชอบพี่คชา ไม่หรอกน่า! ผมแค่เสียใจที่พี่คชาบอกว่าชอบผมทั้งๆที่มีแฟนแล้วเท่านั้นเอง
“เฟรมดูอะไรอยู่น่ะ” ผู้ชายเจ้าของชื่อสะดุ้งเฮือก เมื่อสมาชิกอีกคนของบ้านเดินเข้ามาในห้อง พร้อมทำหน้าตางุนงงกับกระดาษที่อยู่บนมือเขา
“ปะ..เปล่า” เขาปฏิเสธแต่ไม่ทันเสียแล้ว เพราะผู้ชายร่างสูง (กว่า) หยิบกระดาษในมือเค้าไปอ่านอย่างเรียบร้อย
ฟิ้วว!
“เฮ้ยยย เป็นไรพี่” เฟรมถามเพราะเต๋าปล่อยกระดาษในมือแล้วทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นเหมือนหมดแรง
“เออ..เปล่า..พี่สะดุดขาตัวเองล้มน่ะ” เป็นคำแก้ตัวที่ดูโง่มาก เขารู้ตัวดี แต่จะให้บอกหรอว่า เขาน่ะ
รู้สึกเจ็บที่รู้ว่าคชามีแฟนแล้ว
“อื้ม”เฟรมพูดอย่างคล้อยตาม ทั้งๆที่ก็รู้อยู่ในใจว่าเต๋าก็คงรู้สึกเช่นเดียวกับเขา
-----------------------------------------60%----------------------------------
เดี๋ยวมาอัพต่อน้า
เม้นยิ่งเยอะก้ยิ่งอัพเร็วน้า > <
ความคิดเห็น